Inihanda kaagad ang sasakyan. Nakuha ni Adery ang mga tagapaglingkod na magpatuloy sa pangangalaga sa kanyang ama, habang siya ay personal na nagtungo sa Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment.Nadama ni Adery ang hindi kapani-paniwalang pagkabalisa sa daan.Sa pagtingin niya sa kalagayan ng kanyang ama, mamamatay anumang oras ito.Kasalanan niya lahat iyon.Kung hindi siya naging matigas ang ulo, kung hindi pa niya pinilit ang pagtitiwala kay Merrick, hindi sana napunta sa ganoon ang kanyang ama ngayon.Nang isipin ito ni Adery, naramdaman niyang nabalisa siya at nalungkot.Pakiramdam niya ay "pinatay" niya ang kanyang sariling ama.Beep!Isang itim na Lincoln ang lumabas mula sa isang eskinita at pilit na hinarang ang daan. Napilitan ang kotse ni Adery na huminto, at isang mahabang gasgas ang nagawa nito matapos ang paggulong ng mga gulong sa kalsada.Ang paghinto ng emergency ay halos tumama kay Adery sa likurang upuan.Galit na tanong niya, "Ano ang nangyayari ng
[Ang temperatura ng katawan ay magbabago ayon sa temperatura ng paggamot. Hindi ito matatanggal. Ito ang kritikal na punto ng genetikong sakit ng pamilya Owen. Kung ang paulit-ulit na paggamot ay ibinibigay sa may sakit, hindi ito makagagamot ng kahit anong karamdaman kundi pinahihirapan nito ang katawan ng pasyente, hanggang ang pasyente ay mamamatay.][Samakatuwid, naimbento ko ang paggamot ng Nine Suns.][Ang Nine Suns ay gumagamit ng siyam na mga puntos ng acupunkure ng katawan ng tao bilang batayan. Ginaganay nito ang mga lamig sa mga puntong accupuncture; ang apat sa mga ito ay naglalaman ng lamig habang ang iba pang apat ay naglalaman ng init. Walo sa kanila ay may balanseng laban sa bawat isa dahil sa isang tagapamagitan.][Kapag ang lamig ay naging mainit, ang mga malamig na acupuncture point ay magiging balanse. Kapag ang init ay naging malamig, ang mga maiinit na puntos ng acupuncture ay magiging balanse.][Sa kasong ito, ang balanse sa pagitan ng init at lamig ay ganap
Halos himatayin si Thomas sa pagkabigla. Bagaman siya ay nasangkot sa hindi mabilang na mga giyera at kahit na siya ay isang mahinahon na tao, nagulat pa rin siya matapos marinig ang mga salitang iyon.Umubo siya ng awkward. "Um, hindi mo kailangang gawin iyon."Natigilan si Adery."Hindi ko na kailangan?""Oo, hindi kita papakasalan."Nang sinabi niya iyon, pinaramdam nito ang labis na pagtataka kay Adery. Kasabay nito, medyo nagalit din siya.Batay sa kanyang kaalaman, halos lahat ng mga kalalakihan na lumapit sa kanya ay nais na paligayahin siya. Sanay siya sa lahat ng uri na mga pamamaraan ng pang-akit mula sa mga lalaking iyon.Dahil lamang sa nakita niya ang mga pamamaraang iyon kaya nakita niyang nakakasuklam ito.Hindi siya nahulog sa alinman sa mga kalalakihan na iyon, kaya't ang kadahilanan ay naging single siya sa buong mga taon.Mula sa kanyang pananaw, hangga't gusto niya ito, maaari niyang makuha ng kanyang mga kamay ang sinumang lalaki.Siya lamang ang may kara
Ang kanyang malalim na pagmamahal sa kanyang kapatid ay katumbas ng kanyang pagkamuhi sa kanya.Samakatuwid, ay darating ang panahon na si Adery ay mapopoot at mapopoot pa rin sa kanyang kapatid na lalaki ng di kalaunan.Ngayong alam na niya ang totoo, nakaramdam siya ng bahagyang pagka guilty. Ang kanyang pagkamuhi sa kanyang kapatid ay nawala, at ang paghanga na mayroon siya sa kanya noong siya ay maliit pa ay bumalik muli.Mapait na ngumiti si William habang umiling. "Ito ang kanyang kapalaran! Ngunit sa nadinig ko na pinag-uusapan niyo ang tungkol sa lahat ng ginawa ni Stone sa west coast, hindi niya pinahiya ang aming pamilya. Siya ang bida ng ating bansa! Karapat-dapat na parangalan ang kanyang kamatayan. Bukod pa roon, nakakita siya ng isang paraan upang magamot ang sakit na genetiko nang mag-isa. Ipinagmamalaki talaga ng pamilyang Owen si Stone! ”Ang bata na hinamak ng pamilya ay sa wakas ay kinilala na.Dagdag pa ni Thomas, "Bago namatay si Stone, mayroon siyang dalawang
Sa mga susunod na buwan, si Thomas ay nagpunta sa Kindness Clinic araw-araw.Hindi rin nag-atubili si William na turuan siya. Sa isang banda, nais niyang gantihan ang kabaitan ni Thomas. Sa kabilang banda, nakita din niya ang kanyang anak, ang anino ni Stone mula kay Thomas.Kung si Stone ay nabubuhay pa, marahil ay kaedad niya si Thomas.Sa tuwing nakikita ni William si Thomas, pakiramdam niya ay nalulumbay siya. Habang tinuruan niya si Thomas, tatanungin niya si Thomas tungkol kay Stone paminsan-minsan.Sa pagdaan ng panahon, naging malapit ang kanilang relasyon.Palaging iniisip ni William kung gaano ito kaganda kung hindi pa kasal si Thomas. Siya ay magiging perpektong tugma para kay Adery.Gah! Ito ang plano ng Diyos!Matapos ang higit sa isang buwan na pagsusumikap, kasama ang kanyang talento sa medisina, pinagkadalubhasaan ni Thomas ang lahat ng mga kasanayan ng “Breath” ng pamilyang Owen sa maikling panahon. Pinag aralan din niya ang tungkol sa 60% na mga kasanayan sa ac
Sa oras na iyon, sadyang inilapag ni Vanessa, na katabi ni Brandon, ang kanyang kubyertos at gumawa ng mga tunog ng clinking. Naakit ang lahat ng kanilang pansin.Susunod, tiningnan niya si Richard habang sarkastiko nitong sinabi, “Tay, narinig kong may mga taong naguusap. Hindi ako sigurado kung totoo ito o hindi, pwede bang sabihin mo sa akin. ""Ano ito?""Narinig kong nagbigay ka ng 5% ng pagbabahagi ng kumpanya ng pamilya kay Emma. Totoo ba yan?"Agad na nagdilim ang mukha ni Richard.Ang ginawa niyang iyon ay labag sa kanyang puso. Hindi pa niya nais na gawin ito, ngunit sa ilalim ng ganoong klaseng sitwasyon, napilitan siyang pagpilian ang pagitan sa 5% ng mga pagbabahagi at ang ancestral plaque ng pamilya.Si Vanessa ay nagtatanong tungkol dito sa kasalukuyan, kaya umiling siya at bumuntong hininga."Totoo iyon."“Ha? Tatay, ano ka ba? " Mukhang hindi nasisiyahan si Vanessa nang sinabi niya, “Bagaman ang pamilya Hill ay hindi isang malaking pamilya, mayroon pa rin kamin
Alam din ni Vanessa ang tungkol sa "difficulty" na ito ni Richard. Maaari niyang kunin ang pagkakataong ito upang makuha kay Richard na bigyan si Harvard ng ilang mga benepisyo.Tama talaga, sumagot si Richard na nagsasabing, "Vany, can you really treat my problem?""Maliit na bagay lamanh ito.""Kung maaari mo akong gamutin, bibigyan din kita ng 5% ng pagbabahagi sa kumpanya."Ngumiti si Vanessa at sinabi, "Tay, tingnan mo ang sinasabi mo. Hindi ba kita gagamutin kung hindi mo ako gagantimpalaan ng shares? Gayundin, babae lang ako, hindi ako maaaring maging pinuno ng pamilya. Bakit ko kukunin ang pagbabahagi? Hindi ako walang hiya tulad ng iba. "Tumango si Richard. "Totoo iyan, ngunit hindi ko rin matanggap ang kabutihan mo nang wala. Bakit hindi natin ito gawin? Kung mapapagaling mo ako, ibibigay ko ang 5% shares sa Harvard. Ano sa tingin mo?"“Well, Dad, ikaw ang magpapasya niyan. Makikinig ako sa iyo. Wala na akong komento pa rito. "Ang dalawa sa kanila ay mahusay na nagtu
"Kung mananatili kang matigas ang ulo, hindi mo lang sasaktan ang iyong sarili, ngunit sasaktan mo rin si Emma."Brandon, labis kang nakakadismaya!"Galit na galit si Johnson na nanginig siya. Nais pa niyang tumayo upang sagutin si Brandon.Gayunpaman, ang totoo ay wala talaga siyang mas mahusay na solusyon maliban sa magalit.Umiling si Richard. Labis siyang nabigo kay Johnson at sa kanyang pamilya. Kung alam niya na mangyayari ito, hindi niya na sana niyaya sila na pumunta. Nakakahiya naman.Direktang inilagay niya ang gamot sa kanyang bibig, uminom ng tubig, at nilunok ito.Sa loob ng tatlong minuto, tumigil na talaga siya sa pagdigjay.“Hoy, Vany, gumagana talaga ang gamot mo."Kinain ko lang ito, at tumigil ako sa pagdighay. Magaling ako ngayon."Kung bumalik ka lang ng mas maaga, hindi ako magdusa nitong nakaraang dalawang araw."Napatawa si Vanessa nang sabihin niya, “Tay, mabisa ang gamot ko, di ba? Ang nakakatawa ay ang isang tao ay tumingin ng mababa sa aking gamot
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D