Nang mailabas ang artikulo, kumalat ito sa mga malayo at malawak na lugar.Isang mababang profile na Racing Legend; isang tulad ng diyos na propesyonal na karera.Sapat na upang maabot ang puso ng mga mahilig sa karera bawat oras. Kahit na ang mga normal na nanonood ay nagsimulang idolohin ang maalamat na karera na ito.Sa mga susunod na araw, ang mga dalagang babae ay patuloy na lumalapit sa kanya dahil sa lahat ng kanyang katanyagan.Lahat sila ay dumating ng may alinmang regalo para sa kanya gaya ng mga bulaklak at humingi rin sila ng mga autograp. Ang ilan ay nag-alok pa ng kanilang sarili na kunin upang anakan ni Harvard.Sa loob ng ilang maikling araw, ang Harvard Hill ay naging usap-usapan ng bayan. Siya ay naging nangungunang alamat ng karera sa distrito ng Southland.Alam ng lahat na mayroong isang hindi kapani-paniwalang tao mula sa pamilyang Hill sa Southland.Si Harvard ay pinaliguan ng papuri at mga bulaklak; ito ay isang paningin na tunay na kainggit inggit.Sa ar
Sa pangunahing gusali ng kumpanya ng Hill, ang silid pagpupulong ng gusaling administratibo.Si Richard ay nakikipagpulong sa mga pangunahing miyembro ng kumpanya upang talakayin ang mga plano sa trabaho sa susunod na buwan. Sina Emma at Harvard ay kabilang din sa mga nakaupo rito.Habang sila ay nagtatalakay, isang babaeng kalihim ang lumakad at sinabi kay Richard. "Ginoong Hill, mayroong isang lalaki na nag-aangkin na siya ay Cobra na nais makilala si Havard. "Hmm? Nais ni Cobra na makilala si Harvard?Tumingin si Richard sa Harvard at tinanong, "Kailan pa kayo nakipag-mix sa mga ganung klaseng tao?"Mabilis na umiling si Harvard. "Hindi. Hindi ko sila kilala. ”Tumingin siya sa kalihim. “Tama ba narinig mo? Narito sila para sa akin? ""Tama iyan. Sumama sila kasama ang 7-8 katao. Sa palagay ko sila ang mga miyembro ng ilang Volant race team. "Sa sandaling marinig niya ang mga salitang "Volant race team", nagbago ang ekspresyon ni Harvard. Nahihirapan siyang magsalita ngayo
Ngayon araw, nais ni Cobra na personal na hamunin ang Race Legend.Kakailanganin nilang mabawi ang dignidad na nawala sa kanila!Alam ni Harvard ang kanyang kakayahan nang malinaw. Sino siya upang makipagkumpitensya sa mga propesyonal na miyembro ng koponan ng karera ng kotse? Hindi niya namamalayan na siya’y napalunok at awkward siya na napakamot sa ulo."Um, sa palagay ko hindi na kailangan ..."Umirap si Cobra kay Harvard. Ang kanyang titig ay nakapagpapaalala ng isang makamandag na ahas, at kinilabutan ng husto si Harvard kaya't ang mga salita ni Harvard ay namatay sa kanyang lalamunan.Nag-flash ng isang pekeng ngiti si Cobra at sinabing, "Siyempre, hindi kita hahayaang makipagkumpitensya para sa wala. Anuman ang resulta, bibigyan kita ng isang bayad sa paanyaya na $ 10,000,000! "Sampung milyong dolyar?Hindi alintana ang resulta?Naging interesado si Harvard. Kamakailan ay nasa kaguluhan siya, at nagkulang ang kanyang pera.Dapat pumayag na lang siya. Pagdating ng oras,
Sinabi ni Cobra, “titigil na lang ako sa pagsasalita dito. Aalis muna ako. Hihintayin ko ang iyong tawag upang ipaalam sa akin ang oras at venue. ”Pagkatapos niyang magsalita ay tumalikod na siya at umalia.Natigilan si Harvard. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang sabihin.Napakalubha ng kanyang kasanayan sa pagkarera ng kotse. Paano siya makikipagkumpitensya sa mga propesyonal na driver ng racecar? Ngunit, hindi rin siya maaaring maging "deserter". Nilagdaan niya ang form ng pahintulot. Kung siya ay natalo, ang kanyang ancestral plaque ay aalisin.Ano ang dapat niyang gawin?Tila pinagkatiwalaan siya ng husto ni Richard.Tinapik niya ang balikat ni Harvard. “Harvard, magsumikap ka. Huwag mo akong pabayaan. Dahil nagawa mong talunin ang mga ito sa huling pagkakataon, natural na matatalo mo sila sa pangalawang pagkakataon!"Nangangahas silang kumilos nang mayabang sa ating pamilyang Hill. Haha! Ipaalam mo sa kanila ang aming lakas!“Harvard, kailangan mong panatilihin ito
"Sige na, kailangan ko pang bumalik sa pagpupulong ...""Teka, hindi mo kailangang pumunta sa pagpupulong. Kung sabagay, hindi ba si Lolo naman ang taong magpapasya sa huli? Hindi gagana ang mga mungkahi na ibibigay mo. Mas mahalaga na tulungan akong malutas muna ang problemang ito! "Matapos hilahin ni Harvard si Emma, walang magawa siyang sumakay sa sasakyan.33 Metro Garden Neighbourhood.Huminto ang sasakyan.Pagkatapos ay naglakad sina Emma at Harvard papasok sa bahay, at agad silang nakita ni Felicia.“Emma, bakit ang aga mong bumalik ngayon? Hoy… nandito ka rin, Harvard? "Nag-aalalang nagtanong si Harvard, "Tiya Felicia, nakauwi ba si Thomas?""Oo, hindi pa siya nagising eh.""Sobrang late na ngayon. Bakit hindi pa siya bumangon? " Tinulak ni Harvard si Emma. "Mabilis, pumunta ka na at gisingin mo siya."Umiling iling si Emma nang walang magawa. Naglakad siya papasok sa kwarto niya at umupo sa kama.Pagkatapos, hinimok niya si Thomas. "Itigil mo na yang pagpapang
Inisip ni Harvard na may mali sa kanyang tainga, at umubo siya ng awkward."Ano ... Ano ang sinabi mo?"Sinagot ni Thomas si Harvard at sinabi. "Sinabi ko, hilingin mo lang sa iyong lolo na pumunta dito at kausapin ako."Naging ganap na nagalit si Harvard. "Thomas, masyado kang matapang! Gusto mo pa ring lumapit ang lolo ko? Haha! Ang lakas ng loob mo! Pinapatay na sana kita ngayon! "Ng sinubukan niyang sumugod, kaswal na kinuha ni Thomas ang isang case ng baso sa kabinet ng kama at itinapon ito.Ang case ay itinapon sa tuhod ni Harvard, at inilagay siya sa sobrang sakit na direkta siyang lumuhod sa sahig.Tila hindi komportable si Thomas, at sinabi niya, “Hoy, bakit ka nakaluhod? Hindi ko yan binibili. ""Thomas, hindi ako kahit kailanman na luluhod para sa iyo!"Nais pa rin ni Harvard na gumawa ng isang malaking eksena, ngunit hinila siya ni Emma sa labas.Lumipat silang dalawa sa sala.“Emma, bitawan mo ako. Kailangan kong turuan siyanng leksyon ngayon! "Bumuntong hin
"Lolo, nagsasabi ako ng totoo. Wala talaga akong mga kasanayan sa pagkarera ng freaking car. Si Thomas ang taong nanalo laban sa Volant race team. ""Nakakatawa!"Mabilis na sinampal ni Richard ang mesa. “Harvard, ilang beses ko na bang sinabi sa iyo na huwag magyabang at samantalahin ang isang sitwasyon? Walang libreng tanghalian sa buong mundo. Nagkaproblema ka sa oras na ito, tama? Masaya ka ba sa pagiging Race Legend? "Siya ay napabuntong hininga. “Fine, hayaan mo lang si Thomas na gawin ito. Hilingin sa kanya na dumating dito at hayaan siyang makipagkumpitensya kay Cobra sa iyong ngalan. Kung talagang mahusay siya tulad ng sinabi mo, hindi dapat magiging problema para sa kanya na talunin si Cobra. Kung natalo siya, mahusay, maaari na natin siyang palayasin sa pamilya Hill."Sige lang."Gayunpaman, si Harvard ay hindi gumalaw. Tumayo pa rin siya, ibinaba ang kanyang ulo, at hindi naglakas-loob na magsalita.Sumimangot si Johnson. "Anong ginagawa mo? I told you to call Thomas
Galit na galit si Richard kaya't ibinato niya ang telepono sa sahig at tinadyak ng malakas ang kanyang paa. Nakaramdam ng labis na panghihinayang si Harvard sapagkat ito ang bagong telepono na kanyang binili!Naturally, galit pa rin ang kanyang lolo, kaya't hindi nangahas si Harvard na magsalita kahit ano.Kung sabagay, siya ang naging sanhi ng problemang ito na para siyang walang utak.Malamig na sinabi ni Richard, "Hindi ba't pagmamaneho lamang ng kotse iyon? Hindi ako naniniwala na walang iba bukod kay Thomas ang makakagawa nito! "Si Harvard ay patuloy na umiling at lihim na iniisip, 'Lahat ng tao alam kung paano magmaneho, ngunit si Thomas lamang ang maaaring mas mabilis na magmaneho kaysa sa isang propesyonal na driver ng racecar.'Umupo ulit si Richard sa upuan niya. "Pumunta at ipinasa ang isang mensahe sa kawani ng kumpanya. Tanungin sila kung sino ang magagawang talunin si Cobra. Hangga't maaari itong gawin ng sinuman, hindi ko lang bibigyan ang $ 10,000,000 na bayad sa
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D