"Sige na, kailangan ko pang bumalik sa pagpupulong ...""Teka, hindi mo kailangang pumunta sa pagpupulong. Kung sabagay, hindi ba si Lolo naman ang taong magpapasya sa huli? Hindi gagana ang mga mungkahi na ibibigay mo. Mas mahalaga na tulungan akong malutas muna ang problemang ito! "Matapos hilahin ni Harvard si Emma, walang magawa siyang sumakay sa sasakyan.33 Metro Garden Neighbourhood.Huminto ang sasakyan.Pagkatapos ay naglakad sina Emma at Harvard papasok sa bahay, at agad silang nakita ni Felicia.“Emma, bakit ang aga mong bumalik ngayon? Hoy… nandito ka rin, Harvard? "Nag-aalalang nagtanong si Harvard, "Tiya Felicia, nakauwi ba si Thomas?""Oo, hindi pa siya nagising eh.""Sobrang late na ngayon. Bakit hindi pa siya bumangon? " Tinulak ni Harvard si Emma. "Mabilis, pumunta ka na at gisingin mo siya."Umiling iling si Emma nang walang magawa. Naglakad siya papasok sa kwarto niya at umupo sa kama.Pagkatapos, hinimok niya si Thomas. "Itigil mo na yang pagpapang
Inisip ni Harvard na may mali sa kanyang tainga, at umubo siya ng awkward."Ano ... Ano ang sinabi mo?"Sinagot ni Thomas si Harvard at sinabi. "Sinabi ko, hilingin mo lang sa iyong lolo na pumunta dito at kausapin ako."Naging ganap na nagalit si Harvard. "Thomas, masyado kang matapang! Gusto mo pa ring lumapit ang lolo ko? Haha! Ang lakas ng loob mo! Pinapatay na sana kita ngayon! "Ng sinubukan niyang sumugod, kaswal na kinuha ni Thomas ang isang case ng baso sa kabinet ng kama at itinapon ito.Ang case ay itinapon sa tuhod ni Harvard, at inilagay siya sa sobrang sakit na direkta siyang lumuhod sa sahig.Tila hindi komportable si Thomas, at sinabi niya, “Hoy, bakit ka nakaluhod? Hindi ko yan binibili. ""Thomas, hindi ako kahit kailanman na luluhod para sa iyo!"Nais pa rin ni Harvard na gumawa ng isang malaking eksena, ngunit hinila siya ni Emma sa labas.Lumipat silang dalawa sa sala.“Emma, bitawan mo ako. Kailangan kong turuan siyanng leksyon ngayon! "Bumuntong hin
"Lolo, nagsasabi ako ng totoo. Wala talaga akong mga kasanayan sa pagkarera ng freaking car. Si Thomas ang taong nanalo laban sa Volant race team. ""Nakakatawa!"Mabilis na sinampal ni Richard ang mesa. “Harvard, ilang beses ko na bang sinabi sa iyo na huwag magyabang at samantalahin ang isang sitwasyon? Walang libreng tanghalian sa buong mundo. Nagkaproblema ka sa oras na ito, tama? Masaya ka ba sa pagiging Race Legend? "Siya ay napabuntong hininga. “Fine, hayaan mo lang si Thomas na gawin ito. Hilingin sa kanya na dumating dito at hayaan siyang makipagkumpitensya kay Cobra sa iyong ngalan. Kung talagang mahusay siya tulad ng sinabi mo, hindi dapat magiging problema para sa kanya na talunin si Cobra. Kung natalo siya, mahusay, maaari na natin siyang palayasin sa pamilya Hill."Sige lang."Gayunpaman, si Harvard ay hindi gumalaw. Tumayo pa rin siya, ibinaba ang kanyang ulo, at hindi naglakas-loob na magsalita.Sumimangot si Johnson. "Anong ginagawa mo? I told you to call Thomas
Galit na galit si Richard kaya't ibinato niya ang telepono sa sahig at tinadyak ng malakas ang kanyang paa. Nakaramdam ng labis na panghihinayang si Harvard sapagkat ito ang bagong telepono na kanyang binili!Naturally, galit pa rin ang kanyang lolo, kaya't hindi nangahas si Harvard na magsalita kahit ano.Kung sabagay, siya ang naging sanhi ng problemang ito na para siyang walang utak.Malamig na sinabi ni Richard, "Hindi ba't pagmamaneho lamang ng kotse iyon? Hindi ako naniniwala na walang iba bukod kay Thomas ang makakagawa nito! "Si Harvard ay patuloy na umiling at lihim na iniisip, 'Lahat ng tao alam kung paano magmaneho, ngunit si Thomas lamang ang maaaring mas mabilis na magmaneho kaysa sa isang propesyonal na driver ng racecar.'Umupo ulit si Richard sa upuan niya. "Pumunta at ipinasa ang isang mensahe sa kawani ng kumpanya. Tanungin sila kung sino ang magagawang talunin si Cobra. Hangga't maaari itong gawin ng sinuman, hindi ko lang bibigyan ang $ 10,000,000 na bayad sa
Matagal nang binubully ni Richard sina Johnson at Emma, kaya oras na para tulungan ni Thomas ang kanyang biyenan at asawa na ibalik ang ilang “interes”.Sinabi ni Richard, "Ang bayad sa paanyaya na $ 10,000,000 ay magiging iyo lahat. Babayaran din kita ng isa pang $ 10,000,000. ""At?""At? Maaari kang makakuha ng $ 20,000,000 mula sa isang karera. Ano pa bang gusto mo? Bakit parang hindi mo pa gusto ito? "Ngumiti si Thomas. "Bagaman marami ang $ 20,000,000, ito lamang ay 'patay na pera', at gagamitin o mauubos lang ito balang araw."Nagbago ang ekspresyon ni Richard. Alam niya ang gusto ni Thomas.Umalangan siya sandali.Tapos, tumango siya. "Sige. Hangga't maaari kang manalo sa karera, bibigyan ko ng 5% ang pagbabahagi ng pangunahing kumpanya kay Emma. Hangga't mayroon pa ang pamilya Hill, lahat kayo ay hindi magugutom. "Natigilan ang lahat.Limang porsyento ng pagbabahagi ng pamilya Hill ay tiyak na isang hindi kapani-paniwala na pangako.Si Emma ay napigilan dahil wal
Ang mga asul na ugat ay lumitaw sa mukha ni Cobra. "Bro, nagloloko ka ba sa akin?"Nagkibit balikat si Harvard. "Hayaan mo akong magsabi sa iyo ng totoo. Hindi ako ang tumalo sa iyong bata. Ang aking bayaw na si Thomas Mayo iyon. Siya ang nagmamaneho ng aking sasakyan sa oras na iyon, kaya isang hindi pagkakaunawaan ang nangyari. "Napangisi si Cobra at tinanong, "Ngunit bakit ka naging 'Race Legend?'"Si Harvard ay mukhang nahihiya habang sinabi niya, “Dahil ang aking bayaw ay isang taong mahinahon. Ayaw niyang maging Race Legend, kaya pinalitan ko siya ng ilang araw. "Ang tao ito ay hindi kapani-paniwala na parang siya ay pinaka walang kahihiyan!Si Cobra ay natahimik ng marinig niya ang mga walakbg kahihiyan na salitang iyon na galing kay Harvard.Nakakita na siya ng mga walang kahihiyang tao, ngunit hindi pa siya nakakakilala ng isang tao na talagang walang kahihiyan ng gaya nito. Si Harvard ay mas makapal ang balat kaysa sa dingding ng isang kastilyo!"Ikaw! Ikaw!"Kahit
"Kita mo, nakita natin ang pagbend ng hairpin!"Ang bawat isa ay tumingin sa malaking screen nang sabay-sabay upang bigyang pansin ang karera na live na ibino-broadcast.Mabilis pa rin ang GTR. Sa paglapit nito sa liku-liko ng hairpin, bumagal si Cobra nang walang pag-aatubili, ngunit hindi siya masyadong pinabagal ang kanyang takbo!Karaniwan rito, sa tulad ng isang liko sa hairpin, mas maganda na lumiko dito ng may mababang pagtakbo lamang ang ang sasakyan.Gayunpaman, bumagal lang ng konti si Cobra. Nagmaneho pa rin siya ng may matulin na bilis bago siya gumawa ng isang bagay na lampas sa imahinasyon ng lahat.Ang mabigat na GTR ay talagang minaneho ng matindi, at ang mga gulong nito ay gumulong sa sahig habang ang kalahating likod ng sasakyan ay umandar. Habang pinapanood ito ng lahat, nagdrift ang sasakyan ng napakaganda sa hairpin bend!Ang GTR na pinapanuod ng lahat ay nakumpleto ang isang perpekto at napakaganda g drift.Para bang isang malaking elepante ang lumipad!Na
Para bang naramdaman ni Thomas ang pananampalataya mula sa kanyang kasintahan, nakakita siya ng isang anggulo at pinihit ang manibela.Buzz!Ang mga gulong sa harap ay matatag na lumapag sa daan habang ang kotse ay nagdrift.Iyon ang normal na pagkakasunud-sunod ng pag-drift, ngunit napakabilis!Ang pagpabilis ng sasakyan ay masyadong mataas, at sa mga ganitong bilis, naka-lock ang gulong habang nakabukas ang kotse. Para itong isang biro kay Isaac Newton.Ang malaking puwersang cebtrifugal ay halos ibinalik ang sasakyan.Isang malaking bilang ng mga tao ang umiling habang nagbubuntong hininga sila.Isang malaking aksidente sa sasakyan ang magaganap.Sa sandaling iyon ...Ang mga gulong sa likuran ng sasakyan ay dahan-dahang tumaas, habang ang mga gulong sa harap ay patuloy pa rin na nasa lupa!Matapos ang pagbabago ng direksyon, agad na tinapakan ni Thomas ang accelerator, at mabilis na sumugod ang kotse.Lumiko naman ito.Matagumpay niya itong nagawa!Aksidente sa sasakya
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D