Dinilaan ni Wormie ang labi. "Huwag kang magsalita ng kalokohan. Tinatanong kita. Ang babaeng iyon ba talaga ay si Gemma Peake ang tanyag na artista? "Ngumiti si Harvey. "Totoo iyon. Siya talaga yon. "Nagkatinginan sina Wormie at Toady, at sabay silang nagpakita ng nakakasulasok at nakakasuklam na mga ngiti.Nakipagtalik na sila sa maraming kababaihan, ngunit hindi pa sila nakakatikim ng isang tanyag na tao.Karamihan sa katalik nila ay hindi gaanong mahalaga na live na streamer na mga babae. Hindi pa sila nakikipagtalik kasama ang isang tunay na tanyag na tao.Ang normal na homebodies ay maglalaway kapag nakita nila ang mga kaakit-akit na babaeng sikat na ito, lalo pa ang dalawang perverts.Ngumisi si Toady at tinanong, "Ano ang relasyon mo sa kanya?"Nagkibit balikat si Harvey. “Girlfriend ko siya, pero sumikat siya ngayon. Kaya, wala na siyang kinalaman sa akin ngayon. ”Umubo si Toady, at bumulong siya, "Kaya, mayroon ka bang paraan upang mailabas siya para masubukan nami
Naging madilim na ang langit. Si Gemma ay umuwi nang mag-isa.Siya ay pagod sa pisikal pati na rin sa utak. Kinuha niya ang kanyang susi, binuksan ang pangunahing pinto, at naglakad papasok sa bahay.Sinara niya ang pinto at binuksan ang mga ilaw.Agad niyang nakita ang tatlong lalaki sa harapan niya!Ang isa sa kanila ay ang dating kasintahan na si Harvey, habang hindi niya kilala ang dalawa pang tao. Ngunit sa paghusga mula sa kanilang karima-rimarim na hitsura, mukang hindi maganda ang pakay nila."Harvey Baker, binigyan na kita ng pera. Bakit ka pa pumupunta sa bahay ko? "Nagkibit balikat si Harvey. "Huwag mo akong intindihin. Ayokong pumunta dito ngayon. Ngunit, sina Toady at Wormie ay gustong makipagkaibigan sa iyo dahil maganda ka sa paningin nila. ""Paumanhin, hindi ako interesado na makipagkaibigan sa inyo. Lumabas na kayo sa aking bahay. Kung hindi, tatawag ako sa pulis. "Humagikhik si Toady. "Napakatigas ng ulo, ngunit gusto ko ang isang babaeng tulad nito."Kumu
Hinawakan ni Wormie ang buhok ni Gemma at naglakad papunta sa kwarto.Nagpumiglas si Gemma sa sahig sa matinding paghihirap habang siya ay sumisigaw.“Pakawalan mo ako! Bitawan mo na ako."Huwag mong gawin ito. Hindi ko ito kaya. "Ni ang buwan o isang bituin ay hindi nakikita sa kalangitan noong gabing iyon.Napakadilim.Gayunpaman, mayroong isang sinag ng ilaw na dahan-dahang tumataas. Ito ay tulad ng ilaw mula sa isang alitaptap. Bagaman mahina, sapat na ito upang magdala ng pag-asa sa kadiliman na nararanasan niya.Tok! Tok!Naririnig ang magagaang pagkatok sa pintuan, at ginulo nito ang kapaligiran sa bahay.Mabilis na tumugon si Wormie sa pamamagitan ng pagtakip sa bibig ni Gemma upang pigilan siyang humingi ng tulong.Sumenyas si Yoady kay Harvey.Tumango si Harvey at inayos ang shirt niya bago siya maglakad papunta sa pintuan. Pagkatapos ay binuksan niya ng bahagya ang pinto at tumingin sa labas.Isang matangkad na lalaki ang nakatayo sa labas."Sino ka?""Thomas
Sa kritikal na oras na iyon, gumawa ng kaunting hakbang si Thomas.Ang hakbang na ito ay nasa pagitan ng buhay at kamatayan.Walang basag ang baseball bat ni Wormie. Hindi nito tinamaan si Thomas ngunit si Harvey na sumugod mula sa likuran. Samantala, inihampas din ni Harvey ang bakal na rod sa hangin at tumama sa tiyan ni Wormie.Bang!Bang!Dalawang malakas na tunog ang narinig. Si Wormie at Harvey ay tinamaan ng sandata ng bawat isa, at nahiga sila sa sahig habang umuungol sa sakit.Sa tagiliran ni Thomas, inangkas niya ang kanyang kamay at hinampas ang dagger ni Toady.Kasunod noon, binigyan niya si Toady ng sipa sa mukha. Pagkatapos, si Toady ay lumilipad tulad ng isang bola. Umikot ikot siya sa hangin bago siya nahulog sa sahig. Ang kanyang baba ay malakas na tumama sa sahig, at nawala ang halos limang ngipin.Sa isang iglap lang, natalo kaagad ni Thomas ang tatlong tao. Ang kanyang kakayahan ay nalampasan ang kanilang imahinasyon.Naglakad siya papunta kay Gemma at hinu
Isang hampas ng hangin ang humihip mula kay Thomas habang itinapon niya ang ilang mga suntok sa isang hindi nakikitang bilis. Ang lahat ng walong tao na ito ay nahulog sa sahig nang mas mababa sa isang segundo!Sinuntok niya ang lahat sa mukha. Ang kanilang mga mukha ay pumangit, at ang kanilang mga buto sa mukha ay nasira.Masakit na daing mula sa kanila ang maririnig ng tuloy-tuloy.Napatulala si Wormie. Tao ba ‘to? Isa siyang halimaw!Hindi pa sinabi ni Thomas na, "Kaunting tao lang ba ang meron ka? Ni hindi nila makuha ang mga suntok ko. May iba ka pa ba? ""Ikaw! Mabait na bata, teka lang. Marami akong manpower! ”Tumawag ulit siya, at wala pang labinlimang minuto, dumating ang limang van. Ang bawat isa sa kanila ay mayroong walong tao, kaya't nasa kabuuan na 40 katao ang dumating.Ang lahat ay may hawak na isang machete at iron rod, at mukhang agresibo ang mga ito."Patayin niyo siya!"Matapos sumigaw si Wormie, sunod-sunod na sumugod ang mga taong iyon.Nag-flash ang m
Si Wormie ay naging isang gangster sa loob ng dalawampung taon, ngunit ito ang kanyang unang pagkakataon na matakot!Sinuntok siya ng iba dati hanggang sa hindi siya makatayo mula sa sahig.Dati pa siyang pinaligiiran at inaresto ng pulisya.Gayunpaman, hindi pa siya napipilit ng kahit na sinong tao na patuloy na tumawag sa kanyang tauhan hanggang sa wala na siyang matawagan!Gustong gusto niyang umiyak.Kahit na hindi niya naisip ito dati, lalo na ngayon ay nangyayari na.Si Wormie ay medyo naging awkward habang sinabi niya, "Hero, ang galing mo sa martial arts at ikaw ay totoong nakahihigit sa lahat. Minaliit kita, at nasaktan kita. Pasensya na, kasalanan ko ito. Hayaan mo na akong makatakas. "Ang mga mata ni Thomas ay namula sa kalupitan, at kumukulo ang kanyang dugo. Talagang mahirap para sa kanya na tumigil sa oras na ito.Walang pakialam na tinanong niya, "Kaya, ano ang plano mong gawin upang matubos ang iyong kasalanan?""Matubos para sa aking kasalanan?“Oo, pagpapat
Magulo ang sahig, kaya't hindi na siya maaaring manatili doon. Kahit na linisin niya ito, maaalala pa niya muli ang nakakatakot na memorya. Ang bahay na ito ay hindi na angkop para manatili pa siya.Natagpuan ni Thomas ang isang bagong angkop na lugar para kay Gemma, na kung saan nandoon din ang villa ni Iris.Nang makita na narito sina Thomas at Gemma, sa una ay nagkaroon ng palaisipan si Iris. Nang malaman niyang nais ni Gemma na manirahan dito, labis siyang natuwa.Sinabi niya, "Ang villa na ito ay masyadong malaki, at mag-isa lang ako dito araw-araw. Takot na takot ako na magpakita ang mga bampira na iyon ulit. Mahusay na lilipat na si Gemma at malapit na din siya sa akin. Maaari rin nating pag-usapan kung paano mapapabuti ang mga kasanayan mo sa pag-arte sa karaniwang mga araw at pag-usapan ang tungkol sa mga script. "Tuwang tuwa din si Gemma.Napakalungkot niya pagkatapos niyang manirahan nang mag-isa sa mahabang panahon. Nais din niyang mabuhay kasama ang iba.Bukod pa do
Sa wakas ay nakauwi na si Thomas matapos ang higit sa sampu ng gabi.Sa sandaling umuwi siya, nakita niya ang kanyang biyenan na nakaupo sa sala habang nanonood ng TV. Ang kanyang mga mata ay nakabukas, at paminsan-minsan ay gumawa siya ng mga pambatang pagkilos. Mukha talaga siyang nakakatawa.Natarantang lumipat si Thomas sa tabi ni Emma at tinanong, "Ano ang nangyayari kay Itay? Uma-arte siya tulad ng isang bata. ""Hindi mo ba alam?""Hindi."Itinuro ni Emma ang TV at sinabi, "Kamakailan lamang, ang "Hello Dad ", na pinagbibidahan ni Gemma Peake, ay naipalabas sa TV. Pinag-usapan nito ang tungkol sa ilang mga suwail na anak na dahan-dahang inaayos ang kanilang relasyon sa kanilang ama pagkatapos na lumaki, at pinatawad nila ang bawat isa. Gustong gusto ito ni Itay, lalo na ang bida, si Gemma. Mahal siya ni tatay. Sinabi niya na siya ang pamantayan ng manugang, at naadik siya sa palabas sa mga nagdaang araw. "Nakaramdam ng tuwa si Thomas.Kamakailan lamang, ang kumpanya ay t
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D