Ang pagpapaunlad ng Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment ay naging mas mahusay. Sa kasunod na oras, nagkaroon sila ng mahusay na tagumpay sa mga aspeto ng animasyon, pelikula, musika, at laro.Ang industriya ng kulturang sining sa Southland District sa wakas ay nagkaroon ng bagong mukha!Sa araw na iyon, matapos ang trabaho ni Thomas, pumunta siya sa Swan Restaurant upang magpahinga. Handa siyang kumain ng pagkain na inihanda ni Griffin the God of Knives.Mula nang sumikat si Griffin, naging busy siya.Nagkaroon na siya ng mas maraming negosyo sa kanyang restawran. Hindi niya ito kinaya mag-isa, at mayroon siyang kinakailangan upang makakuha ng isang katulong na tutulong sa kanya.Habang pinag-uusapan ito nina Thomas at Griffin, nakita nila ang isang matandang ginang at isang batang babae na papasok mula sa pintuan.Ang matandang ginang ay nasa pitumpu't taong gulang, samantalang ang batang babae ay mukhang nasa maagang edad na twenties.Sinabi ni Griffin, "Paumanhin,
Bukod dito, siya ay isang pipi. "Ang kanyang mga salita ay nagparamdam kay Griffin ng pagka-inis.Nakasimangot siya at sinabing, "Ano ang problema ng isang chef na walang magandang background? Hindi ba ako isa sa mga ganoon? Hindi ba ang isang pipi ay pwedeng maging isang tagapagluto pa rin? Hindi ba ako kwalipikadong maging cook dahil may kapansanan ako? "Ang kanyang mga katanungan ay pinabulaanan si Beacon kaya't hindi alam ni Beacon kung ano ang isasagot."Um ... Hindi ako tutol sa iyo."Pinangunahan ng matandang ginang si Azzie, at siya ang gumawa ng pagkusa upang sabihin, "Mr. Jones, huwag kang magalit. Mga ordinaryong tao lang kami, maaari naman kaming pumila. Mabuti na iyon. "Bumuntong hininga si Griffin."Fine, huwag na tayong mag lokokan."Dahil pareho kayong narito upang makapanayam ko para sa posisyon ng katulong, ituloy na lamang natin ang assessment."Pumunta kayong dalawa sa kusina at gawin ang iyong specialty dish upang maipakita sa akin ang iyong mga kasanay
Kaagad na nagsalita si Griffin, nagbago ang ekspresyon ni Beacon. Ang resulta ay naiiba mula sa inaasahan niya!Bakit?Nakaramdam si Beacon ng hindi pagkatuwas. "Paanong mas masama ang aking ulam kaysa sa isang cook na walang magandang background? Hindi, hindi man lang siya ibang cook! Hindi ako kumbinsido sa desisyon na ito! "Inaasahan ni Griffin ang tugon ni Beacon.Hindi niya pinapakinggan si Griffin at walang pakialam na sinabi, "Totoo iyon. Pagdating sa antas ng mga kasanayan sa pagluluto, si Azzie ay hindi kasing galing mo. ”"Pero bakit…""Kasi kumukuha ako ng katulong, hindi cook. Ang pokus ko ay hindi sa mga kasanayan sa pagluluto. ”"Ano ito?"Turo ni Griffin sa kusina. "Malalaman mo kung pupunta ka at tingnan."Mukhang tuliro si Beacon habang naglalakad papunta sa kusina. Hinila niya ang pinto at tiningnan ito. Pagkatapos, tuluyan siyang natigilan.Mukhang malinis ang kusina. Bagaman mayroong pagluluto doon nang mas maaga, napanatili niya ang kalinisan. Kahit na a
Nang makita ni Cyrus, ang punong guro, si Thomas ay agad siyang ngumisi at lumakad pasulong. "Hoy, G. Mayo, ano ang nagdala sa iyo dito ngayon?""Dumating ako upang magparehistro ng isang bata.""Okay walang problema."Pagkatapos ng aralin na itinuro ni Thomas kay Cyrus, walang naging hadlang sa pagpaparehistro niya na ito. Agad na inasikaso ni Cyrus ang lahat para kay Nephele, at dinala din niya ito sa kanyang klase.Ipinakilala ni Cyrus si Nephele sa lahat ng mga bata sa klase bago ayusin ang isang upuan para sa kanya.Sa oras na ito, kumaway si Thomas kay Robert, na anak ni Bones, at hiniling niya kay Robert na puntahan siya."Tiyuhin?""Kumusta." Nag-squat down si Thomas at sinabi kay Robert, "Ang magandang maliit na batang babae na ito ay anak ng aking kapatid. Pinapunta ko siya sa dito, kaya dapat alagaan mo siya ng mabuti. Kung wala siyang naiintindihan, kailangan mong gabayan siya, at huwag hayaang ma-bully ng iba. Naiintindihan mo ba?"Tumango si Robert. “Nakuha ko ito
Napatingin ang lahat kay Robert.Agad na alam ni Hugo kung sino ang gumawa nito. Naglakad siya pasulong, dinuro ang ilong ni Robert, at tinanong, "Little jerk, ikaw ba ang gumawa nito?"Hindi niya inaasahan na hindi takot si Robert. Sa halip, itinaas niya ang kanyang ulo."Binugbog ko siya!""Wow, hindi ka pa humingi ng tawad pagkatapos mong mambugbog ng ibang tao. Napakayabang mo. "Tinaas ni Hugo ang kamay at binigyan ng malakas na sampal si Robert sa mukha. Hindi inaasahan ng lanat na siya, bilang isang matanda na, ay sasampalin ang isang bata.Kahit si Bones ay kinilabutan. Mabilis niyang tinulungan ang kanyang anak.Nang makita ang kanyang anak na sinampal, nakaramdam din ng galit si Bones. Ngunit, ang kanyang anak na ang nagkamali, kaya ano pa ang masasabi niya?Hindi makakaget over si Hugo kahit matapos itong sampalin. Tinuro niya si Bones at sinabing, "Ikaw ang gangster na pinag-uusapan ng grupo ng mga magulang, tama? Palaging sinasabi ng mga tao, tulad ng ama, tulad di
Galit na galit si Hugo. Hindi na siya mapakali pa. Tinaas niya ang kanyang kamay at nais sampalin ang mukha ni Nephele.Gayunpaman, sa isang iglap lang ng kisapmata, isang pigura ang nakatayo sa harapan niya.Si Thomas ay mabilis na tumayo sa harapan ni Hugo. Malamig na tinitigan niya si Hugo habang nagsasalita siya ng walang pakialam. "Nagkamali ang iyong anak, ngunit inilalabas mo ang iyong galit sa isang bata?"Si Hugo ay nasa mataas na posisyon sa kumpanya, kaya't wala siyang pakialam sa isang "normal na tao" tulad ni Thomas."Sino ka ba? Bakit ang yanang mo sa harap ko?"Umalis ka sa harap ko!"Inabot niya ang kanyang kamay para hilahin si Thomas. Gayunpaman, nang iunat niya ang kanyang braso, ipinatong ni Thomas ang kanyang braso kay Hugo at inikot ito sa kabilang direksyon. Isang tunog ng pag-click ang narinig, at ang braso ni Hugo ay nafracture."Urgh!"Isang malungkot na paghiyaw ang nadinig, tulad ng paghiyaw ng pinapatay na baboy, ang narinig.Patuloy na gumagalaw s
Pinagtawanan ng babaeng guro ang sinabi niya na iyon. "Bakit? Gusto mo rin bang magbigay ng mga gusali? Kung mayroon ka talagang pera, dapat kang bumili ng kaunting damit. Huwag panatilihin ang pagsuot ng murang damit na kagaya na iyan. "Nginisian ni Thomas. Kinuha niya ang kanyang telepono at nagpadala ng mensahe sa kung kanino.Makalipas ang apat na minuto, si Cyrus, ang prinsipal ay tumanggap ng isang tawag.May bumili sa Bright Future Pre-school, at ang may-ari ng pre-school ay si Thomas Mayo!Inilapag ni Cyrus ang kanyang telepono ng may hindi kapanipaniwalang takot na tiningnan si Thomas. Mayroon bang isang lakas ang mensahe na ipinapahiwatig niya? Sino ang lalaking ito?Tinanong ng babaeng guro, “Mr. Brooks, anong nangyayari? "Pinunasan ni Cyrus ang kanyang pawis at sinabi na may mapait na ngiti, “Ang may-ari ng paaralan ay nabago na. Ngayon, ang paaralang ito ay pagmamay-ari ni G. Thomas Mayo. ”"Ha?"Ang babaeng guro na kinukutya si Thomas kanina ay labis na nagulat
Medyo nahihiya si Robert sa sinabi niya, "Kasi maganda siya, at ang bait talaga niya. Mas matalino siya sa akin. Gu… gusto ko siya. Gusto kong pakasalan siya paglaki ko. ”Pfft…Halos tumawa ng malakas si Thomas. Kahit na hindi niya ipinahayag ang kanyang emosyon, hindi niya rin maiwasang mapangiti nang marinig ang isang bata na nagsasabi ng ganoong bagay.Nakasimangot si Bones at nakaramdam ng sobrang awkward. Hindi pa niya itinuro sa kanyang anak ang mga bagay na ito. Saan natutunan ng kanyang anak ang mga ito?Umubo si Thomas at ngumiti, "Natatakot ako na hindi kita matulungan dito."“Ha? Bakit?""Ikaw lang ang makakatulong sa sarili mo. Kung hindi ka mag-aaral nang maayos, si Nephele ay magiging mas mahusay. Pagkatapos ay mag-aaral siya sa isang magandang high school at nangungunang pamantasan. Kung maagang huminto ka sa pag-aaral, ibang lalaki ang kukuha kay Nephele. "Kinuyom ni Robert ang mga kamao.“Gusto kong mag-aral ng mabuti. Gusto kong mag-aral sa parehong paaralan
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D