"Pakawalan mo ako!""Inautusan kita na bitawan mo ako!"Sigaw ni Rowena at ang mga security guard sa venue ay nagmamadaling lumapit at naghanda para makatanggap ng mga order.Sa oras na ito, si Gemma, na napuruhan ay nagpatuloy upang hilahin ang manggas ni Thomas at sinabi, "Sir, pakawalan mo siya.""Ano?"Sa isang iglap, ang galit ni Thomas ay naging pag-aalinlangan, "Ganoon na lang ang trato niya sa iyo, gusto mo pa ring pakawalan siya?"Bumuntong hininga si Gemma, "Alam kong nais mo akong tulungan at nais mong humingi ng hustisya para sa akin. Kung tutuusin, stand-in lang ako ng artista at wala gaanong kwenta iyon. ""Si Rowena ay iba at siya ay isang superstar.""Kung ikaw ay magsasanhi ng anumang pinsala sa kanya, maantala nito ang pag-usad ng paggawa sa pelikula ksama ng mga tauhan at nakatataas na gumastos sa paggawa ng pelikula; at ang mga hit ng buong pelikula ay nakasalalay sa kanya. Kung wala siya, sino ang manonood ng pelikulang ito? ""Kung ikaw ay nagsanhi ng anu
Pagdating niya, nagpunta si Casey sa Flowers Garden at nakita si Thomas.Mabilis siyang tumakbo.Inisip ni Rowena na tumatakbo palapit sa kanya si Casey at siya ang gumawa ng pagkusa upang batiin siya nito. Naluluha niyang sinabi, “Mr. Bailey, napakaswerte ko na narito ka. Binubully ako. Kailangan mong itaguyod ang hustisya para sa akin! "Natigilan si Casey Bailey, "Who dares to bully you?"Itinuro ni Rowena ang daliri niya kay Thomas at sinabing, "Siya. Hinawakan niya ang kamay ko ng sobrang sakit. Sinabi din niya na wala akong kasanayan sa pag-arte at hindi ako karapat-dapat na maging pangunahing artista. G. Bailey, hindi pa ako nabu-bully ng ganito sa buong buhay ko. Dapat mong ibigay sa akin ang hustisya, at turuan mo siya ng magandang aralin! "Umusbong ang mukha ni Casey Bailey.'Tuturuan ko ng aral si Thomas?''Hehe, wala kang lakas ng loob na gawin iyon!'Umubo siya at tinanong ulit, "Rowena, totoo ba lahat ng sinabi mo?"“Siyempre, lahat ng nakakarining dito alam iyo
Tinanong ni Rowena Bolton kung may mali sa kanyang tainga.Awkward siyang tumawa. "Bailey, nagbibiro ka di ba?"Cool na sinagot ni Casey Bailey, "Mukha bang nagbibiro ako sa iyo?"Ang ngiti sa mukha ni Rowena ay dahan-dahang tumigas. Pagkatapos, ang mukha niya ay parang pumapangit na, malupit na ekspresyon."Casey Bailey, totoo ba ito?""Syempre!"“Bastard ka. Lumagda na ako sa kontrato mo, at ngayon gusto mong sirain iyon. At saan mo naman ako dadalhin? Nandito lang ba ako para i-bully mo sa akin ang gusto mo? "Sumagot si Casey, "Handa akong tiisin ang lahat kabayaran. Kahit na kailangan naming magbayad ng dagdag, kakailanganin naming magpadala ng tulad mo. Dito sa Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment, hindi namin tatanggapin ang isang artista na may mababang etika tulad mo! ”"Mabuti, panalo ka na."Sa nasabing iyon, hinubad ni Rowena ang kanyang kasuutan at itinapon sa sahig. “Ang Remembrance Cultural Arts Entertainment ni Scott, ha? Hindi na ako magtatrabaho sa
At dahil isang kaakit-akit na alok mula sa kanya, malalampasan niya ang anumang mga hamon, gaano man kahirap ito!Patuloy na tumango ang director. "Hindi ito problema! Makatiyak ka, G. Thomas. Kahit na gising ako tuwing gabi, tiyak na bibigyan kita ng isang kasiya-siyang sagot. ”“Hmm. Bahala ka na kung gayon. "Tumalikod si Thomas para umalis.Lumapit sa kanya si Gemma. Puno ng hiya at galak ang mukha niya. "Ginoong Mayo, hindi ko talaga alam kung paano magpasalamat sa iyo ... ”"Hindi mo na kailangang magpasalamat sa akin. Lahat ng iyong pagsusumikap. Ang iyong pag-arte ay napakahusay at magandang-maganda. Napakaganda rin ng iyong itsura, at nagsumikap ka na bumaba at marumihan. Sino pa ang isusulong ko, kung hindi ikaw? ”Ang mukha ni Gemma ay kaagad namula tulad ng isang hinog na mansanas.Siya ay tinamaan ng hindi mabilang na mga papuri, at nawalan siya ng bilang ng mga taong pumuri sa kanyang kagandahan.Ngunit ang papuri lamang ni Thomas sa sandaling iyon ang makapagpapa
Ang lahat ay naging maayos pagkatapos at si Rowena ang babaeng mangunguna sa bagong pelikula ni Soren.Sa mga sumunod na araw, ang dalawa ay napunta mula sa di magkakilala hanggang sa naging magkaibigan. Magkasama sila araw-araw. Mayroon man o walang dahilan, ikukulong nila ang kanilang sarili sa isang silid na magkasama sila upang mapag-aralan ang iskrip. Ang kanilang oras na magkasama ay naging mas "masaya".Ang mga tsismis at ingay mula sa labas ay naging mas malakas, at ang mga tinig ay umabot sa tainga ni Iris.Sa simula, hindi ito pinansin ni Iris. Hanggang sa isang araw, nakita niya si Soren na nakabalot ang magkabilang braso sa baywang ni Rowena habang dinidirekta siya nito sa pag-arte at siya ay kumukuha ng pelikula. Pareho silang na-entwine sa isa’t isa sa liwanag ng araw.Ang eksenang ito ay lubos na nagpabasag ang puso ni Iris.Isang araw, si Iris ay nagsasagawa ng isang klase sa pagganap, at nagkataon na si Rowena ay isa sa kanyang mga mag-aaral."Rowena, narinig mo
"Ginigising lang kita."“Huwag isiping mataas ka dahil ikaw ay isang nagtuturo sa sining. Kung wala ako, wala ka! ”"Tara umalis na tayo."Hinawakan ni Soren ang kamay ni Rowena at iniwan ang silid aralan habang nakatingin ang lahat.Sumugod si Rowena kay Iris at itinaas ang kanyang gitnang daliri, habang may itsurang pagmamalaki. Sinundan naman siya ng ibang estudyante at tumayo rin sila para umalis. Wala ni isa sa kanila ang pumunta upang tulungan si Iris na bumangon.Lahat sa buong Hegemony Entertainment, lahat ng mga artista doon ay iniisip lamang ang kanilang sarili.Mas malungkot si Iris habang iniisip ito. Bumagsak ang luha niya sa sahig na gawa sa kahoy at tumulo na nga sila.Inabot niya upang hawakan ang kuwintas na nakapatong sa kanyang dibdib. Pagbukas ng kristal na locket, ang litrato ng isang lalaki ay nahulog mula sa pagitan ng pendant.“Nelson, nasaan ka? Miss na miss na kita. ""Bumalik ako para makita ulit kita."“Kung pwede lang kitang makita ulit. Maaari pa
Tuwing nagagalit si Thomas, kahit na ang sampung hunting dogs ay hindi makukuha ito pabalik. Si Anna ay tumawa ng mapait, inis na wala siyang ibang pagpipilian maliban sa dalhin siya sa nangungunang tatlong gusali ng administrasyon ng mga streaming site.Ang una nilang napuntahan ay ang gusali ng kumpanya ni Younique.Dumating sila sa opisina ng boss. Ang boss ng Younique, na si Edwin Smith, ay magalang. Pinaupo niya si Thomas sa sofa. Pagkatapos ay nagsilbi siya sa kanya ng mga pampapresko at tsaa. Ang kanyang hospitality ay maasikaso at maselan.Matamis na ngumiti si Edwin at tinanong, “Masarap makita ka na dumadalaw sa akin ngayon, G. Thomas. Ano ang nagdala sa iyo dito?"Kinaway ni Thomas ang kanyang kamay at dumiretso sa puntong iyon. "Narito lamang ako upang makakuha ng isang bagay na malinaw, ang aming kumpanya ay namuhunan at nag-film ng isang web film na 'It’s Always Been You’. Maaari bang ibigay sa amin ng iyong website ang pinakamataas na pagkakalagay ng rekomendasyon sa
Walang pagaalinlangan na sa panahon kung saan ang katanyagan ay parang pagiging hari, ano pa ang magagawa mo kahit na ang iyong pelikula ay may tunay na kalidad? Paano mo maaasahan na maging sikat ito nang walang namang kilalang tao rito? Nananaginip ka ba?Si Edwin Smith ay isang negosyante na nagmamalasakit lamang sa kita. Tiyak na hindi siya gagamit ng kalidad na resources tulad ng mga nangungunang rekomendasyon sa isang basurang pelikula dahil hindi ito sulit.Tumango si Thomas, at kinumpirma niya. "Ginoo. Smith, hindi mo ba talaga ako bibigyan ng nangungunang rekomendasyon? "Si Edwin ay nagsuot ng pekeng ngiti habang sinabi niya, “Ang paninindigan ko ay pareho pa rin. Ang iyong pelikula ay magkakaroon lamang ng pangalawang promosyon sa pag-scroll, at ito ay para sa Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment. Kung ikaw ay mula sa isang maliit na kumpanya, nais kong maisulong ang pelikula sa ilang mga caption lamang. ""Sige."Tumayo si Thomas at hindi nagpigil na sinabi,
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D