"Wala ito sa listahan." Napabuntong-hininga si Phoebe at bahagyang nakaramdam ng inis.Gayunpaman, mukhang mas kalmado si Thomas. Walang pagsusumikap na magiging maayos. Muli niyang tiningnan ang listahan, at pagkatapos niyang kumpirmahin na walang elementong metal, tiningnan niya ang listahan ng auction.Hindi magkakaroon ng mga item sa listahan ng auction araw-araw. Mapupunan lamang ang listahan kapag may mga bagay at mamahaling bagay.Ang metal na bahagi ng Limang Elemento ay dapat na isang napakahalagang bagay, tama ba?Nahulaan ni Thomas na marahil ang ganoong bagay ay nasa listahan ng auction.Mayroong kabuuang tatlong bagay na magagamit para sa auction ngayon.Ang unang dalawang bagay ay mahalagang kultural na mga labi, habang ang pangalan ng ikatlong bagay ay "volcanic metal."“Phoebe!” sigaw ni Thomas.Lumapit si Phoebe matapos niyang marinig si Thomas. Agad niyang nakita ang "volcanic metal" sa listahan ng auction at tuwang-tuwang sinabi, "Ito na! Ang metal na bulkan
Lahat ay pantay-pantay sa Chamber of Commerce.Gayunpaman, sa sandaling lumitaw si Hunter, walang nangahas na makipagkumpetensya laban sa kanya. Kahit na binili mo ang mga bagay na gusto mo sa Chamber of Commerce, hahanapin ka ni Hunter pagkatapos mong umalis sa kamara.Kukunin niya ang iyong mga gamit at papatayin ka.Gagawin ng Chamber of Commerce ang kanilang responsibilidad at poprotektahan ka sa loob. Ngunit sa sandaling lumabas ka sa Kamara ng Komersiyo, wala silang pakialam kung ikaw ay buhay o patay.Dahil sa ganoong mga pangyayari, walang sinuman ang tatayo kay Hunter.Bibili lang siya ng kahit anong gusto niya. Ang iba ay hindi man lang nagkaroon ng lakas ng loob na tingnan ito, lalo pa siyang makipagkumpitensya sa kanya.Ang kanyang itsura ngayon ay nagpalungkot sa marami sa silid. Alam nilang wala silang makukuha ngayong araw.Mayroong tatlong mga item sa sandaling iyon. Kung sila ay mapalad, sila ay "mawalan" lamang ng isa. Ngunit kung malas sila, kukunin niya ang l
Ilang sandali pa, umakyat na ang host sa entablado, at opisyal na nagsimula ang auction.Maayos ang pag-unlad ng lahat.Si Hunter ay hindi interesado sa unang dalawang kultural na labi, kaya hindi siya naglagay ng anumang mga bid.Ang iba pang mayayamang lalaki ay patuloy na nakikipagkumpitensya sa panahon ng auction.Sa huli, isang deal na $130,000,000 ang aktwal na ginawa para sa mga sinaunang relic na orihinal na nagkakahalaga ng $10,000,000! Makikita kung gaano kahigpit ang kompetisyon.Sa wakas, ang unang dalawang bagay ay binili, at ang ikatlong bagay ay ipinakita, ang bulkan na metal.Matapos sabihin ng host ang mga patakaran, tinanong niya, "Mayroon bang sinumang gustong dalhin ang pambihirang metal na ito sa halagang $30,000,000?"Kasunod ng kanyang tanong, walang sinuman sa silid ang nag-bid dahil alam ng lahat na ang bulkan na metal ay kay Hunter.Hinding-hindi ito makukuha ng iba.“Thirty million dollars. Ito ay sa akin."Nagtaas ng kamay si Hunter at sumigaw pagk
Tumingin ang host kay Hunter. Alam niyang imposibleng ibigay ni Hunter ang bulkan na metal sa iba. Hangga't ito ay isang bagay na nilalayon ni Hunter na makuha, walang ibang makakakuha nito.Sa totoo lang, nanlamig ang ekspresyon ni Hunter. Pagkatapos, tumayo siya, lumingon, at tumingin kay Thomas, na nakaupo sa likod.Isa itong estranghero, na hindi niya nakilala.Isang mahinang ngiti ang isinagot sa kanya ni Hunter at sinabing, “Bro, kailangan ko talaga ang bulkang metal na iyon. Pwede mo bang ibigay sa akin?""Hindi," walang pag-aalinlangan na sagot ni Thomas.Napangiti ang lahat, na nagpapahiwatig na gusto nilang manood ng magandang palabas.Sa kanilang mga mata, si Thomas ay patay na.“Ahem, bro, first time mo dito ha? I guess hindi mo alam ang local rules."Pilit pa ring tinatakot ni Hunter si Thomas. Sa hindi inaasahang pagkakataon, hindi siya pinansin ni Thomas nang diretso at sinabi sa host, “Walang ibang nag-bid ng ganoon katagal. Sir, hindi ba dapat katokin mo na ang
Wala itong kinalaman sa Chamber of Commerce.Sigaw ng host, “One billion dollars, going once, going twice, sold! Binabati kita, ginoo. Ang volcanic metal ay sa iyo na."Tumayo si Thomas at buong pagmamalaki na nilampasan si Hunter.Nagbayad siya at kinuha ang bulkan na metal.Habang naglalakad pabalik si Thomas, sinadya niyang iwinagayway ang volcanic metal sa harap ni Hunter at sinabing, “Walang sinuman ang makakakuha ng gusto ko. Dapat kang umuwi, maligo, at matulog, payaso."Lahat ng sinabi niya ay nagpagulo sa isip ni Hunter.Di-nagtagal, umalis si Thomas sa Chamber of Commerce kasama ang metal na bulkan, habang sinundan siya ng Pisces at Phoebe.Agad na nagkagulo sa loob ng room.Walang sinumang tao na nangahas na hamunin si Hunter ang pwedeng umalis ng buhay. Parang patay na ang bagong dating! Iyon ang naisip ng lahat.Nanatiling tahimik si Hunter. Ikinumpas niya ang kanyang kamay, at agad na lumabas ang apat na lalaki.Mabagal na naglakad palabas si Hunter pagkatapos n
Nagulat ang lahat ng mga nasasakupan ni Hunter. Hindi pa sila nakakita ng ganoon kalakas na tao, kaya agad silang natigilan. Natakot sila kay Thomas.Labis na ikinalungkot ni Hunter.Galit na sigaw niya sa mga nasasakupan. “Bakit nakatayo ka pa diyan? Bilisan mo! Lumapit ka at bugbugin siya!”Natigilan ang kanyang mga nasasakupan at agad na sumugod kay Thomas.This time, mas matalino sila. Hindi nila direktang inatake si Thomas ngunit si Phoebe ang pinuntirya nila.Paano ito tatanggapin ni Thomas?Si Phoebe ay mahalaga kay Thomas ngayon. Paano niya hinayaang itulak siya ng mga bastos na lalaking iyon?Bago pa maiabot ng isa sa mga nasasakupan ni Hunter ang kanyang mga kamay, tumayo si Thomas sa harap ni Phoebe.Agad na tinulak ng subordinate si Thomas. Nagbigay siya ng maraming lakas, ngunit si Thomas ay hindi gumalaw kahit isang pulgada!Nabigo man lang ang nasasakupan na mapatalsik si Thomas. Para siyang tinutulak ng malaking trak.Sinamaan niya ng tingin si Thomas. "Sa tin
Nang ibaba niya ang kanyang ulo, nakita niya si Phoebe sa likod ni Thomas, at nagpakita agad siya ng mahalay na ekspresyon.“Hoy, nagdala ka pa ng magandang babae.“Iyan ay mahusay. Papatayin muna kita, pagkatapos ay ibabalik ko ang magandang babae at i-enjoy ang gabing kasama niya."Sa tingin mo ba ikaw pa rin ang Diyos ng Digmaan? Sa palagay mo ba ay maaari kang kumilos nang walang batas hangga't ikaw ay sanay sa pakikipaglaban?"Hayaan mong sabihin ko sa iyo, ang mabuting pakikipaglaban ay hindi palaging gumagana."Sa lugar na ito, networking ang mahalaga!"Malamig na tinitigan ni Thomas si Galiot. Isang tuso at mapang-asar na kislap ang sumilay sa kanyang mga mata."So, ibig mo bang sabihin na napakalawak ng network mo?" naiinis na tanong niya."Wow, hindi ka naniniwala sa akin?" Nagkibit-balikat si Galiot at sinabing, "Okay, ipapakita ko sa iyo kung ano ang ibig kong sabihin sa network ngayon!"Sumigaw siya, "Sino ang namamahala sa lugar na ito? Lumabas ka na!”Maya-maya
“Great, ang galing lang! Ang mga taong tulad mo ay talagang may lakas ng loob na magsalita sa akin ng ganito. Wow! Well ngayon, tapos ka na!"Inabot niya ang isang telepono sa kanyang bulsa at sinabing, “Wala nang babalikan para sa iyo ngayon. Tatawag ako sa police station. Dapat tanggalin ang isang hamak na pulis na tulad mo!"Kung ang isang normal na pulis ay nakatagpo ng ganitong sitwasyon, siya ay natakot at nakiusap kay Galiot na huwag tumawag.Pero hindi ito naabala ni Clement.Tumayo siya na parang estatwa dahil alam niya ang tungkol sa isang bagay: Kahit sinong tawagin ni Galiot, imposibleng matanggal siya sa trabaho.Iyon ay dahil isang napakalakas na lalaki ang nakatayo sa tabi ni Clement...Ang diyos ng digmaan!Pagdating doon ni Thomas, ang gobyerno sa lugar ay nakatanggap ng balita tungkol dito at alam na dumating na ang Diyos ng Digmaan.Palihim na pinagdaanan ito ng Pisces.Sa totoo lang, maraming bagay ang nahawakan ng Pisces para kay Thomas nang hindi niya nal
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D