Nagulat ang lahat sa kanyang sinabi.Nataranta si Emma habang nagtatanong, “Bakit? Sa palagay mo ba ay hindi ka pa nakatanggap ng sapat na atensyon at si Lord Vedastus ay walang sapat na poot para sa iyo? Hindi ba't napakabuti para sa iyo na pumuslit sa lungsod, nakawin ang kailangan mo, at lumabas tulad ng iminungkahi ng Harvard?"Umiling si Thomas. “Kung normal na kalaban ang pakikitungo namin, walang masama kung gawin iyon. Ngunit nakikipag-ugnayan kami kay Lord Vedastus. Kung gagawin natin iyon, ito mismo ang gusto niya. Iyan ay isang lubhang maling diskarte."Nagkatinginan sina Emma at Johnson, at hindi nila naintindihan ang ibig sabihin ni Thomas.Paliwanag ni Thomas, “It’s actually very simple. Makapangyarihan ang Art Trading Corporation sa Celandine City. Hindi pagmamalabis na sabihin na 80% ng mga mapagkukunan sa Celandine City ay nasa kontrol ni Lord Vedastus. Kahit paano ako pumasok sa Celandine City, matutuklasan agad ako. Ang modernong lipunan ay hindi tulad ng mga sin
Naglakbay si Thomas sa Celandine City sa pamamagitan ng paglipad. Pagkatapos, pumasok siya sa pangunahing kalye sa Lungsod ng Celandine sa mahusay at marangal na paraan tulad ng kanyang inayos noon pa man.Ang una niyang destinasyon ay isang restaurant na nag-iisa siyang namuhunan. Ngayon ang unang araw ng negosyo ng restaurant, at ang pangalan nito ay Food and Medicine Hall!Ang pangalan ay medyo nakakalito, at hindi alam ng mga tao kung ano ang ibig sabihin nito.Dapat ay isang restaurant ito, ngunit bakit may katagang "gamot" sa pangalan nito? Kung ito ay isang klinika, bakit ito ay inihayag bilang isang restawran?Ito ay lubhang kakaiba na ang lahat ay hindi maaaring malaman ito.Ang mga tao ay mga mausisa na nilalang. Habang naguguluhan sila, mas gusto nilang alamin ang sitwasyon.Kaya naman, kahit unang araw pa lang ng Food and Medicine Hall ng negosyo, kumalat ang reputasyon nito sa buong Celandine City.Bilang may-ari ng restaurant, si Thomas ang nagkusa na maglakad papu
Iisa ang iniisip ng lahat, kaya lahat sila ay nagmadaling pumasok.Biglang napuno ang Food and Medicine Hall, at wala pang isang minuto ay puno na ang restaurant. Ang isang malaking grupo ng mga customer ay nagtipon pa sa labas.Kung gusto nilang mag-dine in, kailangan nilang pumila.Gayunpaman, karamihan sa mga tao sa labas ay ayaw talagang kumain. Sa halip, gusto lang nilang tumayo sa kalye at manood ng palabas. Gusto nilang makita kung talagang masustansya ang pagkain.Bago opisyal na nagsimulang magluto si Thomas, pinagmasdan niyang mabuti ang mga customer sa bawat mesa. Gumawa siya ng isang tiyak na pagtatasa ng bawat customer na dumating upang kumain.Pagkatapos, naglakad siya papuntang kusina.Ang chef ang namamahala sa pagluluto, habang si Thomas ang responsable sa pagdaragdag ng ilang "seasonings" sa pagkain. Ang mga pampalasa na ito ay maingat na ginawa ni Thomas, at lahat ng mga ito ay mabuti para sa kalusugan ng isang tao.Pagkatapos kainin ng mga tao ang pagkain, it
Sa gitna ng Celandine City, mayroong isang 118-palapag na gusali, at ito ang punong-tanggapan ng Art Trading Corporation. Ito rin ang simbolo ng Celandine City.May kasabihan, "Hangga't umiiral ang Art Trading Corporation, magkakaroon ng Celandine City!"Ang isang gusaling tulad noon ay ang operating core ng buong Celandine City. Ito rin ang lifeline ng lungsod.Ang opisina ng chairman ng grupo, si Lord Vedastus, ay nasa ika-44 na palapag.Ito ay isang malas na numero at isang malas na palapag. Sa normal na mga pangyayari, ang isang palapag na may numerong "4" ay karaniwang sarado at hindi bukas para magamit.Dahil ang "4" ay sumasagisag sa kamatayan, ito ay bawal para sa maraming negosyo. Samakatuwid, ang gayong mga kaayusan ay mangyayari.Gayunpaman, si Lord Vedastus ay hindi mapamahiin."Kaya kong kontrolin ang aking buhay" ang motto ng buhay ni Lord Vedastus. Siya pa nga ang nagkusa na pumili ng ika-44 na palapag para sa kanyang opisina, na sumasakop sa buong palapag.Hindi
Tumango si Hayden. "Okay, pupunta ako at kukuha ako ng isang tao."……Sa Food and Medicine Hall, umupo si Thomas sa tabi ng bintana sa ikatlong palapag. Pinagmasdan niya ang mga customer na lumalabas-pasok sa restaurant, at ang kanyang mga mata ay kumikislap sa palihim. Hinihintay niyang kumilos si Lord Vedastus.Nakagawa siya ng napakagandang pasukan. Hindi ba siya papansinin ng Art Trading Corporation?Imposible naman.Nagawa na ni Thomas ang kanyang unang hakbang, kaya makikita niya kung paano tutugon ngayon si Lord Vedastus.Lumapit si Aquarius at bumuntong-hininga habang sinabi niya, “We’re currently operating at a loss. Nagdurusa kami ng mga pagkalugi sa bawat deal sa negosyo. Ang mas maraming mga customer na mayroon kami, mas maraming pagkalugi ang aming nararanasan. Kung patakbuhin namin ang aming negosyo tulad nito, sa palagay ko ay hindi magkakaroon ng pangalawang negosyo."Ito ay hindi lamang tungkol sa pagpapatakbo ng negosyo nang lugi. Parang naghagis sila ng pera s
Pagkatapos pumasok ni Blake sa Food and Medicine Hall, ibinaba ng lahat ng customer ang kanilang mga tinidor at kutsilyo. Dinilat nila ang kanilang mga mata at tinitigan siya.Ang matandang ito ay may mataas na reputasyon sa industriya ng gourmet.Halatang puno ng tao ang buong restaurant. Kung gusto ni Blake na kumain, kailangan niyang maghintay ng ilang oras. Gayunpaman, talagang may nagkusa na tumayo at bigyan siya ng kanyang upuan.Tanda iyon ng kanyang katayuan."Ginoo. Winslow, umupo ka muna."Hindi na napigilan ni Blake. Hindi man lang niya pinasalamatan ang tao bago siya umupo sa upuan na binitawan ng taong iyon.Nahiya naman ang ibang customer sa iisang table na ipagpatuloy ang pagkain, at tumayo na rin silang lahat.Napaka bait ng waiter. Mabilis siyang lumapit at niligpit ang mesa bago niya inilagay ang menu sa harap ni Blake. "Ginoo. Winslow, pwede ko bang kunin ang order mo?" magalang na tanong niya.Kalmadong binuksan ni Blake ang menu at dahan-dahang pumili ng mg
One-fifth ng pagkain ang kinain. Hindi naman masyadong kumain si Blake. Para sa isang gourmet, hindi niya natapos ang pagkain.Kumuha siya ng napkin at pinunasan ang bibig niya bago siya nagbigay ng review. "Ito ay may lasa, aroma, at kulay. Ang mga sangkap nito at ang paraan ng pagluluto nito ay top-notch. Ang chef na naghanda ng dish na ito ay dapat na isang nangungunang chef."Ito ay talagang pareho sa kanilang hinulaan. Nagbigay ng positibong pagsusuri si Blake.“Pero…”Ang kanyang "ngunit" ay muling nakakuha ng kanilang atensyon. Bakit nagkaroon ng "pero"?Blake continued to say, “Pero yun lang. Ang ulam ay niluto nang mekanikal. Hindi man lang inilagay ng chef ang kanyang nararamdaman sa pagkain. Ang ganitong pagkain ay mukhang maganda sa ibabaw. Ito ay maituturing na maganda sa pamamagitan ng normal na mga customer, ngunit para sa akin, ang pagkain na walang damdamin ay walang kaluluwa, at mayroon lamang isang salita upang ilarawan ito: Basura!"Ano…Natigilan ang lahat.
Ang hika ni Blake ay nagpahirap sa kanya ng higit sa sampung taon. May ilang beses nang muntik na siyang mamatay sa ospital, at isang bangungot na inakala niyang hindi na siya makakatakas.Sa hindi inaasahang pagkakataon, naibsan ng isang plato ng fish and chips ang sakit na matagal nang bumabagabag sa kanya.Nakakagulat naman.Naghinala pa si Blake kung kumakain ba siya ng pagkain o gamot.Ang pagkain na maaaring magpagaling ng sakit ay talagang umiral sa mundo, at ito ay mas kapaki-pakinabang kaysa sa gamot. Ito ay katawa-tawa. Kahit na ang gourmet ay may kaalaman at nakakain ng lahat ng uri ng delicacy sa mundo, siya ay kumbinsido sa puntong ito.Tanong ni Blake, “Mr. Mayo, paano mo nagawa iyon?"Bahagyang ngumiti si Thomas, at sinabi niya, “Tulad ng sinabi ko sa simula, lahat ng pagkain sa aming restaurant ay naka-customize para sa aming mga customer. Nang suriin kita, natuklasan kong may hika ka. Kaya, noong inihanda ko ang plato ng mga isda at chips, sinadya kong gumamit ng