Iisa ang iniisip ng lahat, kaya lahat sila ay nagmadaling pumasok.Biglang napuno ang Food and Medicine Hall, at wala pang isang minuto ay puno na ang restaurant. Ang isang malaking grupo ng mga customer ay nagtipon pa sa labas.Kung gusto nilang mag-dine in, kailangan nilang pumila.Gayunpaman, karamihan sa mga tao sa labas ay ayaw talagang kumain. Sa halip, gusto lang nilang tumayo sa kalye at manood ng palabas. Gusto nilang makita kung talagang masustansya ang pagkain.Bago opisyal na nagsimulang magluto si Thomas, pinagmasdan niyang mabuti ang mga customer sa bawat mesa. Gumawa siya ng isang tiyak na pagtatasa ng bawat customer na dumating upang kumain.Pagkatapos, naglakad siya papuntang kusina.Ang chef ang namamahala sa pagluluto, habang si Thomas ang responsable sa pagdaragdag ng ilang "seasonings" sa pagkain. Ang mga pampalasa na ito ay maingat na ginawa ni Thomas, at lahat ng mga ito ay mabuti para sa kalusugan ng isang tao.Pagkatapos kainin ng mga tao ang pagkain, it
Sa gitna ng Celandine City, mayroong isang 118-palapag na gusali, at ito ang punong-tanggapan ng Art Trading Corporation. Ito rin ang simbolo ng Celandine City.May kasabihan, "Hangga't umiiral ang Art Trading Corporation, magkakaroon ng Celandine City!"Ang isang gusaling tulad noon ay ang operating core ng buong Celandine City. Ito rin ang lifeline ng lungsod.Ang opisina ng chairman ng grupo, si Lord Vedastus, ay nasa ika-44 na palapag.Ito ay isang malas na numero at isang malas na palapag. Sa normal na mga pangyayari, ang isang palapag na may numerong "4" ay karaniwang sarado at hindi bukas para magamit.Dahil ang "4" ay sumasagisag sa kamatayan, ito ay bawal para sa maraming negosyo. Samakatuwid, ang gayong mga kaayusan ay mangyayari.Gayunpaman, si Lord Vedastus ay hindi mapamahiin."Kaya kong kontrolin ang aking buhay" ang motto ng buhay ni Lord Vedastus. Siya pa nga ang nagkusa na pumili ng ika-44 na palapag para sa kanyang opisina, na sumasakop sa buong palapag.Hindi
Tumango si Hayden. "Okay, pupunta ako at kukuha ako ng isang tao."……Sa Food and Medicine Hall, umupo si Thomas sa tabi ng bintana sa ikatlong palapag. Pinagmasdan niya ang mga customer na lumalabas-pasok sa restaurant, at ang kanyang mga mata ay kumikislap sa palihim. Hinihintay niyang kumilos si Lord Vedastus.Nakagawa siya ng napakagandang pasukan. Hindi ba siya papansinin ng Art Trading Corporation?Imposible naman.Nagawa na ni Thomas ang kanyang unang hakbang, kaya makikita niya kung paano tutugon ngayon si Lord Vedastus.Lumapit si Aquarius at bumuntong-hininga habang sinabi niya, “We’re currently operating at a loss. Nagdurusa kami ng mga pagkalugi sa bawat deal sa negosyo. Ang mas maraming mga customer na mayroon kami, mas maraming pagkalugi ang aming nararanasan. Kung patakbuhin namin ang aming negosyo tulad nito, sa palagay ko ay hindi magkakaroon ng pangalawang negosyo."Ito ay hindi lamang tungkol sa pagpapatakbo ng negosyo nang lugi. Parang naghagis sila ng pera s
Pagkatapos pumasok ni Blake sa Food and Medicine Hall, ibinaba ng lahat ng customer ang kanilang mga tinidor at kutsilyo. Dinilat nila ang kanilang mga mata at tinitigan siya.Ang matandang ito ay may mataas na reputasyon sa industriya ng gourmet.Halatang puno ng tao ang buong restaurant. Kung gusto ni Blake na kumain, kailangan niyang maghintay ng ilang oras. Gayunpaman, talagang may nagkusa na tumayo at bigyan siya ng kanyang upuan.Tanda iyon ng kanyang katayuan."Ginoo. Winslow, umupo ka muna."Hindi na napigilan ni Blake. Hindi man lang niya pinasalamatan ang tao bago siya umupo sa upuan na binitawan ng taong iyon.Nahiya naman ang ibang customer sa iisang table na ipagpatuloy ang pagkain, at tumayo na rin silang lahat.Napaka bait ng waiter. Mabilis siyang lumapit at niligpit ang mesa bago niya inilagay ang menu sa harap ni Blake. "Ginoo. Winslow, pwede ko bang kunin ang order mo?" magalang na tanong niya.Kalmadong binuksan ni Blake ang menu at dahan-dahang pumili ng mg
One-fifth ng pagkain ang kinain. Hindi naman masyadong kumain si Blake. Para sa isang gourmet, hindi niya natapos ang pagkain.Kumuha siya ng napkin at pinunasan ang bibig niya bago siya nagbigay ng review. "Ito ay may lasa, aroma, at kulay. Ang mga sangkap nito at ang paraan ng pagluluto nito ay top-notch. Ang chef na naghanda ng dish na ito ay dapat na isang nangungunang chef."Ito ay talagang pareho sa kanilang hinulaan. Nagbigay ng positibong pagsusuri si Blake.“Pero…”Ang kanyang "ngunit" ay muling nakakuha ng kanilang atensyon. Bakit nagkaroon ng "pero"?Blake continued to say, “Pero yun lang. Ang ulam ay niluto nang mekanikal. Hindi man lang inilagay ng chef ang kanyang nararamdaman sa pagkain. Ang ganitong pagkain ay mukhang maganda sa ibabaw. Ito ay maituturing na maganda sa pamamagitan ng normal na mga customer, ngunit para sa akin, ang pagkain na walang damdamin ay walang kaluluwa, at mayroon lamang isang salita upang ilarawan ito: Basura!"Ano…Natigilan ang lahat.
Ang hika ni Blake ay nagpahirap sa kanya ng higit sa sampung taon. May ilang beses nang muntik na siyang mamatay sa ospital, at isang bangungot na inakala niyang hindi na siya makakatakas.Sa hindi inaasahang pagkakataon, naibsan ng isang plato ng fish and chips ang sakit na matagal nang bumabagabag sa kanya.Nakakagulat naman.Naghinala pa si Blake kung kumakain ba siya ng pagkain o gamot.Ang pagkain na maaaring magpagaling ng sakit ay talagang umiral sa mundo, at ito ay mas kapaki-pakinabang kaysa sa gamot. Ito ay katawa-tawa. Kahit na ang gourmet ay may kaalaman at nakakain ng lahat ng uri ng delicacy sa mundo, siya ay kumbinsido sa puntong ito.Tanong ni Blake, “Mr. Mayo, paano mo nagawa iyon?"Bahagyang ngumiti si Thomas, at sinabi niya, “Tulad ng sinabi ko sa simula, lahat ng pagkain sa aming restaurant ay naka-customize para sa aming mga customer. Nang suriin kita, natuklasan kong may hika ka. Kaya, noong inihanda ko ang plato ng mga isda at chips, sinadya kong gumamit ng
Kung hindi alam ni Hayden si Blake, magdududa siya kung si Thomas ang nag-ayos.“Wow, kamangha-mangha! Medyo matalino ka."Ngunit paano naging posible na ito lang ang paraan ni Hayden?Pinitik niya ang kanyang mga daliri. Pagkatapos, agad na tumakbo ang isang lalaking may nakakadiri ang mukha. Tumango siya, yumuko, at sinabing, “Mr. Barlow, maaari ko bang malaman kung mayroon kang anumang nais mong gawin ko?"Kilala rin ang lalaking ito sa Celandine City, at ang pangalan niya ay Viv Hudson.Si Viv ay sikat sa Celandine City hindi dahil sa kung gaano siya kagaling, kundi dahil ang taong ito ay magaling lalo na sa pang-blackmail, pag-frame, at pag-uudyok. Marami ring big boss at enterprise ang natalo niya.Hindi siya dapat masaktan ng mga tao. Ang lalaking ito ay isang klasikong walanghiyang tao. Kung gaano mo siya nasaktan, mas gusto ka niyang ipaglaban hanggang sa huli. Iko-frame up ka niya at gagamit ng lahat ng uri ng kasuklam-suklam na pandaraya sa iyo.Palaging sinasabi ng m
Kakaakyat pa lang ni Thomas sa hagdan kanina ay may narinig siyang ingay mula sa ibaba. Halos alam na niya ang nangyayari.Nandito na ang second assessment."Bumaba tayo at tingnan natin."Dinala ni Thomas si Aquarius sa unang palapag. Pagkababa pa lang nila ay nakita na nila na mahigit sampung malalaking daga ang tumatakbo sa loob ng restaurant.Laking gulat ng mga customer kaya naghiyawan sila nang makita ito. Gumapang pa ang ilang maselan na babae sa mga mesa.Nang makita ni Thomas ang sitwasyon, alam niya kung ano ang mangyayari.Nagtanim sila ng mga daga, inihanda ang mga ito sa tamang panahon, at sinasadyang siraan si Tomas.Wow, hindi naman kakaiba ang diskarteng ginamit nila.Habang sinusubukang hulihin ng mga waiter ang mga daga gamit ang kanilang buhay, isang customer ang biglang nahulog sa lupa. Nagkaroon siya ng seizure habang bumubula ang bibig. Mukhang mamamatay na siya.Nagulat ang iba sa table na iyon at agad silang lumapit para makita ang nangyari."Anong nan