Kabanata 1705

Ang kanyang mga alalahanin ay hindi walang batayan.

Sinipa ni Silvester ang upuan sa tabi niya sa galit. “Ito ay kalapastanganan! Nandito na tayo sa puntong ito ng ating buhay, ngunit gayon pa man, isang maliit na prito ang naninira sa atin. Buwisit!"

Gaano ka man kataas sa hagdan, hangga't may sikreto ka na ayaw mong malaman ng iba, mananatiling nakatali ang iyong mga kamay.

Sa kabilang dulo.

Pagkaraan, bumalik si Daniel sa kanyang sasakyan, binuksan ang kanyang damit, at tiningnan ang mga itim na batik sa kanyang katawan. Habang tinitignan niya ito ay mas lumalala at galit ang nararamdaman niya.

Kung hindi dahil sa mga tulala na magkapatid na iyon, sina Bernard at Silvester, wala siya sa ganitong kalagayan.

Tinalikuran niya ang kanyang mga pangarap at negosyo para lamang mapanatili ang kanyang buhay sa loob lamang ng ilang araw.

At the end of the day, may tatlong araw na lang siya para mabuhay.

Sa pag-agaw ng mga paninda, ano ang magagawa niya para mapangalagaan ang kanyang b