Parehong tahimik ang mag-ama sa harap ng lapida. Pagkaraan ng mahabang panahon, mahinang sinabi ni Nelson, “Brother, natupad na ni Thomas ang habambuhay mong hangarin.”“Mula ngayon, hindi na umiral ang pamilya Gomez. Magkakaroon lang ng pamilya Mayo."“Magpahinga ka sa kabila. Kung maaari, sabihin mo sa aming ina na ang kontrabida na nag-iwan sa kanyang asawa ay pinarusahan."Nang matapos niya ang kanyang pangungusap, tahimik siyang nanalangin.Tumingala si Nelson sa langit. Maulap sa Central City ngayon, at tila uulan sa lalong madaling panahon.Sabi niya, “Sa wakas makakauwi na tayo, Thomas.”Tumango si Thomas.Pagkatapos ay humakbang siya pasulong, yumuko bilang paggalang sa kanyang yumaong tiyuhin, at sinabing, “Ginawa ko ang ipinangako ko, tiyuhin. Makakapagpahinga ka na sa kapayapaan dahil nabayaran na ang lahat ng utang."Ang utang na iniwan ni Nicholas ay kinuha na ni Thomas at sa wakas ay nalinis.Ang kabaitan ay nagdudulot ng kabaitan, ang kasamaan ay nagbubunga ng
Isang oras hanggang hatinggabi nang tuluyang marating ni Thomas ang Southland District.Malakas na tinamaan ng nostalgia si Thomas sa mukha. Ang kapaligiran ay nagparamdam sa kanya ng ilang taon na mas bata.Siya ay nasa isang mahusay na mood.Siya rin, nagtataka kung ano ang naging kalagayan ng mga dati niyang kaibigan sa Southland District pagkatapos ng lahat ng oras na ito.Dahil wala siya ng halos sampung buwan, hindi niya alam kung ang Southland District ay nagbago nang husto mula noong bago siya umalis at ngayon.Si Thomas, dahil mahina ang loob, ay sumakay ng taksi pauwi.Bagama't ang 33 Metro Garden Neighborhood ay isang maliit na sira-sirang villa, ito ay bahay ni Emma, at ito ang lugar na nawala ni Thomas sa lahat ng oras na ito.Honey, nagbabalik ako!Habang nakatayo si Thomas sa harap ng pinto at handang kumatok, bumukas ang pinto.Hindi kaya nakita na siya ng kanyang pamilya?Gayunpaman, hindi iyon ang kaso.Inalalayan ng kanyang biyenang si Johnson, at biyenang
Nanatiling malamig ang puso ng mga kontrabida kahit na sa harap ng mga pakiusap ng iba. Sinipa ng isa ang lalaki at sinabing, “Bakit kailangan kong pakialaman ang asawa mo? Hindi ko siya nabuntis.”Sapat na ang masama na hindi nila pinayagan ang sinuman, ngunit ngayon ay nagsasalita sila ng masama tungkol sa iba. Maaari pa bang ituring ang mga taong ito bilang 'mga tao'?Lahat ng naroroon ay nagrereklamo at nagmumura.Pero kahit gaano sila pinagalitan, hindi sila pinayagang makapasok. Wala sa kanila ang maaaring gumawa ng anuman tungkol dito. Ang ilan sa kanila ay nagtangkang sumugod ngunit naputol ng mga kontrabida na may hawak na patalim. Nag-spray ng dugo kung saan-saan.Hindi sila makapasok o makalaban sa kanila.Wala silang magawa kundi umiyak.Napakunot ang noo ni Thomas sa pinapanood. Hindi ba naging maunlad at mapayapa ang Southland District nang siya ay umalis? Paano lumitaw ang isang masamang puwersa sa Southland District sa loob lamang ng sampung buwan?Tinanong niya,
Nais ipakita ng mga kontrabida kay Thomas kung saan sila ginawa. Kasabay nito, ginagamit nila si Thomas para magpakita ng halimbawa para makita ng iba.Ngunit sa kasamaang palad, nakilala nila ang kanilang kapareha.Si Thomas ay hindi isang ordinaryong mamamayan at tiyak na hindi isang basura na tatayo roon na nakaugat habang may humahampas sa kanya ng machete.Lumakas ang aura ng God of War!Itinaas ni Thomas ang kanyang kamay at hinawakan ang machete sa kanyang kamay. Hindi makagalaw kahit isang pulgada ang kontrabida, kahit anong pilit niya.Nagkaroon ng disparidad sa lakas sa pagitan ng dalawang partido."Nararapat kang mamatay."Inagaw ni Thomas ang machete at nilaslas, naputol ang braso ng kontrabida.Sa isang iglap, bumalot sa buong lugar ang isang nakapako na hiyawan."Ahhhh!"Sa kabila ng kanyang pagiging mabangis at mayabang, nauwi sa paggulong-gulong sa lupa, sumisigaw sa sakit.ha?Nagulat ang lahat ng nakakita sa nangyari.Mabilis na nag-react ang mga kasamaha
Ngayon ang araw na manganganak ang asawa ni Silvester. Para makapagbigay ng tahimik at komportableng kapaligiran para sa kanyang asawa, ini-‘book’ niya ang buong ospital para sa kanyang asawa.Siyempre, ang mga pamamaraan na ginamit niya ay krudo at simple. Inutusan niya ang isang grupo ng mga tao na harangan ang pangunahing pasukan at dapat nilang tanggihan ang sinumang pumasok o lumabas.Kung may gustong pumasok ng puwersahan, puputulin nila ang kanilang braso at binti.Naniniwala siya na walang nangahas na sumalungat sa Art Trading Corporation.Dumating man ang mga pulis, walang pakialam si Silvester.Sa una, ang mga bagay ay talagang naaayon sa kung ano ang gusto niya. Tahimik at payapa ang ospital, walang ingay. Tahimik na hinintay ni Silvester ang panganganak ng kanyang asawa.Sino ang mag-aasam na ang kapayapaan at katahimikan ay hindi magtatagal? Malakas na ingay ang narinig sa buong ospital.Parang isang malaking grupo ng mga tao ang nagmamadaling pumasok sa ospital.“
Nakahiga si Silvester sa lupa. Nang iluwa niya ang sigarilyo sa kanyang bibig ay agad siyang inihain ng isang subordinate ng isang basong tubig para magmumog.Pagkatapos lamang magpahinga ng mahabang panahon si Silvester ay sa wakas ay nakahinga siya ng maluwag at naging komportable.“Thomas Mayo! B*stard! Hindi kita mapapatawad!"Bilang young master ng Art Trading Corporation, ito ang unang pagkakataon na nainsulto ng ganoon si Silvester. Hindi niya ito matiis kahit anong mangyari.Kailangan niyang maghiganti!Samantala, hindi pinansin ni Thomas si Silvester. Lahat ng atensyon niya ay kay Emma.Pagkatapos niyang ipadala ang kanyang asawa sa labor room, naghintay siya sa labas nang may pag-aalala, at pabalik-balik.Umaasa siyang ligtas si Emma at ang sanggol. Walang dapat mangyari sa kanila.Si Thomas ay isang walang takot na lalaki, ngunit sa pagkakataong iyon, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaba at takot dahil sa sobrang pag-aalala niya sa kanyang asawa at anak. Gayunpama
Inabutan siya ni Thomas ng sigarilyo. "Sabihin mo sa akin kung bakit ka kinakabahan at nabalisa."Naninigarilyo sandali si Harvard bago niya sinabing, "May seryosong nangyari sa kumpanya."May nangyari nga, at masasabi pa nga ni Thomas kung ano iyon."May kaugnayan ba ito sa Art Trading Corporation?" mahinahong tanong niya.Binigyan siya ni Harvard ng thumbs-up. “Oo, ito nga.”Kagabi, binastos ni Thomas ang Art Trading Corporation at binugbog din ang young master na si Silvester. Paano kaya nila hahayaan iyon?Kung totoo ang sinabi ng Harvard tungkol sa Art Trading Corporation na kumikilos na parang gangster na kumpanya sa Southland District ngayon, tiyak na hindi nila patatawarin si Thomas."So, ano ang eksaktong nangyayari?" tanong ni Thomas.Kumuha ng isa pang puff si Harvard.“Tinatarget tayo ng Art Trading Corporation, at gusto nila tayong sirain."Ang pamilya Hill ay nasa blacklist ng Art Trading Corporation ngayon."Nagpasya ang Eagles Alliance na putulin ang ugnayan
Sa 1:00 pm, hinatid ng Harvard si Thomas sa punong-tanggapan ng Eagles Alliance.Pagpasok nila sa meeting room, dumating na ang mga members from other companies, at umupo sila sa paligid ng table. Mukhang ang mga taong ito ay sumang-ayon na harapin ang Harvard nang magkasama.Kinuha ni Luca Logas, ang pinuno ng Eagles Alliance, ang kanyang tasa at humigop, habang nakatitig kay Thomas.Ito ang lalaking bumugbog kay Silvester kahapon.Tumayo si Harvard ngunit hindi napigilan ang sarili. Dumiretso lang siya sa punto at nagtanong, “Mr. Logas, hindi mo ba ako dapat bigyan ng paliwanag? Paano mo maaalis ang pamilya Hill sa alyansa?"Humalakhak si Luca. Wala rin siyang planong magmukhang pormal dahil magiging walang kwenta kung patuloy siyang magsisinungaling sa oras na ito. "Hindi mo ba alam kung anong ginawa mo kagabi? Sa tingin mo ba kaya pa rin kitang manatili sa alyansa pagkatapos ng stunt na hinila mo?” diretsong sagot niya.Nagpatuloy ang Harvard. “Noong unang sumali sa alyansa a