Medyo awkward ang eksena.Napatulala si Collins at ang secretary, at nakabuka ang kanilang mga bibig. Napatingin sila kay Thomas na nakaupo, at hindi alam ang kanilang sasabihin.Tuluyan nilang nakalimutan ang kanilang sasabihin.Sino ang mag-aakalang ang binatang ito ay ang chief officer na namamahala sa Southland District?Hindi malayo ang kanyang edad at itsura sa iniisip ni Collins.Naging mapangutya pa siya.Kung sinabi ng ibang tao na ang taong ito ay ang punong opisyal na namamahala, hindi kailanman naniniwala si Collins. Gayunpaman, si Samson ang nagsabi nito. Kung inilagay niya ang dalawa at dalawa kasama kung paano nakarating si Thomas sa ganap na walang hadlang, tiyak na tiyak na siya ang punong opisyal na namamahala.Ito ay lamang na talagang mahirap para sa mga tao na tanggapin ito.Alam din ito ni Thomas. Awkward niyang hinawakan ang ilong niya at sadyang binago ang paksa. "Ginoo. Dixon, wala ka ba dito para sa isang bagay? ”"O, tama ka."Naalala lang ni Collin
"Natatakot ka na aabusuhin ko ang kapangyarihan ko?""Hindi, hindi ko magagawang isipin ‘yon."Ngumiti si Thomas at sinabi, "Perpekto ang proposal na ibinigay mo, at mabuti ang nais mo para sa bansa at sa mga tao. Kung pipigilan kita dahil sa isang maliit na bagay, hindi ba’t napaka-g*go ko naman dahil doon?”Ngumiti si Collins. Hindi niya inaasahan na ang chief officer ay madaling lapitan.Ipinagpatuloy ni Thomas, "At saka, kahit sino ay mapopoot ito kapag nakita nila ang aking hitsura. Kakaiba kung wala kang reaksyon kung anupaman. Sige, kailangan kong magpalit ng damit at maligo para matanggal ang mabahong amoy na ito. Susundan si Samson. ""Salamat, punong opisyal na namamahala."Palabas na sana ni Samson kay Collins at sa kalihim, biglang may naisip si Thomas."Teka.""Punong opisyal na namamahala, mayroon pa bang iba?"Nag-isip sandali si Thomas at sinabi, “Sa loob ng ilang araw, isang pangkulturang pangkulturang pangkalibangan na lugar ang makukumpleto. Interesado ka ba
Masaya si Thomas na magkaroon ng isang maaasahan tulad ni Anna. Napakalaki ng maitutulong sa kanya nito.Kung hindi siya tinulungan ni Anna, paano niya magagawang ang lahat ng iyon?Natatakot siya na mamuhunan siya ng malaking halaga tapos masasayang lang. Mahirap makahanap ng taong maaasahan kaya't walang anumang halaga ang makakatumbas kay Anna.Matapos makumpleto ang Remembrance Cultural Arts Entertainment Base ni Scott, tinalakay at itinakda nina Thomas at Anna ang isang petsa para sa seremonya ng pagbubukas.Nais nila na maunawaan ng mga tao sa buong Distrito ng Southland ang lakas ng Alaala ng Kulturang Sining ni Scott at ideklara ang mataas na profile na pagpasok ng Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment sa masa.Ang seremonya ng pagbubukas ng Remembrance Cultural Arts Entertainment ay opisyal na gaganapin sa loob ng tatlong araw.Ikinalat ni Anna ang balitang ito sa pamamagitan ng iba`t ibang mga channel upang mag-advertise nang maaga, at aktibo siyang micromanag
“Calix, sobra mo namang kaming minamaliit at sobrang pinupuri sila? Isa sundalo at isang babae lang naman sila. Anong nakakatakot sa kanila?”"Hindi ko maintindihan kung bakit takot na takot ka. Nalawa ka na ba sa sarili dahil sa pagkabigo mo, kaya ngayon isa ka nalang anino ng dating ikaw?”Napangisi si Calix at tinitigan si Donell.Talagang seryoso ang huli niyang pagkakamali, at ito ay direktang nagdulot ng Skyworld Enterprise na mawala ang kanilang cash cow, ang Shalom Technology.Dahil dito nagkaroon ng psychological trauma si Calix, at hindi niya ito makakalimutan ng saglit lang.Nakita ito ni Donell at sadyang inilantad ito.Kinawayan ni Conley ang kanyang kamay at sinabing, “Sige, tigilan mo na ang pagtatalo. Makatuwiran ang sinabi niyong mga lalaki. Hindi natin maaaring maliitin si Thomas o mag-isip ng mataas sa kanya."Hindi ba't ginawa ni Thomas ang seremonya sa pagbubukas na may maraming mga ad?"Palalampasin ko siya at ipaalam sa kanya kung gaano masama ang mga kah
Sa tanggapan ng chairman ng Remembrance Cultural Arts Entertainment Base, tiningnan ni Thomas ang marangya at malinis na dekorasyon at ngumiti, "Anna, kakaiba talaga ang gusto mo sa buhay."Nagtimpla si Anna ng dalawang tasa ng kape at binigay kay Thomas ang isang tasa."Ang mag-enjoy sa buhay ang pinakabasic na pangangailangan ng isang art creator. Kung pati ito hindi mo alam, handa na ako umalis sa industriyang ito.”Ngumiti si Thomas at napailing. Tinaas niya ang tasa ininom ang kape.Sa sandaling iyon, tumunog ang telepono na nasa lamesa.Naglakad si Anna para sagutin ang telepono. "Kumusta, maaari ko ba malamang kung sino ito?”"Anna, ako ito, si Sylvia."“Oh, Sylvia. Anong problema?""Erm, hindi ba ipinangako ko sa iyo sa simula na kakantahin ko ang isang kanta sa opening ceremony pagkalipas ng tatlong araw?""Oo."“Humihingi ako ng paumanhin, pero biglang nagkasakit ng malubha ang aking lola. Kailangan kong samahan siya sa ospital sa loob ng dalawang ara, kaya nais kon
Naglangitngit ang mga ngipin ni Anna at sinabing, "B*wisit, sobra naman yung ginawa nila!”Ngumiti si Thomas at sinabi, “Naaalala mo ba ang aking orihinal na hangarin na likhain ang Alaala ng Kulturang Sining sa Kultura ni Scott? Hindi ito para sa pera o sining. Para lang sa paghihiganti at maitaboy ang Hegemony Entertainment sa industriya. Ang katotohanan ay nagpapatunay na kung hindi natin ito gagawin, itataboy nila kami. "Bumuntong hininga si Anna. “Walang ibang pagpipilian. Ngayon, makakahanap lang ako ng mga banyagang artista upang suportahan ang seremonya. ""Hindi namin magagawa iyon.""Bakit?"Sinabi ni Thomas, "Kung makahanap tayo ng isang pangkat ng mga dayuhan sa seremonya ng pagbubukas ng domestic, mapapahamak tayo kapag ang Hegemony Entertainment ay inaakusahan sa amin ng pangingitlog sa mga dayuhan."Balisa si Anna. "Hindi natin maaaring bitawan ang mga hindi natin kilalang artista na pumunta upang suportahan ang seremonya, tama ba? Masyadong malabo iyon. ”Ito ay
Mabilis na lumipas ang tatlong araw, at ngayong araw na ang opening ceremony ng Remembrance Cultural Arts Entertainment ni Scott.Sa araw na ito, napakaganda ng palamuti ng venue at maraming aktibidad ang pwedeng mapanuod.Kahit saan ka lumingon, may makikitang kang nakaparadang mamahaling sports car. Nagpunta ang lahat ng makapangyarihan at mayayamang tycoon ng buong Southland District para manuod.Partikular na ang mga nasa entertainment industry. Nagpadala silang lahat ng mga tao upang batiin sila.Sa ibabaw, binabati nila sila, ngunit ang totoo, nandito silang lahat upang siyasatin ang lakas ng Remembrance Cultural Arts Entertainment ni Scott.Iyon ay dahil nakikita ng lahat na ang target ng Remembrance Cultural Arts Entertainment ni Scott ay Hegemony Entertainment. Ang mga maliliit na kumpanya ng aliwan na ito ay dapat makita ang lakas ng Remembrance Cultural Arts Entertainment ng Scott upang mapagpasyahan nila kung aling mga kumpanya ang dapat nilang suportahan sa hinaharap.
“Umalis kayo sa dinadaanan ko”“Tabi, tabi.’Pumunta si Stud Lad kay Anna at Thomas, at tinitigan ito ng ilang Segundo. Matapos, sinabi niya ng nakakatakot na paraan, “Anong ginagawa niyo dito? Nagdala ba kayo ng maraming tao dito para gumawa ng gulo?Kumunot ang kilay ni Thomas.Ngayong araw ay isang nakakagalak na okasyon, pero itong mga taong ito ay malinaw na pumunta lang dito para gumawa ng gulo.Pinigilan ni Anna ang nakakunot na si Thomas at nagtanong bago pa siya makasalita, “Sino ka?”“Hindi mo man lang ako kilala? Makinig ka ng Mabuti. Galing ako sa Bureau of Industry and Commerce! Ako si Victor Payne.”“Victor, para saan at nagdala ka ng napakaraming tao dito?” tanong ni Anna.“Para saan? Isang hangal na tanong.” Tinuro niya ang lahat ng nasa paligid at sinabi ng walang pasensiya, “Nag-oorganisa ka ng napakalaking pagtitipon ngayon. Nagimbita ka rin ng napakaraming tao. Ano bang plano mong gawin?”“Kami ay magarbong nagdiriwang para sa pagbukas ng aming gusali.”“
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D