Ang nagngangalit na apoy, kasabay ng sunod-sunod na malakas na pagsabog, ay nagpasindak sa mga nakapaligid na residente, manggagawa, at white-collar worker. Tumakbo sila sa kalye para tingnan kung ano ang nangyayari.Nang makita nilang natupok ng apoy ang branch building ng pamilya Gomez, nagulat silang lahat.Napakalaking apoy noon. Gaano karaming kapabayaan ang kinailangan upang ito ay malikha?Maya-maya, may tumawag ng pulis. Syempre, mapapansin agad ito ng mga pulis kahit walang mag-uulat dahil napakalaking sunog.Bagama't ang gusali ng kumpanya ay wala sa gitna ng Central City, ito ay matatagpuan din sa isang lugar na makapal ang populasyon. Kung wala silang gagawin, hindi nila alam kung ilang tao pa ang mahuhuli sa kalamidad na ito.Agad na ipinadala ang mga bumbero. Pagkatapos ng isang buong gabi ng pagsagip, sa wakas ay naapula ang apoy sa alas-siyete kinaumagahan. Sa kabutihang palad, hindi kumalat ang apoy sa gusali, at walang ibang nasaktan.Matapos ang mga kaugnay na
Sa Sterling Technology, nakaupo si Thomas sa opisina. Tiningnan niya ang crescent moon pendant sa kanyang kamay, na may malungkot na sandali sa kanyang sarili.Nalaman niya ang balita ng pagpapakamatay ni Dominic.Mahirap na hindi malaman.Pagkatapos ng lahat, malinaw na ipinahayag ni Dominic ang kaisipang ito nang umalis siya. Matapos ang mahabang paghihintay, sa wakas ay natanggap ni Thomas ang balita ng pagkamatay ni Dominic.Masasabing ang pagkamatay ni Dominic ay isang bagay na dapat "masaya" ni Thomas.Ito ay dahil umusok ang pakana ni Nicholas.Bumalik sina Thomas at Nicholas sa parehong panimulang linya, at nauna pa siya ng ilang hakbang sa kanila. Ang posibilidad na talunin ang pamilya Gomez ay naging mas at mas malamang.Gayunpaman, hindi masaya si Thomas.Kapag namatay ang isang tao para iligtas ka, hindi ka magiging masaya kahit gaano pa kalaki ang benepisyong nakuha mo, basta may konsensya ka pa rin.Kanina pa tinitingnan ni Thomas ang pendant na may halong damdam
Umubo si Nicholas at sinabing, “Pagkalipas ng maraming taon, galit na galit ka pa rin sa akin. Well, kasalanan ko ba talaga ang nangyari noon? Sarili kong anak ka, pero nakipagsanib-puwersa ka sa mga tagalabas para harapin ako. Mali ba na lokohin kita at ikulong? Hangga't handa kang humingi ng tawad at itama ang iyong mga pagkakamali, papakawalan pa rin kita."Dumura si Jeremy. “Kalokohan! Ang pera at katayuan mo lang ang iniintindi mo. Ikaw ay walang awa at malupit. Hinding-hindi ako yuyuko sa isang kontrabida na tulad mo!"Napabuntong-hininga si Nicholas. “Pareho kaming namumuhay na parang magkaaway. Ang sama ko. Sigh, kalimutan mo na. Hindi ako naparito para alalahanin ang iyong mga nakaraang kaganapan ngayon. Dumating ako ngayon para palabasin ka."ha?Parehong nagulat ang matandang mayordomo at si Jeremy.Napaisip ang matanda sa sarili. ‘Di pa nila napag-uusapan ang anumang kundisyon, pero diretso na siya? Ano ang dapat nilang gawin kung si Jeremy ay laban sa pamilya Gomez sa
Bumalik na si Jeremy, isang lalaking ilang taon nang nawawala at inakala pa nga ng maraming tao na patay na.Ang una niyang ginawa ay ang umuwi at makipagkita sa kanyang asawang si Tina.“Tina!”Tuwang-tuwang naglakad si Jeremy papunta sa asawa, iniisip na yayakapin siya ng asawa at kakausapin.Pero sinong mag-aakalang uupo lang si Tina doon ng tulala na walang ekspresyon?Hindi ito ang inaasahan ni Jeremy.Nalaman kaagad ni Jeremy na may mali at tinanong niya ang katulong sa tabi niya, "Ano ang problema ng aking asawa?"Ang katulong ay nagpaliwanag sa takot, "Si Madam ay labis na nalungkot at nawalan ng malay dahil sa pagpapatiwakal ng young master."Ibig sabihin naging tanga si Tina ngayon.Hindi makapaniwala si Jeremy na ganito ang nangyari. Bukod sa pagkawala ng kanyang anak, ang kanyang asawa ay...“Tina!”Paulit-ulit siyang tinatawag ni Jeremy, pero hindi sumasagot si Tina.Hindi siya patay, ngunit walang reaksyon.Siya ay naging isang tanga.Niyakap ni Jeremy si Ti
Ang pangalang sinabi ni Diana ay talagang ikinagulat ng lahat na naroroon. Maging si Thomas ay hindi nakapag-react ng ilang sandali. Bakit biglang sumulpot ang lalaking ito?Dapat malaman ng isa na ang pangunahing gawain ni Thomas ay hanapin si Jeremy at iligtas siya mula sa pagkabilanggo ni Nicholas. Ito ang ipinangako niya kay Dominic.Pero sinong mag-aakala na si Jeremy ang direktang lalapit sa kanya?Sa kasong iyon, hindi na kailangang iligtas ni Thomas si Jeremy, dahil nalutas na ang alalahanin.Mayroon bang ganoong magandang bagay sa mundo?Sinabi ni Georgia, "Hindi tama iyon. Hindi ba namatay si Jeremy sa sunog ilang taon na ang nakakaraan? Siya at ang kanyang anak na si Dominic, ay namatay sa parehong paraan. Paano siya biglang nabuhay?"Nagkatinginan ang lahat ng may pagtataka, dahil hindi nila ito mawari.Bagama't usap-usapan na si Jeremy ay lihim na ikinulong sa mga nakaraang taon, isa lamang itong tsismis. Walang nagseryoso.Tinanong ni Georgia, "Diana, sigurado ka
Ang mga salita ni Jeremy ay nagulat sa lahat ng naroroon. Ano ang sinabi niya?Kanina pa kasi nila pinag-uusapan kung paano ipaghihiganti si Dominic. Bakit hindi nilinaw ni Jeremy ang mga bagay-bagay at pinukaw ang mga ito kaagad pagkatapos niyang dumating? May mali ba sa kanya?Si Dylan ang unang humakbang at sinaway siya, “Jeremy, sino ka sa tingin mo? Gusto mo pa bigyan ng kabaong ang bawat isa sa atin, haha. Sa palagay ko, mas mabuting maghanda ka para sa iyong sarili kung sakaling wala kang lugar pagkatapos mong mamatay."Mabilis na humakbang si Thomas para pigilan ang paglaganap ng bakbakan.Dapat ay "magkasama" sila, kaya bakit ngayon ay pinagalitan nila ang isa't isa?Ito ay hindi tama, at ito ay naging maliit na kahulugan.Sinabi ni Thomas kay Jeremy, “Tito Jeremy, mayroon bang hindi pagkakaunawaan sa pagitan natin?”Ngumisi si Jeremy. "Tiyuhin? Huwag mong subukang tumunog malapit sa akin. Thomas, pinatay mo ang anak ko. Babayaran mo ito. Maghintay ka!"Natigilan ang l
Sa villa ng pamilya Gomez, nakaupo si Nicholas sa sopa. Nagmamadaling pumasok ang matandang mayordomo at masayang sinabi, “Guro, may mabuting balita.”“Anong magandang balita?”“Nagpunta si Jeremy para turuan ng leksyon si Thomas!”“Oh?” tanong ni Nicholas. “Paano niya siya tinuruan ng leksyon? Nagdala ba siya ng mga tao at nilabanan sila?""Hindi iyon," sabi ng matandang mayordomo. “Binigyan ni Jeremy si Thomas ng isang kabaong, at sumigaw din siya ng mga proklamasyon sa Dylan, Georgia, at sa iba pa. Mag-aaway talaga sila this time."Nagtanong muli si Nicholas, "Nalaman ba niya na may mali kay Tina?"Totoong sinabi ng matandang mayordomo, “Hindi niya ginawa. Ginawa namin ang lahat ng ito nang napakalinis at hindi namin siya binigyan ng pagkakataong malaman ang anumang bagay.""Well, hindi masama."Pinag-uusapan nilang dalawa ang susunod na gagawin, at may dumating upang ipaalam sa kanila na dumating si Jeremy.Siya ay mabilis.Tumayo si Nicholas at naglakad palabas, saktong
May musika sa villa ng pamilyang Gomez.Natuwa si Nicholas at masaya niyang sinabi, “Jeremy, ang galing mo talaga. Binigyan mo si Thomas ng isang sampal sa mukha nang bigla kang lumitaw! Parang gusto mong agawin ang teritoryo ng pamilya Martin sa ibabaw, pero sa totoo lang, inubos mo ang Prosperous Star Pavilion. Ang mapanlinlang na step na ito ang hindi inasahan ni Thomas. Jeremy, ang galing mo talaga."Hinangaan din siya ng matandang butler.Alam ng kahit sino na ilang beses na silang naglaban ni Thomas noon, at natalo sila sa bawat pagkakataon. Sa pagkakataong ito, ang tagumpay ni Jeremy ay isang malaking hakbang. Kahit papaano ay napatunayan nito na hindi talaga invincible si Thomas.Itinaas ni Nicholas ang kanyang wine glass at masayang sinabi, “Jeremy, tingnan mo. Hangga't magkakaisa tayo, malalagpasan natin ang anumang kahirapan."Tumawa si Jeremy at itinulak ang baso ng alak sa mesa.Malamig niyang sinabi, “Sabi ko haharapin ko si Thomas para lang makaganti para kay Domin
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D