Maulap ang langit, at parang malapit nang umulan anumang oras. Ganito rin ang mood ni Vera.Siya ay nananatili sa Red Society Pharmacy kamakailan lamang. Ang pamilyang Nolan ang nag-asikaso sa kanyang pang-araw-araw na pagkain, at sila ang nagma-manage ng mga gamot para sa peklat sa kanyang mukha.Makalipas ang ilang araw, halatang hindi gumaling ang kanyang peklat, at mukhang lalo itong namumutla.Medyo nalungkot si Vera.Alam niyang masyadong matagal na ang peklat sa mukha niya, at imposibleng magamot ito.Lumapit si Vera sa bintana at dumungaw sa labas nito. Tumingin siya sa maulap na kalangitan, at nakaramdam siya ng matinding kadiliman.Pop!Isang bato ang ibinato sa bintana.Humigit-kumulang limang tao ang nakatayo sa kalye habang ang mga ito ay sumisigaw kay Vera. “Hoy, pangit! Magtago ka na lang sa loob at huwag na huwag kang lalabas! Tingnan mo ang pangit mong mukha. Gaano ka-kapal ang mukha mo para sumali sa audition? Sinayang mo ang feelings ko para sayo!”Nagpatulo
Nakipagtulungan si Thomas kay Birch na ipagsama ang rare at mahalagang elixir na ito.Pagkatapos ng isang oras na pag-aplay ng gamot, inilabas ni Thomas ang lahat ng silver needles, at tinakpan ni Jacob ng gasa ang peklat ni Vera.Ilang sandali pa ay inutusan ni Thomas si Jacob, “Mula ngayon, papalitan mo ang iyong gasa tuwing tatlong oras. Kung walang aksidente na mangyayari, ang kanyang peklat ay gagaling sa loob ng dalawang araw."Talaga?Tinitigan ni Vera ang kanyang sarili sa salamin, at nakaramdam siya ng pagkabalisa nang makita ang gasa.Totoo ba na gagaling talaga siya?Umaasa siya na mangyari talaga ito.Kasunod nito, sinamahan ng lahat si Vera dahil nag-aalala silang may mangyari. Nagdala pa si Flying Rooster ng malaking grupo ng mga tao para protektahan ang Red Society Pharmacy. Pinagbawalan nila ang lahat ng outsider na lumapit pero hindi ito magdulot ng masamang epekto sa loob.Sinunod ni Jacob ang bilin ni Thomas sa pamamagitan ng pagpapalit ng dressing tuwing tat
Makalipas ang forty minutes, mag-isang nagmaneho si Dylan sa Red Society Pharmacy at pumasok sa lobby."Thomas, nandito na ako."Agad na sumigaw si Dylan pagpasok niya.Ang kanyang performance ay hindi maganda kamakailan, at talagang wala siyang lugar para ilabas ang kanyang galit.Lumapit si Thomas at sinabing, “Huwag kang masyadong mabalisa. May mas magpapa-excite pa sayo mamaya."“Wow, ipakita mo na lang sa akin kung ano ang dapat kong ika-excite!” Galit na sinabi ni Dylan, "Nasira na ang palabas ngayon, at ang public opinion ay napunta sa kabilang panig. Ang pamilyang Martin ay walang awa na iniinsulto ng pamilyang Gomez sa harap ng lahat. Thomas, kailangan mong pasanin ang responsibilidad na ito!"Tumawa si Thomas at nanatiling tahimik.Pumalakpak siya para i-gesture si Aries na pwede na niyang ilabas ang tao."Anong ginagawa mo?" tanong ni Dylan."May ipapakita akong isang tao.""Sino?""Si Vera."“Vera?” Medyo madilim ang itsura ni Dylan nang makita iyon. “Nasira ang
Nakita niya ang balita at larawan. Napakapangit ni Vera. Ibang-iba siya sa kagandahang ito ngayon.“Thomas, hindi ako blockhead. Please wag mo akong lokohin. Sabihin mo sa akin kung sino siya."Matigas na sumagot si Thomas, "Siya ay tunay na si Vera."Nagkusa rin si Vera para sabihing, “Mr. Martin, ako talaga si Vera. Kung hindi ka naniniwala sa akin, pwede kong kantahin ang 'To the Moon' para sa iyo."Nang makita ni Dylan na mukhang matatag sila, kailangan din niyang maniwala kahit ayaw niya.Ngunit hindi niya ito naintindihan. Bakit…Tanong ni Dylan, “Thomas, anong nangyayari? Bakit ganito kabilis ang pagbabago? Wala akong oras para mag-buffer."Paliwanag ni Thomas, “Actually, ang nakita mo dati at ang nakikita mo ngayon ay parehong totoo. Si Vera ay nakatagpo ng isang malubhang apoy noong siya ay maliit, at ang kaliwang bahagi ng kanyang mukha ay nasunog. Isang peklat ang naiwan sa mukha niya.“Umalis ako sa Central City nitong mga araw na ito dahil pumunta ako sa ibang luga
Sa 8:00 ng gabi ng Sabado…Tuwing Sabado ng gabi, ang singing variety show na eksklusibong ginawa ng pamilya Gomez, "I Am the Best Singer," ay ipapalabas sa oras na ‘yon. Ngayon ay walang pagbubukod.Maraming miyembro ng audience ang nakaupo sa harap ng kanilang TV at nanood nito.Ang palabas na ito ay ipinalabas sa loob ng maraming taon. Maraming mga trick at manipulasyon din sa likod ng mga eksena. Pero, dahil walang katulad na uri ng iba't ibang palabas na maaaring makipagkumpitensya sa kanila, palaging mayroong maraming miyembro ng audience para sa palabas na iyon.Pero iba ang nangyari ngayong gabi.May isa pang nakakagulat na palabas na ipapalabas ngayong gabi, na eksklusibong ginawa ng pamilya Martin, ang "Good Voice of the Summer."Noong nai-broadcast ng palabas ang unang episode, napakaganda ng rating at pagsusuri nito.Ito ay naiiba sa parehong uri ng palabas sa merkado. Ang istilo nito ay bago, at nakakaakit din ito ng maraming mga karaniwang tao na lumahok sa palabas
“Ang tawag sa palabas ay ‘Good Voice of the Summer,’ hindi ‘Good Look of the Summer.’ What’s wrong if she looks like that?”Sa isang iglap, nahati ang mga komento sa dalawang magkaibang uri.Ang ilang mga tao ay sumuporta kay Vera, habang ang ilan ay sumalungat sa kanya. Natural, mas marami ang kumontra sa kanya dahil marami talagang ghostwriters.Pero hindi iyon mahalaga.Nakamit nina Thomas at Dylan ang kanilang layunin.Hayagan nilang ipinakita ang magandang boses ni Vera sa mga manonood, na nakaramdam ng simpatiya para kay Vera. Natagpuan nila si Vera na medyo nakakaawa at nadama na ang kanyang kalagayan ay isang basura.Ito ang epekto na gusto nina Thomas at Dylan.Ang susunod ay ang oras upang masaksihan ang himala.Ngayon, naka-sombrero pa rin si Vera at tinakpan ng sinulid ang mukha. Habang ang kanyang mukha ay hindi makita, ang mga manonood ay may lahat ng uri ng imahinasyon tungkol sa kanyang hitsura.Nang matapos niya ang kanta, tumahimik ang lahat.Itinaas ni Vera
Kapag may mga taong nakaramdam ng saya, may mga taong malungkot din. Ang pinakamalaking natalo ngayong gabi ay ang pamilya Gomez!Umupo si Nicholas sa kanyang sopa at humihithit ng sigarilyo nang walang tigil. Gayunpaman, hindi pa rin nito maalis ang poot sa kanyang puso. Gusto pa niyang kumuha ng kutsilyo at saksakin ang ilang tao sa kalye.“Jerk! Jerk! Jerk!”Paulit-ulit niyang pinapagalitan, at ang kanyang pagkamuhi kina Thomas, Vera, at ang pamilya Martin ay nasa sukdulan nito.Alam ni Nicholas na kapag nabaligtad ng pamilya Martin ang sitwasyon at si Vera ay mahimalang maging isang magandang babae mula sa isang pangit na babae, tiyak na si Thomas ang naglaro.Noong nakaraan, umalis si Thomas sa Central City upang maghanap ng elixir.“Thomas, o, Thomas, ang galing mo.“Meron ka pang solusyon para maayos ang lumang scar na mahigit sampung taon nang andiyan sa kanyang mukha at muling gumanda.“Hinahangaan kita.“Parang naging pabaya talaga ako! Minamaliit kita!”Lihim ding
"Tinanong ng matandang kasambahay, "Guro, lalabas ba ako at sasabihin ko sa kanya na natutulog ka na, at hilingin kong bumalik siya bukas?"Napapikit si Nicholas.“Teka lang, hindi magsasawa ang babaeng iyon na sadyang pumunta rito para pagtawanan ako.“At saka paano ako makakatulog sa ganitong oras? Sinong maniniwala?"Pumunta ka at yayain siyang pumasok. Gusto kong makita kung bakit bumisita ang babaeng iyon sa aking lugar kung saan dapat ay natutulog siya ngayon."Tumango ang kasambahay. “Naiintindihan ko, Master. Pupunta ako ngayon.”Maya-maya, isang babaeng nakasuot ng mahabang maapoy na pulang damit ang sumunod sa matandang kasambahay sa loob.Sinadya ni Nicholas na ngumiti at nagtanong, "Pambihirang bisita! Napakagabi na ngayon. Nagtataka ako kung bakit ka pumunta sa bahay namin ngayon."Tumawa ang babae at sinabing, "Pumunta ako sa iyo dahil gusto kong mawala ang iyong sakit.""Sakit?" Tumawa si Nicholas. "Bakit hindi ko alam ang sakit ko?"“Hindi mo ba talaga alam?”
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D