“Kasuklam-suklam talaga ang pamilya Gomez. They’re actually using such a method to threaten others,” galit na sabi ni Aries.Sabi ni Thomas, “Ang pamilya Gomez ay matagal na sa industriya, kung tutuusin, kaya hindi sila madaling talunin. Buti na lang, mas down-to-earth ang variety show namin. Kailangan namin ng mas karaniwang mga tao bilang mga kandidato sa halip na mga nakatanggap ng propesyonal na pagsasanay. Kaya, ang banta ng pamilya Gomez ay talagang may limitadong pinsala sa atin. Sige, isasama namin si Vera para sa kanyang audition ngayon."Malapit lang ang registration place. Nakapila at naghihintay ang lahat. Isa-isa silang pumasok sa studio para sa pagpili. Ang mga kandidatong higit na may kakayahan ay makakakuha ng “Pass” sign.Tuwang-tuwa ang lahat ng naroon.Kung ito ay para sa kanilang pangarap sa musika o para sa katanyagan at kayamanan, kailangan nilang pumasa sa audition kahit na ano.Habang naghahanda sina Thomas, Aries, at Vera para magmadaling pumunta sa regist
Ang huling bahagi ng kanyang sinabi ay hindi isang komento sa pagganap. Na-upgrade ito sa isang insulto sa karakter ni Vera!Sa sobrang galit ni Vera ay nanginginig ang kanyang katawan, ngunit paano niya mapabulaanan silang apat na mag-isa? Higit pa rito, siya ay isang sopistikadong babae. Hindi siya katapat sa apat na mentor, na patuloy na nagmumura, sa lahat."Ikaw!"Sa sobrang galit ni Vera ay tumalikod siya at umalis. Ayaw na niyang manatili pa sa studio.Sarkastikong sumigaw pa ang babaeng mentor, “Umalis ka dito dali. Huwag mong apektohan ang mga huling kandidato na umaakyat sa entablado, mga basura ka!"Napakamalasakit ni Vera sa kanyang dignidad. Matapos siyang insultuhin, pumunta siya sa backstage at tinapon ang mikropono sa isang tabi. Tapos, umalis na lang siya ng walang sinasabi.Agad namang lumapit si Aries sa kanya."MS. Jacquin, huwag kang magalit."“Wag kang magagalit ha? Paano ako hindi magagalit? Ang mga taong ito ba ay sapat na mahusay para tawaging 'mentor'?
“Gumastos ako ng malaking halaga para imbitahan sila na pumili ng mga kandidato para sa akin, pero nakipagsabwatan talaga sila sa mga scalper para i-set up ako."Na-atake na kami ng pamilya Gomez kaya hindi pa maraming outstanding candidates ang gustong pumunta, pero ginagawa pa rin nila ito. Sa huli, lahat ng kandidato ay walang kakayahan. Ano ang silbi ng panonood ng palabas?“Ginagalit nila ako!”Dire-diretsong naglakad si Samantha papunta sa stage. Kinuha niya ang mikropono mula sa kandidato bago niya galit na galit na pinagalitan ang mga mentor sa ibaba ng entablado. “Baliw ka talaga. Sino ang nagbigay sa iyo ng kapangyarihang magbenta ng mga tiket at pumili ng mga kandidato dito?"Natigilan ang mga mentor noong una. Akala nila kung sinong walang kaalam-alam na makikigulo doon, at naghanda silang pagsabihan siya. Pero nang tingnan nila ang nakatayo sa stage, hindi kaya si Samantha ang kumuha sa kanila para sa audition?Sa isang iglap, natakot silang apat.Hindi nila inaasaha
Sa totoo lang, sobra ang hiling na iyon.Dapat malaman na si Gemma ay isang sikat na mang-aawit, at ang mga normal na tao ay hindi maaaring mag-imbita sa kanya.Si Vera ay hindi kapani-paniwalang mapagmataas, at ang tanging taong hinahangaan niya ay si Gemma.Dahil ang artistikong pamantayan, karakter, at moral na pamantayan ni Gemma ay ang pinakamahusay, na siya rin ang higit na hinangaan ni Vera, ang isang katulad niya lang ang maaaring maging mentor ni Vera.Pero, may mag-imbita ba kay Gemma?Nasabi na ni Vera, at imposibleng bawiin niya ito base sa kanyang prideful personality.Kaya, sa opinyon ng lahat, tiyak na hindi mananatili si Vera ngayon.Gayunpaman, sa hindi inaasahang pagkakataon, hindi nahirapan si Thomas. Instead, he nonchalantly said, “Napakadali ng kahilingang iyon. Tinawagan ko na si Gemma at pinapunta ko siya para personal na magturo sa iyo.""Ano?" Inisip ni Vera kung may mali sa kanyang tenga, at tinanong niya, "Hindi ka nagbibiro? Tinawagan mo si Gemma? Ma
Maganda ang lyrics, malambing ang kanta, at napakaganda ng mala-anghel na boses ni Vera.Hindi napigilang pumalakpak ng mga tao sa silid.Pagkatapos ng kanta, naghiyawan ang lahat, “Pass! Pass! Pass!”Gayunpaman, bahagyang ibinaba ni Gemma ang kanyang ulo, at ang kanyang tingin ay napuno ng ilang pag-aalinlangan.Agad namang kinabahan si Vera.Kaya, paano ito?Maya-maya, sumagot si Gemma, “Vera, ang ganda ng kanta at lyrics mo, at ang ganda ng tono mo. Pero, napaka-technical ng iyong pagkanta. Hindi ka nakatanggap ng anumang propesyonal na pagsasanay, hindi ba?"Nalaman niya kaagad ang problema.Tumango si Vera. “Nag-self-taught ako. Hindi ko naiintindihan ang maraming bagay, at napag-isipan ko lang ito nang mag-isa."Humalakhak si Gemma. "Tama iyan. May puwang para sa talakayan sa paraan ng paghawak mo sa maraming bahagi. Ang tigas mo pa nga."Nang sabihin niya iyon, ibig sabihin ay tapos na si Vera.Medyo nadismaya si Vera.“Pero…” sabi ni Gemma, “Kailangan ng show namin
Kinabukasan, inihanda ni Thomas ang kaban ng gamot, at ang kotse ng pamilya Diaz ay dinala sa Sterling Technology upang kunin siya.At saka, dumating pa si Georgia para personal siyang i-welcome.Sumakay si Thomas sa kotse, at ipinadala siya sa lumang bahay ng pamilya Diaz sakay ng sasakyan na kanilang inayos.Habang nasa daan, medyo seryoso ang ekspresyon ni Georgia, na ibang-iba sa nakasanayan niyang sarili na madalas magsalita at tumawa. Masasabi ng lahat na may iniisip siya.Ngunit, hindi siya tinanong ni Thomas tungkol dito.Kung maaari niyang pag-usapan ito, sinabi na ni Georgia kay Thomas; kung hindi niya ito kayang pag-usapan, hindi siya magsasalita kahit tanungin siya ni Thomas.Sumabay lang si Thomas sa agos.Gayunpaman, habang nasa daan, hindi pa rin maiwasang sabihin ni Georgia, “Mr. Mayo, we’re going to the old house this time to meet my sister-in-law, Lyla Duncan. Ang kanyang anak ay may sakit, at wala silang mahanap na lunas para sa kanya. Sinadya kitang irekomend
Diretso siyang umupo sa isang upuan nang naka-cross legs. Hinaplos niya ang ragdoll sa kanyang braso habang nakayuko at sinabing, “Thomas, matalino kang tao! Niloko mo talaga ang hipag ko."Biglang naging tense ang atmosphere.Mukhang nalilito si Thomas nang marinig ito. Kailan niya niloko si Georgia?Nagpatuloy sa pagsasalita si Lyla, “May sama ng loob ka sa pamilyang Gomez, pero hindi mo sila kakayanin. Kaya nakikikuntsaba ka sa amin sa pamamagitan ng pambobola sa aking hipag. Naglagay ka pa ng dalawang produkto sa aming V Series! Mayroon kang suporta, at nakakuha ka rin ng pera."Thomas, alam mo talaga kung ano ang mga pamato mo."Um…Hindi alam ni Thomas kung paano siya sasagot.Sa madaling salita, hindi talaga niya nabola si Georgia. Pero, base sa kinalabasan, mahirap sabihin na hindi siya nakipagtulungan sa pamilyang Diaz para harapin ang pamilyang Gomez.Ilang sandali pa ay ipinagtanggol ni Georgia si Thomas. "Lyla, maraming beses ko nang sinabi sayo na desisyon ko na id
Alam ni Georgia kung gaano kagulo si Thomas. Para silang mga bully para sabihin sa isang medical expert na gamutin ang isang aso.Gayunpaman, si Lyla ay pabagu-bago at mapagmataas. Kung hindi pagagalingin ni Thomas ang aso, mas marami ang magiging problema niya.Pakiramdam niya ay wala siyang magawa.Lumapit si Thomas. Bago pa siya makalapit ay patuloy na nag-growl sa kanya ang Chihuahua.Gayunpaman, dahil hindi ito kumakain sa loob ng ilang araw, ang Chihuahua ay napakahina, at wala itong lakas na tumahol.Huminto sa paglalakad si Thomas at pinagmasdan niyang mabuti ang Chihuahua.Ang pagsusuri, pagtatanong, at pagkuha ng pulso ng pasyente ay hindi lamang kapaki-pakinabang para sa mga tao, pero ito rin ay kapaki-pakinabang na mga hakbang para sa mga hayop.Maingat na sinuri ni Thomas ang Chihuahua, ngunit hindi niya matukoy ang anumang medical condition."Kakaiba ito."Kumunot ang noo niya at nahihirapan siyang intindihin ang sitwasyon. Hindi ba niya naiintindihan ng mabuti a
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D