Ano ang bahagyang naiiba mula sa inaasahan ng lahat ay na si Thomas ay hindi mukhang nasiraan ng loob gaya ng inaakala nila; tulad ng isang taong may ganap na balbas at mahabang mukha, pati na rin ang isang taong hindi naghuhugas ng kanyang mukha sa mahabang panahon.Sa kabaligtaran, si Thomas ay lumitaw na medyo malinis at napakaayos.Medyo mababa ang loob niya, ngunit hindi iyon kakaiba. Nang makatagpo siya ng ganoong bagay, nakakatakot na kaya pa niyang tiisin ang pressure nang hindi nagpapakamatay.Habang sinasamahan si Aries, sumakay si Thomas ng elevator at pumunta sa lobby sa unang palapag bago siya naglakad palabas.Tinitigan ni Diana si Thomas nang may pag-aalala, at nakaramdam siya ng labis na pagkalumbay.Bagama't alam niyang imposibleng makasama si Thomas, nag-enjoy pa rin siya sa trabaho niya bilang secretary ni Thomas. Hangga't makakasama niya si Thomas araw-araw, sobrang saya ang kanyang mararamdaman.Ngunit, bakit hindi matugunan ng Diyos ang kanyang munting kahil
Pagdating ng 10.00 am, isang malaking grupo ng mga tao ang nakaupo sa meeting room sa Alon Technology.Dumating na ang lahat ng executive ng Alon Technology. Lahat sila ay kakaibang tumingin kay Thomas, at ang kanilang mga titig ay puno ng panunuya at pangungutya, na para bang tumitingin sila sa isang payaso.Si Delbert, ang chairman, ay hindi man lang kumilos bilang isang mabuting tao gaya ng dati. Nakaupo lang siya sa dulo ng table.Pinagkrus niya ang kanyang mga paa at may hawak na sigarilyo gamit ang kanyang bibig. Mukha siyang walang pakialam, na ibang-iba sa kanyang kaawa-awa at nagdadalamhating imahe. Parang nagbago na talaga siya sa ibang tao.Dahil ang bagay ay umunlad hanggang sa puntong ito, talagang hindi na kailangan pang itago ito.Bumuga ng usok si Delbert. Tumingin siya kay Thomas sa kabilang mesa, tumawa, at sinabing, “Mr. Mayo, bakit isang tao lang ang dinala mo ngayon? At saka, hindi rin ito ang staff ng Finance Department sa kumpanya mo, di ba?”Nanatiling tah
“Masyadong malambot ang puso mo at mayabang ka.”“Ang pagkakaroon ng malambot na puso ay magpapasan sa iyo ng maraming responsibilidad at panganib na hindi mo dapat panghawakan. Ang kayabangan ay bumubulag sa iyong mga mata, at hindi mo makikita ang katotohanan."Umubo ulit si Kerry bago siya dahan-dahang nagsabi, “Pero, I have to show you a thumbs-up because you’re the first and only person who actually managed to force me to this point. Ikaw ay sapat na hindi kapani-paniwala.“Wala pang nakakagawa sa akin ng seryosong pakikitungo sa kanila. Thomas, nagawa mong pilitin akong gamitin ang lahat ng kapangyarihan ko para harapin ka, kaya dapat kang maging proud. Hindi ka natalo sa walang kabuluhan."Dapat mong malaman na palaging may mas mabubuting tao kaysa sa iyo. Thomas, ako ang taong mas mahusay kaysa sa isang matalinong tulad mo. Bakit kailangan mong mag-exist kapag nandito ako? Ang aking pag-iral ay ang iyong kalungkutan."Naging tahimik ang kwarto.Ang lahat ay tumingin kay T
Sa pamilya Gomez, pagkatapos pakinggan ni Dominic ang pinakabagong impormasyon, tinapos niya ang tawag at tuwang-tuwang sinabi, “Lolo, Thomas is done! Nag-announce na ang mga notaryo na palayasin si Thomas sa Central City. This time, panalo na tayo!"Nang marinig ito ni Nicholas, ang kanyang mukha na karaniwang walang ekspresyon ay sumilay din ng isang ngiti na matagal nang hindi nakikita.Hinaplos-haplos niya ang kanyang balbas habang naaaliw siya at sinabing, “Ang galing! Kakayanin talaga ni Kerry.”Bagama't alam niyang mangyayari ito, bago pa talaga mangyari ang pangyayaring ito, labis pa rin ang pag-aalala ni Nicholas. Pagkatapos ng lahat, gumawa si Thomas ng maraming mga himala.Pero, iba talaga ang pagkakataong ito.Ang mahiwagang Thomas ay tuluyang nawalan ng mahika na pag-aari niya.Sabi ni Nicholas, “Thomas, oh, Thomas! Dapat sa simula pa lang ay sumuko ka na at pinaghirapan mo ako. Baka nakatulong din ako at sumuporta sayo base sa ating biological relationship.“Pero,
“Naiintindihan mo ba, idiot?"Kung ito ay Dawn Technology o Sterling Technology, o anumang iba pang umiiral na kumpanya sa ilalim ng iyong pangalan, lahat ng mga ‘yan ay hahawakan nang magkakasama. Lahat sila ay kailangang umalis sa Central City."Hindi mo maililipat ang panganib. Naiintindihan mo ba?"Lalong tumawa si Kerry.Alam niyang ang Dawn Technology ang kumpanyang pumirma sa contract of acquisition, pero balewala ito. Hangga't ang Dawn Technology ay subsidiary company ng Sterling Technology at lahat ng shares ay hawak ni Thomas, kaya niyang pangalagaan si Thomas kung matupad ang dalawang kundisyon na iyon.Risk transfer?Hindi ito nage-exist!Tumikhim ang notaryo at sinabing, “Mr. Mayo, kanina lang ipinaliwanag sa amin ni Mr. Lawrence. Maaari ko bang malaman kung naiintindihan mo ang lahat? May iba ka pa bang tanong?"Si Thomas ay hindi nababalisa. Isang ngiti lang ang isinagot niya bago niya sinabi ang isang bagay na hindi nagawang ngumiti ni Kerry.Mahinahon niyang s
Natahimik ang buong meeting room sa sandaling ito. Walang nakapagsabi. Natakot ang lahat kay Thomas, na parang nakatingin sila sa demonyo.Nagbibiro lang si Kerry, bakit naging totoo?Maya-maya, pilit na ngumiti si Kerry. Ngumiti siya at sinabing, "Mr. Mayo, ang galing mo talagang magbiro. Sinasabi mo na isa ka lang nominee shareholder, at ang tunay na namamahala sa Dawn Technology ay hindi ikaw? Haha! Ito ay talagang nakakatawang biro."Nanatiling tahimik din si Thomas. Nakatitig lang siya kay Kerry ng malamig.Natakot si Kerry sa titig niya.Bagama't napakainit ng panahon, naramdaman ni Kerry ang malamig na panginginig na dumadaloy sa kanyang gulugod. Nakaramdam siya ng lubos na hindi komportable.Tila nakita niya ang kanyang wakas mula sa matalim na tingin ni Thomas.“Hindi pwede!”Kapag nakaramdam ka ng takot sa maximum, makaramdam ka ng galit.Sa oras na ito, si Kerry ay nasa pinakamataas na antas ng takot, kaya nagsimula siyang magalit.Hinampas niya ang mesa at tumayo
"Hindi mo kailangang imbestigahan ito."Isang simpleng pangungusap ang tumusok sa puso ni Kerry na parang patalim. Alam na niya ang pagkakakilanlan ng babaeng nagsalita nang hindi lumilingon.Hindi siya maaaring mas pamilyar sa boses na iyon.Ito ay walang iba kundi si Laura, ang babaeng matagal na niyang hinahanap-hanap araw at gabi!"Ito ay imposible."Agad namang lumingon si Kerry at napatingin kay Laura sa likod niya. Puno ng pagdududa ang kanyang tingin. Kasabay nito, ang kanyang puso ay sumisigaw, 'Hindi! ito ay imposible! Hindi pwede!'Ito ay isang kahihiyan na ito ay ang katotohanan.Naglakad paharap si Laura bago siya humila ng upuan at umupo.Tahimik siyang nakatingin sa desk.Ilang sandali pa, sinabi ni Laura ang katotohanan na ikinagulat nila sa sobrang kalmadong boses."Ako ang tunay na shareholder ng Dawn Technology."Boom!Ang sinabi ni Laura ay tumama ng malakas sa ulo ni Kerry na parang kulog.Ang babaeng pinakamamahal niya ay ang taong higit na nanakit sa
Bukod kina Kerry at Laura, lahat ng iba ay umalis sa meeting room.Tumayo sina Delbert at Thomas sa harap ng meeting room, at nagkatinginan sila."Ginoo. Mayo, hindi ka kapani-paniwala. Itinago mo ng husto ang lahat. Sa palagay ko ay alam mo na ang katotohanan mula pa noong una, kaya't kanina ka pa umaarte sa harapan ko?" Malamig na sabi ni Delbert.“I thought my acting is already real enough, but I didn’t expect you to act better than me."Kung hindi ka nakakakuha ng anumang award na Best Actor, walang sinuman ang pwede maging sapat na mahusay upang maging pinakamahusay na aktor."Ngumiti ng mahina si Thomas. Tumingin siya sa langit sa malayo at sinabing, “Sa chess competition na ito, ikaw at ako lang ang chess masters. Ang tunay na manlalaro ng chess ay sina Kerry at Laura. Sila magkapatid ang tunay na manlalaro sa chess competition na ito. Hindi ako nanalo, pero si Laura ang mananalo."Nataranta si Delbert sa sinabi niyang, “She won? Ano ang napanalunan niya? Pera o kumpanya?