Ipinakilala at ipinaliwanag ni Delbert ang bawat detalye tungkol sa Allon Technology bago siya gumawa ng market valuation na nagkakahalaga ng limang bilyong dolyar.Pagkatapos ay dinala niya ang kontrata para suriin ni Thomas.Ang bawat solong sugnay ay nakasulat na napakalinaw. Tila talagang sinsero si Delbert dito. Kung titingnan ng sinuman ang kontrata, malamang na maantig sila sa katapatan ni Delbert.Kahit na isinasaalang-alang ni Thomas ang lahat, wala siyang nakitang mali sa kontrata. Pagkatapos ay sinabi niya, "Mr. Kratos, isa ka talagang maaasahang kasosyo. Makakaasa ka dahil ikaw pa rin ang mamamahala sa Allon Technology pagkatapos ng pagkuha."Naantig si Delbert kay Thomas at sinabing, “Maraming salamat, Ginoong Mayo.”Sumunod sa schedule ay ang opisyal na signage ng kontrata.Ayon sa batas at regulasyon, kinakailangan para kay Thomas na magbayad ng deposito ng one-fifth ng market value (na isang bilyong dolyar) bago maproseso ang mga pamamaraan. Ang natitira sa pera a
Mas madaling gawin iyon gamit ang pera na ito.Ginamit ng mga taong iyon ang $3,000,000,000 na ibinigay ni Kerry para bilhin ang mga stock sa sobrang galit sa mga susunod na araw.Sa loob lamang ng tatlong araw, ang market value ng mga stock ng Allon Technology, na sa una ay nagkakahalaga ng $5,000,000,000, ay tumaas sa $8,000,000,000! Ang bilis ng pagtaas ay talagang napakabilis!Ang pinakamahalaga, habang mukhang gumastos sila ng pera para gawin ito, sa totoo lang, wala silang ginastos kahit isang sentimo!Kung tutuusin, nominee shareholder lang si Delbert. Ang tunay na amo ay si Kerry.Kaya, bumili sila ng maraming stock ng Allon Technology. Ang pera ay hindi napunta sa bulsa ni Delbert, ngunit bumalik sila sa mga bulsa ni Kerry muli!Ipinakalat lang ni Kerry ang pera, at sa tuwing gagawin niya, tataas ang market value ng Allon Technology.Pagkatapos, ipapamahagi niya ang pera at uulitin muli ang parehong trick bago niya hayaan ang kanyang mga nasasakupan na bumili muli ng mg
Sa meeting room ng Pivot Technology, itinaas ni Kerry ang isang bote ng champagne at sinabi sa lahat, “Apat pang araw at matatapos na si Thomas! Cheers!”Pop! Binuksan niya ang champagne, at maraming champagne ang dumaloy.Napangisi ang lahat. Lahat sila ay labis na masaya.Sabi ni Kerry, “Salamat sa tulong mo sa pagkakataong ito para maibalik namin si Thomas sa isang sulok. Mangyaring makatitiyak. Hangga't maalis natin si Thomas, bibigyan ko kayo ng malaking halaga ng pera, lalo na si Delbert. Ang posisyon ng vice-chairman sa kumpanya ay pag-aari mo!"Tinaas ni Delbert ang baso ng alak at sinabing, “Mr. Lawrence, salamat sa iyong kabaitan. Ginawa ko lang talaga ang dapat kong gawin. Ang lahat ng ito ay dahil sa iyong perpektong mga plano na maaari tayong magkaroon ng napakagandang resulta ngayon, Mr. Lawrence."Naghiyawan ang lahat, at masaya silang uminom ng alak.Maya-maya, dumating si Laura sa meeting room, at may nag-abot agad ng isang baso ng alak sa kanya.Sabi ni Laura,
Kasabay nito, sa villa ng pamilya Martin, si Dylan, ang panganay na anak ng pamilya Martin ay nagpabalik-balik sa sala habang ang mga kamay ay nasa likod. Mukha siyang masaya saglit bago siya muling nagmukhang malungkot. Napaka-unstable ng kanyang emosyon.Hindi na nakatiis ang asawa niyang si Samantha at pinagalitan siya. “Bakit ka nagpapabalik-balik? Nahihilo mo ako. At saka, nakangiti ka ba o umiiyak? Ang iyong mga ekspresyon ay patuloy na nagbabago. Bakit? Nagsasanay ka na bang baguhin ang iyong mga ekspresyon kamakailan?"Nag pout si Dylan. Lumapit siya at sinabing, “Iniisip ko si Thomas!”Pinandilatan siya ng mata ni Samantha. “Ano ang iniisip mo?”Sinabi ni Dylan, "Masasabi ng sinuman na si Thomas ay mababaliw sa pagkakataong ito. Akala niya ay nakakuha siya ng malaking kalamangan, ngunit sino ang nakakaalam na siya ay paglalaruan na parang tanga. Noong una ay naisip niya na ang pagbili ng Alon Technology ay isang magandang bagay, ngunit siya ay nalinlang ni Kerry. Ngayon, n
Pabalik-balik si Diana sa harap ng opisina. Ilang beses na niyang pinindot ang doorbell ngunit walang sumasagot sa kanya. Gusto niyang buksan ang pinto at pilit na sumugod sa loob, ngunit hindi niya magawa. Napagtanto niyang naka-lock ito mula sa loob.Bubuksan lang ni Aries ang pinto at maghahatid ng pagkain sa loob kapag oras na para kumain. Sa ibang mga pagkakataon, tatanggi si Thomas na makita ang sinuman.Ipinakita nito kung gaano kalaking dagok ang naidulot ng insidenteng ito kay Thomas.Labis na nag-aalala si Diana tungkol sa pisikal at mental na kalusugan ni Thomas. Kung magpapatuloy ang ganitong sitwasyon, may mangyayari ba sa kanya?Nabalitaan niya na maraming mga boss ng malalaking kumpanya ang hindi rin makapagpigil sa sarili at piniling magpakamatay kapag sila ay nabangkarote.Talon din kaya si Thomas mula sa bintana ng gusali?Habang iniisip ni Diana, mas lalo siyang natakot. Kung alam niyang ito na ang wakas, hindi na niya hahayaang pumasok si Delbert sa araw na iy
Ano ang bahagyang naiiba mula sa inaasahan ng lahat ay na si Thomas ay hindi mukhang nasiraan ng loob gaya ng inaakala nila; tulad ng isang taong may ganap na balbas at mahabang mukha, pati na rin ang isang taong hindi naghuhugas ng kanyang mukha sa mahabang panahon.Sa kabaligtaran, si Thomas ay lumitaw na medyo malinis at napakaayos.Medyo mababa ang loob niya, ngunit hindi iyon kakaiba. Nang makatagpo siya ng ganoong bagay, nakakatakot na kaya pa niyang tiisin ang pressure nang hindi nagpapakamatay.Habang sinasamahan si Aries, sumakay si Thomas ng elevator at pumunta sa lobby sa unang palapag bago siya naglakad palabas.Tinitigan ni Diana si Thomas nang may pag-aalala, at nakaramdam siya ng labis na pagkalumbay.Bagama't alam niyang imposibleng makasama si Thomas, nag-enjoy pa rin siya sa trabaho niya bilang secretary ni Thomas. Hangga't makakasama niya si Thomas araw-araw, sobrang saya ang kanyang mararamdaman.Ngunit, bakit hindi matugunan ng Diyos ang kanyang munting kahil
Pagdating ng 10.00 am, isang malaking grupo ng mga tao ang nakaupo sa meeting room sa Alon Technology.Dumating na ang lahat ng executive ng Alon Technology. Lahat sila ay kakaibang tumingin kay Thomas, at ang kanilang mga titig ay puno ng panunuya at pangungutya, na para bang tumitingin sila sa isang payaso.Si Delbert, ang chairman, ay hindi man lang kumilos bilang isang mabuting tao gaya ng dati. Nakaupo lang siya sa dulo ng table.Pinagkrus niya ang kanyang mga paa at may hawak na sigarilyo gamit ang kanyang bibig. Mukha siyang walang pakialam, na ibang-iba sa kanyang kaawa-awa at nagdadalamhating imahe. Parang nagbago na talaga siya sa ibang tao.Dahil ang bagay ay umunlad hanggang sa puntong ito, talagang hindi na kailangan pang itago ito.Bumuga ng usok si Delbert. Tumingin siya kay Thomas sa kabilang mesa, tumawa, at sinabing, “Mr. Mayo, bakit isang tao lang ang dinala mo ngayon? At saka, hindi rin ito ang staff ng Finance Department sa kumpanya mo, di ba?”Nanatiling tah
“Masyadong malambot ang puso mo at mayabang ka.”“Ang pagkakaroon ng malambot na puso ay magpapasan sa iyo ng maraming responsibilidad at panganib na hindi mo dapat panghawakan. Ang kayabangan ay bumubulag sa iyong mga mata, at hindi mo makikita ang katotohanan."Umubo ulit si Kerry bago siya dahan-dahang nagsabi, “Pero, I have to show you a thumbs-up because you’re the first and only person who actually managed to force me to this point. Ikaw ay sapat na hindi kapani-paniwala.“Wala pang nakakagawa sa akin ng seryosong pakikitungo sa kanila. Thomas, nagawa mong pilitin akong gamitin ang lahat ng kapangyarihan ko para harapin ka, kaya dapat kang maging proud. Hindi ka natalo sa walang kabuluhan."Dapat mong malaman na palaging may mas mabubuting tao kaysa sa iyo. Thomas, ako ang taong mas mahusay kaysa sa isang matalinong tulad mo. Bakit kailangan mong mag-exist kapag nandito ako? Ang aking pag-iral ay ang iyong kalungkutan."Naging tahimik ang kwarto.Ang lahat ay tumingin kay T
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D