공유

21

“How’s your second day?” tanong agad ni bossing habang nagtatanggal ako ng sapatos, nang tuluyan na akong makapasok, ay inihagis ko ang sarili ko sa mahabang sofa, “You look exhausted, is that really hard to cope up with the late lessons you’ve missed?”

Umiling ako at medyo umayo ng upo, “Kung san lessons lang ang mahirap unawain, kaso pati kaklase ko, biruin mo ba naman kasi,” umupo ako at humarap sa kanya, habang siya nakatingin pa rin sa phone nya, “May bata don, halos kasing edad lang din naman ng kapatid ko, matanda lang ng kaunti, tapos ano, ang bitter, simula kahapon pinagtitripan nya ko, buti na lang, lumaki akong sira ulo, advance na ko mag isip, alam ko na kung anong gagawin nya, kaya ayun, naiiwasan ko naman, kaso nga lang,” nagpalit ako ng pwesto, dahil doon, napatingin na siya sa akin, at pinatay ang screen ng phone, “Nakakapagod naman kasi, iisipin mo kung may gagawin ba sya sayo, o wala lang sya sa mood, iniisip ko pa lang na makakasama ko sya ng ilang buwan, napapagod
잠긴 챕터
앱에서 이 책을 계속 읽으세요.

관련 챕터

최신 챕터

DMCA.com Protection Status