Chapter 6

Chapter 6

Isinama ni Belen ang dalagang si Sofia para ilibot sa kabuohan ng mansyon.

"Buti nagkikita pa po kayo ni señorito kapag narito kayo sa mansyon?"

"Minsan nga hindi na sa sobrang busy ng batang iyon, sinasanay kasi siya ng lolo nya na hawakan ang mamanahin nitong kumpanya pag dating ng panahon!" wika pa ng matanda.

"Ang swerte rin po pala ni señorito kasi iisa lang po siyang apo ng lolo niya!"

"Swerte pero hindi masaya si señorito, simula pagkabata na nito ay tinuruan na siya ng lolo nya na maging responsable sa lahat ng bagay, kaya akala ng iba masungit ang batang iyan pero sa totoo lang pilyo din yan!" bulong nito sa dalaga at nagpalinga-linga pa.

Gaya ng iba ay ito rin ang tingin niya sa binata, mayabang, sarkastiko, at masungit lalo na ng tumira na siya dito sa mansyon nito.

"Halika dito sa garden, ituturo ko din sayo kung paano alagaan ang mga bulaklak na narito, ito kasi ang iniwang alaala ng mommy ni señorito sa kanya." kwento pa ng matanda.

Namangha naman ang dalaga sa nag gagandahang mga rosas na naroon. Ganitong-ganito rin kasi ang mga klase ng rosas n meron ang garden nila sa kanilang mansyon.

"Alam mo ba na alagang-alaga ni señorito ang mga iyan, kaya tanging ako lang at siya ang nag-aasikaso nito dahil mahalaga ang mga ito sa kanya!"

Hindi naman alam ni Sofia kung bakit parang nagkaroon siya ng kaunting paghanga sa binata base sa mga kinukuwento ng matandang si Belen.

Nag inat-inat si Benedict ng matapos na ito sa kanyang paglalaro ng computer game. Nakita nya ang dalawa mula sa kanyang terasa na naglilibot aa garden. Nagtatawanan pa ang mga ito na parang matagal ng magkakilala.

Bigla naman napagtanto ng binata na hindi man lang niya kinilala muna ang dalaga.

"I didn't even ask her name or basic info."

Pinagmasdan lang ni Benedict ang mga ito habang inililibot ng matanda ang dalaga sa buong garden.

"But honestly, she's pretty!"

Napahampas na lang siya sa kanyang noo ng maisip ang salitang iyon. Pinilig pa niya ang ulo nito bago pumasok ng silid.

Hindi naman maalis sa mga labi ni Sofia ang ngiti dahil sa nag gagandahang mga bulaklak sa garden lalo na ang red roses na paborito nila ng kanyang mama.

Habang sa mansyon naman ng mga Del Mundo ay nag-aalala pa rin si Almira sa paglalayas ng kanyang dalaga.

"Senyora, baka gusto nyo na po kumain muna? Kagabi pa po kayo hindi kumakain!" alok ni Maria ang personal maid ni Sofia.

"Wala akong gana, iniisip ko pa rin ang Ma'am Sofia mo, kung nasaan na ba ito, kumain na ba ito? Para na akong mababaliw sa kakaisip sa kanya!" umiiyak na si Almira.

"Huwag po kayo mag-alala sigurado akong nasa maayos na kalagayan si Ma'am Sofia, pasasaan po ba't babalik din po iyon!" pagpapagaan ng loob nito sa ginang.

"Sana nga, Maria, bumalik na ang anak ko, hindi ko makakaya kapag may nangyaring masama sa kanya."

Hindi na muna pinilit ng kasambahay ang ginang dahil sa naiintindihan niya ito, labis itong nag-aalala sa nag-iisang anak nito.

Nasa harap naman ni Armando ang mga tauhan na inatasan nitong maghanap sa kanyang anak.

"Ano ng balita sa paghahanap ninyo?" tanong nito sa mga tauhan.

"Sa ngayon po ay isang cctv pa lang ang nakukuha namin kung saan dumaan si Ma'am Sofia!" pagbabalita ng isa.

"Useless people, my daughter has been missing for days and that's still the only information you have?" galit na tanong nito sa kanyang mga tauhan.

"Gagawin po namin ang lahat para maibalik sa inyo ang inyong anak boss!" pangako pa ng isa.

"Then do it now!" sigaw nito.

Nagmamadaling umalis ang mga ito para hanapin ulit ang dalaga.

Galit na galit namang naiwan si Armando, nauubos na kasi ang pasensya nito sa katigasan ng ulo ng kanyang anak. Inaalala rin nito ang nalalapit na pagpapakilala niya sa anak sa matandang bilyonaryong si Don Facundo.

Tuwang-tuwa si Sofia dahil natuto siyang magbungkal ng lupa sa tulong ng matanda. Mag-dadalawang araw pa lang siya dito sa mansyon pero may bago na agad siyang natututuhan.

"Maghugas ka na ng kamay at maghahanda na tayo ng pananghalian!" utos ni Belen sa kanya.

Agad na naghugas ng kamay ang dalaga, naabutan naman nitong nagaayos na ng mga gulay ang matanda sa kusina.

"Ano pong iluluto natin, nay?" tanong niya.

"Utos ni señorito ay magluto tayo ng menudo, paborito kasi niya ito!"

"Menudo?" tanong niya.

"Oo, menudo! Alam mo ba iyon, Sonia?"

"Hindi po, pero gusto ko po iyon matutuhan sa inyo!" nakangiting sagot niya.

"Konte na lang talaga, Sonia, iisipin kong mayaman ka talaga kaya hindi ka marunong magluto at magtimpla ng kape!" biro ni Belen sa dalaga.

Bigla namang nakaramdam ng kaba ang dalaga sa sinabi ng matanda. Hindi maaring malaman nito na isa siyang Heredera ng mga Del Mundo, siguradong ibibigay siya nito sa kanyang mga magulang lalo na kapag nalaman pa ng binata ang tungkol sa kanyang sekreto.

"A_ahhh, talaga hindi lang po ako tinuturuan ng mama ko na magluto sa kusina, katwiran po kasi nito ay baka masayang dahil hindi masarap ang aking luto!" kakamot-kamot pang sagot niya sa matanda.

"Hayaan mo at dito ay ituturo ko lahat ng luto na alam ko sayo, para kapag nakauwi ka sa inyo ay matutuwa ang mama mo sayo!"

"Magandang ideya nga po iyan, Nay Belen!"

Hinugasan ni Sofia ang mga gulay sa gripo habang inihahanda naman ng matanda ang gagamiting karne sa menudo.

"Tapos ko na pong hugasan nay! Ano naman po ang susunod?"

"Balatan mo na syempre tapos hiwa-hiwain mo na ang mga gulay!"

Hindi naman malaman ni Sofia kung paano niya sasabihin sa matanda na hindi talaga siya marunong mahiwa-hiwa ng mga gulay na gagamiti sa menudo. Buong tapang niyang binalatan ang mga gulay.

"Sonia, hindi ganyan ang pagbabalat ng carrots, halos pati ang laman ay isinama mo na rin sa balat, baka mamaya eh wala na tayong makuhang laman diyan sa carrots!" naiiling at natatawang saway nito sa kanya.

Nailing na lang si Belen at kinuha nito ang binabalatang carrots ni Sofia at siya na ang nagpatuloy nito.

"Mbuti pa ay manuod kana lang muna diyan, para mapabilis din tayo!" wika ng matanda.

Pinagmasdan ni Sofia ang pagbabalat ng gulay ng matanda mula carrots hanggang sa patatas.

"At bakit si Nay Belen lang ang gumagawa nito lahat?"

Napatinggin silang dalawa ng marinig ang boses ng binata.

"Tinuturuan ko lang si Sonia magbalat ng mga gulay, señorito!" sagot ni Belen.

"What the! Hindi ka marunong magbalat ng gulay? Saang planeta ka ba galing huh?" galit na tanong nito sa dalaga.

Hindi naman makapgsalita si Sofia sa tanong ng binata. Napakuyom at pigil ang kanyang inis sa binata. Tiningnan naman ng masama ng dalaga ang binatang si Benedict.

"Hayaan nyo siyang gumawa dito sa kusina nay!"

"P_!" hindi na natapos ni Belen ang sasabihin ng mahsalita si Benedict.

"No, Nay Belen, narito sya para tulungan ka sa mga gawaing bahay dito at hindi maging tutor ng babaeng iyan!" sarkastikong anas nito.

Inis na inis na kinuha ni Sofia ang kutsilyo at sinimulang magbalat ng patatas. Hirap na hirap ang dalaga lalo na sa paghawak ng kutsilyo.

"Arayyyyy!" padaing na sigaw ni Sofia.

Nakita ni Sofia ang pagdaloy ng pulang-pulang dugo sa kanyang daliri. Biglang umikot ang kanyang paningin at nawalan ng malay.