Alexander POV Pabalibag kong ibinagsak ang mga dokumento sa ibabaw nang table ko ng maalala ko ang ginawa ni Dad, matapos niyang komprontahin si Honeylette. Nang dahil sa mga sinabi niya kamuntik nang mawala sa akin ang babaeng pinakamamahal ko. Hindi ko mapapalampas ang ginawa niyang iyon, maging ni Patricia, nasisiguro kong hindi mangyayari ang gusto nila. "Good morning boss!!.." Bungad na bati ni George sa akin pagkabukas nito nang pinto."Anong meron?.” Agaran kong tanong. "Pinapatawag po kayo nang Dad niyo sa office niya." My jaw clenched, alam ko nang mangyayari ito. "Sige, susunod na ko." Napatingin ako kay George nang hindi pa rin ito lumalabas. Tumaas ang isang kilay ko. Napansin niya iyon at nalaman niya ang ibig kong sabihin. "Ipapaalam ko lang din sa inyo boss na nasa opisina rin ng Dad niyo si Miss Patricia." Nag-aalangan nitong sabi. Kumuyom ang kamao ko nang malaman iyon kay George. Mukhang nagsumbong nga siya. Talagang sinusub
Alexander POV Katulad nang sinabi ni Dad, nakipagkita ako kay Patricia. Hindi para makipaglandian. And not to make her apologize. Gusto kong linawin sa kanya ang lahat na hindi mangyayari ang kagustuhan nila. Malayo pa lang ako sa puwesto niya ay nakita na agad niya ako. Kumaway ito, napansin ko ang abot tainga niyang ngiti. Marahil ay iniisip niya na nagtagumpay sila ni Dad sa kanilang gusto. At payag na ako sa anu mang kagustuhan nilang mangyari. Pagkalapit ko ay nakita ko na kaagad ang maraming pagkain na in-order niya. Umupo ako sa katapat niyang upuan. "Mabuti naman at pumunta ka." Bungad na sabi nito."Tito Julio text me, kung nakipagkita ka daw sa akin. I said yes." "By the way, kumain na muna tayo. Nag-order na ako ng pagkain para sa atin." Walang anumang lumalabas na salita sa aking bibig, kahit na pana'y ang daldal niya. Walang buhay lang akong nakatitig sa mukha niya. Iniisip ko na paano niya nagagawang humarap sa akin ngayon. Matapos ang lahat. Nagagawa niya iyon
Honeylette POV Kasalukuyan akong nag-aayos nang mga groceries na pinamili namin ni Alexander, nang biglang tumunog ang doorbell. Sino kaya iyon?. Tanong ko sa sarili. Aaminin kong medyo kinabahan ako. Ka-aalis lang ni Alexander, linggo ngayon wala siyang trabaho pero may importante daw siyang lakad kaya umalis ito. Napaisip ako kung sino iyon baka mamaya ay ang Daddy na naman ni Alexander. Nag-aalangan kong binuksan ang pinto. Kumunot ang noo ko nang makita kung sino ang nasa labas nang pinto. "Sino po sila?.” "Ikaw ba si Honeylette?.”Nakaramdam ako nang kaba. Ang tono nang boses niya ay naghatid nang takot sa buo kong katawan. "S-sino ba kayo? A-anong kailangan niyo?” Kinakabahan kong tanong. Ngumisi ito. Mas lalo akong natakot sa ginawa niyang iyon. Nakakatakot ang mukha nya. Base sa nakikita kong itsura niya para siyang lulong sa droga at alak. At hindi katiwa-tiwala ang kanyang mukha. Nakasuot siya nang pantalong maong. Sa itaas ay nakasando i
Honeylette POV "Mama ang sarap po nang breakfast. Sana po laging ganito ang mga pagkain natin!." Aniya nang isang batang babae. "Oo nga po mama." Segunda naman ng isa pang batang babae. Narinig ko ang sinabi nila habang pababa ako ng hagdan. Napalingon sa gawi ko ang isa sa mga bata. "Ate kain ka na po." Pag-aya nito. Dinedma ko iyon. Napatingin ako kay nanay na ngayon ay walang imik na nakatitig sa akin. Nagbaba siya ng tingin nang magsalubong ang mga mata namin. Pagkagising ko ay bumaba ako para hanapin si Lex. Hindi ko na siya nakausap kagabi. At paggising ko wala din siya sa tabi ko. Nagpalinga-linga ako. "H-hinahanap mo ba si Alexander?." Nag-aalangang tanong ni nanay. Hindi ko siya sinagot nag- kunwari akong tila walang naririnig o nakikitang tao. Nagpatuloy ako sa paglinga. "Maaga siyang umalis ang sabi niya ay papasok na siya sa opisina. Pinagbilin ka niya na asikasuhin pagkagising mo. Hindi ka na niya inabala sa pagtulog. Ang mabuti pa kumain ka na sabayan mo na ang m
Honeylette POV "Anong sinabi mo?. Paanong nakatakas si Alejandro?.” Gulat kong tanong kay Lex matapos nitong sabihin sa akin kung sino ang tumawag. Mula iyon sa headquarters ng Calatagan ipinaalam nila na nakatakas si Alejandro sa hindi namin malaman na dahilan. Mabilis ang patakbo ni Lex. Patungo kami ngayon sa bayan ng Balayan. Inaasahan na ni Lex na doon pupunta si Alejandro para gantihan at saktan si nanay. Halos kinakabahan ako nang maisip iyon. Huwag naman sanang mangyayari ang bagay na iyon. Tinawagan na rin ni Lex si Marc, mas malapit kasi sila sa lugar na iyon kumpara sa amin. Mas madali itong makakarating. "Papunta na kami doon, pati mga pulis." Lex said over the phone. Kasalukuyan kausap ni Lex si Marc. Tumingin ako sa bintana at taimtim na nagdasal. Huwag naman sanang pati ang kambal ay madamay dahil sa kasamaan ni Alejandro. "Papunta na raw ba si Marc?.”Tanong ko nang ibinaba niya ang kanyang telepono."Hindi. Nasa Lipa sila ngayon kaya malabong ma
Honeylette POV "Anak patawarin mo ako. Patawarin mo ako sa pag-iwan ko sayo. Tandaan mong mahal na mahal kita." Tuluyan ng bumagsak mula sa pagkakahawak sa aking mukha ang duguang kamay ni nanay.' Mahal na mahal kita' iyon ang mga huling kataga na binanggit niya bago pumikit ang kanyang mga mata. Nanginig ang buong katawan ko. Kasabay ng malakas kong hagulhol. "Nay huwag mo akong iwan!!.." Sigaw ko. "Paano ba yan wala ng natitira kundi ikaw?. Wala ng dahilan para mabuhay ka pa." Saad nang babaeng bumaril kay nanay. Itinutok nito ang hawak na baril sa akin. Pilit ko man tingnan ang pagmumukha niya ngunit malabo iyon kung kaya't hindi ko mapresensiyahan kung sino siya. Hinawakan nito ang gatilyo nang baril at walang pakundangang ipinutok sa akin."Bang!!..” "Honeylette Honeylette!." Napabaligwas ako ng bangon. Kasabay ng malakas na dagundong nang aking dibdib. Nagising ako sa pagtawag sa akin ni Lex. Nanginginig ang buo kong katawan at nanlalamig ang aking mga pawis. Panag
Honeylette POV Mula sa kinatatayuan ko ay nililinga ko ang kambal sa labas nang bahay nila. Kasalukuyan akong nakatayo sa gilid nang puno na dating pinagtaguan ko. Ngunit wala akong nakikita sa labas nang bahay, ni ingay ay wala akong naririnig. Marahil ay nasa loob lamang ang mga ito. Nagpasya na akong umalis sa lugar na iyon, para umuwi. Wala akong dahilan para manatili pa dito. Ngunit napahinto ako sa paghakbang nang tumunog ang aking celphone. Kinuha ko iyon sa aking bag. Nakita ko ang isang numero. Sino naman ang tumatawag na ito?. Tanong ko sa aking isipan. Hindi nakarehistro ang numero. Nagdalawang isip ako kung sasagutin ko ba ang tawag. Sa bandang huli ay nagawa ko itong sagutin. Pinindot ko iyon at inuupong sa aking tainga. "Ate." Kumalabog bigla ang aking dibdib nang marinig ang munting tinig na iyon. Boses iyon ni Dan. "Ate tulungan mo kami." Natatakot na tono ng boses nito. "Bakit anong nangyari?” Gulat kong tanong. Ngunit hin
Honeylette POV Hindi pa rin napapayag ni Lex si Nanay na sa bahay niya manatili kaya naman nagdesisyon siyang muli na lagyan ng security ang palibot nang bahay. Sa totoo lang ako ang nahihiya sa ginagawa niya, sa klase ba naman nang bahay na ito, pihadong maraming pumupuna dahil puno ito nang mga security. Iba talaga kapag mayaman, kaso hindi nababagay sa itsura nang bahay. Ngunit mas mabuti na rin iyon para maging ligtas sila at isa na rin iyon dahilan para hindi sila tumigil sa bahay ni Lex na ika-iilang ko. Napalagay na rin ang loob ko na magiging ligtas sila. Bahagya akong napaisip, tila may nagbago sa akin iyon ay ang maramdaman ko ang pag-aalala sa kanila. Itinanggi ko iyon sa aking sarili, pilit kong pinapaniwala na wala akong nararamdaman pagpapahalaga sa kanila, ngunit hindi ko mapigilan na hindi mag-alala kanina lalong lalo na sa kambal. Kahit na kapatid ko lang sila sa ina, hindi ko pa rin mapigilan ang aking puso na hindi maawa dahil mga bata pa sila.