Kumunot ang noo ni Luna dahil sa mga sinabi ni Jude.Tumingin siya kay Jude at ngumiti siya ng kakaiba.“May nakakamatay na sakit si Fiona?”Anong pagpapanggap na naman ang ginagawa ni Fiona?Dati pa sinabi ni Fiona na pinaso siya ni Luna ng mainit na tubig. At ngayon, hindi pa ito sapat, gumawa pa siya ng dahilan tulad ng nakakamatay na sakit?“Hindi ako nagsisinungaling sayo!”Nagbuntong hininga si Jude at sinabi niya, “Luna, sa mga sandaling ito, walang rason para magsinungaling ako sa iyo. May nakakamatay na sakit si Fiona, pati malubha talaga ito. Sinabi ng mga doktor na kulang sa isang taon na lang ang buhay niya.”Pagkatapos, nagbuntong hininga si Jude.“Luna, wala akong dahilan para magsinungaling sayo. Sinabi sa akin ni Joshua na itago sayo ang tungkol dito, pero sa tingin ko ay kailangan mong malaman…”Tumingin si Jude kay Luna at sinabi niya ng seryoso, “Baka sa tingin mo ay pinapamihasa ni Joshua si Fiona, pero may rason siya para dito. Simula pa nang magkasama sin
Gayunpaman, kahit na hindi masyadong masaya si Luna, kailangan pa rin ng pagdiriwang. Kung sabagay, trabaho at pagsisikap ito ng lahat. Nanalo na sila. May rason para magdiwang sila.Tulad ng dati, nagbook si Luna ng private room sa hotel ni Bonnie. May simpleng kainan siya kasama ang team bago sila umalis ng hotel.Alam nila Zayne, Samson, at Shannon na bad mood si Luna, kaya’t hindi nila pinigilan si Luna sa pag alis.Pag alis ng hotel, nakatayo si Luna sa tabi ng kalsada. Tumingin siya sa malaking LED screen sa kabilang building. Nagplay dito ang video na hawak niya ng trophy habang hindi nakangiti.Ngumiti siya ng mapait.Hindi niya alam kung bakit ang eksena ni Joshua na karga si Fiona ay dumating sa isip niya.Hindi niya alam kung ano ang iisipin niya kay Fiona sa ngayon.Kung isang pasyente talaga si Fiona na may nakamamatay na sakit at may kulang sa isang taon na lang ang natitirang buhay…Ang nangyari sa kanya ay makakaapekto sa kanya ng malubha. Lalala ba ang sakit ni
Ang bata sa litrato ay hindi lang kamukha ni Neil.Parehong pareho talaga ito kay Neil.Sa litrato, maliban sa bata na kamukha talaga ni Neil, may isa pang babaeng mukhang malupit ang itsura.May ilang mga bodyguard pa sa tabi niya.Gayunpaman, namukhaan din ni Luna ang babaeng malupit ang itsura. Ito ay si Aura Gibson.Habang hawak niya ang litrato, kumulo ang dugo sa buong katawan niya.Ang batang nasa litrato ay kamukha talaga ni Neil!Sino ang batang ito? Bakit niya kasama si Aura? Saan nahanap ni Aura ang bata?Bakit nagdala si Aura sa Banyan City ng bata na kamukha nila Neil at Nigel? Anong balak niyang gawin?Sa mga sandaling ito, maraming tanong si Luna sa isip niya.Kinagat niya ang mga labi niya at humawak siya ng mahigpit sa litrato. Nanginig siya.May naisip siya na nakakatakot.Hindi kaya…Hindi kaya’t hindi talaga namatay si Neil at kinidnap lang siya ni Aura? Habang iniisip ito, napailing si Luna.Hindi.Kung kinidnap ni Aura si Neil, paano si Theo?Magka
Tumigil ng ilang saglit si Luna bago siya tumalikod, tumingin siya ng gulat kay Joey.“Hinanap mo siya at dinala mo ako dito sa cafe…”“Dahil nasa kabilang kanto lang sina Joshua at Fiona.” Bago pa matapos sa pagtatanong si Luna, tumawa ng mahina si Joey at sumingit siya.“Alam ko na makakahanap kayo ng paraan para hanapin ang bata sa litrato at malaman ang relasyon niyo sa kanya pagkatapos niyong magkita ang bata. Pero, wala kayo masyadong kapangyarihan sa Banyan City, kaya’t hahanapin niyo si Joshua para humingi ng tulong. Tutulungan ko kayo na gumawa ng desisyon at piliin ang lugar para magkita tayo.”Tahimik ng ilang sandali si Luna dahil sa mga sinabi ni Joey.Sa huli, ngumiti na lang siya.“Pwede mong gamitin ang titolo na disipulo ko sa susunod. Kung may mga problema kang hindi masolusyonan, pwede mo akong tawagan.”Pagkatapos, umalis na si Luna.Umupo sa lugar si Joey at tumingin siya kay Luna habang paalis ito. Hindi niya mapigilang tumawa.Noong kinuha niya ang litra
Habang nakatayo pa rin sa labas ng pinto, kumunot ng malalim ang noo ni Luna dahil sa sinabi ni Fiona.Nang marinig niya na sinabi ni Jude na si Fiona ay may nakamamatay na sakit, naisip niya na hindi mukhang isang pasyente na may nakamamatay na sakit si Fiona. Nagpapanggap lang siya.Hindi niya inaasahan na maririnig niya na aamin si Fiona na pinepeke lang nito ang sakit habang nasa hospital.Sa impresyon ni Luna, mabait si Christian. Dadalhin pa siya nito para makipagkarera kapag nasa bad mood siya.Gayunpaman, sa mga sandaling ito…Pinag uusapan nila Christian at Fiona ang plano ni Fiona kay Luna habang nasa kwarto at may pinto lang sa pagitan nila at ni Luna. Hindi inaasahan ni Luna na si Christian, na laging naghihintay para mag invest sa kanya si Joshua, ay sinusuportahan pala si Fiona gamit ang pera.Ang pera na ginamit ni Fiona para kalabanin si Luna ay galing kay Christian.Lumamig ang puso ni Luna sa mainit na gabi nang matuklasan niya ito.Alam niya na hindi na da
Hinampas ni Christian ang sarili niyang noo nang marinig niya ang sagot ni Luna. Huminga siya ng malalim at tumingin siya ng seryoso kay Luna.“May mga bagay na mali ang pagkakaunawa mo tungkol sa akin. May mga bagay akong kayang ipaliwanag!”Sumingkit ang mga mata ni Luna. Napaatras siya mula kay Christian.“Hindi mo kailangan magpaliwanag sa akin. Hindi tayo malapit.”Tumaas ang mga kilay ni Christian. “Hindi malapit? Luna, bakit hindi tayo malapit?”Nang makita na lumayo sa kanya si Luna, nataranta si Christian. Agad niyang inabot ang kamay niya at hinawakan ang balikat ni Luna, pinatalikod niya si Luna para humarap ito sa kanya.“Kaya kong magpaliwanag. Hindi tama ang iniisip mo! ‘Wag kang magalit. Bigyan mo ako ng pagkakataong magpaliwanag.”Pagkatapos niya itong sabihin, dumating na ang elevator sa unang palapag. Mabagal na bumukas ang mga pinto.Gayunpaman, hindi pa rin pinansin ni Christian ang mga tao sa labas ng elevator. Tinapos niya ang huli niyang gustong sabihin.
Malakas na tinulak ang likod ni Luna sa malamig at matigas na pintong gawa sa bakal. Sa sobrang sakit nito ay kumunot ang noo niya.Tumingin siya kay Joshua sa harap niya. Ang mga mata ni Joshua ay nakatingin sa kanya at puno ng galit.Para bang nahuli niya na may affair ang asawa niya, na parang pinagtaksilan siya.Natatawa si Luna dito. Minsan nga siyang naging asawa ni Joshua, ngunit hindi ba’t anim na taon na ‘yun noong lumipas?“Mr. Lynch, ang lawak naman ng imahinasyon mo.”Walang takot na tumingin si Luna kay Joshua.“Anong parte ang narinig mo na sinabi ko na gusto kong gumawa ng mga malaswang bagay kay Christian sa bahay?”Mula sa simula pa lang, gusto lang iklaro ni Christian kung narinig nga talaga ni Luna ang pinag usapan nila ni Fiona.Bakit pagdating kay Joshua, naging isang affair na ito nila Luna at Christian at may gustong gawin si Christian kay Luna sa bahay ni Luna?Sumingkit ang mga mata ni Joshua. Malamig ang boses niya.“Gabing gabi na, sinabi ni Christi
Habang nagsasalita si Luna, lumaki ang mapanglait niyang ngiti.“Pero, mga baguhan pa rin sila. Hindi nila alam na kahit na walang nakamamatay na sakit si Ms. Blake, basta’t kumilos siya ng malandi, gagawin mo ang kahit ano para sa kanya.”Tumingin at sumingkit ang mga mata ni Joshua sa kanya.Bumagsak ang puso ni Luna dahil sa reaksyon ni Joshua.Ngumiti si Luna. “Mr. Lynch, bakit hindi ka nagsasalita? Natatamaan ka ba?”Tumingin si Joshua kay Luna. Dumilim ang mga mata niya.“Ano sa tingin mo?”“Ako ay…”Bago pa matapos sa pagsasalita si Luna, nagring ang phone ni Joshua.Masyadong madilim ang rooftop, kaya’t nung kinuha ni Joshua ang phone niya, nakakagulat na makita ang pangalan ni Fiona Blake.Kinagat ni Luna ang mga labi niya at tumingin siya kay Joshua na sinagot ang phone call ni Fiona.Ang boses niya na malamig ay naging mahina.“Babalik na rin ako. Mhm, hindi pa ako kumakain ng hapunan. Sasamahan kita kumain. Ako na ang magbababa ng phone.”Pagkatapos, binaba na
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya