Pagtalikod ni Luna, naramdaman ni Joshua na dumaloy ang dugo sa buong katawan niya.May kakaibang pakiramdam sa katawan niya.Alam niya kung ano ang pakiramdam na ito.Gayunpaman, maaga at may araw pa, at nasa opisina pa siya ni Luna.Bukod pa dito, nasa hangganan na ang relasyon nila, at pagkatapos paniwalaan ang mga kasinungalingan ni Fiona, masama ang loob ni Luna sa kanya. Alam ni Joshua na hindi niya dapat pagnasaan si Luna ngayon, ngunit hindi niya mapigilan ang sarili niya.Hindi niya mapigilan ang sarili niya na lumapit. Pinigilan niya ang kakaibang pakiramdam sa puso niya at nagsalita siya ng namamaos, “Luna, ang rason kung bakit nandito ako ay para sabihin sayo…”Huminga ng malalim si Joshua at nagpatuloy siya sa mababang boses, “Wala akong intensyon na magkaroon ng anak kay Fiona.”Tumigas ang buong katawan ni Luna sa mga sandaling ito, ngunit tumawa lang siya pagkatapos. “Ganun ba?”Hindi siya naniwala sa kahit isang salita na lumabas sa bibig ng lalaking ito.Tuma
Pilit tumatakas ni Luna sa yakap ni Joshua, nagmumura siya kay Joshua na parang isang baliw na babae, ngunit wala itong nagawa.Soundproof talaga ang opisina niya, walang mga empleyado sa labas ang nakakarinig ng nangyayari sa loob, ngunit hindi rin siya makatakas.Baka nga dahil wala siyang magawa.“‘Wag kang sumigaw,” Ang namamaos na utos ni Joshua. Pagkatapos, hinalikan niya si Luna.Ang halik ni Joshua ay biglaan at hindi ito inaasahan ni Luna.Makalipas ang ilang sandali, nagpatuloy ulit siya sa pagpiglas. Sa huli, kinagat niya ang labi ni Joshua, at tumulo ang dugo sa kanilang mga bibig.Agad siyang binitawan ni Joshua, ngunit makalipas ang isang iglap, tinulak niyang tinulak si Luna sa saradong pinto at nagpaulan ng mga halik, mula sa bibig, sa panga, sa leeg, at sa huli ay sa collarbone ni Luna. Nagtagal siya dito ng mahabang sandali.Napapikit na lang si Luna. Alam niya na ang balat sa collarbone niya ay pula na ngayon.Ito ang paboritong gawin ni Joshua. Mahilig siyan
Pagkatapos itong sabihin ni Charmaine, sumingkit ang mga mata ni Shannon at lumapit siya kay Charmaine. Bago pa may makakilos, tinaas niya ang kamay niya at sinampal niya si Charmaine.May nakakabinging tunog ng sampal na narinig sa buong hallway.Tumingin ng mababa si Shannon kay Charmaine at sinabi niya, “Nasaktan ni Director Luna ang braso niya, kaya’t hinahatid siya ni President Lynch sa hospital. Walang hiya ka para sabihin ang mga ‘yun para gumawa ng mga tsismis sa kanilang dalawa? May girlfriend na si Mr. Lynch, pero kahit wala, hindi siya makikipagrelasyon kay Director Luna o sa ibang empleyado. Ito dapat ang resperto na pinapakita ng CEO sa kanyang mga empleyado!”“Hindi lang kay Director Luna ka walang respeto, pati rin kay President Lynch! Walang hiya ka!”Sa sobrang pagkabigla ni Charmaine dito ay hindi niya alam kung paano siya kikilos.Medyo nalito siya sa mga sinabi ni Shannon. Tila pinapagalitan lang siya ni Shannon, ngunit…palihim niya ring pinapagalitan si Joshua
“Kinakarga ni Joshua si Luna dahil lang nasaktan siya, at gusto niyang dalhin siya sa ospital. Iyon lang. Kung nasampal ka, nasa iyo iyon dahil tumalon ka sa mga konklusyon at nagsasalita ng walang kapararakan. Kung malalaman ito ng mga empleyado ng design department o ng buong Lynch Group Tower at magkalat sila ng tsismis tungkol kina Luna at Joshua, mararamdaman mo ang galit ko." Dahil doon, ibinaba ni Fiona ang telepono, na ikinagulat ni Charmaine. Ano ang nangyayari? Nababaliw na ba si Fiona? Nasanay na ba si Fiona na niloloko ni Joshua kay Luna kaya wala na siyang pakialam? Bakit siya nasa panig ni Luna at Shannon? Samantala, inihagis ni Fiona sa dingding ang telepono sa galit nang ibaba niya ang tawag.Kahit na pinagsabihan na niya si Charmaine tungkol dito, alam na alam niya ang pinagkakaabalahan ni Joshua. Siya ay naglagay ng libido-enhancing drugs sa kanyang inumin upang linlangin siya sa pagsiping sa kanya. Gayunpaman, hindi lamang siya ganap na kalmado, ngunit sum
Isang nakakabinging kalabog ang umalingawngaw sa buong bahay.Si Joshua, na hinihiga si Luna sa sofa, ay nakadapa kaagad sa ibabaw niya. Hindi napigilan ni Luna na kumunot ang kanyang mga kilay nang maramdaman ang bigat nito sa ibabaw niya. Gayunpaman, dahil nakatali pa rin ang kanyang mga kamay, wala siyang paraan para pakawalan ang sarili at sa halip ay tumingin sa direksyon kung saan nanggaling ang ingay. Nakita niya si Nellie na may hawak na isang metal box sa kanyang mga kamay, sabay hinga ng malalim. Maliwanag na hinampas ni Nellie si Joshua sa likod ng kanyang ulo gamit ang metal na kahon. Nang makitang nakatingin sa kanya si Luna, mas lalong namula ang mukha ni Nellie. Nagpakawala siya ng isang buntong-hininga, pagkatapos ay sumigaw ng tulong sa ibabaw ng kanyang mga baga. Agad na dumating si Lily sa pinangyarihan, kasama ang iba pang mga katulong. Bumaba na rin ang doktor na itinalaga ni Joshua na magbabantay kay Nigel para tingnan kung ano ang nangyayari. Nagtulu
"Gusto ba akong bigyan ni Daddy ng isang nakababatang kapatid na lalaki o babae?" tanong ni Nellie at inosenteng kumurap kay Luna. Hindi alam ni Luna kung paano sasagutin ang tanong ng kanyang anak. Nakagat niya ang kanyang labi at natahimik sandali bago siya tumugon, "Gusto ni Daddy na magkaroon ng isa pang anak, ngunit hindi kay Mommy." Napabuntong-hininga si Nigel, saka hinawakan ng mahigpit ang daliri ni Luna gamit ang maliit niyang kamay. "Huwag kang malungkot, Mommy, mayroon ka pa ring kami ." Natigilan si Nellie saglit, saka biglang naintindihan ang sinasabi ni Nigel. Kinagat niya ang kanyang labi at ibinaon ang kanyang ulo sa dibdib ni Luna. "Mommy, mamahalin kita palagi." Hindi na niya mamahalin ang kanyang ama tulad ng dati! Hindi lang siya agresibo at masungit kay Luna, kundi gusto pa niyang magkaanak sa ibang babae bukod sa kanyang ina! Napabuntong-hininga si Luna nang marinig ang nakakaantig na mga salita ng kanyang mga anak, pagkatapos ay dinala sila pabalik sa
Agad na sinulyapan ni Fiona si Luna. Ang kaliwang braso ni Luna ay nakabalot sa sling, at may bakas pa ng dugo na nabahiran ang kanyang mga benda. Mas maputla rin ang mukha niya kaysa dati. Pinikit ni Fiona ang kanyang mga mata at naramdaman ang pagkislap ng malisya sa kanya. Hindi man siya tinawagan ni Charmaine tungkol dito kanina, alam din niya kung ano ang mangyayari kina Joshua at Luna. Ang dahilan kung bakit niya pinagbawalan si Charmaine na pag-usapan pa ito ay para walang makaalam tungkol sa nangyari kay Joshua at Luna. Dahil inaakala ng lahat na masayang-masaya sina Joshua at Fiona sa pagsasama, ayaw niyang may makaalam pa tungkol sa relasyon ni Joshua kay Luna. Kung nalaman ng lahat na hindi sila masaya ni Joshua bilang mag-asawa, wala nang gagalang o matatakot sa kanya. Ito ang huling bagay na gusto ni Fiona, ngunit sa sandaling iyon... Dahil sinabi na ni Charmaine ang posibleng pekeng pinsala ni Luna, nagpasya si Fiona na ito ay isang bagay na magagamit niya sa
Kumunot ang noo ni Arianna at sinulyapan si Luna ng isang kinakabahang sulyap. Pagkatapos, nagtanong siya sa mahinang boses, "Director Luna, gusto mo ba talagang tanggalin ang benda?" Dahil naaamoy pa rin niya ang amoy ng dugo sa kabila ng maraming patong ng benda, nahulaan ni Arianna na napakalalim ng sugat ni Luna. Ngumisi si Luna, saka sinulyapan sina Fiona at Charmaine. "Kung hindi ko tatanggalin ang aking benda, paano ko maipapakita sa kanila na ako ay talagang nasaktan at hindi nagpapanggap ng aking pinsala?" Napaawang ang labi ni Arianna bilang hindi pagsang-ayon. Wala siyang pagpipilian kundi sundin ang hiling ni Luna at tanggalin ang benda sa braso niya. Agad na umagos ang amoy ng dugo sa buong opisina. Saglit na natigilan si Charmaine, pagkatapos ay lumingon kay Fiona, ang mukha nito ay may nakaukit na may alarma. Isang bakas ng pagkagulat ang sumilay sa mga mata ni Fiona. Paano... Paano ito naging posible? Ang dahilan kung bakit binuhat ni Joshua si Luna paal
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya