Kumunot ang noo ni Arianna at sinulyapan si Luna ng isang kinakabahang sulyap. Pagkatapos, nagtanong siya sa mahinang boses, "Director Luna, gusto mo ba talagang tanggalin ang benda?" Dahil naaamoy pa rin niya ang amoy ng dugo sa kabila ng maraming patong ng benda, nahulaan ni Arianna na napakalalim ng sugat ni Luna. Ngumisi si Luna, saka sinulyapan sina Fiona at Charmaine. "Kung hindi ko tatanggalin ang aking benda, paano ko maipapakita sa kanila na ako ay talagang nasaktan at hindi nagpapanggap ng aking pinsala?" Napaawang ang labi ni Arianna bilang hindi pagsang-ayon. Wala siyang pagpipilian kundi sundin ang hiling ni Luna at tanggalin ang benda sa braso niya. Agad na umagos ang amoy ng dugo sa buong opisina. Saglit na natigilan si Charmaine, pagkatapos ay lumingon kay Fiona, ang mukha nito ay may nakaukit na may alarma. Isang bakas ng pagkagulat ang sumilay sa mga mata ni Fiona. Paano... Paano ito naging posible? Ang dahilan kung bakit binuhat ni Joshua si Luna paal
Tinikom ni Luna ang mga labi niya nang marinig niya ang tanong ni Charmaine, ngunit hindi niya alam kung ano ang isasagot.Hindi niya masabi sa kanila na ibinigay sa kanya ni Joshua ang chikinini, ngunit sa parehong oras, wala siyang maisip na ibang idadahilan. Natatakot si Luna na kapag sinabi niya sa lahat na si Joshua iyon, pekein ni Fiona ang kanyang sakit at magkunwaring himatayin. Kung nangyari iyon at sumugod si Joshua, nag-aalala si Luna na kapag itinanggi ni Joshua ang lahat, na maging dahilan upang muli siyang maging may kasalanan. Gayunpaman, kung hindi siya naging malinis sa katotohanan... Paano pa niya maipapaliwanag ang chikinini? Hindi niya masasabi na siya mismo ang gumawa nito, hindi ba? “Anong mali? Nakuha ng pusa ang iyong dila?" Masasabi ni Charmaine na nag-aalangan si Luna na sabihin ang totoo dahil kay Fiona at mas nakaramdam ng tiwala sa kanyang mga hula. "Hindi ba nagpunta ka sa ospital? Binigyan ka ba ng halik ng doktor para sa iyong maliit na sugat?"
Sino ang lalaking ito, at saan nga ba siya nanggaling? “Ayaw maniwala sa akin? Kung hindi eh, maaari ko siyang bigyan ng isa pa, at makikita mo kung pareho sila." Ngumisi si Christian at itinaas ang baba ni Luna, saka ibinaba ang ulo para halikan ang leeg nito— "Tama na yan!" Ang mabagsik na boses ni Joshua ay umalingawngaw mula sa direksyon ng pinto nang malapit nang dumampi ang mga labi ni Christian sa balat ni Luna. Nagulat sa boses at tono ni Joshua, agad na huminto si Christian sa kanyang daan. Sinamantala ni Luna ang pagkakataong ito at pinakawalan ang sarili mula sa pagkakahawak ni Christian.Isang kurap ng pagkabigo ang sumilay sa mga mata ni Christian. Kaunti na lamang. Kahit pekeng halik lang iyon at alam ni Christian na hindi papayag si Luna na halikan niya, hindi pa rin niya maiwasang makaramdam ng kaunting pagkadismaya dito. Walang imik na pumasok si Joshua sa kwarto. “Anong ginagawa ninyong lahat dito? Hindi ba dapat lahat kayo ay gumagawa ng trabaho?" Pa
"Ganoon ba?" Inosenteng kumurap si Fiona kay Charmaine. “Kailan ko pa hiniling sa iyo na pahirapin ang buhay ni Ms. Luna? Bakit ko pa gagawin iyon? Si Ms. Luna ang paboritong empleyado ni Joshua. Nagdala siya ng malaking kita para sa Lynch Group, at siya ang pangunahing miyembro ng aming team para sa paparating na paligsahan sa disenyo ng alahas."Nagtiim ng ngipin si Charmaine. “Nagseselos ka kasi sa kanya eh! Natatakot ka na baka agawin niya si Joshua sa iyo!" “Anong pinagsasabi mo? Sa tingin mo ba mahuhulog si Joshua sa kahit na sino ng ganoon lang?" Ngumisi si Fiona, saka ngumiti kay Luna. "Hindi ka ba sang-ayon, Ms. Luna?" Si Luna, na nakapanood ng lahat ng ito nang may kaunting saya, ay hindi nagplanong makisali sa dramang ito sa pagitan nina Fiona at Charmaine. Si Fiona ay pinili siya, gayunpaman, at alam niyang sinisikap ni Fiona na magtago sa kanyang balat, kaya't napangiti siya at sumagot, "Siyempre. Napakagandang babae ni Ms. Blake, at kayo ni Mr. Lynch ay napaka-sweet n
Bahagyang kumunot ang noo ni Joshua pero hinila pa rin si Fiona palapit sa kanya. "Ito ay ayos na ngayon." Sa sobrang inis ni Charmaine ay nagngangalit siya sa pagkabigo. “Fiona Blake! Isa kang sinungaling, mapagmanipulang babae, ikaw ay—" "Tinatawag mo ba akong manipulative?" Inangat ni Fiona ang ulo niya at inilabas ang phone niya na umiiyak. “Charmaine, kaibigan lang ang tingin ko sa iyo noon pa man, pero ikaw… noong una ay ayaw ko nang ituloy ang bagay na ito dahil magkaibigan tayo, pero dahil naging walang puso ka, parang hindi na masama kung gumanti ako…” Dahil doon, nag-click siya sa isang audio file na naglalaman ng pag-uusap sa telepono nila ni Charmaine... “Nang makita kong karga-karga ni President Lynch si Luna, nalungkot ako. Kung tutuusin, boyfriend mo si President Lynch, kaya paano siya magkakarga ng p*ta na tulad ni Luna…”…“Kinakarga ni Joshua si Luna dahil lang nasaktan siya, at gusto niyang dalhin siya sa ospital. Iyon lang. Kung nasampal ka, nasa iyo iyon d
Natigilan si Christian sa sagot ni Luna na hindi niya alam kung ano ang isasagot. “Alinmang paraan, salamat sa tulong mo, pero kung may mangyari ulit na ganito sa hinaharap, hindi mo na ako kailangang tulungan. Ayoko ng hinahalikan sa harap ng maraming tao,” malamig na sabi ni Luna. Pagkatapos, humakbang siya papasok sa opisina niya, sinara ang pinto sa likod niya. Natigilan sandali si Christian, saka pagkatapos ay nagpakawala ng isang buntong-hininga ng pagkagalit. Kailangan niyang aminin na masyado siyang padalus-dalos. Parang hindi niya mailagay ang daliri niya rito, pero kahit papaano, nang makita niyang hirap na hirap si Luna na pigilan ang emosyon nito, hindi niya naiwasang maawa dito. Kaya naman sumugod siya at sinubukang halikan siya sa harap ng lahat, nang hindi isinasaalang-alang ang mga kahihinatnan na maaaring idulot ng kanyang mga aksyon. Nang makabawi na siya, bigla niyang napagtanto kung gaano hindi karapatdapat ang kanyang mga kilos. Saglit siyang nag-isip,
Nagsalubong ang kilay ni Luna. "Sige, salamat sa pagsasabi sa akin." May sapantaha na siya na susubukan ni Fiona na isabotahe siya sa kompetisyon. Gayunpaman, sa pangalawang pag-iisip, natiyak niya na si Fiona ay hindi maglalakas-loob na subukan. Ito ay hindi dahil si Fiona ay isang mabuting tao, ngunit dahil lamang ang kanilang koponan ay dapat na kumakatawan sa Lynch Group. Kung isasabotahe ni Fiona ang lahat, hindi lang si Luna ang ipapahiya niya kundi pati na rin ang Lynch Group. Nang makitang siya ang kasintahan ni Joshua, nahulaan ni Luna na hindi maglalakas-loob si Fiona na gumawa ng isang pagkakamali ng baguhan na ganoon. Gayunpaman, dahil binigyan na ni Charmaine si Arianna ng babalang ito, kinailangan itong isaalang-alang ni Luna at panatilihing magbantay. Pagkatapos ng lahat, dahil naibigay na nila sa mga organizer ang listahan ng mga kalahok, wala nang mababago pa si Luna, lalo na't sipain si Fiona sa team.… Matapos sundin ang babala ni Charmaine, mas naging
Nagsalubong ang kilay ni Luna. Habang sinusulyapan niya ang tasa ng kape na hawak ni Fiona, napangiti siya. “Itago mo na ang kape mo, Ms. Blake. Pagkatapos ng lahat, hindi ko alam kung anong uri ng bitamina powder ang idinagdag mo diyan sa oras na ito, hindi ba?" Mapanuyang sinabi ni Luna. Ang tinutukoy niya ay ang nangyari noon nang magbuhos ng bitamina powder si Fiona sa kanyang baso at sadyang nagdulot ng hindi pagkakaunawaan. Nang marinig niya ito, nagdilim ang ekspresyon ni Fiona. Gayunpaman, hindi siya umimik at sa halip ay kinagat ang kanyang labi at inalok kay Luna ang kape na may bahagyang galit na ekspresyon. "Ito ay purong kape-walang idinagdag dito. Alam kong galit ka sa akin, Ms. Luna, ngunit dahil ginawa ko sa iyo ang kape na ito dahil sa kabaitan... Bakit hindi mo ito tikman?" Habang sinasabi niya ito, unti-unting lumapit si Fiona kay Luna. Kumunot ang noo ni Luna at inilahad ang kanyang mga kamay, medyo hindi komportable. “Ayoko na—” “Ah—!” Gayunpaman, bago pa m
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya