Noong mga panahon na yun, nakausap din nila ang isang potential client na pinilit si Luna na uminom. Bilang asawa niya, alam ni Joshua na madaling malasing si Luna, kaya nagalit siya at sinubukan niyang umalis sa party. Subalit, natakot si Luna na baka mawalan ng kliyente ang Lynch Group dahil sa kanya, kaya tumayo siya at ininom niya ang laman ng baso sa isang lagukan. Natatandaan pa rin ni Joshua ang nahihirapan ngunit determinadong ekspresyon sa mukha ng kanyang ex-wife. Kapareho ito ng ekspresyon sa mukha ni Luna ngayon.Sumimangot si Joshua at agad siyang tumingin kay Alice, na nakatayo sa tabi niya. Pinapanood niya si Luna ng may bahid ng galit sa kanyang mga mata.Pakiramdam ni Joshua ay may kamay na pumipiga sa kanyang puso. Anong nangyari sa Luna Gibson na minahal niya noon? Kailan pa siya nagbago, mula sa babaeng uminom ng alak at buong gabing naghirap para sa kanya, at naging isang tao na pinipilit ang iba na uminom ng labag sa kalooban nila? Inubos ni Luna ang kanya
Biglang naging tahimik ang restaurant.Nanlaki ang mga mata ni Mr. Scott. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin sa sandaling iyon.Sinabi niya nga na siya, anuman ang mangyari, ay mananagot sa mga aksyon ni Luna kung nalasing ito.Gayunpaman, sa sandaling iyon…Ang natamaan ni Luna ay ang asawa ni Joshua Lynch!Sino si Joshua Lynch? Siya ang hari ng Banyan City!Bagama't nasa Sea City siya nang mga sandaling iyon at hindi siya ganoon kasama, hindi iyon nangangahulugan na maaari siyang apihin!Sa isang banda, si Mr. Scott ay galit na galit. Nauutal siya at hindi siya makabuo ng pangungusap.Sa kabilang banda, ibinaon ni Alice ang sarili sa mga bisig ni Joshua na may luhaang mga mata. "Joshua, masakit!"Nagsalubong ang kilay ni Joshua. Ibinaba niya ang kanyang ulo at maingat na inilayo ang kamay ni Alice sa mukha nito.Kitang-kita ang pulang bakas ng kamay sa kanyang maliit na mukha.Bakas ang galit sa mga mata ni Joshua. Bagama't medyo hindi siya nasisiyahan sa patuloy na pa
"Joshua Lynch, gaano ka ka walang puso?"Magkasabay na naging berde ang mga mukha nila Joshua at Alice dahil sa sinabi ni Luna.Masama ang tingin ni Joshua kay Luna at wala siyang sinabi.Napangiti si Luna habang kinuha niya ulit ang wine glass. Sa tulong ng alak, napangisi siya.“Sa nakalipas na anim na taon, nasaktan mo ng sobra si Luna Gibson at muntik na siyang mamatay, pero ngayon ay itutuloy mo ang pag-arte na ito ng pagmamahal kay Alice. Sino ang niloloko mo?”Nagawa ni Luna na lubusang pahirapan si Joshua. “Anong kalokohan ang sinasabi mo?”Kinagat ni Alice ang kanyang mga ngipin. Agad siyang umalis sa yakap ni Joshua habang galit na galit ito.Hindi niya hahayaang magpatuloy si Luna sa pagsasalita! Kailangang tumigil sa pagsasalita ni Luna!Natatakot siya na ang susunod na pangungusap na sasabihin ni Luna ay ang pagtatapat kay Joshua na siya ang totoong Luna Gibson.Ito ay magiging isang tunay na sakuna kung nangyari ‘yun!Habang iniisip ito, ginitgnit ni Alice ang n
Nanginig ang kamay ni Theo na nakahawak kay Luna."Joshua, gusto ko nang umuwi..." si Luna, na nasa mga bisig ni Theo, ay muling bumulong ng walang malay.Malabo ang pananalita niya sa kanyang kalasingan. Ang sinabi niya kanina, si Theo lang ang nakakarinig, pero ang mga sumunod niyang sinabi, narinig ito lahat ng malinaw.Nabigla si Mr. Scott.Nagsimulang mamutla ang mukha ni Alice, at maingat siyang tumingin kay Joshua sa gilid ng kanyang mga mata.Tumingin si Joshua kay Luna, at malalim ang tingin nito."Lasing siya."Kumunot ang noo ni Theo at agad na binugat si Luna. Masama ang tingin niya kay Joshua bago siya naglakad palayo habang nasa kanyang mga braso si Luna.Nanatili ang tingin ni Joshua sa direksyon kung saan sila umalis, nakakunot ang mga kilay moua, kahit na noong makaalis na sila.."Mukhang lasing na talaga si Luna..." Ang sabi ni Alice habang pinagmamasdan ng takot na reaksyon ni Joshua.Tumango lang si Joshua bago tumingin sa ibang lugar. Napayuko siya at nag
Malamig ngunit determinado ang mababang boses ni Joshua.Tumawa ng mahina si Alice. "Joshua, kung hindi niya boyfriend si Theo, bakit hindi niya ito itinanggi noong sabihin ni Theo na boyfriend siya nito?"Kumunot ang noo ni Joshua at tumingin siya kay Alice. “Bakit hindi ka tinanggihan nii Luna noong pinainom mo siya? Gusto niya bang uminom ng alak?"Medyo namutla ang mukha ni Alice. May gusto pa sana siyang sabihin, ngunit siningitan siya ni Joshua.Huminga siya ng malalim. “Kahit anong mangyari, ako ang nagdala kay Luna sa business trip na ito. Naglasing siya dahil sa akin. Kung may mangyari man sa kanya ngayong gabi, responsibilidad pa rin ako."Pagkatapos, tumingin ng malamig si Joshua kay Lucas ng. “Bakit nakatayo ka pa rin? Sige na at maghanap kayo!"Sandaling nag-alinlangan si Lucas bago siya mabilis na umalis.Sa loob-loob ni Alice ay ginitgit niya ang kanyang mga ngipin."Joshua, maganda ang pakikitungo mo sa mga empleyado mo...""Hindi pa sapat." Malamig ang boses n
Tumingin ng malamig si Theo kay Lucas. Mahigpit niyang pinrotektahan si Luna sa likuran niya. "Huwag mong isipin na hindi ko alam kung ano ang sinusubukan mong gawin! Mukha nga sigurong disenteng tao si Joshua sa labas, pero ang mga bagay na ginagawa niya ay kasuklam-suklam!"Nagsalubong ang kilay ni Lucas. Hindi niya maintindihan ang ibig sabihin ni Theo.Nag-alala lang si Joshua na samantalahin ni Theo si Luna, kaya inutos niya kay Lucas na dalhin si Luna sa hotel at hayaang bantayan siya ng mga tao mula sa kumpanya. Iyon lang.Kailan pa naging kasuklam-suklam na gawin ito? Dahil lang nasagasaan niya si Theo, kasuklam-suklam na siya?Sinabi ni Lucas, "Gusto lang namin na sundan kami ni Luna para may mag-alaga sa kanya at makatulog siya ng mahimbing."Nagulat si Luna sa sinabi ni Lucas.‘May taong mag-alaga sa kanya para magkaroon siya ng mahimbing na tulog’? Ang ibig niya bang sabihin ay ang mga escort na iyon?Kinagat niya ang kanyang labi at lumingon sa likuran niya—ang mga
Bakit hindi niya namalayan na ang anyo ni Luna ay kahawig ng babaeng iyon...?Matagal silang tumakbo ng dalawa nang may humintong itim na BMW sa tapat nila. "Pasok!"Ang tao sa kotse ay ang kasintahan ni Gwen, si Ben.Nagsalubong ang kilay ni Luna. Bago pa siya makapagsalita ay binuksan na ni Theo ang pinto ng sasakyan at hinila si Luna papasok sa sasakyan. "Ito ang kaibigan na sinabi kong susunduin tayo."Mabilis ang oras at wala ng oras si Luna para magtanong ng maraming tanong kaya agad siyang sumakay sa kotse.Dinala sila ni Ben sa isang villa residence sa suburbs malapit sa Sea City.“Ito ang bagong tahanan namin ni Gwen. Walang gaanong tao ang nananatili sa maliit na lugar na ito, kaya dapat itong ligtas."Nang makababa na sila sa sasakyan, dinala ni Ben sina Luna at Theo sa bagong villa na pamilyar. "Nabalitaan ni Gwen na may lasing, kaya naghanda siya ng sopas para maalis ang lango ninyo."Ito ay pagkatapos ni Ben tapunan si Luna ng isang malamig na tingin. "Hindi ko la
Inilibot ni Gwen ang kanyang mga mata. "Master Allen, sinusubukan mo bang sabihin sa akin na sina Alice at Luna Gibson ay hindi iisang tao, lahat ay dahil sa babaeng ito? Paanong hindi ko makikilala ang taong katabi ko noong high school?"Humalakhak si Theo. "Sabihin sa akin pagkatapos ay. Maliban sa mukha ni Alice, ano pa ang patunay niya na siya si Luna Gibson?"Ang mga salita ni Theo ay hindi lamang nagpakunot ng noo ni Gwen, kundi pati na rin ang buong katawan ni Luna.Tinitingnan kung gaano katiyak si Theo...Parang alam na niya na hindi si Alice si Luna Gibson. Noong kausap ni Luna si Nigel dati, sinabi niyang pinaghihinalaan lang siya ni Theo, pero parang naging sigurado na siya.Maaaring ito ay…Walang malay na gustong bawiin ni Luna ang kanyang kamay.Napakunot lang ang noo ni Theo at mas humigpit ang hawak.Lumingon siya kay Luna. "Alam ko na ang lahat."Nagulat si Luna. Alam niya lahat? Paano niya nalaman?Siya…"Bukod sa mukha niya, aang sawa ni Alice, si Joshua
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya