Wala sa mood si Luna para umuwi kasama ang lahat.Kinagat niya ang labi niya at sinubukan niyang bitawan ang kamay ni Rosalyn. “Mom, sabihin niyo sa akin. Ano ang nangyari sa kanya?”Tumulo ang mga luha niya nang magmakaawa siya para malaman ang nangyari kay Joshua.Sa nakalipas na tatlong buwan, naisip niya ang maraming mga alaala na kasama niya si Joshua. Nakita niya rin ang maraming balita tungkol sa Lynch Group. Habang nakakulong siya, ang tanging nasa isip niya ay ang pagsisisi at kalungkutan niya para kay Anne.Hindi nagtagal, mabagal niyang naintindihan kung paano nagsakripisyo si Joshua para sa kanya noong nasa kulungan siya kasama ang mga inmate at mula sa mga balita.Para kumbinsihin ang mga bisita sa kasal na pumanig kay Luna at sabihin ang katotohanan tungkol sa nangyari nang gabing ‘yun, binayaran ni Joshua ang bawat utang ni Adrian sa mga pinagkakautangan nito, at sa prosesong ito, halos nagamit niya ang kalahati ng savings niya. Ang lahat ng ito ay para mabawasan an
“Sino?” Nabigla si Luna nang sabihin ito ni Rosalyn, ang isip niya ay hindi maintindihan ang mga sinabi ng nanay niya. “Sino ang naghihintay sa akin?”“Sino pa ba?” Ang tanong nag aalala sayo, syempre.” Tumawa ng malakas si Jim habang tinaas niya ang kamay niya para katukin ang noo ni Luna. “Hinihintay ka ni Joshua sa loob. Sige na.”Natulala si Luna. Matagal bago niya naintindihan ang buong bagay. Nang maintindihan niya ito, lumabas siya ng kotse na parang isang malakas na bagyo.Pagkatapos niyang bumaba mula sa kotse, nakita niya na kung ano ang gusali. Ito ay isang simbahan. Bago ito, nag aalala siya tungkol sa kaligtasan ni Joshua at hindi siya nag bigay ng atensyon sa paligid niya. Ang alam niya lang ay hindi ito ang bahay nila.Sa huli, naintindihan niya na kung bakit walang tao sa kotse ang nagsalita, na para bang may sikreto sila nang tumingin siya sa simbahan sa harap niya.‘I—Ito ang sorpresa na inihanda ni Joshua para sa akin!’ Ang naisip niya.Umiyak siya habang nagl
May matangkad at payat na lalaking may hawak ng malaking bouquet ng sariwa at pulang mga rosas na lumapit patungo kay Luna mula sa malayo.Nagulat at natuwa ng sobra si Luna sa eksena. Ang mga luha na naglaho ay muling bumalik sa mga mata niya nang malaman niya na ayos lang si Joshua.Ngayon naman, lumuluha siya dahil sa tuwa.Si Joshua ay nakasuot ng itim na suit na may gold trimming, at mas mukha siyang elegante kumpara sa normal. Ang bouquet ng mga pulang rosas ay bagay sa damit niya, at ang mukha niya ay mas naging gwapo mula sa malayo.Hindi mapigilan ni Luna na maalala ang eksena ng kasal niya kay Joshua noong maraming taon na ang nakalipas habang nakatitig siya sa lalaking nasa harap niya.Noon, nagpakasal si Joshua kay Luna para lang galitin si Adrian, at dahil dito, hindi sila nag imbita ng maraming bisita at wala ring effort sa paghahanda. Kahit ang wedding dress ay pinili lang ng nagmamadali, at walang nagsulat sa kanila ng mga wedding vow para sa okasyon.Kahit sa mga
“Pero, ‘wag kang tumigil mangarap ng mas marami.”Habang umiikot sila ng pang limang beses, hindi na ito mapigilan ni Jim at sinabi niya, “Hoy, kung hindi kayo agad maghahanda, mamimiss niyo ang perpektong timing!”Bumalik sa katotohanan si Joshua. Mabilis niyang ibinaba si Luna at hinalikan niya ito sa noo. “Sige. Oras na para maghanda.”Kumunot ang noo ni Luna dahil dito, ngunit bago pa siya makapagsalita, hinila siya nila Rachel at Bonnie sa backstage.Ang makeup artist at assistant ay naghihintay sa kanya, naghanda na ng wedding dress para sa kanya.Nang dumating si Luna, mabilis nilang pinaupo si Luna at nagsimula na sila. May ilang mga taong tumulong sa kanya na magbihis ng bago niyang dress, at ang ilan naman ay nagaayos ng buhok niya, at ang iba ay nilagyan siya ng makeup.Natikman na rin ni Luna ang pagiging tulad ng isang celebrity ngayon at maraming mga stylist na tumutulong sa kanya.Tumawa siya ng mapait at sinabi niya, “Kung alam ko lang na ito ang pagtrato na mat
[Hindi ‘yan totoo.] Ang message ni Rachel ay may kasunod na nakadila na emoji. [Hindi na ako isang bata.]Ang nangyari sa pagitan nila Thea at Roanne ay matagal nang lumipas, at wala na rin siyang nararamdaman na sama ng loob dahil dito.[Kaya nga lang, wala na akong kagustuhan para sa pag ibig at sa pagpapakasal.][Kaya pala tinatawag ka ng ibang tao na kakaiba ka.] Mabilis na dumating ang mapaglarong sagot ni Caleb. [Oo nga pala, may sasabihin ako sayong interesante.][Ano ‘yun?][Nakita ko si Gwen.] May isang litrato na sinend kasama ang message ni Caleb. [Bumisita ako ng isang kaibigan sa isang maliit na lungsod sa timog, at nakasalubong ko siya sa isang eskinita, pero parang hindi niya ako naalala. Nagkasalubong kami sa kalsada, pero hindi ko rin siya pinigilan. Ang ginawa ko lang ay kumuha ng ilang litrato niya.]Nabigla si Rachel nang makita niya ito, pagkatapos ay binuksan niya ang litrato.Si Gwen nga talaga ito. May suot siyang beige floral dress, naglalakad siya sa is
Nakaupo sina Luna at Bonnie sa kanilang upuan ng isang oras habang nagtatrabaho ang mga makeup artist at mga hairstylist.Nang sumapit ang alas diyes, ang dalawang bride ay hinatid sa dulo ng entablado sa tulong nila Rachel at Shannon.Sina Charles at Rosalyn ay nasa dulo ng entablado, nakahawak si Rosalyn sa kanyang tungkod.“Luna.” Tinaas ni Charles ang kamay niya at tumitig siya kay Luna. “Ibibigay na kita kay Joshua.”Tumango si Luna at hinawakan niya ang braso nito.Sa kabilang palad, inalok ni Rosalyn ang kamay niya kay Bonnie. “Kahit na wala kang pamilya, bestfriend ka pa rin ni Luna, at tinatrato kita bilang sarili kong anak, kaya hayaan mo akong kumilos ako bilang magulang mo at ibibigay kita kay Jim.”Nabigla si Bonnie, pagkatapos ay tumango siya habang namuo ang mga luha sa kanyang mga mata. “Okay po.”Naisip niya kung sino ang magbibigay sa kanya sa kasal niya, ngayon at wala ang mga magulang niya dito.Maglalakad ba siya sa red carpet ng mag isa?Sa mga huling san
Tumaas ang mga kilay ni Rachel at binigay niya ang bouquet kay Theo. “Sige. Sayo na ito.” Huminto si Theo, at ang ekspresyon sa mukha niya ay medyo nagbago. “Hindi mo ba ako tatanungin kung kanino ako magpapakasal?” “Pwede kang magpakasal sa kahit sino.” Ngumiti si Rachel. “Basta’t hindi ako.” Pagkatapos, tinulak niya palayo si Theo at tumalikod siya para umalis. Ilang hakbang pa lang ang naglalakad niya nang hawakan ni Theo ang braso niya. Kumunot ang noo ni Theo at tumingin siya kay Rachel. “Rachel, ayos… ayos lang ba talaga sayo na isipin na magpapakasal ako sa iba?” Tumaas ang mga kilay ni Rachel sa aliw at lumingon siya para tumingin sa mga mata ni Theo. “Hindi oka sakin noong pinilit mo na magpakasal kay Roanne, pero ano ang nakuha ko sa huli? Ano ang pagkakaiba kung ayos lang ito sa akin o hindi?” Tumahimik si Theo nang marinig niya ito. Pagkatapos, umatras siya, ang mga mata niya ay nakatitig pa rin kay Rachel. “Alam ko na mali ang ginawa ko, at ginagawa ko ang laha
Kumunot ang noo ni Gwen at napatingin siya sa likod niya. May lalaking nakasuot na itim, may sombrero siya at may suot na face mask. Nakaupo siya sa harap ng mesa na hindi nalalayo sa kanya, nakatitig kay Gwen. Ngunit, nang mapansin niya na nakatingin si Gwen sa kanya, kinuha niya ang menu at nagpanggap siyang binabasa niya ito. “Medyo kahina hinala siya…” Kumunot ang noo ng watier at pinaalala nito kay Gwen ng may mahinang boses, “Kailangan ko po bang tumawag ng pulis?” “Hindi na kailangan.” Ngumiti si Gwen. “Salamat sa kabaitan mo.” Huminto ang waiter, hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig. “Kilala niyo siya?” “Parang ganun na nga.” Ngumiti siya at tumuro siya sa menu. “Ikuha mo ito para sa kanya, pero ‘wag mong sabihin na ako ang nagpadala.” “Sige po.” Nalilito ang waiter, tumango siya at sumunod siya sa hiling ni Gwen. Pagkatapos umalis ng watier, muling tumingin si Gwensa lalaking nasa malayo, pagkatapos ay bumalik siya sa pag inom ng tsaa. Ang lalaki ay sumus