Kumunot ng malalim ang noo ni Joshua dahil sa sinabi ni Jude. “Hindi ba’t sinabi mo na hindi ka interesado kay Ms. Chance?”‘Bakit gusto protektahan ni Jude si Vanessa? Ito ay para bang mas malapit pa sila sa isa’t isa kaysa sa isang tunay na magkasintahan.’ Ito ang naisip niya.Pakiramdam ni Jude na para bang may sumasakal sa kanya. Hinawakan niya ang leeg niya, sumagot siya, “Nagiging makatwiran lang ako. Hindi mo pwedeng isisi ang lahat kay Vanessa dahil lang nagmalasakit siyang tumulong. Baka nga may parte siya dito, pero ang tunay na may sala ay ang mga tao na pumatay kay Anne.”Kumunot ang noo niya at tumingin siya kay Vanessa, na sa kanyang gulat, ay hinawakan ang likod ni Jude. “Hindi kalmado si Joshua ngayon. ‘Wag mong pansinin ang sinabi niya.”Pagkatapos, hinawakan ni Jude ang kamay ni Vanessa. “Tara na.”Naglakad siya palabas ng hospital habang hawak ang kamay ni Vanessa.Tumayo ng direcho si Joshua at sumingkit ang mga mata niya, tumitig siya kela Jude at Vanessa hab
“Oo, masyadong pagod lang ako.” Tumingin si Joshua sa orasan. “Maghintay ka dito. Kakausapin ko ang doctor para makalabas ka na ng hospital.Huminto si Luna at sumagot siya, “Sige. At dalian mo. Hindi ba’t alas otso ng gabi magsisimula ang kasal ni Adrian?”Tatlong oras na lang ang natitira.Huminto si Joshua at tumango siya. “Sige.”Tumalikod siya at umalis na siya ng ward.…Sa loob ng opisina ng doctor.“Base sa sinabi niyo, nahimatay si Mrs. Lynch pagkatapos niyang malaman ang pagkamatay ng bestfriend niya, at hindi niya ito maalala pagkatapos niyang gumising…”Tumingin ang doctor kay Joshua at huminga siya ng malalim. “Meron siyang stress response pagkatapos niyang matrauma. Ang balita ng pagkamatay ng bestfriend niya ay masyadong nakakagulat para sa kanya, kaya ang utak niya ay nagdesisyon na alisin ang alaalang ito pagkatapos niyang mahimatay.”Nagsulat ng ilang salita ang doctor sa chart. “Pero, pansamantala lang ito at hindi ito magtatagal. Karaniwan, dapat ay babalik
“‘Wag kang mag alala.”Kumunot ang noo niya, lumapit siya kay Luna at niyakap niya ito para gumaan ang loob ni Luna. “Magsisimula na ang kasal sa loob ng tatlong oras, kaya kailangan muna natin pumunta doon. Kapag naayos na ang lahat kay Adrian, sasamahan kita para hanapin si Anne, okay?”Binanggit ng doctor na mahalaga na hindi malaman ni Luna ang tungkol sa pagkamatay ni Anne. Kaya naman, hindi niya muna sasabihan si Luna tungkol sa nangyari kay Anne.“Hindi.” Kinagat ni Luna ang labi niya at tinaas niya ang kamay niya, yumakap siya sa katawan ni Joshua. Sinabi niya ng mahina, “Hindi ko alam kung bakit, pero nag aalala ako sa kanya. Pakiramdam ko na may nakalimutan ako, at may kinalaman ito sa kanya.”Lumingon siya. “Joshua, pwede mo ba akong dalhin sa kanya? Magiging maayos lang ako kapag nakita ko siya mismo.”Dumilim ang ekspresyon ni Joshua nang marinig niya ito. ‘Si Anne ay…’“May mas magandang ideya ako.” Pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan, sinabi niya, “Magpapada
Pagkatapos basahin ang text message, kumunot ng malalim ang noo ni Joshua. Sa kanyang palagay, kung hindi inaasikaso ni John ang libing ni Anne sa hospital, nasa bahay siya at pinapagaan ang loob ni Sammie habang sinasabihan ang kanilang mga kamag anak.‘Bakit umalis si John kasama si Sammie, pati na rin ang katawan ni Anne?’ Ito ang naisip niya.Nagsend ng isa pang text message si Jude nang hindi sumagot si Joshua. [Ano ang dapat nating gawin?][Sa tingin ko ay aalis ng lungsod si John kasama si Sammie, pati na rin ang katawan ni Anne. Nagpadala na ako ng mga tauhan para maghanap sa airport at bus station. Sa tingin ko ay hindi sila makakaalis ng maikling panahon.]Sumagot si Joshua, [‘Wag na.]Habang nakasimangot, sinabi niya, [Kung gusto umalis ni John kasama ang katawan ni Anne at Sammie, ‘wag mo silang pigilan.]Baka mas mabuti nang umalis si John sa lungsod na ito kasama sina Anne at Sammie. At least, hindi na mahahanap ni Luna si Anne kapag umalis si John, at mas magiging
Ang tanawin sa labas ng bintana ay malabo.Nabigla si Luna at tumingin siya ng nalilito kay Joshua, “Joshua, ano ang pinagsasabi mo? Paano naman mangyayari na gagawa ka ng bagay na hindi ko kaya pagbigyan?”Noong nakalipas na pitong taon, akala ni Luna na si Joshua ang may sala, isang bagay na hindi niya kayang pagbigyan.Makalipas ang pitong taon, nalaman niya na ang katotohanan at isang hindi pagkakaunawaan lang ito. Ang lalaking tinitingnan niya ay hindi gumawa sa kanya ng makakasakit talaga sa kanya. Kung may ginawa man si Joshua, hindi niya ito intensyon.Kaya naman, nahirapan si Luna na isipin kung ano ang magagawa ni Joshua para hindi niya ito pagbigyan.Huminto si Joshua nang makita niya ang pagkalito sa mga mata ni Luna. Sa huli, hindi niya matiis na sabihin kay Luna ang katotohanan. “Ang ibig kong sabihin ay… mahaba pa ang kinabukasan natin. Sa oras na ito, pagbibigyan mo ba ako… kung may ginawa ako na sa tingin mo ay hindi pwedeng pagbigyan?”Huminto si Luna. Huminga s
Nang mapansin ni Bonnie na wala si Anne, ang ibang tao sa group chat ay napansin din na may mali.[Yannie: Tumawag ako kay Anne ngayon, pero hindi siya sumagot. Busy ba siya?][Bonnie: Imposible. Hindi siya nagtatrabaho ngayon, at sanggol pa lang si Sammie. Kadalasan, siya ang unang sumasagot sa group chat…][Rachel: Baka may ginagawa siya. ‘Wag kayong mag alala. Ano ang masamang mangyayari sa kanya sa bahay niya? Bukod pa dito, nasa Banyan City din si Luna. Malalaman niya kung may masamang nangyari kay Anne.]Naalala ni Bonnie na si Luna ay nasa parehong lungsod kung nasaan si Anne. Kaya naman, mabilis niyang nagtanong sa group chat.[Bonnie: Uy, Luna. Hindi sumasagot si Anne sa mga message. Magkasama ba kayo?]Pagkatapos magsuot ng isa pang evening gown, umalis ng fitting room si Luna at gusto niyang magsend ng litrato sa group chat ulit. Ito ang oras na nakita niya ang mga message sa group chat. Huminto siya at hindi niya alam kung ano ang isasagot niya.Sa huli, nagtext lang
Hindi gumaan ang loob ni Luna dahil sa sinabi ni Joshua. Sa halip, mas lalo siyang nairita. Sa hindi malamang rason, may kutob siya na may tinatago si Joshua mula sa kanya.Gayunpaman, alam niya na hindi niya ito makukuha mula kay Joshua kung ayaw nitong sabihin ito sa kanya. Sa huli, nagbuntong hininga siya at sumunod siya kay Joshua sa kotse para magpaayos ng buhok at makeup.Sa hindi malamang rason, ang stylist ay mas maingat ngayong araw. Halos dalawang oras para maayos ang buhok at makeup ni Luna. Nang matapos na siya, tumawag na si Joshua kay Rosalyn at sinabi ang tungkol sa sitwasyon ni Luna.Habang naririnig niya ang tunog sa likod niya, tumingin siya lugar kung saan galing si Luna. Lumaki ang mga mata niya sa gulat nang makita niya si Luna.Matagal na simula nang makita niya si Luna na nakasuot ng maganda. Kung hindi siya nagpalipas ng oras para makalimutan ni Luna ang tungkol kay Anne, hindi niya pipilitin si Luna na magpaganda…Dumating ulit si Anne sa isip niya nang ma
Sa litrato, ang mukha ni Anne ay puno ng pasa. Tinali siya sa upuan at mukhang nasa isang madilim na basement siya. May kalawang at lumot sa sulok ng litrato.May message na kasama sa litrato.[‘Wag kang maingay tungkol dito. Kapag hindi kayo dumalo ni Joshua sa kasal ngayon, mamamatay si Anne.]Halos tumalon ang puso ni Luna sa sandali na makita niya ang litrato.‘Anne… Sino ang ang kumidnap sa kanya?!’ Kinagat niya ang labi niya.Napalingon siya kay Joshua, na siyang nasa phone at hindi nalalayo sa kanya. Kumirot ang puso ni Luna.Tama ang kutob niya. Nasa isang gulo si Anne! Kakaiba ang kinikilos ni Joshua dahil dito!Huminga ng malalim si Luna at sumagot siya sa message.[Sino ka? Saan mo kinidnap si Anne? Nasaan ka? Pupunta ako dyan!]Dahil ang estranghero ay gusto na dumalo sina Joshua sa kasal, sigurado siya na ang mga tao na kumidnap kay Anne ay sinusubukan na pilitin si Joshua na magpakita sa kasal.[Kung gusto mong dumalo si Joshua ng kasal, ako dapat ang kunin mo—h