Kung ang isang tao ay namatay mahigit 20 taon na ang nakalilipas, hindi na sila muling makakalakad sa mundo ng mga buhay kahit gaano pa siya kalakas sa tingin ni Samuel.Napabuntong-hininga si Malcolm at tumingin kay Luna at Joshua ng paumanhin. "Desperado lang ang tatay ko na iligtas ang lola ko; kaya siya nag-isip ng mga kasinungalingang ito. Ako ay—""Hindi ako nagsisinungaling," pagsingit ni Samuel bago pa matapos si Malcolm. Tumingin siya kay Luna at Joshua at yumuko sa kanila. "Ang isang pari ay hindi dapat magsinungaling, at ako ay hindi nagsisinungaling."Isang maliit na ngiti ang ginawa niya habang nakatitig sa gulat na gulat na Luna at Joshua. "Remember the two rings you talked about that containing video chips? Akala mo ako ang gumawa nito pagkatapos mamatay si Lucy, pero hindi ako."Inilipat ni Samuel ang kanyang tingin upang tumitig sa harapan habang walang pakialam na idinagdag niya, "Si Lucy mismo ang gumawa ng dalawang singsing. Sigurado akong alam ni Joshua na siya
"Noong oras na iyon, akala ko ay naipagkanulo ko ang aking mga unang hiling. Ang singsing ay inilaan upang ibigay ito sa isang tao mula sa pamilya Lynch kung tutuusin. Kung titingnan ang kalagayan ngayon, gayunpaman..."Napatingin si Samuel kina Luna at Joshua. "Marahil ang lahat ay nakatadhana, pagkatapos ng lahat. Sa huli, si Luna ay sumama sa pamilya Lynch."Kumunot ang noo ni Luna sa sinabi ni Samuel.Mahigpit na ipinulupot ni Joshua ang braso sa balikat ni Luna bago malinaw na nagkomento, "Mayroon ka bang ebidensya na magpapatunay sa sinasabi mo? Kung talagang nakaligtas ang tiya ko noon…"Bumuntong hininga siya at pumikit. "Pahihintulutan ko ang kapayapaan ni Granny Quinn para sa kanyang natitirang mga araw."Malinaw na malinaw na ang mga utak na nagplano at pumatay kay Lucy ay sina Larry at Sirius. Ginamit nilang dahilan si Rosalyn, hinanap si Quentin, at hinikayat siyang saktan si Lucy.Kahit wala si Quentin at ang pamilya Quinn, pupunta pa rin sila para kay Lucy.Pareho
'Sean?' Nanginig ang katawan ni Luna nang marinig ang pamilyar na boses ng lalaki na iyon.Hindi niya namamalayan na tumingin sa direksyon ng pinto at, tulad ng inaasahan niya, nakita niya si Sean, na kinuha ni Joshua bilang kanyang driver at mekaniko. May bitbit siyang box at lumilingon sa paligid na parang may hinahanap."Sean, nandito ako," sagot ni Samuel.Sinundan ni Sean ang boses at pumasok sa kwarto. "Pare Samuel, dinala ko na lahat ng hiniling mo sa akin. Sabi mo nahanap mo na ang pamilya ng nanay ko, kaya..."Pumasok siya sa kwarto habang nagsasalita, at nang dumapo ang mga mata niya kina Luna at Joshua, napatigil siya.Maya-maya pa ay ngumiti siya ng mahina. "Mr. Lynch, Ms. Luna! Bakit kayo nandito?"Ngumiti si Joshua at inilahad ang kamay para bahagyang tapikin ang balikat ni Sean. "Pumunta ka kay Padre Samuel."'Kung totoo ang sinabi ni Samuel, dapat si Sean ang pangalawang anak ni Tita Lucy!'Naiintindihan na niya ngayon kung bakit parang pamilyar si Sean nang una
"Sino itong fiancee na sinasabi mo? Hindi ako ito.""Ikaw yun." Napangiti si Jim habang ginagamit ang kanyang walang sugat na braso para hawakan si Bonnie palapit sa kanya nang nangingibabaw."Dahil nasa ganitong paksa tayo, gusto kong ipahayag na magkakaroon kami ni Bonnie ng seremonya ng kasal tatlong araw mula ngayon. Sana lahat ay makadalo."Ang anunsyo na ito ay nakaapekto ng negatibo kay Sean, maliwanag sa paraan ng kanyang ekspresyon na naging mapait. Kitang-kita kung gaano kalungkot ang kanyang tingin habang nakatitig kay Bonnie na nakakunot ang noo.Itinikom ni Bonnie ang kanyang mga labi habang sinusubukan niyang kumalas sa braso ni Jim, sumisitsit, "Anong kalokohan sinasabi mo?""Well, hindi naman ako nagsisinungaling. Hindi ba pumayag ka na pakasalan ako bago ako mawalan ng alaala?" sagot ni JimIto ay epektibong nagpahinto kay Bonnie, na natulala habang nakanganga kay Jim. May gusto siyang sabihin, ngunit sa huli ay walang lumabas.Talagang napag-usapan na nila ang
Parehong natigilan sina Jim at Sean sa sinabi ni Samuel.Tumingin si Sean kay Jim, pagkatapos ay kay Samuel. "F—Father Samuel, baka nagkakamali ka! Paano ako at si Mr. Landry ay...""Tama iyan." Kumunot ang noo ni Jim. "Namatay ang aking ina dalawampung taon na ang nakalilipas, at hindi ako maaaring magkaroon ng kapatid. Bumangon ba ang aking ina mula sa kamatayan?""Hindi siya bumangon mula sa mga patay. Hindi siya namatay."Napabuntong-hininga si Samuel, kumuha ng disk sa kahon, at ibinigay kay Malcolm. "I-play ang video."Kumunot ang noo ni Malcolm at nag-alinlangan bago tinanggap ang disk. Nakakita siya ng isang laptop sa silid at binuksan ito, na gustong i-play ang disk nang diretso mula sa laptop.Nakasimangot na ipinasa ni Lucas ang isang maliit na projector kay Malcolm, na tinanggap naman ni Malcolm at ikinabit sa laptop.Makalipas ang ilang segundo, nagsimulang mag-play ang isang video sa puting dingding sa harap nila, na tumambad sa isang babaeng may maputlang mukha, n
“Matapos akong iligtas ni Samuel, nawala ang mga alaala ko, at sa kabila ng pagnanais niyang tulungan akong maibalik ang mga dati kong alaala, tumanggi akong gawin iyon.”"Wala akong lakas ng loob na harapin ang aking nakaraan, at hindi rin ako handa na tanggapin ang pananakit na naidulot ko sa ibang tao, ngunit ang pinakamahalaga..."Napabuntong-hininga si Lucy Hamilton at nagpatuloy, "Sinira ko ang aking mga panata at nahulog ang loob kay Richard, ang lalaking nag-aalaga sa akin. Dahil dito, hindi ako pumayag na bumalik pa kay Charles, ang asawang wala akong alaala. Kaya naman……"Pumikit siya. "Para sa kapakanan ng aking kaligayahan, pati na rin sa anak namin ni Richard, si Sean...Pinili kong maging isang iresponsableng ina.”"Kahit na naninirahan ako sa Merchant City sa lahat ng oras na ito, hindi ko kailanman naabot ang aking anak. Hindi ko man lang siya nabigyan ng ganoon kalakas bilang isang yakap."Suminghot si Lucy at pinunasan ang mga luha sa kanyang pisngi. "Hindi ko mai
Nanginginig ang boses ni Jim habang nakatitig sa espasyo sa harapan niya. "Buhay siya sa lahat ng oras na iyon..."Ang kanyang ina, si Lucy, ay buhay pa noon.Siya ay nakatira sa parehong lungsod tulad niya sa lahat ng mga oras na iyon, ngunit kahit na hanggang sa kamatayan nito , hindi nito sinubukang makita siya sa lahat, lalo na ang pagbawi sa kanya!Nagsimulang manginig ang katawan ni Jim sa naisip nito.Noong bata pa siya, inakala niyang si Rosalyn ang kanyang ina, at dahil dito, palagi siyang kuntento sa kanyang buhay.Gayunpaman, matapos matuklasan na hindi siya ang anak nina Rosalyn at Charles, sinimulan niyang lihim na hanapin ang kanyang tunay na ina.Ang dahilan kung bakit siya pumayag na tulungan si Harvey na hanapin ang kanyang tunay na ina ay dahil ayaw niyang si Harvey ay mawalan ng ina na katulad niya.Gayunpaman, kahit anong pilit niya, hindi mahanap ni Jim ang anumang bakas ng tunay na pagkatao ng kanyang ina.Pagkatapos lamang na iboluntaryo ni Rosalyn ang im
Kasama niyon, tumalikod si Jim at naglakad palayo.Pagdating niya sa pinto, hindi napigilan ni Luna ang pagtakbo sa kanya at pinigilan siya. "Jim! Anong kalokohan ang pinagsasabi mo?“Kahit hindi ginampanan ni Tita Lucy ang kanyang mga responsibilidad sa iyo bilang isang ina at iniwan ka, mayroon ka pa ring Ama, Ina, at ako!"Hindi lang yan, kasama mo si Bonnie at Harvey ngayon! Bakit sa tingin mo talunan ka?"Hindi niya maintindihan kung bakit hindi napapansin ni Jim ang mga biyayang mayroon siya sa kanyang buhay.Ngumisi si Jim. "Umalis ka sa harapan ko, Luna."Si Luna ay dumanas ng masamang kapalaran sa kanyang nakaraan, ngunit sa kasalukuyan, siya ang pinakamasayang taong nakilala niya.Paano naman siya?Akala ni Jim noon ay may perpektong buhay siya, ngunit ngayon...Nang mapansin niyang ayaw lumayo ni Luna sa pinto, agad na inabot ni Jim at tinulak siya palabas. "Alis diyan!"Walang itutumbas ang payat na katawan ni Luna sa lakas nito, at muntik na itong matumba.Nagul