"Gayunpaman, pinagtaksilan ka ni Heather sa bandang huli, at nasira ang mukha mo sa pangyayaring ito.”"Pagkatapos ng iyong aksidente, sumailalim ka sa plastic surgery nang hindi mabilang na beses upang buuin muli ang iyong mukha ... ngunit kahit na sa lahat ng iyon, h-hindi ka sumuko sa pagsisikap na bumalik sa tabi ni Jim.”"Charlotte, kahit na pumangit ang hitsura mo, patuloy kang nagsisikap na humanap ng paraan para makabalik sa tabi ni Jim. Hindi mo ba naisip na mas walanghiya ka kaysa sa akin...?"Nanlaki ang mata ni Charlotte sa gulat nang marinig iyon.Ang lakas ng loob na kausapin siya ng babaeng ito ng ganito? Masyado siyang malambot sa backstabber na ito!Kinagat niya ang kanyang mga ngipin at pinandilatan si Roanne. "Papatayin kita, Roanne! Mas mabuting magpakamatay ka na, kung hindi, gagawin kong impyerno ang buhay mo!"Ngumisi si Roanne. "Pwede mong subukan."Bigla na naman siyang umubo ng marahas, at sa tuwing gagawin niya iyon, iluluwa niya ang isang subo ng dugo
Kumunot ang noo ni Joshua nang marinig ang boses ni Jim.Tumalikod siya, kinuha ang kamera, at itinutok kay Charlotte. "Poprotektahan mo pa ba ang babaeng ito pagkatapos ng lahat ng iyon?""Jim!" Isang silakbo ng enerhiya ang dumaloy sa katawan ni Charlotte nang marinig niya ang pamilyar na boses na iyon.Mabilis siyang bumangon mula sa lupa at sumugod sa camera na parang baliw.Sa sandaling ito, nakalugay ang kanyang buhok sa paligid ng kanyang ulo, at ang kanyang mukha at katawan ay natatakpan ng dugo na dumanak sa katawan ni Roanne. Ang kanyang mukha ay nabaluktot pa rin sa isang masama at nakakatakot na nagmukhang isang demonyo na gumapang mula mismo sa impiyerno.Inagaw niya ang camera sa kamay ni Joshua at itinutok ito sa mukha niya. "Jim! Alam kong mahal mo pa rin ako! Hindi mo kayang makita akong inilalayo, di ba? Alam ko yan!"Tumulo ang mga luha sa kanyang pisngi, na humalo sa dugo sa kanyang mukha at mas lalo siyang nakakatakot kaysa dati.Niyakap niya ang kamera mala
Kung tutuusin, nawala kasi ang alaala ni Jim, kaya hindi na siya katulad ng dati.Dahil naisip ni Jim na mas mabuting panatilihin si Charlotte sa bilangguan, gagawin ni Joshua ang sinabi niya.Nang maisip niya ito, napangiti si Joshua at sumagot, "Sige. Ipapadala ko si Charlotte sa police station ngayon din."Anuman, hindi niya maiwasang ipaalala, "Umaasa ako na maaari mong patuloy na buksan ang iyong mga mata, Master Landry."Kung makikita mo siya sa hinaharap, mangyaring tandaan ang lahat ng kanyang sinabi at ginawa sa nakaraan. Huwag magpakita ng awa sa kanya dahil lang sa mahal mo pa rin siya; ang babaeng ito ay isang baluktot, mapanlinlang na mangkukulam."Nawala ang kulay sa mukha ni Charlotte nang marinig niya ito.Bumagsak siya sa lupa sa sobrang hindi makapaniwala, ang buong katawan niya ay nanlamig sa gulat na para bang tinamaan siya ng kidlat.Akala niya ay gustong iligtas siya ni Jim nang pigilan niya si Joshua na dalhin siya, ngunit...Ito pala ay ginawa niya ito u
Napakunot ang noo ni Joshua nang marinig iyon."Teka," malamig niyang sambit, saka humakbang patungo kay Charlotte.Tinitigan niya ito mula sa kanyang napakatangkad na taas, isang hangin ng panganib ang nakapaligid sa kanya na parang makapal na hamog. "Anong sinabi mo? Ulitin mo."Natigilan si Charlotte bago inangat ang ulo para salubungin ang malamig at matalim na titig ni Joshua. Madilim ang titig sa kanyang mga mata na para bang anumang oras ay sasakalin siya nito.Si Charlotte ay likas na umiwas sa kanya.Nasabi niya ito dahil sa desperasyon, ngunit nang mapaharap sa galit na titig ni Joshua, bigla niyang napagtanto na hindi niya dapat sinabi ito.Hindi niya dapat sinabi ito ng prangka!Pagkatapos ng lahat, si Joshua ang taong maaaring magdikta sa kanyang kapalaran mula rito, at kung magalit niya ito, walang makakapagsabi kung ano ang pwede nitong gawin sa kanya.Ang pagsisisi na ito ay huli na, sa kasamaang palad.Inikot ni Charlotte ang kanyang tingin at mabilis na idina
Nagpakawala ng hininga si Charlotte at sinabing, "Tama ka; ako nga ang pumatay kay Heather.”"Siya ang dahilan kung bakit muntik akong mamatay sa sunog na iyon anim na taon na ang nakalilipas, kaya naghiganti ako sa kanya!"Pagkatapos, tinapunan niya si Luna ng nagsusumamong tingin at idinagdag, "Pero ang pagpatay ko kay Heather ay nakatulong sa iyo sa bagay na ito, hindi ba? Kung hindi namatay si Heather, lalo lang niyang pahihirapan ang buhay mo sa hinaharap!”"Sa isang paraan, natulungan kita, Luna! Hindi ako humihingi ng malaking kapalit; Sana lang…”"Sana lang ay makausap mo si Mr. Lynch tungkol sa hindi pagpapadala sa akin sa kulungan. Kung papalayain mo ako, ito ang magiging kabayaran mo sa kabaitan ko!""Kabaitan mo?" Hindi mapigilan ni Luna ang mapangiti nang marinig niya ito.Pinaikot niya ang kanyang mga labi sa isang ngisi at dahan-dahang naglakad papunta sa gilid ni Charlotte, ang kanyang tingin ay nakatuon sa mga mata ni Charlotte. "Kaya alam mo ang konsepto ng pagb
"Sirius?"Nanigas ang buong katawan ni Charlotte nang marinig ang pangalang ito.Makalipas ang ilang segundo, nabawi niya ang loob niya at nginisian si Joshua. "Sino siya?"Napuno ng kalituhan ang mga tingin ni Charlotte na para bang wala siyang ideya kung sino ang taong ito.Kumunot ang noo ni Luna at nagtatakang tumingin kay Joshua. "Sa tingin mo kilala niya si Sirius?"Alam ni Luna kung sino ang lalaking ito; isa siya sa mga kaklase nina Rosalyn at Larry.Ayon kay Samuel, ang lalaking pinangalanang 'Star' na lumabas sa video ng pagkamatay ni Lucy ay si Sirius.Gayunpaman, hindi lamang siya nasangkot sa pagkamatay ni Lucy, ngunit ginamit din niya si Todd upang patayin si Colin Landry sa lalong madaling panahon.Gayunpaman…Hindi maintindihan ni Luna kung bakit tatanungin ni Joshua si Charlotte tungkol sa lalaking ito.Ang dalawang taong ito...malamang ay hindi magkakilala, di ba?"Syempre kilala niya ito." Napangiti si Joshua, lumapit kay Charlotte, saka ibinaba ang ulo pa
Maganda ang pamumuhay ni Todd sa Merchant City, ngunit ang pinakamalaking sikreto niya ay tinulungan niya si Sirius na patayin si Collin dati. Takot si Todd na may ibang makakaalam ng tungkol dito. Tutal, ang pamilya Landry ay naging mas makapangyarihan sa nakalipas na mga taon, at kapag nabunyag ang dati niyang krimen, hindi na siya mabubuhay sa Merchant City. Kaya naman, kampante si Joshua na magkakilala sina Charlotte at Sirius. Kung hindi, hindi sana susugal si Todd na mabunyag siya sa pagtulong kay Charlotte na patayin si Heather. At least, may alam na impormasyon si Charlotte tungkol sa ginawa ni Todd para kay Sirius dati, at ginamit niya siguro ito para takutin si Todd. Ito ang rason kung bakit napilitan si Todd na tulungan si Charlotte para patayin si Heather ng may mababang presyo. Ang pagtanggi ni Charlotte ay tila kumpirmasyon sa mga hula ni Joshua. Ayon sa pagkatao ni Charlotte, kung kilala niya talaga si Sirius, hihilahin niya pa ang lalaking ito pababa at sasabi
Kumunot ang noo ni Joshua dahil sa balitang ito. Agad na kinagat ni Luna ang labi niya nang marinig niya ito. “May kinalaman ba si Charlotte sa pamilya Quinn?” “Oo.” Sumingkit ang mga mata ni Joshua, hinawakan niya ang kamay ni Luna, at sinabi niya ng may malamig at walang emosyon na tono, “Noon pa siya nakikipag-ugnayan kay Quentin.” Kung hindi dahil sa tulong ni Quentin, hindi makakagawa ng traffic si Charlotte sa gitna ng bayan para pigilan si Bonnie sa pagpunta ng DNA Diagnostic Center. “Si Quentin?” Tumahimik ng ilang sandali si Luna at bigla niyang naalala ang surveillance footage na nakita niya sa research facility ni Dr. Liddell sa Lincoln City. Hindi niya makakalimutan ang mukha ng lalaking si Quentin. Hindi niya makakalimutan na… ang lalaking ito ay bumisita kay Rosalyn sa lab at nagpanggap na kapatid niya si Rosalyn. Nang umalis na si Quentin, lumala ng sobra ang kondisyon ni Rosalyn, sa punto na nawalan ng determinasyon mabuhay si Rosalyn. Kung hindi nagtag
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya