Namalaging maliwanag ang bahay ni Joshua sa buong magdamag.Samantala, sa Landry Mansion, si Jim, ay gising din buong gabi.Kinaumagahan, inihatid ng mayordomo ang kanyang almusal sa kanyang silid sa ganap na alas-8 ng umaga. "Master Landry, buong gabing sumisigaw si Ms. Charlotte sa cellar, kaya't nawalan na siya ng boses ngayon. Hindi mo ba siya… papalabasin?"Pinikit ni Jim ang kanyang mga mata ngunit hindi man lang niya sinulyapan ang dala niyang pagkain. "Hayaan mo siyang manatili doon.""Pero..." Medyo hindi komportable ang butler. "Ngayon lang, sumisigaw siya na si Shelly ay kinidnap ni Roanne, at hiniling nito na makipagkita si Ms. Charlotte sa kanya ng eksaktong 10 ng umaga dala ang gusto nitong pera.”"Dalawang oras na lang ang natitira, at kung hindi mo siya papakawalan sa lalong madaling panahon, maaaring maging huli na ang lahat…”"Kung may masamang mangyari kay Shelly dahil dito...magkakaroon kayo ni Ms. Charlotte ng mabigat na kasalanan habang buhay."Napakunot n
Dahil dito, walang pagpipilian si Charlotte kundi magkunwari ng kalungkutan at pagkakasala para maniwala si Jim sa kanya kung sasabihin niyang aksidente ang pagkamatay ni Shelly.Gayunpaman, gaano man naisip ang kanyang plano, nakikita ito ni Jim.Kumunot ang noo niya at malamig na inalis ang kamay nito sa suot niyang sando. "Charlotte, wala akong pakialam sa iniisip mo; isa lang ang sasabihin ko sa iyo.”"Inagaw ni Roanne si Shelly dahil sa'yo, at nagboluntaryo kang iligtas si Shelly ngayon. Kung may mangyari man sa kanya, dito na magtatapos ang relasyon natin. Naiintindihan mo ba?"Ang malamig na boses ni Jim at mas malamig pa na ugali niya ang nagpalubog sa puso ni Charlotte.Naiiyak na nakagat niya ang labi ngunit tumango pa rin bilang pagsang-ayon. "Sige... Ipinapangako ko sayo, Jim... Ipinapangako ko sayo na iuuwi ko si Shelly ng ligtas at maayos!""Tandaan mo ang sinabi mo." Hindi na sinadya ni Jim na mag-aksaya pa ng oras sa pakikipag-usap sa kanya at sa halip ay tumayo.
Sa sandaling ang isip ni Jim ay puno ng pagdududa tungkol dito, si Charlotte ay biglang nabigla, "Bakit mo binabanggit ito ngayon?”"Dinalhan kita ng pera!" Inihagis niya ang bag ng pera sa lupa nang may lagabag at sinabing nakaismid, "Hindi ko akalain na isang araw ay ipagkanulo ako ng isang asong tulad mo!”"Nakalimutan mo na ba kung gaano kabait kita trinato sa bahay ampunan? Kung wala akong sinabi noong bumalik si Jim para kunin ako, nandoon ka pa rin sa kaawa-awang lugar na iyon! Ako ang dahilan kung bakit meron ka ng kung anong meron ka ngayon!”"Isang bagay ang maging walang utang na loob, ngunit isa pang bagay ang ganap na pagtataksil sa akin, kidnapin ang anak ni Jim, at pigilan siya para ipatubos! Isa kang walang utang na loob na asong babae, Roanne!"Hindi mapigilan ni Roanne ang mapangiti nang marinig ito. "Charlotte, sigurado ka bang ginawa mo ang lahat ng iyon dahil sa kabaitan at awa mo sa akin?"Tumayo siya at, mabagal na hakbang patungo kay Charlotte, malamig na s
"Nang mahanap mo si Jason at gumawa ng plano kasama niya na buntisin si Bonnie sa anak ni Jim dahil hindi ka mabuntis, sa tingin mo magagawa mo ito kung hindi dahil sa akin?"Napapikit si Charlotte nang marinig ang sinabi ni Roanne. "Sinusubukan mo bang kumuha ng kredito para sa nangyari anim na taon na ang nakakaraan?"Ang bawat salita ng pag-uusap ng dalawang babae ay umalingawngaw sa nakatagong mikropono papunta sa tenga ni Jim.Mahigpit na hinawakan ni Jim ang kanyang panulat habang siya ay nakaupo sa kanyang upuan.Kahit na nalaman na niya ang totoong kulay ni Charlotte mula sa recording na ibinigay sa kanya ni Joshua kagabi at ang surveillance footage...Lahat ng sinabi nina Charlotte at Roanne ay nakagulat pa rin sa kanya kaya hindi man lang siya nakapag-react.Sa lahat ng panahon, si Charlotte ay hindi Number-9.Noon pa ito nagsisinungaling sa kanya.Inamin pa nga niya sa sarili niya na gusto niyang patayin si Shelly, pero ang pinakamahalaga...Sinabi ni Roanne na si C
Hindi inisip ni Roanne na magdadala ng sandata si Charlotte.Habang bumubulwak ang dugo sa kanyang katawan at ang sakit sa kanyang tiyan, inangat ni Roanne ang kanyang ulo upang titigan si Charlotte, hindi makapaniwalang kuminang ang kanyang mga mata.Kahit na mas alam niya kaysa sa sinuman kung gaano kalupit at walang puso si Charlotte, hindi niya akalain na papatay si Charlotte.Gayunpaman, isang ngiti ang naglaro sa kanyang mga labi habang pinagmamasdan ang matingkad na pulang dugo na umaagos mula sa kanyang tiyan at tumutulo sa puluhan ng punyal.Tinitigan niya si Charlotte, na galit na galit na nakatitig sa kanya, na may medyo nalilitong tingin ngunit nakangiti pa ring sinabi, "Sa tingin mo ba ni-record ko ang lahat ng iyon, Charlotte?"Sa tingin mo ba ay sinusubukan kong mapaamin ka sa iyong mga nakaraang krimen at ingatan ang mga ito bilang isang recording upang magamit ko ang mga ito laban sa iyo sa hinaharap?"Habang sinasabi niya ito, niluwa ni Roanne ang isang subo ng
Ang masama ay, marami pang iba.Fake pala ang lahat ng nangyari sa pagitan nila ni Charlotte.Walang naging totoo.Pumikit si Jim at nagpakawala ng buntong-hininga. "Charlotte, kung ipapadala mo si Roanne sa ospital ngayon, maliligtas pa rin ang mga bagay. Mangyaring huwag magpatuloy sa maling daan."Alam ni Jim na si Charlotte ay nakagawa ng napakaraming krimen para bilangin, ngunit sa ilang kadahilanan, marahil ito ay dahil sa droga, o marahil dahil siya ay talagang naghintay para sa kanya ng maraming taon…Biglang naisip ni Jim na kung magigising si Charlotte sa kanyang mga pagkakamali sa sandaling ito, makikita niya sa kanyang sarili na patawarin siya sa huling pagkakataon.Gayunpaman, nadismaya siya sa sumunod na nangyari.Nanigas ang buong katawan ni Charlotte nang marinig ang boses ni Jim na tumutunog mula sa wireless speaker, at napatitig siya sa madilim na lente ng camera.Isang mapait na tawa ang pinakawalan niya. "Maliligtas pa rin ang mga bagay, sabi mo? 'Wag magpa
Nanigas ang buong katawan ni Theo nang marinig iyon.Hindi niya akalain na hihilingin ito ni Roanne sa kanya.Alam ni Theo sa simula pa lang na siya ang dahilan kung bakit nagising si Roanne at tumanggi na magpatuloy sa ilalim ng kontrol ni Charlotte.Siya ang ideal type ni Roanne, kaya na-inlove ito sa ideyang magsimula ng bagong buhay kasama niya palayo kay Charlotte, kaya naman palihim nitong tinulungan sina Luna at Bonnie.Kung ano ang nangyari noong araw na iyon...Alam na ni Roanne ang intensyon ni Theo na itanim ang nakatagong kamera at mikropono, ngunit hindi lamang sa hindi ito nagalit sa kanya, ngunit nagkunwari pa itong inosente at sadyang pinangunahan si Charlotte na aminin ang mga krimen na kanyang ginawa.Kahit na sabihin pa na biglang nakonsensya si Roanne, alam ni Theo, sa katunayan, na ginawa ito ni Roanne para sa kanya.Gayunpaman, kahit na alam niya ito, hindi niya kailanman nasuklian ang pagmamahal ni Roanne.Sa sandaling ito, habang hawak niya ang isang ma
"Gayunpaman, pinagtaksilan ka ni Heather sa bandang huli, at nasira ang mukha mo sa pangyayaring ito.”"Pagkatapos ng iyong aksidente, sumailalim ka sa plastic surgery nang hindi mabilang na beses upang buuin muli ang iyong mukha ... ngunit kahit na sa lahat ng iyon, h-hindi ka sumuko sa pagsisikap na bumalik sa tabi ni Jim.”"Charlotte, kahit na pumangit ang hitsura mo, patuloy kang nagsisikap na humanap ng paraan para makabalik sa tabi ni Jim. Hindi mo ba naisip na mas walanghiya ka kaysa sa akin...?"Nanlaki ang mata ni Charlotte sa gulat nang marinig iyon.Ang lakas ng loob na kausapin siya ng babaeng ito ng ganito? Masyado siyang malambot sa backstabber na ito!Kinagat niya ang kanyang mga ngipin at pinandilatan si Roanne. "Papatayin kita, Roanne! Mas mabuting magpakamatay ka na, kung hindi, gagawin kong impyerno ang buhay mo!"Ngumisi si Roanne. "Pwede mong subukan."Bigla na naman siyang umubo ng marahas, at sa tuwing gagawin niya iyon, iluluwa niya ang isang subo ng dugo