Hindi gusto ni Luna si Quentin. Kumunot ang noo niya at tumingin siya ng malamig dito. “Hindi ako papakitaan ng awa ng pamilya Landry kahit na lumayo ako kay Joshua.” Ngumisi siya at tinanong niya, “Ano ang ginagawa mo dito, Mr. Simms? Nandito ka rin ba para magdasal para sa minamahal mo?” “Magdasal?” Sumingkit ang mga mata ni Quentin at tumingin siya ng nakangisi kila Joshua at Luna. “Sinasabi mo ba na pumunta kayong dalawa dito para hanapin ang kapatid ko at magdasal?” “Anong masama doon?” Hinila ni Joshua palapit si Luna at lumingon siya para tumingin kay Quentin. “Isa sa pinaka kilalang mga pari si Father Samuel sa Merchant City, kaya’t anong problema kung pumunta kami dito para ipagdasal ang pumanaw kong Auntie at ang pumanaw na Uncle ni Luna?” Sumingkit ang mga mata ni Quentin nang marinig niya ito. Makalipas ang ilang sandali, bigla siyang may naalala at tumawa siya ng malakas. “Dahil nandito kayo para magdasal, sa tingin ko ay ito rin ang gagawin ko.” Kumunot ang no
Makalipas ang ilang sandali, ngumiti si Samuel at sumagot siya, “Makakalimutan ko na sana ito ko hindi mo ito binanggit. Oo, may utang ka pa rin sa akin.” Ngumiti si Quentin. “Alam ko na nakalimutan mo na siguro ito dahil sa busy mong schedule, pero hindi ko ito kinalimutan kahit kailan.” Pagkatapos, tinanggal niya ang krus na nakasabit sa leeg niya at nilagay niya ito sa mesa sa pagitan nila. “Dahil balak mong gamitin ang pabor na ito para protektahan si Malcolm, susundin ko ang gusto mo.” “Heto. Pwede na itong kunin.” Tatayo na siya nang huminto siya na para bang may naalala siya. Pagkatapos ay naglabas siya ng pera sa bulsa niya at nilapag niya ito sa mesa. Tumingin si Samuel dito ng nakakunot ang noo. “Ano ito?” “Isang gantimpala sa pagtulong sa akin na ipagdasal ang mga pumanaw.” Tumuro si Quentin kila Joshua at Luna, parehong nakaupo sa bench sa labas, at nagpaliwanag siya, “Ang isa sa kanila ay gustong magdasal para kay Lucy, ang isa ay para kay Collin Landry. At par
Hindi napansin ni Luna ang pagbabago sa mukha ni Samuel. Sa halip, huminga siya ng malalim at nagpatuloy siya, “Nakita po namin ang mga tao sa loob ng video, kaya’t gusto po naming itanong sa inyo kung paano niyo nakuha ang mga video na ito at… kung sino ang lalaking may pangalan na Star.” Anim na taong nakatira si Luna sa Quinn Mansion, at naging malapit siya kay Malcolm dati, gayunpaman, hindi niya pa naririnig ang kahit sino na may pangalan na Star. Base sa video, dapat ay nasa 40-taong gulang na si Star ngayon, at tila siya ang mastermind ng pagpapahirap at pagkamatay ni Lucy. Kahit na ang lalaking nasa video ay kamukha ni Christopher at pinahirapan ng malupit si Lucy, naging masunurin siya sa sandali na dumating si Star. Ang lalaking ito ay ang classmate ni Rosalyn at tatay ni Christopher, si Larry. Kung gumising si Rosalyn mula sa coma, malalaman nila ang tungkol sa tunay na pagkakakilanlan ni Star. Gayunpaman, dahil hindi masasagot ni Rosalyn ang pagdududa nila, wala
“Ang taong may pinakamalaking utang ako simula noong umalis ako ng bahay ay si Malcolm. Kahit na ako ang tatay niya, hindi ko pinakita ang pagmamahal na nararapat sa kanya, pero ngayon, may pagkakataon na ako para gawin ito.” “Kaya naman, para protektahan ang kaligtasan ng anak ko, hindi na ako magsasalita pa tungkol sa nangyari sa nakaraan.” “Pasensya pumunta kayo dito ng para sa wala.” Pagkatapos, kumuha ng dalawang kopya si Samuel ng The Bible mula sa malapit na kabinet at nilagay niya ito sa harap ni Luna. “Nabalitaan ko na namatay ang anak mo, kaya’t ito ang para sa inyo.” “Ang pagdarasal para sa mga pumanaw ay makakatulong para maging payapa sila sa langit.” Si Joshua, na kanina pa tahimik, ay hindi mapigilan na ngumisi nang marinig niya ito. “Sa tingin mo ba ay sa pagdarasal lang, makakabawi ka sa mga pagkakamali mo dati, Father?” Pagkatapos sabihin ito, lumapit si Joshua kay Samuel at binulong niya ng malamig, “Bakit ayaw mong pag usapan ang nakaraan, Father? Sinasa
Sinabi ni Charles kay Luna dati na hindi palakaibigan si Lucy, kaya’t wala siya masyadong kilala na mga tao. Ang huling beses na lumapit sina Luna at Gwen kay Samuel, binanggit ni Samuel na sa isang punto, halos naging third wheel siya sa pagitan nila Lucy at Charles. Ito ay dahil bestfriends sila dati ni Charles, at bago ito, napagkamalan ni Lucy na ang lahat ng ginawa ni Charles para sa kanya ay kagagawan ni Samuel, kaya’t halos magkatuluyan na sila ni Samuel. Kung ituturo ang tao na rason kaya’t pinagtaksilan ni Lucy si Charles… ito ay si Samuel. Nang maisip niya ito, mas lalong sumakit ang ulo ni Luna. Lumingon siya at tumingin siya kay Joshua. “Pero, ayaw pa rin tayong bigyan ng impormasyon ni Samuel ngayon, at bukod pa dito, hindi natin makumpirma ang pagkakakilanlan ng taong si Star. Ang tanging alam lang natin tungkol sa kanya ay classmate siya ng nanay ko at ni Larry…” Ang teacher ni Rosalyn ay matagal nang pumanaw. Bukod pa dito, nabaliw na si Larry, at nasa isang c
Bumalik si Luna sa bahay ni Joshua habang marami siyang iniisip. Sa sandali na pumasok siya sa bahay, naamoy ni Luna ang mabangong pagkain na lutong-bahay. Sinundan niya ang amoy papunta sa kusina at natuklasan niya na naghanda ng maraming pagkain sa mesa sina Bonnie at Theo. Napahinto si Luna nang makita niya ito. Hindi ba’t bad mood si Bonnie ngayong araw? Umiiyak siya simula nang bumisita sina Christopher at Jim nitong umaga, kaya’t bakit maayos na agad siya at nakakapagluto na siya ng mga pagkain na ganito? “Tara dito, tulungan mo kami.” Habang dala ang mga umuusok na plato ng pagkain palabas ng kusina, nakita ni Theo si Luna na nakatitig ng nalilito kay Bonnie. Mabilis niyang tinawag si Luna papunta sa kusina para tulungan sila. Tinanggal ni Luna ang coat, kumunot ang noo niya, nilagay ito sa mga kamay ni Joshua, at pumasok na siya ng kusina. Tinanong niya ng may mahinang boses habang kumukuha siya ng isa pang plato mula kay Theo, “Ano ang nangyari kay Bonnie? Sinu
Habang iniisip ni Luna na sasabihin ni Sean ang masamang balita, may tumunog na boses ng isang batang lalaki mula sa phone, “Papunta na po kami! Aunt Bonnie, ang taong pinadala niyo po para sunduin kami ay isang henyo!” “Magaling po siya magmaneho at nagawa niyang halos matakasan agad ang mga tauhan ni Mr. Jim! Hindi po ako makapaniwala na nasa isang habulan po ako na tulad nito!” Ngumiti si Bonnie nang marinig niya ang masiglang boses ni Harvey, “Mabuti naman! Hinihintay ka namin ng Aunt Luna mo, kaya’t bilisan mo ang pag uwi!” Tumango si Harvey. “Okay po! Pati may sorpresa po ako kay Aunt Luna!” Pagkatapos, ibinaba niya na ang phone. Ibinaba ni Bonnie ang phone niya at bumalik na siya sa kusina para magluto pa ng pagkain. Samantala, medyo naguluhan si Luna sa pag uusap na ito. Hindi niya inaasahan na makukuha ni Sean sina Harvey at Shelly bago ang mga tauhan ni Jim at halos natakasan niya pa ang mga ito sa habulan. Tutal, isang batang mekaniko lang si Sean na nasa 20
Habang nahihiya sa reaksyon ni Luna, lumingon si Nigel at tumingin siya kay Joshua, na siyang nakatayo sa tabi ng pinto. “Manonood ka lang ba, Mr. Lynch?” Ngumiti si Joshua, sumandal siya sa frame ng pinto, at sumagot siya ng mapang asar, “Ikaw ang nagpaiyak sa kanya, kaya’t responsibilidad mo na pangitiin ulit siya. Hindi ako makikialam dito.” Umikot ang mga mata ni Nigel at dahan dahan niyang hinimas ang balikat ni Luna. “Tama na po, Ms. Luna. Nagugutom na po ako.” Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay binitawan niya si Nigel. Lumingon siya at napansin niya rin na umiiyak din si Bonnie habang yakap si Harvey. Nagbuntong hininga si Harvey at dahan dahan niyang hinaplos ang likod ni Bonnie para gumaan ang loob nito. “Ayos lang po kung umiyak kayo. Na…” Tumingin siya sa direksyon ni Nigel at nagpaliwanag siya, “Natuklasan ko lang po ang nangyari sa Merchant City pagkatapos ipakita sa akin ni Nigel ang impormasyon habang nasa eroplano kami. Hindi po ako makapaniwa
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya