“Kakalat sa buong lungsod ang balita tungkol sa pagdalo mo sa party ni Mr. Hanson na may mga nakatagong camera at recording device, at magbabantay ang lahat sa tuwing dadalo sa anumang social gatherings kasama mo sa hinaharap.” Nanigas ang buong katawan ni Luna. Maya-maya pa, ibinaba niya ang kanyang ulo at sa wakas ay napagtanto niya ang kalubhaan ng kanyang mga aksyon. Ang bawat isa ay may mga kahinaan na nais nilang itago sa mata ng publiko at ilahad lamang sa mga pinagkakatiwalaang kaibigan. Ang magdala ng mga camera at recording device sa mga ganitong pagtitipon…ay talagang bawal. Ito ay tulad lamang ng paggamit ng isang camera upang kunan ng larawan ang mga draft ng disenyo ng isang tao kapag bumibisita sa kanilang mga studio. Gayunpaman, si Luna, na walang karanasan sa pagnenegosyo, ay hindi kailanman nag-isip tungkol sa mga kahihinatnan ng mga pagkilos na ito. Ang mga salita ni Jim ay parang isang wake-up call, na nagpapaunawa sa kanya kung ano ang nawala sa kanya
Pagdating ni Luna at Theo sa kwarto ni Gwen, pigil siya sa kama ng isang galit na Luke, ang kamay nito ay nasa leeg niya. "Luke Jones... hinding-hindi ... hinding-hindi kita patatawarin..." Namumutla ang buong mukha ni Gwen, ngunit paulit-ulit pa rin niyang binibigkas ang parehong mga salita ng pagkapoot. "Luke!" Pasugod na pumasok si Luna sa kwarto at hinawakan ang braso ni Luke. "Bitiwan mo siya! Hindi pa siya gumagaling sa pagdurugo niya ngayon.Sinusubukan mo ba siyang sakalin hanggang mamatay?" Napapikit si Luke nang marinig ang galit sa tono ni Luna at binitawan si Gwen. Napasandal si Gwen sa kanyang kama, humihingal, at humagalpak ng tawa habang nakatitig sa kisame sa itaas ng kanyang ulo.”Bakit mo siya pinigilan? Dapat hinayaan mo na lang siyang patayin ako." Nagpatuloy siya sa pagtitig sa kisame na may masamang tingin. “Bulag ako. Lahat ng lalaking minahal ko ay mas masama kaysa sa huli, kaya dahil alam ko ito, mali ba na gusto kong magpakamatay?" Napasinghot siya h
Gayunpaman, hindi sinasadya ni Luna na mamilit at sa halip ay niyakap na lamang si Gwen at hinayaan itong humikbi sa kanyang mga bisig. Umalingawngaw sa buong silid ang iyak ni Gwen. Napaiyak na rin si Luna habang inaalo si Gwen. Siya ay nahihirapan din, na nahaharap sa isang lalaking hindi na siya mahal at isang ganap na bagong kapaligiran sa pagtatrabaho na may mga gawain na hindi niya alam kung paano tuparin. Akala niya nandito si Charlotte para tulungan siya, pero ano ang nangyari? Ginagamit lang pala siya ni Charlotte para mapalapit kay Jim at wala man lang pakialam sa mga kahihinatnan ng kanyang mga aksyon kay Luna. Naiintindihan na niya ang bawat salitang gustong sabihin sa kanya ni Jim. Isa lang siyang pawn sa laro ni Charlotte. Gayunpaman, kanino niya aasahang makipaglaban kay Joshua, kung hindi kay Charlotte? Hindi man lang niya kayang patakbuhin ang kumpanya, ngunit anak siya nina Charles at Rosalyn, kaya kinailangan niyang umakyat at kunin ang responsibili
Nanigas ang buong katawan ni Luna nang marinig niya ito. Natahimik siya saglit, saka umiling. Paano ito naging posible? Nanganak ako sa bahay ko, samantalang si Heather ay nanganak sa Central Hospital, kaya hindi posibleng malito sa dalawang sanggol." Pinanlakihan siya ng mata ni Gwen. "Hindi ko sinasabing may nalito sa mga sanggol.” "Paano kung sinadya nilang i-switch out sila? Naisip mo na ba ang posibilidad na si Heather ang namatayan ng anak? “Pagkatapos ng lahat ng masasamang bagay na ginawa niya, posibleng mas gugustuhin ng sanggol na mamatay kaysa tawagin siyang ina!" Hindi napigilan ni Luna ang matawa nang marinig iyon. "Imposible 'yan." Gayunpaman, hindi sumuko si Gwen. Napatingin siya sa wristband na suot niya. Ang ospital na kinaroroonan nila ay Merchant City Central Hospital, ang mismong ospital kung saan nanganak si Heather! Kinagat niya ang labi niya at hinawakan ang braso ni Luna. “Dahil sabay kayong naririto ni Joshua, bakit hindi mo hanapin ang mga do
Biglang nakatanggap ng tawag si Heather mula sa isang banyagang numero pagkasakay niya sa kotse pagkalabas niya sa DNA Diagnostic Center. Nakakunot ang noo niya nang sinagot niya ang tawag. “Heather, ikaw ang dahilan kung bakit nadiskubre ni Jim na nandito ako,” ang hindi nasisiyahang boses ni Charlotte ay umalingawngaw mula sa kabilang linya. Ngumisi siya at mahinang idinagdag, “Masyado ka kasing abala gaya ng anim na taon na nakalipas!" Hindi napigilan ni Heather na mapangiti ang mga labi nang marinig niya kung gaano kagalit si Charlotte. "Ito ang nakuha mo sa hindi pagbabayad sa akin, Charlotte." Pinaikot niya ang kanyang mga labi sa isang matagumpay na ngiti. “Sinabi ko na sayo dati. Kahit hindi na ako ang heiress ng pamilya Landry, hindi pa rin okay na utusan mo ako ng ganito.” "Hindi ko pa nasasabi kay Jim ang iyong pagkakasangkot sa pagtulong sa amin na patayin si Luna.” "Kung tutuusin, ang dahilan lang kung bakit namin nakilala si Jason ay dahil sa iyo, hindi ba?"
Tumingin si Luna sa archive ng Central Hospital ngunit hindi niya nakita ang mga file tungkol kay Heather na may anak doon noon. Nagtanong ulit ni Luna sa mga tauhan doon. Sinabi nila sa kanya na mayroon lamang isang archive room sa ospital. Kung may file si Heather, siguradong nandoon iyon. Sa huli, pagkatapos ng ikalawang round ng walang kwentang paghahanap, sumuko si Luna. Pag-alis sa archive, mas iniisip ni Luna, mas naramdaman niyang tama si Gwen. Sa lohikal na pagsasalita, ang impormasyon tungkol sa panganganak ni Heather ay dapat nasa archive. Kung wala ito, tiyak na may kumuha. Kung walang hindi tamang nangyari sa panganganak ni Heather, na totoo ang sinabi nila tungkol sa maayos na panganganak ni Heather kay Riley, bakit nila inalis ang mga file sa kanyang operasyon sa ospital noon? Bumalik si Luna sa ward ni Gwen na puno ng kalituhan. Sinabi niya kay Gwen ang tungkol sa mga nawawalang file nang sa mga sandaling iyon, galit na galit na sumugod si Lucas mula sa labas.
Napabuntong-hininga ang doktor at marahang tinapik si Luna sa kanyang mga balikat. "Ang kanyang utak at karamihan sa kanyang mga organ ay nasira nang husto, at wala nang makakapagligtas sa kanya. Wala na siyang gaanong oras. Dahil kapatid ka niya, puntahan mo siya sa huling pagkakataon." Laking gulat ni Luna kaya nawalan siya ng masabi. Paano ito nangyari? Ilang araw lang ang nakararaan, mayabang na hinanap siya ni Heather sa kulungan, sinabi sa kanya na alam niya kung nasaan ang kanyang anak. Gayunpaman, sa sandaling iyon… "Huwag ka nang mag-aksaya pa ng oras." Tiningnan ng doktor si Heather sa emergency room at walang magawang nagbuntong hininga. “Patuloy ka niyang hinahanap. Naniniwala ako na baka may gusto siyang sabihin sa iyo." Napakagat labi si Luna at walang malay na tumingin sa kwarto. Sigurado na, si Heather, na nasa kama, ay napako ang tingin sa kanya. Ang kanyang mga mata ay tila nagsasabi ng isang milyong bagay. Bahagyang gumagalaw ang mga braso niya na para
Natigilan si Luna habang nakikinig sa sinasabi ni Heather, at bakas sa mukha niya ang hindi paniniwala. Sa pagbanggit kay Jason, naghintay ng matagal si Luna, ngunit hindi nagpatuloy si Heather. Kumunot ang noo ni Luna at nagtanong sa pinipigilang tono, "Ano si Jason?" “Pagod na ako,” bumuntong-hininga si Heather. Napangiti siya ng bahagya at mahinang sinabi ang huling pangungusap, “walang kinalaman si Joshua Lynch sa bagay na nangyari kay Rosalyn. Siya ay isang mabuting tao." Pagkatapos, nanlambot ang ulo ni Heather, at huminto siya sa paghinga. Napaangat ng ulo si Luna sa gulat. Tiningnan niya kung humihinga pa si Heather. Wala na siya. Tumingin si Luna sa mga mata ni Heather na tulala na nakatingin sa kisame, at nakaramdam siya ng hindi maipaliwanag na pagkadurog ng puso. Tahimik na tumulo ang mga luha, ngunit hindi dahil sa pagsisisi niya kay Heather. Napunta si Heather sa ganoong paraan dahil sa karma, at marapat lang iyon sa kanya. Nalungkot si Luna sa karupukan n