Tumalikod siya at tumingin siya kay Heather at nagpatuloy siya, “Pumunta na ako sa Merchant CIty para makita ang tunay na mga magulang ko, hindi ba’t dapat ay bisitahin mo rin ang tunay na mga magulang mo?” Sumingkit ang mga mata niya at sinabi niya habang nakadiin ang ngipin, “Bibisitahin ko sila kapag may oras na ako.” Muling tumingin si Luna sa labas ng bintana. Nakita niya ang kotse ni Jim na nakapark sa labas ng gate. Nang makita niya ito, nakahinga na ng maluwag si Luna. Habang nakatayo sila sa labas ng kwarto kanina, tinawagan niya ang number ni Jim habang nilagay niya ang phone niya sa bulsa niya. Narinig ni Jim ang pag uusap nila at alam niya na umiinom si Heather kasama ni Luna sa kwarto nito. Naramdaman ni Luna na gumaan ang pakiramdam niya nang makita niya na lumabas ng kotse ni Jim. Alam niya na hindi siya makakatakas sa pagkukumbinsi ni Heather, at klaro na may ibang motibo si Heather kaya’t inimbita niyang uminom si Luna. Ngunit, may tutulong din sa kan
Lumingon si Heather habang nakaupo at tumingin siya ng masama kay Jim. “Ayaw ko nang uminom, hindi mo ako pwedeng pilitin!” Ngumisi si Jim. “Pilitin?” Tumingin siya ng malamig sa mukha ni Heather at sinabi niya, “Hindi ba’t ikaw ang pumipilit kay Luna na uminom kanina? Bakit sinasabi mo na pinipilit kita kung pareho lang ang ginagawa ko sa ginagawa mo?” Naubos ang kulay sa mukha ni Heather. Sinabi niya habang nanginginig ang mga labi niya, “Bi—Biglang sumama ang pakiramdam ko…” “Hindi ba’t sinabi mo na may gagawin ka ngayon?” Nilapag ni Jim ang baso ng wine sa harap ni Heather. “Kanina, kinumbinsi mo si Luna na uminom sa kwarto niya, pero ngayon ay gumagawa ka ng mga dahilan para tanggihan ang alak…” Tumingin siya sa dalawang bote ng wine na hinalo sa loob ng garapon at ngumisi siya. “Dahil ba nilagyan mo ng gamot ang isa sa mga bote, kaya’t ayaw mo itong inumin ngayon?” Pagkatapos, nilabas niya ang phone niya at sinabi niya, “Kung ganun, tatawagan ko si tatay. Ipapakita ko
Tumingin si Luna sa lasing na si Heather na nakahiga sa sahig, inutusan niya ang isang katulong na dalhin si Heather sa kwarto, pagkatapos ay tumingin siya kay Jim. “Pwede mo ba akong ilabas para maglakad?” Tumango si Jim, nagsuot siya ng jacket kay Luna, pagkatapos ay dinala niya ito sa pinto. Sa loob ng kwarto sa ikalawang palapag, may lasing na Heather na nakasandal sa bintana, pinapanood na umalis ang kotse ni Jim, minura niya ito ng mahina, “Walang hiya siya para sirain ang mga plano ko!” Pagkatapos, nilabas niya ang phone niya at tumawag siya sa number ni Malcolm. “Lasing na si Luna at nasa kwarto na siya, dalian mo!” Ngumiti si Malcolm. “Sige.” Akala niya noong una ay walang pag asa na magtagumpay si Heather na lasingin si Luna, pero sa huli… Masyadong mabigat siguro ang loob ni Luna dahil sa nangyari kay Rosalyn, kaya’t uminom siya kasama si Heather. Ngumiti si Malcolm. Habang papunta siya sa Landry Mansion, nilunok niya ang pill na hinanda ni Hunter para sa kanya
Yumakap si Luna kay Bonnie. Magkayakap ang dalawang babae, at pagkatapos himasin ang mukha ng isa’t isa at magbiruan tungkol sa pagbaba ng timbang nila, tumingin si Luna kay Jim. “Bonnie, sabi ni Jim masakit daw ang ulo niya, bakit hindi mo siya bigyan ng masahe?” Kumunot ang noo ni Bonnie at tumingin siya sa lalaking ito, na matagal niya nang hindi nakita, at ngumisi siya. “Kung masakit ang ulo mo, Mr. Landry, maipapayo ko na pumunta ka sa hospital.” “Bagay lang ang mga teknik ko sa pagmasahe sa mga normal na tao.” Pinapahiwatig niya na hindi normal si Jim. Sumingkit ang mga mata ni Jim. Tumigas ang kamay niya na nakahawak pa rin sa door handle bago niya ito sinara ng malakas. Noong una, gusto niyang umalis pagkatapos ihatid si Luna sa bahay, pero nang marinig niya ito, ayaw niya nang umalis. Tumitig siya kay Bonnie at sinabi niya, “Kung ganun, ayaw kong pumunta sa hospital. Gusto kong ienjoy ang masahe ni Ms. Craig na pang ‘normal na tao’ daw.” Pagkatapos, pumasok siy
“Kapag hindi mo pinanagutan ang ginawa mo ngayong araw, papatayin ko ang buong pamilya mo—” Bago pa siya matapos magsalita, tinakpan ang bibig niya gamit ang mga labi ni Jim, at umungol lang siya para sumagot. Tumunog ang mababang boses ni Jim, “Pananagutan kita ng habang buhay!” Tumigas ang buong katawan ni Luna. Huminto sa ere ang kamay niya na kakatok sana sa pinto. Makalipas ang ilang saglit, tumalikod siya at bumaba siya ng hagdan, namumula ang mukha niya at pumasok siya sa kotse para pagaanin ang loob ni Luna mula sa phone. “Mr. Driver, sa Swan Lake Chalet, dali!” Sa biyahe mula Tea Cottage papunta sa Swan Lake Chalet, nakasandal lang si Luna sa backseat at nakatitig sa labas ng bintana, magulo ang isip niya. Nag aalala siya kela Nigel at Nellie. Sa kabilang palad, hindi niya mapigilan na isipin na mali na dinala niya si Jim sa lugar ni Bonnie. May anak na si Jim, bukod pa dito, narinig ni Luna kay Harvey na may first love si Jim na hindi niya pa nakakalimuta
Nang makarating ang kotse ni Luna sa Swan Lake Chalet, may itim na kotse na nakapark sa entrance. Bumukas ang pinto ng kotse. Ang taong lumabas sa kotse ay walang iba kundi si Joshua, nakasuot siya ng itim. Kahit na isang araw pa lang silang hindi nagkita, hindi mapigilan na isipin ni Luna na mas mukhang pagod si Joshua kaysa sa pagkakaalala ni Luna. Hindi nakapag ahit si Joshua, at tila nabawasan siya ng timbang. Tumakbo si Joshua papunta sa bahay habang sinisigaw ang pangalan ni Nellie. Makalipas ang ilang saglit, tumunog ang umiiyak na boses ni Nellie sa yard, “Daddy—” “Nakauwi na po kayo! Dali po, tingnan niyo po si Nigel!” Sa mga sandaling ito, may isa pang kotse na huminto sa harap ng Swan Lake Chalet. Pumasok ng bahay si Christopher, hawak niya ang isang first-aid kit. Sa likod niya, may maliit at chubby na kamay na nagbukas ng pinto ng kotse. May batang babae na mukhang anim na taong gulang pa lang na may tradisyonal na damit, na lumabas ng kotse. Gusto ni
Nagbuntong hininga si Christopher habang sinubukan niyang gumawa ng gamot na makakatulong kay Nigel. “Dati nang hindi maganda ang kalusugan niya, at kahit na nakatanggap siya ng bagong bone marrow, hindi ibig sabihin nito ay habang buhay nang mareresolba ang problema niya. Kailangan niya pa rin itong imaintain.” “Halata na sa mga nakalipas na panahon, pareho kayong busy ni Luna na hindi niyo siya nadala sa mga follow-up appointment niya.” “At base sa sitwasyon siya ngayon, mukhang masyado siyang nag aalala nitong nakaraan… Baka nag aalala siya masyado sa inyo ni Luna.” Pagkatapos, tumingin si Christopher sa maputlang mukha ni Nigel at nagpatuloy siya, “Mula sa obserbasyon ko, si Nigel ang pinakamature sa tatlong bata, at tuwing may mangyayari, kaya niyang pagaanin ang loob ng mga kapatid niya.” “Dahil dito, akala ko ay hindi siya malapit sa inyo ni Luna, di tulad ng dalawa, pero hindi ko inaasahan na ang isang batang lalaki na tulad niya ay mag-aalala ng sobra sa problema ng da
Naramdaman ni Luna na lumamig ang buong katawan niya nang marinig niya ang mga sinabi ni Nellie. Gusto niyang lumapit para yakapin si Nellie at sabihin niya na nandito na si Mommy. Gayunpaman… Wala siyang magawa kundi tumalikod at punasan ang mga luha niya. Napansin ni Mrs. Lincoln na kakaiba ang kinikilos ni Luna at agad niyang sinabi na lalabas sila ni Luna para magdala pa ng maraming gamot kay Christopher. Pagkatapos, hinila niya palabas ng yard si Luna. Paglabas nila, narinig ni Luna ang boses ni June, “Uncle Joshua, dumating na po ang Mommy ni Nellie kanina.” “Noong nasa labas po ako, nakita ko po ang kotse na mukhang kay Uncle Jim. Nandoon po kaya ang Mommy ni Nellie sa kotse?” Mas kinabahan si Luna nang marinig niya ito. Pagkatapos dalhin sa labas ng yard, mabilis siyang pumasok ng kotse na nakapark sa labas at sinabi niya, “Dali, Mr. Driver, umalis na tayo!” Pagpasok niya ng backseat, binaba niya ang partition at umiyak siya habang nagpalit siya ng damit. Is