Si Joshua ang nakahanap ng Clinging Root. Ginamit ni Malcolm at Hunter ang hindi pagiging makakilala nila Jude at Christopher para lokohin sila! Inisip pa ng pamilya Landry na si Malcolm ang tagapagligtas nila at binigyan pa nila ng maraming pribilehiyo sa business ang Quinn Group. Tumingin ng nakakaawa si Malcolm kay Rosalyn, pagkatapos ay tumingin siya kay Luna. Sa huli, yumuko siya at umamin siya, “Kasalanan ko ang lahat…” Nagbuntong hininga siya at nagpatuloy siya, “Alam ko na kailangan ni Mrs. Landry ang Clinging Root para sa antidote, at kabado ako para patunayan ang sarili ko, pero…” Yumuko siya at tumitig siya sa mga binti niya. “Pilay na ako, at hindi ko kayang hanapin ito ng mag isa, kaya’t humingi ako ng tulong sa pinsan kong si Hunter…” Pumikit si Malcolm at may ekspresyon siya na tila nasaktan siya, sumandal siya sa wheelchair niya. “Araw araw kong sinabihan si Hunter at binigay ko pa ang lahat sa kanya kapalit ng hiling na ito. Sa huli, nangako siya sa akin na
“Bakit naman ako tatanggi doon?” Tumingin si Malcolm kay Christopher habang nakangiti, ngunit malamig ang tingin niya. “Kasalanan ng pinsan ko kaya’t may hindi pagkakaunawaan sina Luna at Joshua, kaya’t hahayaan ko na makipagkita sina Luna at Joshua at ipaliwanag ang lahat.” “Pati…” Tumingin si Malcolm kay Luna ng may malambing na ekspresyon. “May tiwala ako sa kanya. Dahil pumayag na siyang magpakasal sa akin, alam ko na hindi niya ako iiwan at hindi siya tatakas ng Merchant City. Bakit naman ako mag aalala na makita niya si Joshua?” Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito. Hindi siya komportable dahil dito. Naisip niya na alam ni Malcolm kung anong klaseng tao siya. Dahil gumawa na ng desisyon si Luna, hindi niya pagsisisihan ang desisyon niya. Pero, nagpapahiwatig si Malcolm na ‘wag magbago ang isip ni Luna tungkol sa engagement. “Dahil ayos lang ito sayo, Malcolm, sasama ako ngayong kay Christopher papunta sa Swan Lake Chalet.” Naiirita na tumayo si Luna at naglakad
Nagbuntong hininga si Rosalyn at tumitig siya kay Malcolm. “Alam ko na marami kang sinakripisyo para kay Luna sa mga nakalipas na taon… pero alam ko na hindi ka mahal ni Luna.” Dumilim ang ekspresyon ni Malcolm nang marinig niya ito. Pero, pinigilan niya ang emosyon niya at lumingon siya para tumitig kay Rosalyn habang nakangiti. “Aunty, kahit na hindi po ako mahal ni Luna, kaya ko po siyang mahulog para sa akin.” “Basta’t mahal ko po siya, sapat na ‘yun.” Tumawa ng mahina si Rosalyn habang nakatitig siya sa lalaking nasa wheelchair. Pagkatapos, sumandal siya sa ulo ng kama at sinabi niya, “Pero mahal mo ba talaga si Luna na tulad ng sinasabi mo?” “Tumatanda na ako ngayon, at marami na akong nakita. Madali kong malaman kung mahal mo si Luna at kung nagsasabi ka ng totoo.” “Ang katawan ko lang ang mahina, at nakapag pahinga na ako. Hindi ko powedeng baguhin ang isip ni Charles sa lahat ng bagay ngayon.” Pumikit siya at ngumiti siya. “Kapag gumanda ang kalusugan ko, hindi ko
Klaro na nandito si Heather para lang gumawa ng gulo. Gayunpaman, ngumiti pa rin si Christopher ng mabait at sumagot siya, “Ano ba ang sinasabi mo, Ms. Heather? Paano ka naman naging hindi importante kumpara sa iba?” “May… kailangan lang akong gawin na importante.” “Ano ba ang sobrang importante na wala kang oras para bigyan ako ng mabilis na checkup?” Humalukipkip si Heather at tumingin siya ng mapanglait kay Christopher. “Hindi ako buntis, kaya’t hindi naman matagal ang pag checkup sa akin.” “Pero—” “Christopher, bakit hindi mo bigyan ng mabilis na checkup si Heather?” Nang may sasabihin pa si Christopher, tumunog ang boses ni Charles sa likod nila. “Isang makulit na bata si Heather. Kung si Luna lang ang bibigyan mo ng checkup at hindi siya, sasama ang loob niya ng matagal.” Pagkatapos, mabagal na lumapit si Charles at tumingin siya kay Christopher. “Pati, hindi ba’t sapat na ang pagkakakilala ko sayo? Alam ko na wala ka masyadong importanteng gagawin.” Walang magawa n
“Sa sobrang busy ba nila nanay at tatay ay wala silang oras para turuan ka ng tamang asal, o namana mo kila Natasha at Joseph ang pagiging chismosa?” Pagkatapos, tumalikod si Luna at naglakad siya pabalik ng bahay. Pagkatapos ng ilang hakbang, lumingon siya at tumingin siya ng kabado kay Joshua. Walang magawa si Christopher kundi ilagay ang bag ng doctor sa mga kamay ni Joshua. Pagkatapos, nagbuntong hininga siya at dinala niya pabalik ng mansion si Joshua. Baka mali na dinala niya dito si Joshua. Nanatiling walang kibo si Heather at tumingin siya ng masama sa likod ni Luna. P*ta siya! Mabubunyag na ang pagkakakilanlan ni Joshua, pero kumilos pa rin ng maangas si Luna sa kanya! Nangako si Heather na gagawin niya ang lahat para mapigilan na lumabas si Joshua ng bahay at sisiguraduhin niya na magsisi si Luna na lumaban ito sa kanya! Sa mga sandaling ito, lumapit si Charles at tumingin siya kay Heather. “Heather, nasa mali ka kanina. Kakabalik lang ni Luna sa pamilya natin
Hindi napigilan ni Joshua ang mapaismid nang marinig niya ito. Pero bago pa man siya makapagsalita, inilapit ni Christopher ang kamay sa bibig niya at umubo. "Siya ay may mga pantal, at ito ay mukhang hindi magandang tingnan, kaya sinabi ko sa kanya na panatilihin ang kanyang maskara upang maiwasang matakot kayo." Dahil doon, inilagay ni Christopher ang kanyang mga daliri sa pulso ni Heather upang kunin ang kanyang pulso at ngumiti. "Sa tingin ko hindi ka magiging interesado na makakita ng mga pantal ng iba, hindi ba, Ms. Heather?" "May mga pantal siya?" Bago pa makapagsalita si Heather, mabilis na napaatras si Luna kay Joshua at sinabing, "Kung ganoon, mangyaring huwag tanggalin ang maskara mo. Ngayong buntis ako, napakasensitibo ng tiyan ko, at natatakot akong baka masuka kung makita ko ang mga pantal sa iyong mukha." Kasama noon, lumingon siya at sumulyap kay Charles. "Tatay, pakiusap, hayaan mo nang umalis ang lalaking ito. Medyo hindi ako komportable na nandito siya." San
"Sinasabi mo bang ang mga tuyong damong pinadala mo sa kaibigan mo ang nagligtas sa buhay ng asawa ko? Joshua Lynch, ikaw at ang iyong pamilya ay nagiging mas mapangahas!" Kasama noon, Ngumisi si Charles at inutusan ang kanyang mga bantay, "Kaladkarin nyo siya palabas ng bahay at bugbugin nyo! Bugbugin nyo siya ng husto na hindi na siya makakatayo, tapos itapon nyo siya sa gate!" Si Charles ay nag-iisip ng mga paraan upang makaganti kay Joshua dahil sa muntik niyang pagkalugi sa negosyo ng kanyang pamilya, ngunit bigla na lang, ang salarin mismo ang dumating sa kanyang pintuan. Higit pa riyan, si Joshua ay nagkasala sa kanilang pribadong pag-aari, kaya maaaring parusahan siya ng pamilya Landry sa anumang paraan na gusto nila! Ito ang perpektong dahilan para parusahan siya! "Opo, Sir!" sabay-sabay na sagot ng mga guard at kinaladkad si Joshua palabas ng pinto. Bago sila makalabas ng pinto, kinagat ni Luna ang kanyang labi at tinawag sila, "Tigil!" Napatingin si Charles kay L
Inangat ni Charles ang ulo niya at tinitigan si Joshua na may madilim na ekspresyon. Pagkatapos, umangal siya sa nagngangalit na mga ngipin, "Maraming beses ko nang sinabi ito; hindi ako ang nagpahirap kay Lucy!" Ngumisi si Joshua, "Hindi ikaw? Tatlumpung taon na ang nakalipas, ipinahayag mo na hindi ikaw ang may kasalanan, Mr. Landry, at nangakong aalamin mo kung sino ang nasa likod nito. “Napakaraming taon na ang nakalipas mula nang iyong ipinangako iyon, ngunit hindi mo pa rin nahahanap ang tunay na salarin, hindi ba Mr. Landry? Wala ka bang kakayahan na gawin ito, o dahil hindi ka nakahanap ng pagbubuntunan ng sisi? "Ikaw—" Sa sobrang galit ni Charles ay nanlaki ang mga mata niya. "Joshua Lynch, kaapu-apuhan ka lang! Gaano mo pa nga ba alam ang nangyari sa nakaraan? Huwag kang makisali at makialam sa mga bagay na hindi mo alam!" Nang makitang lalong naiirita si Charles, napangisi si Joshua at sinabing, "Dahil lang sa kaapu-apuhan ako at hindi naroroon sa nakaraan ay nangang