Agad na naglabas si Michael ng pen at sabik niya itong inabot kay Joshua. “Sige na, pirmahan mo na, dali!” Hindi siya naniniwala na mahahanap nila ang tunay na may sala dahil lang bubuksan si Granny Lynch. Sa sandali na pirmahan ni Joshua ang kontrata, ang lahat ng asset ng Lynch Group ay mapupunta na sa kanila ni Adrian! Iniisip na rin ni Michael kung ilang bote ng champagne ang bubuksan niya para ipagdiwang ito. Sumingkit ang mga mata ni Joshua at determinado siyang lumapit sa mesa, pagkatapos ay kinuha niya ang pen— “Sandali lang!” May boses ng babae na biglang tumunog. Pamilyar ang boses na ito… Agad na tumalikod si Joshua at tumingin siya sa direksyon ng entrance ng police station, kung saan nanggaling ang boses. Si Luna, na nakasuot ng jumpsuit at suot ang pulang trench coat ni Bonnie ay nakatayo sa entrance sa tulong ng suporta ni Bonnie. Lumaki ang mga mata ni Joshua sa oras na nakita niya ang babaeng masama ang itsura. Agad siyang lumapit. “Luna…” Si Michae
Binuksan ng imbestigador ang pinto. Si Joshua, na ang tao na unang tatayo dapat sa upuan, ay hindi kumibo. Gayunpaman, humigpit ang hawak niya sa kamay ni Luna. Alam ni Luna na emosyonal si Joshua dahil sa parating na balita, kaya’t dahan dahan siyang bumitaw. Agad siyang tumayo at tinanong sa imbestigador ng may mahinang boses, “Kamusta po, dok?” Tinanggal ng imbestigador ang mask at huminga ito ng malalim. “Mr. Lynch, Ms. Luna, sumugal kayo, pero mukhang worth it ito.” Lumiwanag ang mukha nila Luna nang marinig nila ito. Si Joshua, na walang kibo sa upuan, ay gumaan ang loob nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya at agad siyang nag relax. Nilabas ng imbestigador ang description reporter at ipinaliwanag niya, “Dahil tinanggal ang bagay sa isang bangkay, bukod pa dito, hindi maganda ang kondisyon ng katawan, hindi ko pwedeng ipakita mismo ang bagay. Dapat niyong tingnan na lang ang report na ito.” “Tama ang hula ni Mr. Lynch: Noong pinatay si Ms. Lydia Hamilton, ma
“Anong kalokohan! Hindi pa naman tapos ang autopsy report. Kahit na lumabas na ang mga resulta at wala talagang ebidensya, wala pang dalawang araw nang pumanaw ang nanay niya, pero nagdiriwang na agad siya, dahil lang natanggap niya ang shares ng Lynch Group. Wala talaga siyang puso!” Ngumisi si Joshua nang makita niyang galit na galit si Bonnie. “Ito ang lalaking nag utos sa anak niya para patayin ang nanay niya… Sa tingin mo ba ay may puso talaga ang taong tulad nito?” Lumaki ang mga mata nila Luna, Bonnie, at Lucas nang marinig nila ito. “Joshua…” Tinikom ni Luna ang mga labi niya at tumitig siya kay Joshua. “Nakapag… desisyon na ba?” Noong nasa police station sila, narinig na ni Luna na gusto ni Joshua na ikumpara ng imbestigador ang DNA ni Michael sa dugo sa bandage. Akala niya ay naghihinala lang si Joshua, ngunit ngayon at sinabi na ito ni Joshua ng malakas… “Oo, halos tapos na ang desisyon.” Pumikit si Joshua at ngumiti siya ng mapait. “Ang material na mula sa espesya
Namula lalo ang mukha ni Luna dahil sa mga sinabi ni Joshua. Tinikom ni Luna ang mga labi niya at sinabi niya ng may mababang boses na halos hindi na marinig, “Sa totoo lang… natuklasan ko lang noong ilang araw na ang nakalipas.” Ibig sabihin, wala pang isang buwan nang mabuntis siya, kaya’t hindi dapat siya magpakita ng kahit anong senyales ng pagbubuntis. Si Bonnie lang ang nakakita kung gaano kasama ang itsura ni Luna kahapon at nagdala siya ng pregnancy test kit para kay Luna nitong umaga. Ang resulta ay… Buntis nga talaga si Luna. Hindi rin siya makapaniwala dito. Dahil nakunan siya dati… ang oras lang na nakasiping niya si Joshua ay noong gabi na nilason siya ni Aura. Sino ang mag aakala na mabubuntis ulit siya dahil lang sa isang gabi. Sa nakalipas na anim na taon, sinubukan niya ang lahat, at makalipas lang ang dalawang taon ng kasal nila, doon lang siya nabuntis kay Joshua. Ngayon naman, hindi nila ito pinaghirapan. Baka dahil plano ito ng Diyos. Baka dahil naa
“Imposible ‘yun!” Suminghal si Adrian at lumingon siya para tumingin sa malayo. “Guard, palabasin niyo ang reporter na ito na gumagawa ng gulo!” Bago pa makapagsalita ang reporter, dinala na siya palayo ng mga guard. Nakatayo lang sa pwesto si Adrian habang nakatitig siya sa reporter na dinala palayo at hindi niya mapigilan na itikom ang mga labi niya. “Panira ng araw.” Paano nasabi ng reporter na ‘yun ang ganitong bagay para sirain ang isang masayang okasyon? Pagkatapos, lumingon si Adrian at ngumiti siya sa madla ng mga reporter sa harap niya. “May mga tanong pa ba kayo?” Nagkatinginan ang mga reporter, ngunit wala sa kanila ang nagtanong pa kay Joshua. “Mr. Adrian, paano niya plano na ayusin ang kumpanya pagkatapos matanggap ang shares ng Lynch Group?” “Plano niyo ba na patakbuhin ang kumpanya ng mag isa, o ipapasa niyo ito sa anak niyong si Michael?” “Sa tingin niyo ba ay mas tataas ang kita ng kumpanya sa kamay ni Michael kumpara kay Joshua?”…Habang nakaupo sa
Tumahimik ang buong kwarto dahil sa mga sinabi ni Joshua. Ang lahat ng tao, ang lahat ng nasa entablado at nasa ibaba, ay gulat na tumingin kay Joshua. Hindi mapigilan ni Adrian na tumawa ng mahina nang makita niya na kampante ang itsura ni Joshua. Tumitig siya ng malamig kay Joshua at sinabi niya, “Ikaw ang nagdala ng mamamatay-tao dito, pero sinasabi mo na nandito ka para dalhin ako sa impyerno? Trabaho ko ‘yun, pero hindi ko pa nasisimulan!" Tumuro siya kay Joshua at sinabi niya ng galit at mapanglait na tono, “Kayong dalawa! Ang isa ay pumatay sa mahal kong nanay, at ang isa ay gumawa ng autopsy para ipahiya ang bangkay niya!” “Ang rason kung bakit ginawa mo ito ay dahil gusto ng nanay ko na ibigay ang kalahati ng mana ng pamilya Lynch sa amin ni Michael habang may sakit pa siya! Gusto mong sarilihin ang pera, kaya’t pinatay mo siya bago pa niya baguhin ang huling habilin. Hindi lang ‘yun, gumawa ka pa ng autopsy para hindi na maging buo ang katawan niya ulit.” “Joshua Ly
“Dalawa silang gumawa ng ebidensya para sabihin na namatay ang nanay ko habang ipinapanganak ako, sa katotohanan…” Tumuro si Joshua sa mga witness statement na ginawa ng doctor na sinuhulan ni Adrian. “Si Adrian ang nagbigay ng suhol sa doctor para patayin niya si Ms. Rianna.” Nagkagulo ang mga madla nang matuklasan nila ito. Tumitig ang lahat kay Joshua sa gulat. Ang lahat ng nasa Banyan City na nasa edad na ay naaalala ang nanay ni Joshua, si Rianna. Kahit na hindi siya mula sa Banyan City, siya ang minsan na pinakamagandang asawa sa bayan ng Banyan. Pagkatapos magpakasal kay Adrian, tinulungan niya si Adrian sa maraming bagay at gumawa pa sila ng sarili nilang negosyo. Kahit na maraming taon na simula nang pumanaw si Rianna, tuwing babanggitin ang pangalan niya, nagdadalamhati ang lahat sa maaga niyang pagkamatay. Alam ng lahat na ang talino ni Joshua sa negosyo ay nakuha niya kay Rianna. Gayunpaman, walang nag-akala na sina Adrian at Celia ang may pakana ng pagkamatay
Nawala ang kulay sa mukha ni Michael. Sa huli, nilunok pala ng matandang bruha ang nawawalang piraso ng bandage niya! Noong una, naisip niya na ang nawawalang piraso ay nahulog habang pinapalitan ang bandage niya at pinagalitan niya pa ang nutse dahil dito. Kung sabagay, ang bandage na ito ay mula sa espesyal na materyal na siya lang ang makakagamit sa buong Banyan City. Ito ay isang simbolo ng respeto! Gayunpaman, sa ikinagulat niya… ang nawawalang piraso ng bandage ay nasa loob ng tiyan ni Granny. Tuso ang matandang buhang ‘yun! Gumawa ito ng gulo para sa kanila kahit na patay na ito! “Maling akusasyon ito!” Sa oras na makita niya na maputla ang mukha ni Michael, alam agad ni Adrian na totoo ang sinasabi ni Joshua. Gayunpaman, ayaw niya pa ring umamin ng pagkatalo. “Joshua, ‘wag mo isipin na kaya mong iset-up si Michael sa pagpatay dahil lang nakahanap ka ng ebidensya na tulad nito! Tahimik at mahiyain na lalaki si Michael. Hindi siya papatay ng kahit sino, paano pa kaya an