MRF 3: Hint of True Colors

¤Katerina¤

Kinabahan si Katerina sa mga bagong dating. Minsan na niya itong nakita sa isla noong bago pa lang siya sa lugar. Binalaan siya ng kanyang mga kapitbahay na huwag lumabas kapag naririto ang grupong ito dahil kung anu ano ang kaguluhang ginagawa ng mga kalalakihan at baka pag diskitahan siya.

Madalas itong pumunta dito upang kunin ang kalahati sa huli ng mga mangingisda. Hindi man siya sang-ayon sa pinaggagawa ng mga ito ay wala naman siyang lakas para sawayin ang mga lalaki. Kilala sila sa pagiging siga at kinakatakutan maging sa mga karatig isla.

"Mukhang marami yata kayong huling isda ngayon Mang Ben," sabi nung pinuno. Sa pagkakatanda niya ay Edgar ang pangalan ng lalaki.

"Ah—eh o—oo, medyo swerte lang po Boss," tugon ng matanda na halata sa boses at mukha ang takot sa mga ito.

Ngumisi naman si Edgar bago nagsalita ulit. "Aba kung ganun naman pala na araw-araw kayong swerte ay kukunin ko na ang lahat ng nabingwit ninyo."

"P—po? Naku eh p—parang kalabisan naman po yata iyon," mahinang reklamo ni Mang Ben.

Biglang nanlisik ang mga mata nito at hinablot ang kwelyo ng matanda. Napasigaw naman silang mga kababaihan dahil sa takot. Hindi lang din kase itak ang dala ng mga ito at may baril din.

"Pag sinabi kong kukunin ko, kukunin ko! Naiintindihan mo ba!" Gigil na sambit nito habang halos ay iangat na nito ang katawan ng matanda. "Kailan kapa natutong tumanggi ha!"

May luhang umaagos sa mga mata ni Mang Ben habang tumatango. "P—pasensiya na po Boss. Kunin nyo na po, wala pong problema." Pabalya naman itong binitawan ni Edgar at inutusan ang mga kasamahan na kunin ang huli nilang isda at isakay sa bangka nitong dala. Dinaluhan agad nina Aling Tasya at Rico si Mang Ben na nakasalampak sa buhangin.

Napatingin si Katerina sa katabi at kita niya ang pagkuyom sa kamao ni Achilles. Nang mag angat siya ng paningin ay halos magsilabasan ang litid ng ugat nito sa leeg at umigting ang mga panga. Natakot naman siya sa maaaring mangyari kaya't walang pag alinlangan niyang hinawakan ang mga kamay ng lalaki upang pakalmahin.

She can't let him risk his life at baka kung mapano pa ito. Mag-isa lang si Achilles, armado ang mga lalaki at lima pa talaga. Sigurado siyang hindi nito kakayanin kung sakali man na mapasabak ito sa laban.

Akala nila ay magtuloy-tuloy na ang mga pirata sa dalampasigan ngunit bigla itong huminto at lumingon sa kanila. Maya-maya pa ay malademonyo itong ngumisi at naglakad pabalik.

"May mas interesante pa pala rito kaysa sa isda," nakangising saad nito at naglakad patungo kay Katerina. Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa. "Presko pa at mukhang masarap na masarap. Sasama ka sa akin, paniguradong magiging maligaya ang bawat araw at gabi ko." Dagdag pa nito at kitang-kita ang pagnanasa na nasa mga mata ng lalaki .

Humigpit ang kapit niya sa kamay ni Achilles dahil sa biglang pag usbong ng takot sa kanyang dibdib. Mukha pa lang ng lalaki ay hindi na ito gagawa ng maganda. Akmang hahawakan siya sa braso ng bigla itong tabigin ni Achilles.

Umusok naman sa galit si Edgar at nakipagpaligsahan ng titig kay Achilles. "Hoy banyaga! Wag kang makialam dito at magtago ka sa saya ng nanay mo!" Bulyaw nito at akmang hahawakan ulit siya ngunit hindi pa umabot ni dulo ng daliri nito ay bumulagta na ang pirata sa buhangin.

Nakita niya ang pagdugo ng ilong ng huli at nang lingunin niya si Achilles ay nanindig ang kanyang balahibo. Nag-aapoy sa galit ang mga mata ng binata at nagbabadya ng panganib na animo makakapatay na sa lalaking nasa kanyang harapan. Ito ang unang beses na nakita niyang galit na galit ang lalaki. Dahil sa labis na takot at pag-aalala ay niyakap ni Katerina si Achilles.

"Achilles, huminahon ka. Utang na loob di mo sila kakayanin," mangiyak-ngiyak niyang sambit at tiningala ang binata.

Malamig siya nitong tiningnan at dahan-dahang inalis ang kanyang kamay na nakapulupot rito. "Move Katerina," anito sa matigas na tono at naglakad na papunta sa lalaking nakabulagta sa buhangin.

Hindi pa nakakatayo ang lalaki ay hinablot na ni Achilles ang laylayan ng damit nito sa leeg at inundayan ng isa pang suntok. Dumugo ang bibig ni Edgar. Sa hula ni Katerina ay nabalian yata ito ng ngipin.

Dumura ang lalaki at pinahid ang dugo na sanhi ng putok sa labi. "Tang-ina! Hinahamon mo talaga ako ha!" Galit nitong saad. "Mga bata! Halina kayo't turuan natin ng leksyon ang binatang ito ng matuto siyang lumugar sa susunod!" Tawag pansin nito sa mga kasamahan at mayabang na ngumisi.

May pangangatawan rin si Edgar na parang batak sa gym pero lamang sa tindig at pangangatawan si Achilles. Labis ang kaba ni Katerina ngayong pinapalibutan na si Achilles ng mga kalaban. Nag-uunahan sa pagtulo ang kanyang luha kaya niyakap siya ni Mira.

Sumugod ng suntok ang isang tauhan subalit agad na nakaiwas si Achilles at nasikmuraan ito, hindi pa nakuntento ang binata at tinuhod nito ang baba ng naturang lalaki. Agad na umikot si Achilles at lumipad ang malakas na sipa nito sa dibdib ng pangalawang tauhan kaya't napaatras ito at umubo ng dugo.

Nanlaki ang mata ni Katerina maging ang mga kasamahan niyang nanonood sa laban. Sobrang lakas ng bawat atake ni Achilles na para bang sanay na sanay itong makipaglaban. Akmang babarilin siya ng pangatlong lalaki subalit hindi paman ito nakakalabit sa gatilyo ay sinipa na ni Achilles sa kamay kaya't tumilapon ang baril nito.

Ang pang-apat na lalaki ay naglabas ng hunting knife at sinubukan na saksakin si Achilles. Dahil sa pag-iwas ng binata ay hindi nito namalayan ang suntok na paparating mula sa pangalawang lalaking nabugbog na nito kanina. Mas lalong nag-liyab sa galit ang mata ni Achilles nang mapagtanto nitong nasugatan ang gilid ng labi.

Nagpatuloy ang labanan ng limang lalaki at ni Achilles. Ang kaninang iyak ng mga taong naroroon ay napalitan ng sigaw at tuwa. Parang nanonood ng boxing at napapasuntok pa sa hangin tuwing tinatamaan ni Achilles ang mga kalaban.

Napansin ni Katerina na bumangon ang isang lalaki at planong sasaksakin ulit nito si Achilles kaya hindi siya nagdalawang isip na pumulot ng kahoy at pinalo ang lalaki sa batok. Napaluhod ito at tuluyang bumagsak sa lupa. Natahimik ang paligid, nawala ang sigawan ng mga tao. Dali-dali naman siyang nilapitan ni Achilles, kinuha nito ang hawak niyang kahoy saka itinapon.

Sandaling natulala si Katerina. Violence was never her thing. She grew up in a prominent and influential family where their good image is important. Kailanman ay hindi siya nasangkot sa anumang gulo mula ng maliit pa siya hangga't sa lumaki.

"Katerina, look at me," pukaw ni Achilles sa kanya at iniangat ang kanyang mukha. Napatingin siya sa lalaki. Bakas sa asul nitong mga mata ang pag-aalala. "It's okay, hmm." Alo nito saka hinaplos ang kanyang mukha.

Narinig nila ang mapanuyang pagtawa ni Edgar. Nang lingunin nila ito ay may hawak na itong baril at nakatutok sa kanya. Agad naman hinarang ni Achilles ang katawan nito upang protektahan siya. Nilamukos ni Katerina ang laylayan ng damit ni Achilles dahil sa takot pero sa kabila niyon ay ang galak sa puso niya dahil napagtanto niyang kayang ibuwis ni Achilles ang buhay nito para sa kanya.

"Akala mo ba kaya mo kami bata?!" anito habang humahalakhak. "Marami kapang kakaining bigas boi!" Dagdag pa ni Edgar at ikinasa na ang baril.

Nang akmang kakalabitin na nito ang gatilyo ay hindi natuloy dahil bigla na lamang itong kinuyog ng kanilang mga kasamahan. Naitapon ni Edgar ang baril kaya dali-dali itong pinulot ni Achilles at tinanggalan ng bala. Nakisali na rin ang mga kababaihan at pinagbabato ng buhangin ang limang lalaki na naging sanhi upang hindi na makakita ng maayos ang mga ito.

The whole breakfast was a disaster. Nagkalat ang kanilang tirang kanin at ulam. Pati ang kanilang lamesa ay nasira din. Napalingon siya sa mga pirata at nakitang sugatan na ang mga ito at nawalan ng malay.