Chapter 3

"It's been a while, Alathea." His deep and baritone voice echoed in the four corner of this room. He's calm but she felt negative energy on him.

His shoes echoed on the floor while moving forward at her direction and her moving backwards. But her back landed at the wall in her dismay.

"E-Elijah..." She said in her shivering voice in conjunction with his smirked. Totoo ba ito? Totoo bang si Elijah ang nasa harapan niya?

He then suddenly corner her with his arm near her head while his other hand holding her jaw, firm with force.

"The twins are mine? You're hiding my kids for almost eight fucking years?" Nang-uusig ang matalim nitong mga mata na kinatikom ng bibig niya. "Damn it! Bakit hindi mo sinabi?!" He shout in her face.

Napatalon pa si Alathea sa gulat nang suntukin ni Elijah ang pader sa gilid niya. His eyes glaring her with full of hatred, very straight to her eyes.

Umiigting ang ugat sa noo at leeg nito sa pinipigilang galit na sigawan siya o kaya suntukin siya. Kita niya din ang pamumula sa mga mata nito, ganon din ang magkabilang tenga nito.

Hindi makasagot sa takot si Alathea at iwas ang mga mata niya. Ramdam niya ang pagdiin ng palad ni Elijah sa panga niya pera hindi gumawa ng ingay.

"Bakit hindi mo sinabi?!" Sigaw ulit nito na muling nagpakislot sa kanya.

Nakita niya ang pagdiin ng kamao nito sa pader at may nakita siyang dugo na tumtulo doon, mula sa pagsuntok nito kanina. Napakurap siya at nabahala.

"A-Ayokong... guluhin ka pa—"

"Ginulo mo na ang buhay ko! For almost eight years, Alathea!"

Natatakot siya sa mga titig nito, na ilang sandali ay alam niyang magbabago ang takbo ng buhay niya. Pero hindi pwede magpatalo rito. Ang ginawa niya noon ay nararapat lang.

Tinulak niya si Elijah at umalis sa harapan nito. Hindi siya pwede matakot dahil lang nalaman nito ang tungkol sa kambal.

"Umalis ka na. Wala na tayong dapat pang pag-usapan dahil pareho naman tayong nakinabang. Binenta ko ang sarili ko kapalit ng pera mo kaya hindi mo kailangan problemahin ito o ang responsibilidad mo sa mga anak ko. Ako ang may gusto nito," sbi niya at mabilis na tumalikod, pero nahila siya ni Elijah pabalik.

"Damn it!" Muli na naman nito sinuntok ang pader, na parang doon nito binubuhos ang galit niya. "Ganon lang kadali sayo?!"

Nagulat na lang siya nang haklitin nito ang leeg niya, dahilan para mapadaing siya sa higpit ng hawak nito.

"They're my son, Alathea! At ipinagkait mo yun sa akin! So whether you like it or not, I'll get them! Kukunin ko sila!" Puno ng banta at panganib ang boses nito, kasabay non ay ang paghapit nito sa ulo niya para siilin siya ng halik.

Marahas at walang ingat hinahalikan ang labi niya at panay naman ang tulak siya, pero malakas ito. She tasted blood in her lower lip as he bites the area. His mouth moved downward at the corner of her neck and then he suck her skin drastically.

She wasn't yet recovered her breath when a sudden movement of him made her gasped in horror, when he violently broke the collar of her dress, and she heard a few buttons scattered on the floor. And then his hands touched her breasts against the cloth.

"Elijah!" She exclaimed with a terror on her face as he move his head in between of her breasts, while sucking her skin. She know they'll leave a red mark or worst bruise in her skin.

He pulled sideways her collar included the side part of her brassier, as his lips immediately suck her open breast, and for her to groans in pain.

He was savage against her to stop him on what he's doing right now. She even push him or kick him but her strength can't defeat him. He's strong than her.

"What are you doing to my Mama?" A sudden voive of Elias superseding in the room, cause him to stop, and for her to push him before fix herself.

Nakangising tiningnan ni Elijah si Alathea, bago hinarap ang anak niya na ngayon ay nakapasok na at may hinala na tingin.

"We're just having a little fun... son." Balewala nitong sabi kay Elias.

"I'm not your son," matigas na sabi ni Elias. Pero kahit sinong makakita sa dalawa ngayon ay hindi magtataka na mag-ama nga ang mga ito.

"You're my son, and I'm your father. We're alike—"

"Elijah," banta ni Alathea. This is not the right time para magpakilala ito na ama ng kambal.

Ayaw niyang maguluhan ang mga anak niya. Gusto niya sana muna maging ayos ang lagay ni Elliot.

"I'm your father," pag-uulit ni Elijah, hindi pinansin ang sinabi ni Alathea. 

"If you're my Papa, then why you aren't with us? Maybe you're bad because you make Mama cry every night!" Sumbat ni Elias.

Sabay na natigilan sina Elijah at Alathea sa sinabi ng bata. Parehas nila hindi inaasahan iyon.

"Ikinakahiya mo ba kami dahil sikat ka? Sagabal ba kami sa trabaho mo? Hindi mo ba kami gusto?" sunod-sunod na tanong ni Elias, halatang may hinanakit sa ama. Namumuo ang mga luha sa mata nito habang nakatitig kay Elijah. Parang sinisisi ng bata ang ama kung bakit hindi sila magkamasama ngayon.

Ramdam na ramdam ni Alathea ang pangungulila nito. For the past eight years, sa tuwing nagtatanong ang kambal kung nasaan ang Papa nila, iisa lang ang sagot ni Alathea. Nasa ibang bansa, at walang balak na bumalik pa. Sinasabi niya iyon dahil ayaw niya bigyan ng pag-asa ang kambal na makita ng dalawa si Elijah dahil hindi rin siya sigurado kung magkikita ba talaga sila.

"Because..." Tumingin si Elijah kay Alathea na nanlilisik ang mga mata. "I was busy working."

Napakurap siya at nag-iwas na naman ng tingin. Alam niya na inuusig nito ang konsensya niya, alam niya na mali siya.

Pero gusto lang naman niya ng tahimik na buhay kasama ang mga anak niya. Wala naman itong responsibilidad sa kanila. Hindi na ito dapat pumasok sa buhay nila dahil siya ang may gusto nito. Labas ito sa desisyon niya. Kaya bakit ba ito nagpakita ngayon.

Those memories with him was part of business only, the present isn't belong to him. So there's no responsibility.

"Sir!" Biglang sulpot ng isang lalaki sa gilid nilang tatlo. Palipat-lipat ang tingin nito sa kanila, at tumigil iyon sa mukha ni Alathea bago dumako ang tingin nito sa damit niya, na ngayon ay mariin niyang hawak.

"What's... happening here?" Tanong pa nito at dumako pa ang tingin nito kay Elias. Nakita ni Alathea ang pagsinghap nito sa gulat dahil sa nakita nito. "Sir, anak mo?!"

"Yes. And what are you doing here?" asik ni Elijah dito. "Hindi ba't sinabi ko magbantay kayo?"

"Your fans are looking for you," sagot ng lalaki.

Medyo gumaan ang pakiramdam ni Alathea tungkol sa event nang marinig ang sinabi nito. Akala niya kasi ay nasira iyon dahil sa nangyari kay Elliot.

"I'll be back, son. Babalik ako maaya kapag gising na si Elliot," malambing na paalam ni Elijah kay Elias at ginulo ang buhok nito. Hindi na ito nag-abala pa lingunin si Alathea at tumalikod na.

Naglakad ito habang inaalis ang suot na jacket at inabot sa lalaki. Nasa pinto na ang mga ito nang bumalik ang lalaki, para ibigay ang jacket kay Alathea.

"Ma'am, pinabibigay ni Sir."

Napatitig doon si Alathea at tinanaw ang playing si Elijah, bago kinuha ang jacket at isunot iyon.

Babalik si Elijah...

Hindi maiwasan ang hindi makaramdam ng takot ni Alathea sa pagbalik ni Elijah. Baka totohanin nito na kunin ang mga anak niya at talagang ilayo sa kanya.

"Mama..." 

Tumingin siya sa anak na kanina pa pala nakatitig sa kanya.

"Elias."

"Siya ba talaga ang Papa namin?"

Nakagat niya ang ibabang labi. Wala na siyang magagawa para itago pa ang katotohanan. Alam niyang hindi papayag si Elijah na hindi kilalanin ng kambal bilang ama ng mga ito.

"T-Totoo, anak," parang hirap niyang sabi.

Minsan lang ngumiti si Elias, kaya hindi niya inaasahan na ngingiti ito sa sinabi niya. Masasabi niyang masaya ito ngayon.

"Talaga, Ma? Ibig sabihin buo na tayo? Magkakasama na tayo?"

Hindi...Hindi iyon mangyayari dahil wala namang pagmamahal sa kanilang dalawa para magsama.

Gusto iyon sabihin ni Alathea sa anak, pero alam niyang hindi pa maintindihan nito ang sitwasyon na meron silang dalawang ni Elijah.

"P-Pag-uusapan namin... ng Papa niyo," iyon na lang ang tanging naisagot niya sa anak at napahawak sa suot na jacket.