“หมอก็พูดไปงั้นแหละ ฉีดยงฉีดยาอะไรล่ะ ฉันออกไปส่งขนมก่อน” ฉันต้องรีบหนีไป ก่อนที่แพรจะซักไซ้ไล่เลียงไปมากกว่านี้ เรื่องแบบนี้เค้าเล่าให้กันฟังซะที่ไหน ฉันก็เป็นอายนะเว้ย!!“อย่าหนีดิวะ มาเคลียร์ก่อน” เสียงของแพรไล่หลังมา ฉันคว้าตระกร้าขนมเดินราวกับวิ่งออกจากร้านทันทีSun talksผมกำลังตรวจคนไข้วอร์ด
19. มีแฟนแล้ว[ พริม จะให้หมออยู่ข้างนอกอีกนานไหม ] หมอซันที่ตอนนี้ยืนอยู่ร้านของฉันสองชั่วโมงแล้ว“หมอ ก็กลับไปสิ พริมไม่ได้ให้รอ”[ หมอก็บอกแล้วไง หมอไปซื้อแหวนให้พริม ไม่ได้ไปแอ๊วสาว ]“ร้านเพชรก็มีตั้งหลายร้าน หมอยังเลือกไปซื้อร้านยายโนตม หมอคิดอะไรกับยัยมิลค์โนตมใช่ไหม”[ ไม่ได้คิดอะไรเลย หมอแค
20. อดทน...(1)พอออกจากห้องตรวจ OPD ผมลากร่างที่ไร้วิญญาณจากการเข้าเวรติดกันสองคืน ถามว่าได้นอนมั้ย? ช่วงนี้ถือคติที่ว่านอนน้อยแต่นอนนะ แต่ถึงจะเหนื่อยกับงานแค่ไหน แค่ได้เห็นหน้าแฟนสาวสุดที่รัก ผมก็รู้สึกหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เพราะเธอจะเข้ามากอดผมพร้อมรอยยิ้ม ถามผมว่าวันนี้อยากกินอะไร เหนื่อยมั้ย?
“ผมและภรรยากลัวแกไม่รอดเพราะพริมตัวเล็กมาก แต่ปาฏิหาริย์ก็มีจริงพริมรอดมาได้ แต่ต้องแลกมากับโรคภัยตอนเด็กพริมป่วยบ่อยมากตัวก็เล็กกว่าเพื่อนๆวัยเดียวกัน ไม่นานนักภรรยาผมก็จากไปโรคร้ายคร่าชีวิตเธอไปจากผมและพริม หมอเชื่อมั้ยผมไม่กล้าแต่งงานใหม่ อย่างที่บอกผมรักพริมมากกว่าชีวิต ผมจะไม่แบ่งความรักของผมให
21. อดทน (2)วันที่หนึ่ง...ผมเข้ามาในห้องพักแพทย์เมื่อคืนผมนอนไม่หลับเลย ในหัวของผมมีแต่ภาพของพริม..เธอเป็นหมอนข้างมีชีวิตที่ผมขาดไม่ได้..ผมทนไม่ไหวโทรศัพท์ไปหาเธอ แน่นอนว่าเธอปิดเครื่อง ผมส่งไลน์ไปเผื่อเธอเปิดเครื่องเธอจะได้อ่านข้อความของผมRungsiman’s Sun : ซันนอนไม่หลับคิดถึงพริมมากRungsiman’s S
“แพร ซันขอยืมรถหน่อยสิ”“ซัน ถ้าจะโง่ขนาดนี้ ให้ยายพริมทิ้งไปเลยดีกว่า อดทนได้ตั้งหลายวัน” แพรต่อว่าผมระคนหมั่นไส้“ก็ซันแค่คิดว่าซันอาจจะดูแลพริมได้ไม่ดีเหมือนพ่อพริมว่า แต่ซันก็ทบทวนดูแล้วทำไมซันต้องเลิก ซันก็เป็นคนที่รักพริมมากคนหนึ่ง ซันจะไม่ยอมแพ้” ผมพูดอย่างมั่นใจ ผมจะพาพริมคืนมาให้ได้“คิดได้
22. Hello Bangkok (1)วันหนึ่งในขณะที่ฉันกับหมอซันกำลังทานอาหารเย็นในร้านของฉัน“สามวันนี้ซันจะอัดเวรนะ คงไม่ได้เจอกัน”“ค่ะ” ฉันตอบรับอย่างเคยชินบางทีสี่วันติดกันที่ฉันกับหมอซันไม่ได้เจอกัน เป็นเรื่องธรรมดามากๆ หลังๆฉันพอจะเข้าใจระบบการทำงานของเขาแล้ว ซึ่งมันไม่ได้มีเวลาตายตัว บางทีบอกว่าจะเลิกสี่โ
“ไม่เป็นไรครับ” หมอซันพูดเสียงเรียบไม่ได้มีทีท่าเล่นหูเล่นตา อาจเพราะเขาเหนื่อยง่วงตาจะปิดแล้วมั้ง“พริมเข้าไปนั่งข้างในเลยนะ อยากนั่งติดหน้าต่างไม่ใช่เหรอ?” ฉันเดินเข้าไปด้านในสุดหมอซันนั่งตรงกลางยังเหลือที่ว่างตรงทางเดินอีกหนึ่งที่ เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด ผู้หญิงคนนั้นดันนั่งแถวเดียวกับเราและนั่งต
“พริม..ปวดท้อง” ฉันพูดด้วยเสียงแผ่วเบา อาการปวดเกร็งร้าวจากหลังลงมาถึงท้องน้อยจนฉันแทบจะทนไม่ไหว รู้สึกเหมือนมีน้ำค่อย ๆ ไหลออกมาจากช่องคลอด จากนั้นแพรก็ตรวจภายในเพื่อประเมินว่าปากมดลูกเปิดเท่าไหร่แล้วและจากนั้นก็ทำการอัลตร้าซาวน์ หมอซันบีบมือฉันแน่นพร่อมกับลูบผมฉันเบาๆ“ตอนนี้ปากมดลูกเปิดสี่เซ็นครึ
31. น้องพั้นซ์ สาวน้อยมหัศจรรย์ฉันตื่นมาด้วยอาการปวดหน่วงท้องน้อย ท้องแข็งเกร็งเหมือนลูกในท้องกำลังโก่งตัว ช่วงนี้ตอนกลางคืนแทบไม่ได้นอนเพราะปวดฉี่บ่อยมากแทบจะทุกสองชั่วโมง เมื่อคืนเลยเผลอนอนยาวและกลั้นปัสสาวะพอลุกไปเข้าห้องน้ำก็เหมือนฉี่ไม่สุดแสบไปหมด พอใช้ทิชชู่ซับเลือดสีแดงจาง ๆ ติดมากับกระดาษชำ
“พริมรู้ไหม ซันเวียนหัว คลื่นไส้ อ้วกได้สองวันแล้ว พยาบาลจิ๋วก็ทักว่าซันแพ้ท้องแทนพริม ซันไม่เชื่อเพราะคิดว่าพริมไม่ได้ท้อง แต่ตอนนี้เชื่อแล้วล่ะ ซันดีใจนะที่แพ้ท้องแทนพริม พริมจะได้ไม่เหนื่อย” ผมกอดพริมอย่างดีใจในที่สุดเราก็กำลังจะมีซันและพริมจูเนี่ยร์ซะที พอเราบอกเรื่องที่กำลังจะมีเจ้าเม็ดข้าว ทุก
30. เก่งมาจากไหน..ก็แพ้ (ท้อง) หัวใจอย่างเธอSun talksผมมีอาการเวียนหัว คลื่นไส้อาเจียนมาสองวันแล้ว ช่วงเช้าที่กำลังจะราวน์วอร์ด พยาบาลเจนถือชาร์ตคนไข้เดินตามมา อยู่ ๆ ผมก็เกิดอาการคลื่นไส้“พยาบาลเจนหมอขอตัวสักครู่” ผมวิ่งไปห้องน้ำที่ใกล้ที่สุด อ้วกทุกอย่างที่กินมาตอนเช้าจนหมด พอเดินออกมาจากห้องน้
“ชอบตั้งแต่แรกพบเลยค่ะ พริมปฏิญาณกับตัวเองว่าต้องเป็นภรรยาคุณหมอรังสิมันต์ให้ได้ค่ะ” คำตอบของพริมเรียกเสียงหัวเราะจากแขกที่มาร่วมงาน ดีที่ยังไม่ได้เล่าหมดว่าชอบหมอซันเพราะเขาบังเอิญได้เห็นน้องสาวตัวเอง ฉันมองยัยพริมสวมชุดเกาะอกลูกไม้สีขาวยืนเคียงข้างกับเจ้าบ่าวหนุ่มสุดหล่อแล้วยิ้ม..ต้องยินดีกับทั้งส
29. คำยินดี....Prae talksหกปีที่แล้ว...ฉันไม่ชอบการที่จะต้องอยู่กับคนเยอะๆ ต้องห้อยป้ายแขวนคอชื่อตัวเองตัวเท่าบ้าน โดนรุ่นพี่แกล้งให้ทำอะไรที่ตัวเองไม่อยากทำและไม่เคยทำ มันช่างน่าเบื่อจริงๆ สิ่งเดียวที่ฉันชอบคือการอยู่กับพริม คุยเรื่องไร้สาระ กินอาหารที่พริมทำ ดูหนังตลกๆแล้วหัวเราะกันเสียงดัง ที่พ
“พริมคงรู้เรื่องแล้ว ซันไม่มีทางเลือกจริงๆ”“ซันทำเพื่อครอบครัว พริมเข้าใจนะ ถึงตอนนี้พริมจะยังทำใจไม่ได้พริมก็จะขอรักซันแบบนี้ไปเรื่อยๆ พริมทำได้ใช่ไหม” น้ำตาคงไหลออกมามากเกินไป ถึงตอนนี้ฉันจึงกลั้นน้ำตาได้ ฉันยิ้มให้เขาถ้าส่องกระจกคงเห็นว่าเป็นยิ้มที่เศร้าแค่ไหน“ซันขอโทษ ซันเป็นลูกชายคนเดียวถ้าซั
28. แต่งกับงาน...“พริม ถ้าสักวันหนึ่งซันทำอะไรที่ผิดต่อพริม พริมรู้ไว้นะคนที่ซันรักที่สุดก็คือพริมคนเดียว” นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายของหมอซัน..จากนั้นเขาก็หายไปติดต่อไม่ได้สองวันเต็มๆ ที่ผ่านมาถึงแม้ว่าเขาจะขาดการติดต่อแต่ฉันก็รู้ว่าเขาอยู่ที่โรงพยาบาล แวะเอาข้าวเอาขนมไปให้เขาก็อยู่ตามวอร์ดต่างๆ ห้องพัก
“เค้าคงอยากมาเกิดแหละ ถึงทะลุถุงยางมาได้ แกต้องบอกหมอซันนะ จะได้รีบจัดงานแต่งงาน ท้องโตกว่านี้จะลำบาก พ่อแกเป็นคนมีหน้ามีตาในสังคมแกคงรู้ใช่มั้ย? ว่าเค้าจะนินทาว่ายังไง” ฉันถอนหายใจยาวๆ พ่อจ๋า..พริมขอโทษที่ทำให้พ่อขายหน้า..แต่พริมก็รักลูกของพริมเหมือนกัน..ฉันลูบท้องตัวเองเบาๆ อีกครั้ง...หมอซันกลับมา