10. ไกลแค่ไหน…คือใกล้Sun talksสองวันที่แล้ว…..ขณะที่ผมตรวจ OPD เสร็จ ผมออกมายืนสูดบรรยากาศที่หน้าโรงพยาบาล มุมนี้มองเห็นร้าน C'est très bon ได้อย่างชัดเจน ร้านกรุด้วยผนังกระจกรอบด้าน สามารถมองเห็นภายในร้าน ที่หน้าร้านผู้ชายตัวสูง มองจากระยะไกลยังรู้ว่าหน้าตาดี แทนที่ผมจะเอาเวลาพักไปซื้อขนมปังง่า
“ก็ฉันไม่รู้หนิ แต่ฉันก็ไม่ค่อยพอใจที่หมอซันอุ้มยายแพรอยู่ดี นั่นก็แสดงว่าหมอคงจะอุ้มผู้หญิงทุกคนได้” ภาพที่ยายแพรใช้มือโอบรอบคอหมอซันยังติดตาฉันอยู่“อีพริม นี่หึงเค้าเหรอ เมียก็ไม่ใช่ สติค่ะเพื่อน ไว้เป็นเมียเค้าก่อนค่อยตามไปตบอีแพร” เมียงั้นเหรอ? เมียมโนได้ไหมเมื่อคืนเค้าชวนทำลูกด้วยอ่า ถึงจะแกล้
11. ชอร์ตเบรดแมกคาเดเมียฉันตั้งใจทำชอร์ตเบรดแมกคาเดเมียตั้งแต่เช้าตรู่ ชอร์ตเบรดหอมๆ บรรจุในขวดโหลใส ฉันมองผลงานแล้วยิ้ม เป็น ชอร์ตเบรด ที่สมบูรณ์แบบมาก หมอซันต้องดีใจมากที่ฉันทำของโปรดให้ทาน อาจจะดีใจจนขอฉันแต่งงานก็เป็นได้Primrose : วันนี้พริมทำของโปรดหมอด้วยนะ ว่างตอนไหนคะ?รออยู่นานจนสามสิบนาท
“แอบลวนลามหมอรึเปล่า” หมอซันพูดทั้งๆที่หลับตา ละเมอป่ะเนี่ย? ฉันตกใจกำลังจะชักมือกลับแต่เขากลับกุมมือฉันไว้แน่น“หมอ แกล้งหลับใช่ไหม บอกมานะ” หมอซันลืมตาและลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว“หมอก็แค่อยาก…” หมอซันค้างไว้แค่นั้น ทำให้ฉันจินตนาการไปไกล อยากอะไร…ฉันจ้องหน้าเขาเพื่อรอคำตอบ ริมฝีปากอุ่นจัดทาบทับริม
12. มือปริศนาฉันนั่งมองขวดโหลขนมชอร์ตเบรดแมคคาเดเมียอย่างภูมิใจ เพอร์เฟคทุกชิ้นเลย มันช่างเป็นขนมนำโชคของฉันจริงๆ ก็เมื่อคืนหมอซันจูบฉัน หลังจากกินขนมนี่แล้ว พูดแล้วเขิน ฮือ…“ชอร์ตเบรดของแม่..” ฉันเอาขวดโหลบรรจุลงในถุงกระดาษ พร้อมนำส่งให้เจ้าของสุดหล่อ พี่จิ๋วบอกพิกัดที่หมอซันต้องไปราวน์วอร์ด ขณะท
“พริมเพื่อนรักไปทำอีท่าไหน ทำไมเดินอย่างนั้น” พยาบาลเจนยกยิ้ม แววตาเยาะเย้ย“เรื่องของฉันป่ะ” ฉันไม่ได้อยากเสวนากับสองคนนี้สักเท่าไหร่“แพร หมอซันเค้าจะไปกินข้าวกับเธอไม่ใช่เหรอเย็นนี้” เจนพูดต่อหน้าฉันตั้งใจให้ฉันได้ยิน“ใช่ พอดีฉันไม่มีเวร หมอซันก็เหมือนกัน ก็เลยนัดกันกินข้าว”“โห หมอซันเอาเวลานอน
13. ตัวจริง…ยิ่งเจ็บ“พี่สาวคนสวยคะ น้องมิ้นท์ทำถูกไหมคะ” เสียงใสๆของน้องมิ้นท์เรียกสติของฉัน ที่กำลังเหม่อลอยไปไกล มือน้อยๆของน้องมิ้นท์กำลังนวดแป้ง เพื่อทำขนมปังไส้ครีมแบบง่ายๆ ฉันหันมายิ้มและพยักหน้าให้เด็กน้อย ระหว่างที่กำลังอบตัวแป้งขนมปัง เราก็เตรียมทำไส้ครีมชีส การทำขนมทำให้จิตใจของฉันสงบได้ม
“แกรู้เหรอว่าฉันรักซัน” หมออ้ายที่ตอนนี้เหมือนผู้ชายที่ฉันไม่เคยรู้จัก หมออ้ายคนที่อารมณ์ดี สุภาพ ยิ้มเก่งหายไปไหนแล้วนะ“แพรรู้มาตลอด แพรเคยเห็นหมออ้ายแอบหอมแก้มซันตอนหลับในห้องพักแพทย์” เรื่องราวมันช่างหักมุมจนคาดไม่ถึง“แล้วหมออ้ายจับพริมมาทำไม หมอซันไม่ได้ชอบพริมซะหน่อย” ฉันแทบจะร้องตะโกนใส่หมออ
“พริม..ปวดท้อง” ฉันพูดด้วยเสียงแผ่วเบา อาการปวดเกร็งร้าวจากหลังลงมาถึงท้องน้อยจนฉันแทบจะทนไม่ไหว รู้สึกเหมือนมีน้ำค่อย ๆ ไหลออกมาจากช่องคลอด จากนั้นแพรก็ตรวจภายในเพื่อประเมินว่าปากมดลูกเปิดเท่าไหร่แล้วและจากนั้นก็ทำการอัลตร้าซาวน์ หมอซันบีบมือฉันแน่นพร่อมกับลูบผมฉันเบาๆ“ตอนนี้ปากมดลูกเปิดสี่เซ็นครึ
31. น้องพั้นซ์ สาวน้อยมหัศจรรย์ฉันตื่นมาด้วยอาการปวดหน่วงท้องน้อย ท้องแข็งเกร็งเหมือนลูกในท้องกำลังโก่งตัว ช่วงนี้ตอนกลางคืนแทบไม่ได้นอนเพราะปวดฉี่บ่อยมากแทบจะทุกสองชั่วโมง เมื่อคืนเลยเผลอนอนยาวและกลั้นปัสสาวะพอลุกไปเข้าห้องน้ำก็เหมือนฉี่ไม่สุดแสบไปหมด พอใช้ทิชชู่ซับเลือดสีแดงจาง ๆ ติดมากับกระดาษชำ
“พริมรู้ไหม ซันเวียนหัว คลื่นไส้ อ้วกได้สองวันแล้ว พยาบาลจิ๋วก็ทักว่าซันแพ้ท้องแทนพริม ซันไม่เชื่อเพราะคิดว่าพริมไม่ได้ท้อง แต่ตอนนี้เชื่อแล้วล่ะ ซันดีใจนะที่แพ้ท้องแทนพริม พริมจะได้ไม่เหนื่อย” ผมกอดพริมอย่างดีใจในที่สุดเราก็กำลังจะมีซันและพริมจูเนี่ยร์ซะที พอเราบอกเรื่องที่กำลังจะมีเจ้าเม็ดข้าว ทุก
30. เก่งมาจากไหน..ก็แพ้ (ท้อง) หัวใจอย่างเธอSun talksผมมีอาการเวียนหัว คลื่นไส้อาเจียนมาสองวันแล้ว ช่วงเช้าที่กำลังจะราวน์วอร์ด พยาบาลเจนถือชาร์ตคนไข้เดินตามมา อยู่ ๆ ผมก็เกิดอาการคลื่นไส้“พยาบาลเจนหมอขอตัวสักครู่” ผมวิ่งไปห้องน้ำที่ใกล้ที่สุด อ้วกทุกอย่างที่กินมาตอนเช้าจนหมด พอเดินออกมาจากห้องน้
“ชอบตั้งแต่แรกพบเลยค่ะ พริมปฏิญาณกับตัวเองว่าต้องเป็นภรรยาคุณหมอรังสิมันต์ให้ได้ค่ะ” คำตอบของพริมเรียกเสียงหัวเราะจากแขกที่มาร่วมงาน ดีที่ยังไม่ได้เล่าหมดว่าชอบหมอซันเพราะเขาบังเอิญได้เห็นน้องสาวตัวเอง ฉันมองยัยพริมสวมชุดเกาะอกลูกไม้สีขาวยืนเคียงข้างกับเจ้าบ่าวหนุ่มสุดหล่อแล้วยิ้ม..ต้องยินดีกับทั้งส
29. คำยินดี....Prae talksหกปีที่แล้ว...ฉันไม่ชอบการที่จะต้องอยู่กับคนเยอะๆ ต้องห้อยป้ายแขวนคอชื่อตัวเองตัวเท่าบ้าน โดนรุ่นพี่แกล้งให้ทำอะไรที่ตัวเองไม่อยากทำและไม่เคยทำ มันช่างน่าเบื่อจริงๆ สิ่งเดียวที่ฉันชอบคือการอยู่กับพริม คุยเรื่องไร้สาระ กินอาหารที่พริมทำ ดูหนังตลกๆแล้วหัวเราะกันเสียงดัง ที่พ
“พริมคงรู้เรื่องแล้ว ซันไม่มีทางเลือกจริงๆ”“ซันทำเพื่อครอบครัว พริมเข้าใจนะ ถึงตอนนี้พริมจะยังทำใจไม่ได้พริมก็จะขอรักซันแบบนี้ไปเรื่อยๆ พริมทำได้ใช่ไหม” น้ำตาคงไหลออกมามากเกินไป ถึงตอนนี้ฉันจึงกลั้นน้ำตาได้ ฉันยิ้มให้เขาถ้าส่องกระจกคงเห็นว่าเป็นยิ้มที่เศร้าแค่ไหน“ซันขอโทษ ซันเป็นลูกชายคนเดียวถ้าซั
28. แต่งกับงาน...“พริม ถ้าสักวันหนึ่งซันทำอะไรที่ผิดต่อพริม พริมรู้ไว้นะคนที่ซันรักที่สุดก็คือพริมคนเดียว” นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายของหมอซัน..จากนั้นเขาก็หายไปติดต่อไม่ได้สองวันเต็มๆ ที่ผ่านมาถึงแม้ว่าเขาจะขาดการติดต่อแต่ฉันก็รู้ว่าเขาอยู่ที่โรงพยาบาล แวะเอาข้าวเอาขนมไปให้เขาก็อยู่ตามวอร์ดต่างๆ ห้องพัก
“เค้าคงอยากมาเกิดแหละ ถึงทะลุถุงยางมาได้ แกต้องบอกหมอซันนะ จะได้รีบจัดงานแต่งงาน ท้องโตกว่านี้จะลำบาก พ่อแกเป็นคนมีหน้ามีตาในสังคมแกคงรู้ใช่มั้ย? ว่าเค้าจะนินทาว่ายังไง” ฉันถอนหายใจยาวๆ พ่อจ๋า..พริมขอโทษที่ทำให้พ่อขายหน้า..แต่พริมก็รักลูกของพริมเหมือนกัน..ฉันลูบท้องตัวเองเบาๆ อีกครั้ง...หมอซันกลับมา