Chapter 64 Hindi ako mapakali sa aking kinatatayuan, kaya. agad kong tiningnan ang location kung saan imposibleng dinala ang mga kambal. Nakita ko na Hindi pa ito malayo sa mansyon ni Dave kaya agad akong umalis lulan sa ng aking sasakyan. Pumunta muna ako sa safehouse ko upang kumuha ng mga magagamit ko sa pag sagip sa akin mga Anak. Kahit na alam kong may alam ito sa pakikipag-laban ay di parin maiwasang mag-alala dahil 7 years old pa ang dalawa at mayalakas ang kanilang makakalaban kaya Hindi ko maiwasang kabahan kung ano mang ang mangyayari sa kanilang dalawa. "Mga anak, hintayin nyo lang si Mommy ililigtas ko kayong dalawa," bulong ko sa hangin habang nagmamaneho patungo sa safehouse. Pagdating ko doon ay agad akong nilagay ang password pagkatapos ay agad akong pumasok sa lalagyan ng mga armas para sa aking gagawing misyon. Pagkatapos kung kunin ang lahat na kailangan ko ay nagmamadali akong umalis patungo sa location kung nasaan ang mga kambal. Habang nasa biyahe ako
Chapter 65 Andito ako ngayon sa isang masukal na daan kung saan dumaan ang mga kalabang tumakas. Hanggang nakita ko ang isa sa kanila, walang dalawang isip na binaril ito dahilan upang bumagsak sa lupa. Nagpapatuloy lang ako sa kakalakad hanggang may nakita akong isang kweba, hindi lang ito ordinaryo kweba. Papasukin ko sana ngunit nmay mga batong na ka harang dito. Hanggang may napansin akong na ka ukit doon kaya agad ko itong binasa. Ngunit ni isa ay wala akong natatandaan hanggang na-alala ko tuloy yung last misyon namin ni Sky sa Germany, ganito rin ang na ka sulat doon kaya. Kahit ganoon pa man ay binasa ko parin kahit na dumudugo na ang utak ko sa kakaintin sa na ka sulat doon. ‘Ich bin nicht lebendig, aber ich wachse; ich habe keine Lungen, aber ich brauche Luft; ich habe keinen Mund, aber Wasser tötet mich. Was bin ich?’ Kahit na di ko maintindihan ay agad kong binigkas na 'Feuer' kung sa Tagalog pa ay Apoy. Pag bigkas ko ah agad namang gumulong ang mga bato u
Chapter 66 Hindi ko namalayan na napakabilis pala ang pag mamaneho ko kung Hindi ako sinabihan sa Ama ni Dave. "Iha!" pukaw na sabi sa Ama ni Dave. "Hindi ako namatay sa mga dumukot sa akin at pagpapahirap nila. Mamatay ako sa nervous dahil sa subrang bilis ng iyong pagmamaneho." "Pasensya na po Mr Santiago." Nagbuntong hininga ito saka ako sinagot. "Walang anoman." Ang dalawang oras ng lag bibiyahe namin ay naging isang oras lamang. Pagdating namin sa Ospital ay agad kaming pumunta sa Information Areas upang tanungin kung saan ang operating room. Agad naman itong tinuro sa nurse kaya agad kaming pumunta doon. Habang naglalakad kami patungo doon ay di ko maiwasang kabahan hanggang natanaw ko ang kaibigan ni Dave sina Alex at James na balisa. Agad naman tinawag ni Mr Santiago ang dalawa. "James, Alex!" Sabay-sabay silang lumingon sa aming direksyon. Nakita ko sa kanilang mga mata ang takot at lungkot na kinabahala ko ng lubusan. "Kumusta ang lagay ng Anak ko?"
Chapter 67 "Mommy!" tawag sa akinh anak na si Zenna. Kaya agad akong lumuhod upang mayakap ng maayos. "Are you alright Mom?" tanong naman sa aking isang anak na si Zenno. "Yes! I'm fine," sabi ko sa kanilang dalawa. "Don't worry about me." Habang hinahaplos ang ulo nilang dalawa hanggang ngayon ay nakayakap pa rin sa 'kin. "How about to Dad, Mom?" tanong ni Zenno. "Y-your Dad," tumikhim muna ako dahil may kung among bumabara sa aking lalamunan. "Y-your Dad are still under observation, k-kung hindi ito magising ng 2 or 3 days, idedeklarang comatose ang inyong Dad." Masakit sa akin ang aking nasaksihang tumutulo ang kanilang mga luha kaya agad ko silang niyakap ng mahigpit. "Shhhhhh! tahan na Twins makakaya ng Dad nyo. Lalaban ang Dad n'yo sa kan'yang kalagayan," pang-aalo ko sa kanilang dalawa. "Kailangan strong tayo upang lalong lalaban ang Dad ninyo, maari ba?" Agad namang nag-sitanguan naman ang dalawa. Hanggang nag Salita si Xenno. "Mom!" tawag nya sa akin
Chapter 68 Hindi ko na malayang nasa tabi na pala ako sa kan'ya at hinahawakan ang kamay nito habang tumutulo ang mga luha ko sa aking mga mata. "I'm sorry Dave, nag dahil sa akin ay andyan ka. Na ka higa at maraming aparatong nakadikit sa iyong katawan. Hayaan mo aalagaan kita sa maabot kung makakaya, kaya gising kana please," sabi ko dito. "Dad, please wake-up," sabi naman ni Xenna sa kan'yang Daddy habang hinahaplos ang mukha ni Dave. "Dad, wake-up!" sabi nito. "You said and promised us, you will marry our Mom? What will you do if you don't wake up," dag-dag nitong sabi ni Xenno sa kan'yang Daddy. Hanggang tumunog ang makina sa life-support nito kaya labis akong kinabahan at natakot, agad kung pinindot ang reb button sa uluhan nito. Ilang sandali ay agad namang dumating ang mga Doctor at nurse upang gawin ang kanilang dapat gawin. Labis ang iyak ng kambal dahil sa pagkabigla at takot kung anong nangyayari sa kanilang Ama. Sinabihan kami sa Doctor na lumabas muna ka
Chapter 69. TANGHALI. Kasulukuyang kaming manghalian sa loob ng silid ni Dave kasama ang mga Kambal. Sa subrang katahimikan ay ni isa sa amin ay hindi nag salita. Hanggang nakarinig kami ng isang umuungol kaya agad kaming napatingin sa direksyon ni Dave kung saan ito na ka higa. Pagkakita namin ay agad kaming napa tayong at pumunta sa kan'yang hinigaan. Pero tinawag muna namin ang Doctor upang masuri kung wala bang masama o mali kay Dave. "Dave!" "Dad!" "Anak!" "Daddy!" Sabay naming sambit pero walang reaction kaming nakikita kaya kinabahan kaming lahat. Ilang sandali ay dumating na ang Doctor na s'yang susuri kay Dave. "how is my son Doc?" tanong sa Ama ni Dave. "Bakit wala itong reaction pagkakita nga sa aming tatlo, ni hindi nya kami nakilala," sabi ko sa Doctor. "I'm sorry! Some memories are lost to him, you and your twin children are one of them, except for his parents," parang bombang sumabog sa aking pandinig sinabi ng Doctor. "But don't worry. Four or S
Chapter 70 Pagkatapos sabihin ni Elder Dark Mondragon ay agad kong tinawagan si Sky at sinabi ko dito ang balak, agad naman itong pumayag pero pag-isipan ko muna mabuti kung tuluyan na ba akong aalis bilang aasassin. Pero sa ngayon ay sinabi n'ya sa akin na kailangan naming umalis upang maging malinaw ang lahat. Upang maliwanagan ang aking puso at isipan. Habang nasa biyahe ako pabalik sa aking mansyon ay may napansin akong sumusunod na ka motor kaya agad kung kinuha ang aking baril dahil kung masama itong tao ay agad akong maka dipensa sa aking sarili. Hanggang umilaw ang traffic lights ng red kaya agad akong huminto. Dahilan upang huminto rin ang na ka motor sa aking tabi ng aking sasakyan. Hanggang bigla na lang itong nag-labas ng baril at tinutok sa akin direction. Buti na lang at bullet proof ang ginamit ko upang hindi matablan ng bala. Hindi ko alam kung sinong nais pumatay sa akin kaya kailangan kong malaman kung sinong mag utos dito. Agad kung binuksan ang pintuan saka
Chapter 71 HABANG, habang nasa himpapawid kami ay mapait akong ngumiti, dahil pangalawang pagkakataon na iiwan ko si Dave, ngunit ngayon ay may kaibahan dahil hindi lang ako mag-isang nag iwan dito kundi tatlo na kami. Ilang mga oras ang lumipas ay nakarating na kami sa Spain. Kaya agad ko silang ginising upang maihanda na nila ang kanilang sarili. "Twins wake-up, we are here!" sabi ko sa kanila. "Get ready, because the airplane we boarded will soon," dag-dag kong sabi sa dalawa. Agad naman nilang inayos ang kanilang sarili. Hanggang lumapag na kami. Pinauna ko muna ang ibang pasahero upang hindi kami magsik-sikan paglakad. "Let's go Mom," sajo ni Xenno hanggang hawak ang kamay sa kanyang kakambal. Alam na talaga kung anong dapat nitong gawin. Hanggang na ka labas na kami at agad naman naming marinig ang pa welcome ng mga staff sa airport sa Spain. BIENVENIDO A ESPAÑA. (WELCOME TO SPAIN.) "Sa wakas ay nakarating na tayo mommy," (Por fin llegamos Mami,") sahi ni