Chapter 135 Pagdating namin sa loob ay agad ko itong hinaplos nga nakatayo. Nais kong tanungin kong sino ang mastermind ng lahat, bakit dinukot ang babae at saan iyo dinala. Ngunit nag na matigas nito kaya agad kong hinagupit ng latigo ang kanyang katawan. "Uulitin ko ang aking tanon, sinong mag utos sayo? sinong mastermind? saan ninyo dinala ang babae?" "Hindi ko alam, ahhhhh!" Sigaw nito habang hinampas ko iyon ng latigo. Ang bihag na aking nilapitan ng latigo ay patuloy sa pag-iyak at pagngingitngit sa sakit. Nagpatuloy ako sa pagtatanong, "Kailangan mong sabihin sa akin ang katotohanan. Kung hindi, hindi ka makakatakas sa parusa,' malamig kong sabi. Sa gitna ng aming pag-uusap, biglang may dumaang na kasamahan ko bilang assassin. Agad silang lumapit sa amin at nagtanong, "Anong mayroon?" sabay nilang tanong. Ngunit hindi ko sila binigyan ng pansin. Dahil determinado akong malaman ang buong katotohanan sa likod ng kaganapan na iyon. Sa kabila ng pagdating ng iba p
Chapter 136 "Oo, Aldred!" sambit ko dito. Agad itong tumayo saka nagtungo sa akin, ang akala ako ay susunggaban nya ako ng suntok pero agad na lang nya akong niyakap ng mahigpit. Dahil nandidiri ako sa kanyang amoy hindi ko matiis ang kanyang baho kaya malakas ko itong tinulak. "Oh my, Xenna! Dito ka lang sabay nating pagharian ang buong mundo," baliw nitong sabi. "Pasensya na, Aldred. Kailangan kong gawin ito sayo!" sabay pisil sa kanyang leeg kaya bumagsak ito sa sahig. Napailing na lang ako dahil para itong baliw kung kumilos. Hanggang nakita ko ang isang phone na umiilaw kaya agad ko iyong nilapitan saka tiningnan. Boss calling. . . "Boss? Kung ganoon may mas malaking tao pa pala ang nasa likod ng lahat na ito?" tanging bigkas ko. Kaya agad kong pinindot ang answer button. "Where are you, you idiot! The buyers have been waiting since earlier. Where are the other women because of you went straight to the warehouse to sell. Now!" galit nitong sabi. Agad ko
Chapter 137 Pagkatapos kong nadala sa madilim na parte ay maingat ang mga galaw ko saka iniisa-isa ang mga nagbabantay sa labas hanggang naubos ko silang lahat. Kaya mabilis ang aking kilos pumunta sa may entrance upang makapasok sa loob. Hindi gaano ka maliwanag ang paligid kaya napangiti ako dahil pabor sa akin ito. Sumilip ako sa isang pintuan na may nakatayong apat na armadong mga lalake. Kaya binaling ko sa aking gilid ng may nakita akong isang hagdan paakyat walang atubiling umakyat ako doon hanggang makarating ako sa may itaas kaya kitang-kita ko ang nangyari sa ibaba. Kahit salamin ang naging pundasyon ay hindi hadlang upang hindi ko maaninag ang aking sadya walang iba kundi si Bea. Hanggang nagsimula na itong nagbintahan kaya agad kong hinanda ang aking sarili. "The real battle begins now." Ngising sambit ko saka ko tinali ang dala kong manipis na tali kahit anong titig ay hindi ito makita. Kahit manipis lang ito pero matibay, pagkatapos kong tinali sa isang baka
Chapter 138Marcos POVNasa opisina ako sa ospital, kung saan ako nagtatrabaho. Hindi na ako umuwi pagkatapos ng party na dinaluhan ko, nang may kumatok sa pinto ko. Agad ko itong binuksan."Doc Marcos, may pasyente pong bagong dating, kritikal ang kondisyon!" sabi ng isang nurse.Agad akong lumabas ng opisina at nagtungo sa operating room. Habang papalapit kami, nakaramdam ako ng kaba na hindi ko maipaliwanag. Nang makita ko ang pamilyang Santiago, nag-aalala sila at duguan ang damit ni Enno, ang panganay na anak ng mga Santiago."Magandang gabi, Mr. Santiago!" bati ko sa kanila."Doc Marcos!" sigaw ng ama nila. "Iligtas mo ang aming Prinsesa!" pagmamakaawa niya.Napako ako sa kinatatayuan ko. Agad akong nagmadaling pumasok sa emergency room para makita kung sino ang tinutukoy nila. Kahit na kinakabahan ako, gusto kong makita at malaman ang katotohanan.Pagpasok ko sa loob, nakita ko agad ang babaeng nag-aabala sa akin noong nasa party ako kahapon. Duguan ang mukha niya, at napako an
Chapter 139Hanggang inilipat si Xenna sa recovery room Kaya agad kami nagtungo doon. Nakita ko ang kanilang bawat galaw na hindi basta-basta ang kanilang kinatatayuan buhay. Habang naglalakad kami ay maraming mga bagay ang pumapasok sa aking isipan ang katahimikan namin ay biglang naputol ng may biglang nagsalita sa aking likuran. "Mar," napahinto ako dahil iisa lamang ang tumawag sa akin ng ganoon pangalan walang iba kundi si Bea. "Patawad!" bigkas nito kaya agad akong lumingon pero iba ang nakita kong Bea ang niyang nakasama ko sa bahay ay maraming piklat sa mukha subrang kalunos-lunos ang sinapit nito kung sino man ang maygawa nito. "Sino ka?" tanging tanong ko. "A-ako si Bea, ang totoong Bea na kababata mo!" bigkas nito na may luhang tumulo doon. "Paanong?" "Ang kasama-sama mo ay hindi ako, ang kakambal ko ang lagi mong kasama na syang dahilan kung bakit nagkaganito ako," sabi nito. "Pero ako naman ang dahilan pagka-comatose ng babaing pinakamamahal mo, kung hindi nya ako o
Chapter 140 LUMIPAS ang mga araw, buwan at taon ay natanggap ako ang isang mensahe galing sa pamilya ni Xenna. Ang mensahe ay naglalaman ng mga larawan ng aming anak, laking tuwa ko dahil hindi lang isa kundi tatlo ang naging anak namin na kinawayan ko ng lubusan lalo na't nagiging malusog at masigla ang mga ito. Ang aking puso ay nag-init sa pagmamahal, sa pag-asa na makikita silang tatlo ng personal. Sa mensahe, sinabi ng pamilya ni Xenna na nagpapasalamat sila sa aking pag-aalaga kay Xenna. Pinapaliwanag nila sa akin kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa sila bumalik. Nagkaroon pala ng temporary amnesya si Xenna kaya hanggang ngayon ay hindi pa sila nakabalik sa Pinas. Sa sandaling iyon, nagpasya ako. Hindi ko maaaring hayaang mawala sa akin ang aking pag-asa. Hindi ko maaaring hayaang mawala ang aking pagmamahal kay Xenna at sa aming tatlong mga anak. "Maghihintay ako!" yang ang bigkas ko sa akin sarili. "Maghihintay ako ng araw na makikita ko ulit silang apat, na
Chapter 141 Habang magkasama kaming naglalakad, nagkuwentuhan kami tungkol sa mga nangyari sa aming buhay habang magkalayo. Ikinuwento ni Xenna ang mga bagong kaalaman at karanasan na nakuha niya, at ako naman ay nagbahagi ng mga alaala at mga pangarap na patuloy kong pinanghahawakan. Nang makarating kami sa isang maliit na cafe, umupo kami at nag-order ng mga paborito naming pagkain. Habang hinihintay ang aming order, hindi ko mapigilan ang pagtitig kay Xenna at sa kanilang anak. Ang kanilang presensya ay parang panaginip na nagkatotoo, isang himala na hindi ko inasahan. "Salamat sa lahat ng ginawa mo para sa amin," sabi ni Xenna, hawak ang aking kamay. "Hindi namin makakayang harapin ang lahat ng ito kung wala ka." "Ikaw ang nagbibigay sa akin ng lakas," sagot ko, tinitignan siya ng buong pagmamahal. "Hindi ko kayang mawala kayo sa buhay ko." Habang kumakain kami, puno ng tawanan at kwentuhan ang aming mesa. Ang mga sandaling iyon ay nagbigay sa akin ng pag-asa at kasiyahan na
Chapter 142 Xenna POV Ligid sa kaalaman ni Marcos ay bumalik na ang aking alaala ngunit hindi ko ito sinabi. Kaya kami bumalik dahil may banta sa kanyang buhay at ngayon ay andito kami sa bahay ng nais pumatay sa kanya, ang kanyang matalik na kaibigan. Habang nagkakasiyahan sila, pasimple kong nilagyan ng maliit na camera ang bawat sulok nito. Hindi ako takot na isama ang tatlo naming anak na 3 years old dahil andyan sina Mommy at Daddy, laging nakabantay sa amin. Flashback "Ano 'to, Mom, Dad?" tanong ko sa kanilang dalawa. "Yan ang last misyon mo, Xenna," sagot ni Mommy. "Basahin mo ang detalye," bigkas ni Dad. Kaya agad ko iyong binasa. "Rolando Tolentino, kababatang kapatid ni Marcos Gonzalez. Isang drug dealer at nais patayin ang kanyang matalik na kaibigan dahil sa pagkawala ng kakambal ni Bea," yun ang nabasa ko sa impormasyon. "At siya rin ang dahilan kung bakit nawawala ka sa iyong sarili kapag nakita mo ang iyong dugo, Xenna. Ang taong nais kang patayin noong bata ka