Kinabukasan nakalabas na rin ng hospital si Jessy, kami na ang naghatid sa kanya mismo sa unit niya at nang nasigurado naming okay na siya ay umuwi na rin kami.Nang makauwi na kami ng bahay ay dumiretso na ako sa aming silid at tumungo sa banyo upang maligo. Si Damsel ay siyang nagprisintang magluto ng meryenda namin.Malamig na ang ulo niya kumpara kahapon, mahimasmasan na. Tinapos ko agad ang pagligo at tumungo na sa closet. Sinuot ko ang usual kong pambahay, short at spaghetti top. Tumungo ako sa kusina at naamoy ko na agad ang toast garlic bread."Masarap ba iyan?" pabirong tanong ko ng makalapit ako sa kanya.Ngumisi siya. "What a question." Yabang.Naalala ko ang kapatid niya, ang kaso ay nagaalangan ako kung itatanong ko ba sa kanya kung alam niya bang dumalaw ito kay Jessy kahapon? Siguro naman alam niya kahit wala siya ro'n."Hmmm... your brother showed up yesterday. Alam mo?" Hindi ko na nga napigilan ang bibig ko.Expected ko mag-iiba ang timpla niya ngunit tumango lang s
Ngayong araw na gaganapin ang gender reveal party na inihanda namin, we have early preparations, imbitado ang mga malalapit na kaibigan at mga relatives. Hindi na rin lingid sa kaalaman nilang nag-under go kami ng surrogacy kaya hindi na sila nagulat sa party-ing inilunsad namin.Narito na ang mga iilan at ang iba ay paparating pa lang, I'm already prepared kanina pa ako nakapag-ayos. I'm wearing a hanging dress loose short sleeves na may disenyong minimalistic blue and pink lines pairing silver sandals. Pareho kami ni Jessy ng suot. Hindi pa siya lumalabas ng guest room kaya ako pa lamang ang sumasalubong sa mga dumarating na bisita. Dito namin napiling ganapin ang party sa bahay dahil malawak naman ang garden, panapat sa malakihang okasyon para sa mauntian o maramihang mga bisita.Nasa silid pa namin si Damsel at hindi pa rin siya bumaba kaya pumasok muna sa loob at pumanik sa silid namin para tawagin ito. Pagpasok ko ng silid ay naabutan ko siyang may kausap, lumingon siya sa gaw
Kagaya ng sinabi ni Damsel, ayaw niya na kaming mangialam kung ano man mayroon doon sa dalawa. Nagtataka lang din naman ako kung bakit sa dinami-rami ng lalaki, ba't kapatid pa ni Damsel ang magkaka-interes kay Jessy?Duda ako kung may alam din ba ito sa relasyon ni Damsel at Jessy noon. Parang kung iisipin napakapangit na ideyang may namamagitan sa kanilang dalawa gayong nanggaling na si Jessy sa kapatid niya?Unti-unti nang nagpapaalam ang mga bisita, iilan na lang ang mga naiwan. Pagabi na rin, ang iba ay nagkakasiyahan sa pagiinuman, karamihan ay mga relatives na namin.Napansin ko ang pananahimik ni Damsel kaya hinawakan ko ang braso niya para kunin ang kanyang atensyon. Gulat pa itong bumaling sa 'kin."Anong iniisip mo?" tanong ko kahit alam ko naman kung ano.His brother's presence has a bad impact on his parents. Hindi nila gustong makita ito at naging dahilan pa ng maagang pag-alis ng Mommy at Daddy niya, hindi maatim ang presensya ni Ryke."Sinabihan ko na siyang h'wag nang
"Damsel naman! Akala ko ba noong una ayaw mo siya rito? Bakit bigla nagbago ang isip mo at nagawa mong magdesisyon ng hindi man lang ako tinatanong?" puno ng iritasyon kong litansya sa kanya at hindi na napigilan ang pagtaas ng boses ko.Sigaw agad ang bungad ko sa kanya pagkapasok namin ng aming silid. Hindi ko lang din kasi talaga maintindihan. Idagdag pa na naabutan ko sila kanina ni Jessy mukang palagay na ulit at nagtatawanan pa?"I told you, I forgot to tell you!" he fired back.I mocked. "Rason ba iyan? Imposible namang nakalimutan mo at talagang nang-by passed kayo, ano? Pala-desisyon? Walang tanong, tanong, ah!" "Look, Jessa. Akala ko ba gusto mo matutukan natin si Jessy? Hindi ba nga pabor ka dumito siya? Ikaw nga nga nag-suggest noong una, tapos magagalit ka ngayon?"It seems like he don't get my point here."Noong una iyon! Pero hindi naman ang pagtira niya ang point ko rito eh, iyung bigla mong pagbabago ng desisyon at hindi mo pa nagawang sabihin gayong araw-araw tayong
Isang umaga na naman nang makarinig ako ng hagikhikan, huli na akong nagising kaya nag-uumpisa na silang mag-umagahan.Napuyat ako kagabi sa mga papeles na kailangan trabahuhin, kahit hindi pa ako nakakapasok ng company ramdam ko na maraming trabahong naghihintay.Bago pa ako makarating sa dinning sinalubong na ako ng isa sa mga kasambahay na si Marites."Ma'am, magandang umaga ho. Pinagising kayo sa akin ni Sir kanina ang kaso mukang mahimbing pa kayong natutulog, hindi ko na po kayo inabala ulit, kakatukin ko na sana ulit kayo ngayon, gising na pala kayo."Tumango ako sabay ngumiti lang at dumiretso na ako sa dinning kung saan masaya silang nag-uusap. "Sira ulo ka Damsel! Totoo?" Narinig kong saad ni Jessy sabay hagikhik.Nagtaas ako ng kilay, parang kahapon lang.Nag-angat ng tingin si Damsel sa akin. Tumayo siya at sinalubong ako ng halik sa aking noo. Seryoso ko lang siyang tiningnan alam kong basa niya ang nasa isip ko kaya napabuntong hininga siya."Goodmorning," malamyos ang b
"Good morning Ma'am! Welcome back!""Welcome back po Ma'am Jessa!"Maligayang bati sa akin ng mga karamihang empleyadong nakakasulubong ko sa lobby ng company building. Tanging ngiti lamang ang naging tugon ko sa kanila.Nakasunod sa 'kin ang aking assistant at secretary patungong elevator. I sighed heavily. Nakakapanibago, makalipas ng ilang taon na nasa bahay lang at inaasikaso ang asawa ay ngayon balik trabaho na."What's my schedule today?" tanong ko sa secretary kong si Sammy na yakap ang kumpol na mga folders."This morning po, you have a meeting with the board of directors Ma'am, and lunch meeting with Mr. Alfonso mamayang 12:00," sagot niya.Nang marating namin ang silid na pagdadausan ng pagpupulong ay agad na kaming pumasok at nandoon naghihintay na nga ang mga board members and I feel the familiar feeling in the work place.I walked, chin up and with poise. Everyone greeted me with a warm welcome and I said thank you to each one of them. This meeting is only about for welco
Humaba pa ang usapan patungkol din sa problema ni Mr. Alfonso sa aming production. Hindi na siya nang-usisa nang ipabatid ko sa kanya na hindi naman kami ganoon ka-close para magbigay impormasyon sa personal kong buhay."Dear, is that your husband?" tinuro niya ang lalaking kapapasok pa lang ng resto. "And he is with your twin sister?" dagdag niya pa.Agad akong napalingon at bumalatay ang kung ano sa 'kin habang pinagmamasdan silang papasok. Nakahawak si Damsel sa baywang ni Jessy na tila ba ingat na ingat siyang inaalalayan ito. Malaki ang ngiti sa mukha ni Jessy. They smile at each other happily muka silang couple kung titingnan, idagdag pa ang medyo halata nang tiyan ni Jessy.Akala ko ba may meeting? Kaya hindi ako nasamahan? Ayon naman pala, kapatid ko ang ka-lunch meeting. O mas tama pang sabihing lunch date? Gumuhit ang kirot sa 'kin batid nitong hindi ko gusto ang nakikita.Hindi ko namalayan ang paghigpit ng hawak ko sa kubyertos. Nagumpisang manginit ang gilid ng mga mata k
Weeks have passed and my work in the company went smoothly, ngunit sa bahay hindi ganoon. I tried hard to act normal na parang walang nangyari o wala akong nasaksihan. Umaakto akong wala na namang alam gaya lang noong una. I act foolish in front of these two fools.I talked to Damsel in the same normal manner, and to Jessy I remained my usual character. Hindi niya alam kung gaano ko na kagustong gasungutin ang mukha niya. Kaya lang siya narito dahil buntis siya, pero kung hindi may karapatan ako magpaalis.Nauna akong magising ng maaga, tulog pa sila. Tinulungan ko ang mga maids maghanda ng umagahan. Ngayon ko lang din natandaan ang pangalan iba sa kanila dahil naging busy ako at si Damsel ang nag-hire sa kanila. "Ang aga niyo pong nagising, Ma'am! Kami na po rito," saad ni Marites nang makita niyang kumikilos ako sa kitchen.Ngumiti ako. "Wala pa kayo, ako na gumagawa nito kaya I don't mind."Nagkatinginan sila at unti-unting nagpakawala ng ngiti at nagulat ako nang nagkumpulan sil
Nagising akong kulabo ang paningin hanggang sa unti-unting luminaw ang kapaligiran, puti ang kisame at dingding.I'm feeling groggy ngunit alam ko kung nasaan ako, I'm in the hospital. Huli kong natatandaaan nawalan ako ng malay dahil sa matinding pagkahilo.Unti-unti akong gumalaw para sana bumangon ngunit may kamay na humawak sa baywang ko."Don't move, Jessa." Para akong nananaginip...boses iyon ng asawa ko.Ang baritonong boses niya... siya ito.Mabagal akong bumaling sa gilid ko, I saw his serious face looking at me intently. Inabot ko ang pisngi niya pababa sa panga, his features are still the same from the last time I saw him, gwapo pa rin...Malamlam ang mga mata kong sinusuri ang mukha niya dahil baka nananaginip lang ako pero hindi. Totoong nasa harapan ko ngayon ang asawa ko. I felt my hot tears streaming down to my both cheeks."Bakit ngayon mo lang ako pinuntahan?" puno ng hinanakit kong tanong sa kanya. "Hindi mo alam kung gaano ako nangungulila sa iyo..." dagdag ko haban
It's been a month since Damsel and I separated, but we're not annulled yet because I refused to sign the papers but my parents keep on insisting it. Nagmamatigas ako. Hindi ako pipirma.I am guarded by these bodyguads hired by them if Damsel tries to come near me they will fence me. How funny, isn't? Sarili kong asawa hindi ako malapitan. Every time na papasok ako sa trabaho palaging nakasunod ang mga ito, which makes me irritated day by day.Simula ng mangyari ang mainit na paguusap at komprontahan dahil sa iskandalong ginawa ni Jessy ay ipinadala siya sa Switzerland para doon na manirahan and she's not allowed to go back here in the Philippines anymore.Nanatiling sikreto ang lahat sa publiko. Sinikap ng mga magulang kong h'wag makalabas ang problemang makasisira sa aming mga pamilya.She's now married to Ryke, wala siyang nagawa nang magdesisyon ang aming mga magulang dahil gusto nilang may managot sa batang nasa tiyan ni Jessy. Ryke immediately offered a quick wedding after he fo
Isang malakas na palad ang tumama sa magkabilang pisngi ni Jessy na lumikha ng tumataginting na malutong na tunog sa bawat sulok ng condo, tila wala nang pakialam ang lahat kung makunan man ito ngayon."PAANO MO ITO NAGAWA SA PAMILYA NATIN, JESSY?! AT HIGIT SA SARILI MONG KAPATID??" Nagsisidhing tanong ni Mama nang malaman nila ang nangyari at ang katotohanan sa pinaggagawa ni Jessy.Narito ang mga magulang namin ni Damsel, karapatan nilang malaman dahil hindi ito biro.Wala na silang sinayang na oras nang sabihin ko ang problema sa kanila kaya agad silang pumarito sa condo ni Jessy kung nasaan kami ni Damsel dahil sinundan namin ito hanggang makauwi para mas masinsinang makausap.Sapo ni Papa ang kanyang noo dahil sa labis na pagkadismaya at galit kay Jessy ganoon din ang mga magulang ni Damsel. Hawak ni Mommy Mabel ang kanyang dibdib dahil hindi pa rin makapaniwala sa nangyayari at si Daddy Roderick naman ay sapo rin ang kanyang noo kagaya ni Papa na labis din ang galit at pagkadis
Hindi na kami nag-abalang umuwi pa ng bahay, diretso na kaming pumunta kay Dra Franses for Jessy's check up. Tumigil kami sa tapat ng clinic at akma sanang bubuksan ko na ang pintuan nang makitang may siwang ito at may nag-uusap sa loob kaya napahinto kami ni Damsel."Jessy, I can't take this anymore... hindi na kinakaya ng konsensya ko!" Boses iyon ni Dra Franses na tila bagabag ito at medyo tumaas ang boses."Binabayaran naman kita ng sapat na halaga higit pa sa binabayad sa iyo ng kapatid ko at ng asawa niya! Kaya anong problema mo??" Puno ng iritasyon ang boses ni Jessy.Nilingon ko si Damsel na ngayon ay tila nagdidilim ang mukha kahit hindi pa namin alam kung anong pinaguusapan nila. Anong hindi na kinakaya ng konsensya? At bakit binabayaran ni Jessy ng doble si Dra Franses? Para saan?"Aamin ako sa kanila! Sasabihin ko ang totoo!""Sige! Subukan mo? Baka nakakalimutan mo kung anong kaya kong gawin? Pili ka, iyung panganay mo o iyung bunso? Kambal sila pareho 'di ba?" Jessy th
"Kung ganoon, sino ang lalaking nakita ni Jarred kung hindi nga talaga ikaw iyon?" tanong ko ngunit may bakas pa rin ng duda."Maybe it was Ryke? Me and that f*cker have the same resemblance. We have the same built and height madalas napagkakamalan siyang ako," sagot niya.Napatigil ako at napaisip. Pinagmasdan ko siyang mabuti upang suriin kung nagsasabi nga siya ng totoo. Kung sa bagay unang kita ko kay Ryke malaki talaga ang hawig nila lalo na sa pangangatawan, may bahagi ang mukha nilang magkapareho.Walang hiyang Jarred! Titingin na lang mali-mali pa! Sa itsura ni Damsel ngayon mukang naninindigan talaga siyang hindi siya ang lalaking kasama ni Jessy papasok ng motel.Kung si Ryke nga iyon, ibang klase din naman talaga itong si Jessy? Ang akala ko ba ayaw niya na ro'n sa lalaki ba't siya nagpapagamit pa? Akala ko wala na sila? At higit sa lahat, buntis siya for God's sake!"Kung siya nga iyon... akala ko ba ayaw niya na kay Ryke? Ba't ngayon nagkasama pa sila sa motel?" tanong ko
Nagpupuyos ang kalooban ko, hindi ako makapag-isip ng tama. Litong-lito na ako.Damsel told me that he didn't sleep with Jessy, pero ang sabi ni Jarred he saw him with Jessy na pumasok sa isang motel? Sino ang paniniwalaan ko?Hindi na ako nagsayang pa ng oras, dalian akong pumunta sa Montevial Corp. Para puntahan ang magaling kong asawa.Tumigil ako sa harap ng sekretarya niya. "Where is my husband? Nandito ba siya?""Ah nasa loob po Ma'am, may ka-meeting. Pakihintay—"Hindi ko na siya pinatapos magsalita nang dire-diretso na akong pumasok sa opisina ni Damsel at awat-awat ako ng secretary pero hinawi ko lang siya nang hinarangan niya ang dadaanan ko.Pagkapasok ko ay naabutan ko itong may kausap na matandang lalaki at agad silang napalingon sa gawi ko nang padarag akong pumasok."I'll be back some other time, Mr. Montevial. Your wife is here, I should go now mayroon din akong pupuntahan. Thanks for the deal, you're a life saver," saad ng matanda at nagpaalam nang aalis na sabay tayo
Sa guest room ako natulog, hindi rin ako sumabay sa kanya ng umagahan at maaga akong pumasok sa trabaho nang hindi siya tinapunan ng tingin kahit makalabas ako ng bahay.He tried to start a conversation with me but I refused because I didn't want talk to him dahil alam ko mauuwi lang sa away. Namumugto na naman ang mga mata ko. Parang dati lang sa tuwing gigising ko ng umaga because of my midnight cries."Ma'am, good morning! I just want to inform you po na may schedule po kayo ng lunch meeting kay Sir Jarred mamaya pong 12:00," My secretary informed me nang salubungin niya 'ko pagdating ko."Okay, thank you Sammy." Pumasok na ako sa loob ng office. Wala ako sa wisyong magtrabaho ngunit hindi ko p'wedeng dalhin dito ang problema ko I have a lot of work to do.Naalala ko hindi ko pa nga pala nakakausap si Jessy at nakakamusta simula nang makabalik siya sa condo niya. Ang hirap ng ganitong may problema ka sa isang tao tapos hindi mo alam kung paano mo ba siya pakikitunguhan o kakausapi
Natapos ang makabuluhang paguusap namin ni Ryke nang napaalam na ito dahil marami pa raw siyang kailangang gawin.Okupado ang isip ko sa mga nalaman nang nakauwi na ako ng bahay kinagabihan. Hindi pa rin mag-sync in sa akin ang lahat. Hagod ko ang buhok kong naupo sa sofa at yumuko.Itinukod ko ang magkabilang siko ko sa tuhod at ang kamay palad ay nasa aking noo. Dahil sa pagod at sobrang pagiisip sumasakit ang ulo ko."Bakit ngayon ka lang?" Damsel's loud voice boomed in every corner of our living room.Sana sinundo mo 'ko kung gusto mo naman pala akong umuwi ng maaga. Bwisit. Hindi ako nag-abalang mag-angat ng tingin sa kanya at nanatili ako sa posisyon ko."Anong pakialam mo?" malamig kong tanong sa kanya na hindi niya naman inaasahan.Bakas ang gulat sa kanya. "What did you say, Jessa? Ulitin mo nga?""Ang sabi ko ano bang pakialam mo?"Mabilis siyang nakalapit sa akin at hinila ako patayo. Mananakit na naman ba siya? Siya pa may ganang manakit?"What's your problem, huh?" tanong
"H-How did she know—""Because they are besties?" he sounds sarcastic nang hindi niya ako pinatapos magsalita.How stupid are you, Jessa? Of course, Dra. Franses knows it because they are long time best friend! Kasasabi lang.Kukurap-kurap ako at iniisip ang sasabihin. "Kaya naman pala... kaya ganu'n na lang sila kung makitungo sa isa't isa dahil alam nila ang bawat sikreto ng isa. But I didn't really expect na ganoon siya pinagkakatiwalaan ni Jessy sa sikreto niya.""Paanong hindi eh, wala siyang choice kundi lumapit sa doctorang iyon na kasalukuyan pa lang nag-aaral noon," klaseng may ibig siyang ipabatid.Simula nang mag-usap kami nitong si Ryke kanina pa, ay binubusog niya na ang utak ko sa mga bagay na kailangan kong malaman at ibinubukas niya ang isip ko sa katotohanan sa likod ng lahat ng ito.Naningkit ang mga mata kong tiningnan siya. "Paanong wala siyang choice na lapitan ito? What do you mean by that?" tanong ko. May nagtutulak sa isipan kong alamin din ang tungkol dito.H