Third person's POV.Huminto ang kotse ni Thunder sa tapat ng puting chapel dito sa loob ng village nila.Maraming tao sa labas, lahat ay kakilala nya. Mula sa kotse ay natanaw nya si Sanya na akay akay ni Josh. Mugtong mugto ang mata nito at parang nanghihina.Bumigat ang pakiramdam nya.He still can't accept the fact.Bumaba sya ng sasakyan, na nanginginig.Sinalubong sya ng magulang nya na kapwa pugto ang mata lalo na si Sunshine na itinuturing ng anak si Akira at Luna."Anak, mabuti naman at pumunta ka na, huling lamay na ngayon" Saros said in a grieving tone."No! Hindi totoo to, uuwi si Aki" hindi nya na napigilan ang sariling magbagsakan ang luha."Thunder, wala na si Akira. Patay na sila ni Luna" sabi ni Sunshine na umiyak na din, hindi nya napigilan ang sarili dahil alam nya kung gano kasakit ang pagkamatay ng mga asawa ng anak nya."Hindi ko kaya ma, hindi ko kaya. God no! This is not happening please ma" humahagulgol na si Thunder.Hindi sya yung tipo ng tao na mahina but hi
Thunder's POV."Ma, okay lang ba na dito muna sa inyo si Celestine. I can't bring her to Italy since may school sya" sabi ko kay mama. Ngayon ang flight namin nila Josh papuntang Italy dahil ngayon lang natuloy yung expansion namin with Mr. Ricci."Of course, okay na yun. Ayoko namang isama mo ang apo ko dyan kay Hailey" nakasimangot na sabi ni mama.She doesn't like Hailey."Ma, you know Celestine needs a mother figure and Hailey is doing her best to be like that" sagot ko."So? Kailangan ba pumayag kang maging girlfriend sya, baka mamaya yayain ka bigla ng kasal nyan ay pumayag ka. Kung hindi lang sana namatay si Akira""Ma, enough. Wag na natin syang pag usapan. My wife is at peace now. Alam kong ito rin ang gusto nya. 2 yeard had already passed ma, Hailey is not a bad person"Hailey is my girlfriend. Dumating sya nung time na sobrang down ko dahil kamamatay lang ni Akira which is 1 year ago. She is a great friend and companion. And last 2 months ago, nung nag decide kami na i leve
Thunder's POV."Hindi ka pa din ba naniniwala kay Sanya, bro?" tanong sakin ni Josh habang inaayos ko ang neck tie ko."Why should I? My wife died 2 years ago. Paanong mapupunta sya dito sa Italy. You said it yourself, mukhang mataray yung babae at nag i italian. We know that Aki don't speak italian at mas lalong hindi mataray yun" sagot ko.Bumibigat ang pakiramdam ko sa tuwing napapag usapan si Akira, parang gusto kong magmukmok na lang at mag iiyak. I know it sound so gay pero iba talaga kapag nawala yung taong pinapangarap mong makasama habang buhay.Hindi ako magsisinungaling na na-curious ako sa sinasabing babae ni Sanya pero hindi ko magawang maniwala. If Akira is really alive, uuwi sya samin. Hindi nya kami matitiis ni Celestine. She's a good wife and a mother."Oo nga, pero magkamukhang magkamukha sila. Iba lang ang kulay ng buhok. Hindi ko alam, nalilito din ako" sabi ni Josh.I sighed."Wag na natin tong pag usapan. May bago akong client na target dito sa Italy na kailangan
Unknown's POV.I looked at myself in the mirror, hinagis ko ang hairbrush sa salamin kaya nabasag ito.My plan is not going my way!May kumatok sa kwarto ko kaya I ordered that to come in."Report" I ordered him."Totoo nga pong nandito si Akira sa Italya""Fck!" I cursed. That lucky bitch, nabuhay pa din pala talaga sya. "How about Luna, kasama ba sya dito?""Ayun nga po ma'am. Akira and Luna thought na magkapatid sila, kaya parehas silang nandito at ang masama pa po nito under sila ng proteksyon ni Dmitri Willford, he's a filipino-italian businessman, kilala sya dito at parang batas kaya nahihirapan kami na patumbahin si Akira""At paano sila napunta sa poder ni Dmitri?! Do everything you can para madispatsa na yang babaeng yan! Kung hindi sana pumalpak at naawa yung inutusan ko noon para patayin yan, e di sana wala na kong problema" naikuyom ko ang palad ko sa galit."Mabuti na nga lang at naagapan natin na hindi yan makauwi sa pilipinas" sabi nung tauhan ko.Tama, muntik ng makauw
Thunder's POV."Good evening ladies and gentlemen" bati nung co-host ni Luna. "Good evening to this beautiful lady beside me"Tumawa lang si LunaNapalingon ako kay Cloud. Nakita ko ang paghigpit ng hawak nito sa tinidor."Easy" bulong ko.Kasalukuyan kaming nasa table kasama si Mr. Fernando at Dmitri.6 seater ang mesa namin.Biglang umuwi si Hailey dahil daw sumama ang pakiramdam nya.Katapat ko si Dmitri na katabi si Mr. Fernando, katabi ko naman si Cloud.May isang bakanteng upuan sa pagitan namin ni Dmitri, ganun din kay Cloud at Mr. Fernando since round table to."Ngayon pa lang, gusto ko ng patayin yang katabi ni Luna, tingnan mo yung mga tingin" bulong ni Cloud sakin.I sighed hindi ko sya masisisi."Welcome to the annual auction" sabay na sabi ni Luna at nung partner nya.Nagsimula na ang auction. Mga small items pa lang naman yun kaya hindi muna namin binigyan ng pansin."So, what do you do?" napatigil ang pagtatap ko sa table dahil sa tanong sakin ni Dmitri."Business I gue
Luna's POV.Bumaba ako ng stage dahil nauuhaw na ko at may ilang minuto ako para mag break. Nagdiretso ako sa gilid at uminom ng bottled water.Anong oras ba to matatapos hays!Sabi ko na nga ba dapat di ako pumayag na mag host.Ang dami dami ko pang design na kailang tapusin at i finalize.Hinanap ng paningin ko si Dmitri. My sister's boyfriend. Napangiti ako ng matanaw ko ito, kasama ang father nya at may mga kasama din sila sa table.Ugh wala pa pala si Akira.I don't know what happened, pero maraming pangyayari ang hindi ko maaalala. I am a filipino and I don't understand kung bakit kami napadpad dito sa Italya.Pero masaya ako that we met Dmitri, he's a great guy, he saved us from that ugh I don't even wanna remember it.It sends shivers throughout my whole system."Luna" nagulat ako ng may lumapit saking lalaki. Hindi ko mawari kung anong dahilan pero bumilis ng sobra ang tibok ng puso ko it feels like I am longing for him.Damn I must be tired, ni hindi ko nga kilala itong lala
Akira's POV.Dinilat ko ang mata ko, alam ko na agad na wala ako sa condo namin ni Luna. I am in Dmitri's room.Umupo ako at napasapo ako sa ulo ko dahil masakit pa din ito. Muli ko na namang naaalala ang mga matang yun.Those chocolate eyesYung mga matang parang lumulusaw sa buong pagkatao ko kapag tinititigan ako.Those eyes belong to that guy I met at the auction last nightThunder MontenegroYung tingin nya ay may kakayang guluhin ang buong sistema ko.Ugh. I must be going crazy! Sabi naman nya hindi nya ko kilala. Ganito na ba ko ka desperadang maaalala ang lahat?"Hon, you're awake" napatingin ako, pumasok si Dmitri at may dalang tray.Napangiti ako. Kung may isang bagay na magandang nangyari sakin, simula ng mawala ang alaala ko, yun ay si Dmitri.He's such a good man kaya hindi na ko nagtataka kung bakit lahat halos ng babae dito sa Italy or kung san man kami mapunta ay nagkakagusto sa kanya.He's the modern prince charming. Gwapo, mayaman, matalino, at higit sa lahat ubod ng
Dmitri's POV.Nilamukos ko ang sandamakmak na sulat na nandito sa opisina ng manager ni Akira.Dearest Akira,Your time is limited now. I'm coming for you and you will definitely die in my hands now. Wala ka ng kawala. By the way, you look lovely in your white gown last night, I'll bet you'll look more lovely kapag nababalutan na yun ng sarili mong dugo. Time has come, you'll have to payYour DeathNapahawak ako sa sentido ko, masyadong magaling kung sinuman tong may balak kay Akira. My people is having a hard time knowing who is behind this stupid death threats.What does she or he want from Akira?Nakita kong pumasok si Akira sa opisina ng manager nya kaya nagmamadali akong tinakpan ang mga sulat sa table ng manager nya.Since hindi alam nung nagtatangka sa buhay nya kung saan nakatira si Aki, kay Manager Yen nya pinapadala ito."You don't need to hide it, I've read all of it already," she said in a sad tone.Tumayo ako at lumapit sa kanya. I touched her face."Hon, mahahanap ko din
Third Person's POV."Okay lang ba sya? Bakit ang tagal naman kasi?" tanong ni Thunder na hindi mapakali. Kanina pa to lakad ng lakad sa may harap ng emergency room.Nag roll eyes lang si Sanya at Luna dito. Maya maya pa ay dumating na si Cloud at Josh."Napatulog mo ba muna si Brent?" tanong ni Sanya sa asawa.Josh sighed."You spoiled that kid too much! Alam mo bang ayaw matulog habang hindi karga! He's 4 years old na kaya, ang bigat!" sabi ni Josh na hinihilot pa ang mga braso at balikat nya.Natawa naman si Sanya."Ewan ko sayo. Wag kang maarte. Isa pa lang yan kung makapag reklamo ka" sabi ni Sanya."How about Leo?" tanong naman ni Luna.Leo is their one year old baby boy. A photocopy of Cloud pero mukhang kaugali ni Luna."Doon ko na sya pinatulog kila Thunder. Alam mo naman na close yun kay Ate Celestine nya. Nung umalis ako. Parehas naman na silang tulog. How's Aki?" tanong ni Cloud.Tiningnan ni Cloud ang kapatid na akala mo ay baliw dahil ayaw huminto sa paglalakad."Tumigil
Akira's POV.Iyak pa din ako ng iyak kahit ilang minuto na nung makaalis si Thunder.I am so confused.Pumasok ang nagmi make up sakin.Kilala syang make up artist sa pinas at sya ang kinuha ni Dmitri para mag make up ngayon.Today is our wedding day.Funny isn't it?Diba kapag kinakasal dapat sobrang saya? Then why do I feel like I'm dying.Lalo na nung binitawan ni Thunder ang mga kamay ko at tuluyan ng umalis."Look at you! You're a mess! Naku, siguraduhin lang ni Dmitri na malaki ang ibabayad nya sakin. Although maganda ka na pero your eyes! Nakakaloka bakit ka naman kasi umiyak?" sabi nung make up artist ko.Nahiya naman ako kaya pinunasan ko na ang mga luha ko.Tiningnan ko ang singsing sa palad ko. I feel so stuffy.I wanted to follow him pero ano?I'm a coward.Isa pa, iniisip ko si Dmitri. All his sacrifices for meI can't hurt him.I just can'tI know I will regret this forever.I will lose Thunder.Wala akong maaalala pero ramdam na ramdam ng puso ko kung gano sya kahalaga
Thunder's POV."The wedding of the year happened yesterday at The Duomo Milan Church. Mr. Dmitri Willford and his-Pinatay ko na ang TV sa loob ng jet.I had enough.Ayoko ng makarinig pa ng kahit na anong balita tungkol sa pagpapakasal ni Akira at Dmitri dahil pakiramdam ko mababaliw na ko."Are you okay Thunder?" tanong ni Sanya.Napahilamos ako sa mukha ko. I feel worst. Akala ko madali ang magpalaya pero hindi."Do I look like I'm okay?" tanong ko.Umiling sya."Friendship over na talaga kami, kahit na ba nawalan sya ng alaala. How can she do this to you and Celestine" saad ni Sanya."Please, Sans. I don't want to talk about her" sabi ko."Relax bro, magiging okay din ang lahat. Makaka move on ka din" sabi ni Josh. "Kunin mo" inilahad nya sakin ang red wine.Kinuha ko iyon at inisang lagok."Wag ka ng malungkot bro, napaka gwapo kaya natin kaso parang mas gwapo ako sayo pero pwede ka na, maghanap ka na lang ng iba. Nasa 30 ka na pero isa ka pa din sa mga dream guy ng babae. I'm su
Thunder's POV."Thunder, tulungan mo kong makalaya dito. Pupuntahan ako ni Maxwell dito at isasama nya ko. Hindi pwede yun dahil ikakasal na tayo diba?"Napailing ako. She totally lost it."Hailey, this would be my last visit to you" sabi ko."Hindi! Sasama ako sayo, makakatakas ako dito. Marami akong tauhan" sabi nya at luminga linga sa paligid nya. "Narinig mo ba yun? Tinatawag ako ni Maxwell!""Wala ka ng mga tauhan Hailey. Naubos na silang lahat" tumayo ako. "I wish you well""Thunder, don't leave me" sabi nya na akmang tatayo pero napaupo ulit dahil naka handcuffs sya. "Thunder! Bumalik ka!"Sigaw ng sigaw si Hailey habang papalabas ako ng kwarto kung saan ko sya binisita.Nasa mental hospital sya. Nabaliw na sya ng tuluyan.After nung insidenteng sinalo ni Dmitri ang bala para kay Akira.Ni raid ng mga tauhan namin ni Cloud ang underground organization ni Hailey. Nung mahuli sya ay tuluyan na syang nawala sa sarili.Hindi nya matanggap na wala na syang mga galamay at hindi nya t
Thunder's POV."I can't get a hold on Akira, pati yata ako iniiwasan nya na simula nung maging okay kami ni Cloud" sabi ni Luna.Napahilamos ako sa mukha ko.I am so damn frustrated."Fck hindi pa nakikisama tong si Dmitri!" galit kong sabi dahil dine decline ng lalaking yun ang tawag ko."Of course hindi sya sasagot, malaking threat ka sa kanya at alam nya yun" Josh."Hindi ko maintindihan yang si Aki, sabi nya nakakaaalala sya pero hindi naman daw bumalik ang feelings nya kay Thunder. I don't believe her, ako ang bestfriend nya. Alam ko kung gano ka nya kagusto. Hindi pa sya nakakaalala kaya she's pushing you away dahil nakokonsensya sya kay Dmitri" sabi ni Sanya."Or maybe mahal nya na talaga yung lalaking yun. Sorry to say that bro" sabi ni Cloud.Napahigpit ang hawak ko sa cellphone. Pakiramdam ko ay may pumigil sa paghinga ko.Tama si Cloud, napakalaki ng posibilidad na mahalin ni Akira si Dmitri dahil hindi nya naman naaalala kung anong meron kami at kung maaalala nya man, maka
Thunder's POV.Pakiramdam ko ay biglang nawala ang sakit ng ulo ko na dulot ng hangover. Ang tanging nananaig na lang sakin ay ang galit ko kay Hailey.I trusted her and even thought na maaari syang maging kapalit ni Akira bilang ina ni Celestine nung inakala kong patay na to.I never knew she planned it all.She's a monster hiding behind that innocent face.Ring ng ring ang cellphone ko at si Sanya ang tumatawag dun.Mabilis kong narating ang hotel kung saan ako tumutuloy at ang traydor na babaeng yun.Umakyat ako sa floor kung saan kami nag i stay. Mabilis na tinahak ng paa ko ang kwarto nya at walang sabi sabing binuksan yun.Wala sya sala kaya mabilis akong naglakad papasok sa kwarto nya. Dahan-dahan ang ginawa kong pagpasok dahil narinig kong may kausap sya."You guys are so useless! Bakit ba hindi nyo malapitan yang si Akira, ganun ba katindi ang pagbabantay ni Dmitri?! Dapat kasi namatay na yan noon pa!"Hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil sa sobrang galit.Totoo nga! Sya
Akira's POV."C'mon hon, take a rest" sabi sakin ni Dmitri habant nagsusuot na ko ng heels ko."No hon, may photoshoot ako at magazine launching today" I said."Yes I know pero masyado ka ng napapagod. You've been like this for a week. Masyado mong ginugugol ang oras mo sa trabaho" humarang sya sa harapan ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko. Napaangat ako ng tingin. "Is there something bothering you?" he added.Saglit akong natigilan."W-wala. Ayos lang ako. Gusto ko lang talaga yung trabaho ko. That's why I'm doing this. Sige na hon. Aalis na ko, male late na ko" sabi ko."I'll drive you" sabi nya."Wag na. Ako na magda drive sa sarili ko. Magpahinga ka na lang okay?" sabi ko.He sighed."Okay, call me when you get there" sabi nya bago ako hinalikan sa noo.Habang nagmamaneho ako ay may nadaanan akong mag asawa. Nakaalalay yung lalaking asawa nya sa asawa nyang buntis.I smiled bitterly.Kung hindi siguro nawala ang alaala ko at wala itong gustong pumatay sakin ay napainganak
Akira's POV."Akira" napalingon ako sa tumawag sakin. Her smile is beautiful just like her. Si Sanya. She's my bestfriend since childhood daw. Sa tingin ko naman totoo. Although natarayan ko sya nung una kaming nagkita hindi sya nagalit at nagkapalagayan kami ng loob."Yes?" tanong ko."Kumain ka na, kagabi ka pa daw hindi kumakain" sabi nito sakin.I tried to fake a smile."Hindi ako nagugutom. Isa pa diet ako, mahirap ang mag gain ng weight para sa isang tulad kong model" sagot ko.Hindi talaga ako nagugutom dahil pakiramdam ko busog na busog ako sa mga nalaman at sinabi sakin ni Hailey.Flashback"Buntis ka?" pagka klaro ko. I was shaking and I wanted to cry but I held firmly to myself.Tumango sya at ngumiti.Umupo sya sa bar counter dito sa sala ng suite."C-congratulations then" sabi ko."Isa pa pala Akira, natatakot kasi ako na sa tuwing dumidikit ka kay Thunder ay baka mapahamak sya. We all know na may gustong pumatay sayo. Do you want to go back to the Philippines when someon
Akira's POV.Humahangos akong napabangon.Naramdaman ko naman ang pagtulo ng luha ko.Tinapik ko ang magkabilang pisngi ko."It's just a dream Akira. Gising na gising na" sabi ko habang patuloy na tinatapik ang pisngi ko.Pero hindi ko napigilang maluha ng maalala ko ang panaginip ko.I know I haven't seen or met Damon pero alam na alam kong sya yung tumatawag sakin. He kep calling me mommy pero napakadilim ng paligid. I can't find him at nung lumiwanag ay ang una kong nakita ay ang pagsabog ng private jet.Takot na takot ako kaya napabangon ako."Sorry Damon, sorry I lost you" mahina kong sabi.Nung mapakalma ko ang sarili ko, doon ko lang na realize na wala ako sa condo ko. Wala din ako sa bahay ni Dmitri. Nilibot ko ang paningin ko at doon ko lang napansin ang lalaking nakayuko sa gilid ng kama ko. Mahimbing syang natutulog.Si Thunder.Hindi ko napigilan ang sarii kong hawakan ang mukha nya medyo napakislot sya nung dumampi ang kamay koNatakot ako kaya mabilis kong binawi ang kam