SCARLET VERGARA POV: "Pano mo pala nakuha itong kotse mo" tanong ko kay tyler, pag labas ko ng bahay ito yong nakita kong nakaparada, ni hindi ko na kasi nakita ang kinuha niyang taxi sa harap ng hotel noon. "Pinahatid ko kay tyrone." nakangiti niyang sagot."Ehh pano na yong ninakaw mong sasakyan." tanong ko sa kanya, nanlaki naman ang mata nito at bahagyang ngumuso dahilan para matawa ako. "Hindi ko ninakaw yon." mahinang sigaw niya sakin na parang bata kinurot ko ang pisngi nito ang cute cute talaga ng asawa ko. "Binayaran ko iyon sobra sobra panga ang binayad ko." muling sabi niya. "Talaga lang ha, kahit malaki ang binayad mo tinanggalan mo parin ng trabaho yung tao." Medyo inis kong sabi. "Pwede naman niyang pambili ang perang binigay ko, pwede rin siyang magtayo ng business kung gusto niya." katwiran pa niya. Ipaglalaban talaga niya ang sarili niya. "Basta tinanggalan mo parin ng trabaho yung tao." pilit ko. Gusto ko siyang inisin na parang ewan. "Bakit kaba concern sa ta
SCARLET VERGARA POV: Nagising ako dahil sa ingay sa paligid, ko minulat ko ang mga mata para alamin kung anong nangyayari. Unang bumungad sakin ang sobrang puting kisame pati kumot ko at hinihigaan ko ay puti, biglang pumasok sa isip ko ang nangyari kusang pumatak ang luha ko kasabay ng pag bangon ko, walang tao sa paligid ko at ngayon alam kong sa labas nanggagaling ang ingay. Napatingin ako sa pinto ng biglang bumukas yon, unang pumasok si kuya dave bago si mama at papa."Sissy ohh god finally gising ka na." sabi ni kuya at niyakap ako.Napatingin ako kay mama na luhaan, agad din siyang dumamba ng yakap sakin ganon din si papa. Napatingin ako sa paligid ngunit hindi ko mahanap si tyler. Nasaan ang asawa ko. "Ma" bulong ko kasabay ng pag tuloy tuloy na pag patak ng luha ko, dalawang bagay lang ang gusto kong alamin ung anak ko at ang asawa ko. Napakapa ako sa tiyan ko, iba ang kabang nararamdaman ko. "Mama how's my child my, my, Husband." umiiyak kong sabi hindi sila nag salita,
SCARLET VERGARA POV:Mag iisang linggo na simula nung makalabas ako ng hospital, pero heto parin ako hindi makaalis alis sa lugar nato, dahil hanggang ngayon hindi parin nagigising si tyler. Simula nung ok na ako hindi ako umalis sa tabi niya saglit lang uuwi sa bahay tapos babalik agad dito. Napangiti ako ng mapait at hinawakan ang kamay ni tyler. "I miss you please gumising kana." tumulo ang luha ko at agad ko tong pinunasan bahagyan kong tinaas ang kamay niya papunta sa labi ko hinalikan ko ito gaya ng palagi niyang ginagawa sakin. Hindi ko alam kung paano ko ba malalampasan ang lahat ng problema ko. Parang nawawalan narin ako ng pag asa, hindi ko kayang nakikita ang asawa kong nakahiga lang dito. At mas lalong hindi ko matanggap na wala na ang aking asawa. "Bakit ba kasi ang tagal tagal mong matulog ha nakakainis ka alam mo ba yun miss na miss na kita gumising ka na please." hindi ko alam kung ano na ang itsura ko siguro pulang pula na ako dahil sa kakapunas ko ng tumutulong lu
SCARLET VERGARA POV: Napamulat ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa pisngi ko, at ramdam ko ang sakit mula sa pisngi ko, tumayo ako at napatingin sa wall clock nanlaki ang mata ng makita mag aalas osto na pala, dali dali ako tumakbo sa bathroom para maligo. Dapat kanina pa ako andon kay tyler, nakalimutan ko kasing mag alarm dahil hindi ko rin namalayan nakatulog ako nung kagabi sa pag titingin ng pictures sa cellphone niya. Simpleng red dress lamang ang sinuot ko at nag flat shoes kinuha ko ang bag ko bago lumabas ng kwarto habang nag susuklay. Madaling madali ako sa mga kilos ko at hindi na nagawang mag almusal. Mga maid na naman ang sumalubong sakin, wala din si tyrone, lumabas ako ng bahay nag taka pa ako ng makita ang isang kotse ni tyler na nakaparada napatingin ako kay manong lucas ng kumaway siya sakin at ngumiti."Ma'am sa hospital po ba kayo pinapasabi po kasi ni sir tyrone na ako muna daw po ang mag hahatid sa inyo dahil maaga siyang umalis." sabi nito tumango ako
SCARLET VERGARA POV: Nakatingin lang ako sa mga papeles sa harapan ko, galing sa kompanya hindi ko alam kung ano ang unang uunahin masyadong marami.Hinilot ko ang sintido ko bago mag umpisang mag basa, pero hindi pa man ako natatapos ay nakita ko si tyrone na pababa ng hagdan at bihis na bihis ito, hindi niya ako pinansin ang tuloy lang sa pag lalakad hanggang makalabas ito kaya agad ko siyang sinundan. "Tyrone saan ka pupunta." tanong ko dito ng makita siyang papasok sa kanyang kotse."Susunduin ko si kuya dahil ayaw niya daw mamalagi sa hospital, gusto na niya daw umuwi." agad akong lumapit sakanya, gusto kong sumama. "Sasama ako."mabilis kong sabi. "Are you sure dito ko muna siya iuuwi sa bahay at isa pa wag muna daw siyang pilitin na ipaalala sa kan-." napairap ako."Alam ko" pag papatigil ko sa kanya, alam ko naman na hindi pwedeng pilitin si tyler na makaalala dahil pwedeng maka apekto yun sa pag papagaling niya. At hindi ko lang kung nananadya ba tong si tyrone halos kaga
TYRONE CLEVERIO POV: When we arrived at the house, we were immediately attended by one of our maids to support my brother. I was about to get down when I noticed something on the backseat, cellphone from where I was sitting. Inabot ko ito at inopen bumangad sakin ang magandang mukha ni scarlet. ScarletBumaba muna ako at pumasok sa loob dumeretsyo sa kwarto ko. Hindi ko naman kailangan asikasuhin si kuya dahil ang mga maid na ang bahala sa kanya, marami din akong kailangan asikasuhin lalo na sa kompanya. Hindi sa hindi importante sakin si kuya aalagaan ko rin naman siya kung gusto niya pero matigas ang kanyang ulo ito at sa tuwing aalalayan ko siya ay kaagad niya kong pinipigilan at tinataboy. Nagbihis lang ako ng damit at hinayaan nalamang ang magulong buhok ko. Pumunta ako sa kusina pero napatigil ako ng makita ko si kuya mula sa sofa, may hawak siyang cellphone nakakunot din ang noo nito."What are you doing here kuya hindi ba dapat nag papahinga ka."tanong ko dito at lalapit n
TYRONE CLEVERIO POV: Agad akong lumapit kay scarlet ng matapos gamutin ang ulo niya, hindi naman daw malaki ang sugat at mabuti naman daw dahil agad napatigil ang pag dudugo ng ulo niya. "Does your head still hurt?" Tanong ko sakanya ng makita gising na siya. Umiling naman ito dahilan para gumaan ang loob ko. Hindi ako mapanatag kapag alam kong may masakit sakanya. "Medyo masakit pa kunti pero okay na ako." sagot niya at tipid na ngumiti sakin dahilan para mapaiwas ako ng tingin. Iniiwasan ko na talaga na makita ang maganda niyang ngiti. "Thank you" dagdag niya kaya napatingin ako sa kanya. "Hmm, you left your cellphone so I'll return it, dahil baka baka hinahanap mona, so nagpunta ako sa bahay niyo and I found you unconscious." Paliwanag ko. "Thank you parin." ulit niya kaya tumango na lamang ako. "Tinawagan ko na narin si mom at sinabi tong nangyari sayo but she's busy pero inutusan na niya daw yung isang maid don sa bahay niyo para tapusin ang mga naupisahan mo doon 'sasaba
R-18:WARNING!! This story contains explicit words and matured content.Read your own risk.SCARLET VERGARA POV: Nagising ako dahil sa alarm agad kong pinatay ito, at napatingin kay tyler na mahimbing parin ang tulog habang nakayakap ang braso nito sa bewang ko, ang saya saya ko dahil kahit may amnesia siya ramdam ko parin ang pag mamahal nito. Buti naman at nakilala naman kaagad ako ng kanyang puso. Yumakap ulit ako sa kanya at siniksik ang mukha ko sa leeg niya, tinaas ko ang isang paa ko at pinatong sa bewang niya at pumikit ulit. Hinila ko ng kaunti ang kumot dahil medyo nilalamig ako. Gusto ko sanang sumiksik ng sumiksik sa kanya ngunit hindi pwede dahil baka magising siya. Hindi pa naman pwedeng bitinin ang tulog niya dahil baka mamaya makaapekto sa kanyang pag papagaling. Pero napamulat din ako ng maramdaman kong gumalaw siya sinilip ko ang mukha nito, dahan dahan niyang minulat ang mata niya ngumiti naman ako ng mapatingin siya sakin, hinigpitan nito ang yakap sakin at pumiki
TYLER DEVAIN CLEVERIO POV:"Daddy look what toby did to me he threw a ball at me and pushed me into the mud" theo angrily complained to me while pointing at himself full of mud. I was confused because maybe when her mother saw him I would be the one to blame masungit pa naman yun lalo nat buntis baka kung ano na naman maabot ko. Kawawa na nga ako palagi. But it's mahal ko naman. Kabuwanan niya din "Toby why did you that to your brother" "Dad siya naman unang bumato sakin kahit tanungin niyo pa si tristan." "Don't lie toby I saw what you did" patrisha said that they are the same age as our neighbor's daughter she is always here at home nakikipag laro sa tatlo. At siya lang ang babaeng kaibigan ng tatlo."But patrisha" "Patrisha is right dad." sabi naman ni tristan na ngayon lang nag pakita"Hindi ko hahayaan mag sinungaling ka toby" parang nakikita ko ang future ng apat na ito."Enough let's go theo baka makita ka pa ng mommy at mapagalitan ako." mabilis naman sumunod sakin ito ka
SCARLET VERGARA POV: "WAG KA MUNANG UMALIS!!!" Sigaw ko dito kaya natigilan ito at humarap sakin akmang mag sasalita ito ng agad ko ng unahan kita ko pa ang pag kalito sa kanyang mukha."Bantayan mo ang mga anak mo" ngumiti naman ito ng tipid at lumapit sa triplets."Mag luto ka!" "But-""MAG LUTO KA SABI NAGUGUTOM AKO!!" malakas na sigaw kaya lumabas naman ito kaya agad kong sinundan binuksan nito ang ref at nag hanap ng pwedeng lulutuin palihim naman akong napangiti.Pinanood ko ito hanggang matapos mag luto."linisin mo ang buong bahay" utos ko at sinilip ang kanyang niluto napangiwi pa ako dahil over cook ang gulay niya."S-sige" Nakaramdam ako ng awa habang nakatingin dito na nag lilinis pawis na pawis narin siya pero parusa niya yan kaya dapat hindi ako maawa.Ng matapos itong mag linis ay agad niyang hinubad ang damit niya at ginawa pang pamunas sa kanyang mukha samantalang hindi ko naman maiwas ang mata kong nakatingin sa kanyang katawan.Ngayon ko lang napansin ang daming
SCARLET VERGARA POV: Nagising ako ng marinig ko ang ingay nilibot ko ang tingin at nakahinga ako ng maluwag ng makitang nandito pala sa bahay at nakahiga sa kama ko.Napunta ang tingin ko sa gilid ng marinig ko ang mga hagikhik don.Nagulat ako ng makita si tyler na todo ngiti sa triplets at may pinapakitang bagong laruan kusa akong napangiti ng marinig ang mga munting tawa ng mga bulunggit ko kasabay ng pamamasa ng mata ko. Aaminin kong sobrang tuwa ang nararamdam ko habang nakikita siyang tuwang tuwa na nakaharap sa mga anak niya ang tagal kong hinintay ang araw na ito parang ngayon lang nagamot ang mga sugat ko sa sobrang saya.Mabilis kong pinunasan ang luha ko agad akong napatalikod ng makita siyang tumingin sa dereksyon ko gustong gusto kong magalit sa kanya gusto ko siyang sigawan, ayoko siyang makita pero iba iba ang gusto kong mangyari gustuhin ko man magalit sa kanya, dahil sa ginawa niyang pan loloko sakin pero hindi ko yun magawa kilala ko ang sarili ko alam ko kung gaano
SCARLET VERGARA POV: Dahan dahan akong humarap dito kasabay ng pag lalambot ng tuhod ko. Nasa harapan ko siya buhay na buhay!! Lumapit ako dito at hinawakan siya hindi ako makapaniwala na nasa harapan ko siya ngayon hinawakan ko ang mukha nito habang humihikbi hanggang.Malakas na sampal ang binigay ko dito hindi pa ako nakuntento at pinag susuntok ko nag dibdib niya nangingibabaw ang galit ko dito kahit sobrang sabik ako sa kanya.Manloloko!! Buhay siya punyeta at ngayon lang siya nag pakita sakin sayang luha kong sinayang ko sa kanya nung panahon na pilit nilang pinapaniwala sakin na patay na siya.At ngayon nasa harapan ko siya nakatingin sakin na parang walang nangyari ahhhhh!!! "AH!!!" Napasigaw nalang ako sa galit ko kasabay ng pag bagsak ko sa sahig habang naka harap sa kanya nandito parin kami sa loob ng office wala narin ang doctor na lalaki.Lumuhod ito akmang hahawakan ako ay mabilis ko na itong sinampal."Wag mo akong hahawakan lumayo ka sakin ANO BA!!" malakas na sig
SCARLET VERGARA POV: Nagulat nalang ako ng magising ako sa malambot na kama katabi ng kama ni tress napatingin ako sa gilid ko at nakita ko ang garapon doon.Namasa ang mata ko ng maalala si alex at ang mga pinag usapan namin kinuha ko ang garapon at binuksan yun kasabay ng pag tulo ng luha ko ng makitang adobong manok yun si alex nag luto siya rin ba ang nag buhat sakin."Mom" agad kong pinunasan ang luha ko at inayos ang sarili bago humarap kay tress na kagigising lang din "are you okay mom why are you crying" bumaba ako ng kama at mabilis siyang niyakap ganon din ito "Ok lang ako nag alala lang sayo si mommy ok ka na ba? may masakit pa ba sayo? Sumasakit pa ba ang puso mo? sabihin mo kay mommy" sunod sunod na tanong ko dito umiling naman ito dahilan para gumaan ang loob ko"Gusto ko ng umuwi ma" ngumiti ako dito at hinaplos ang buhok niya "Hindi pa pwede anak kailangan mo munang mag pahinga dito para mabantayan ka ng doctor lalo nat mahina lang ang puso mo wag kang mag alala a
SCARLET VERGARA POV: "This is for tress alam ko kung gaano mo kamahal ang anak mo nawalan ka na ng asawa scarlet at alam kong hindi mo hahayaang mawala din ang anak mo kaya nandito ako I will help tress."napailing ako sa kanyang sinabi habang tuloy tuloy na bumubuhos ang luha ko."Hindi ko rin naman mapapakinabangan ang buhay ko-"agad na akong sumabat hindi ko na kaya ang mga naririnig ko sa kanya."Hindi mangyayari ang sinasabi mo alex." agad na suway ko sa kanya gusto niyang palitan ang puso ni tress gamit ang puso at yun ang hindi ko hahayaan na mangyari."Kung hindi na talaga kaya ng anak ko most people who receive a heart transplant are happy alex so I will do the same with tress hindi mo kailangan ibigay ang puso mo kay tress at hindi ka mawawala ano ka ba kaya mo walang kwenta ang pera kung hindi mo ito gagamitin." umiiyak kong sabi matalik kong kaibigan si alex at mahirap sakin na malaman ang totoong dinadamdam niya."Wala din at isa pa ilang araw nalang promise hindi mo na a
SCARLET VERGARA POV: "What if buhay pa ang asawa mo at nag tatago lang ito tas isang araw babalik ito anong mararamdaman mo imagine iniwan ka niya habang buntis" napatingin ako kay alex na nag salita habang nakatingin sa kanyang cellphone mukhang may binabasa ito pero naging malaking tanong din yun sa isip ko.Bigla itong humarap sakin kaya agad akong umiwas at pinunta ang atensyon sa mga papeles na nasa harapan ko."Ano kaya no" ha!! Tinatanong ba niya ako "ano sa tingin mo scarlet what if lang ha wag seryoso" sabi nito "what if buhay si tyler at nag tatago lang ito tas babalik isang araw anong mararamdaman mo o gagawin mo "tanong nito kaya napayuko ako hindi ko alam... hindi ko alam kung anong mararamdaman ko siguro in the first matutuwa ako kasi buhay siya pero magagalit din ako dahil niloko niya ako kung buhay siya bakit hindi siya nag pakita sakin o tignan man lang ang mga anak niya..ah basta hindi ko alam!!"Hindi ko alam" sagot ko nalamang pero bigla itong umupo sa harapan ko
SCARLET VERGARA POV: Inaayos ko ang sarili ko habang nakaharap sa malaking salamin naka white pants lang ako na tenernuhan ko ng black t shirt long sleeve slim turtle neck papasok na ako sa kompanya dahil mula nung mawala ang asawa ko ako na tumayong CEO ng CLEVERIO COMPANY. Wala naman akong choice wala na si Tyler kaya wala na ibang mamahala nito kundi ako.Hindi naman naging mahirap para sakin ang pag papatakbo ng kompanya lalo nat kahit nasa london si tyrone ay tinutulungan parin ako neto.Naging mas malapit din ang pakikitungo ng lahat ng empleyado sakin. Kung dati ay kilala lang nila ako bilang asawa ni Tyler at secretary niya, pero ngayon kilala na nila ako bilang CEO ng kompanyang pinapasukan nila. "Tress sumabay kana sakin may pag uusapan pa tayo." yaya ko sa anak ko bago mag paalam kila mama na silang nag babantay sa tatlong bulunggit ko.Habang nag dridrive ako napatingin ako ng saglit sa anak ko bago mag salita."Why did you that" "What mom" "Tress sinabi sakin ng profe
ALEX POV: She's crying My girl is crying At ayokong makita ito hirap na hirap na siya gusto ko man sabihin na sumuko siya pero iba ang sinasabi ng puso ko yun ay wag siyang sumuko darating ang araw na matatapos din ang pag hihirap niya darating din ang araw na hindi na siya mahihirapan pa.Sana nga matupad ni tyler ang mga sinabi niya sana wag niyang hayaan na tuluyan ng sumuko ang asawa niya dahil ayoko itong makita na habang buhay na nasasaktan at nag hihirap.Tang inang lalaki kasi yun naku! Kung pwedeng lang tutuhanin ang pag kamatay malamang pati ako ay dinadalaw na ang puntod niya at sasabihin na "Buti naman at nag pahinga ka na wag kang mag alala hindi ko pababayaan ang asawa ko" Nag lalakad ako ngayon patungong bahay dahil nasira ang sasakyan ko parang may gago kasing gumalaw yun napatigil ako ng may biglang humila nalang sakin at mabilis akong sinuntok.Tang ina namang lalaking to gago talaga kahit kailan susugod na sana ako dito ng mabilis niyang tadyakan ang sikmura ko.