Nasa hapag kainan na kaming lahat kasama si Brenda dahil di parin ito umaalis kahit ramdam nang Hindi maganda Ang pakikitungo nila Tita sa kanya, nandito din Ang parents ko at di man lang nakaramdam kahit kaunting hiya sa katawan si Brenda, medyo naiirita narin ako dahil sa pagpapapansin nya Kay Lance.Magkatabi kami ni Lance sa upuan, Ewan ko din sa lalaking ito at para nang tuko Kong makadikit sakin, Mula kaninay di na humiwalay sakin, kahit sa pagbihis ay dinalaw pa ako sa silid nya, at kahit naiilang ay pinigil ko nalang Ang sariling tanggihan sya dahil maraming mata ang nakamasid samin tsaka pinaliwanag din niya sakin na Wala palang alam Ang mga kamay anak nila na arrange marriage lang kami, at si Brenda Naman, di ko Rin alam kong sino Ang magsabi nun sa kanya."Uhm! Dear, pwedeng palit Tayo nang pwesto, I'm not comfortable there eh" nabitin saglit sa ere Ang kamay ko na sasandok na Sana nang ulam nang marinig Ang maarteng pagkakasabi ni Brenda, napailing nalang ako nang mapagta
Habang busy ako kakascroll nang cellphone ko habang hinihintay si Eli ay may tumabi sakin, pagtingin Koy si Alejandro pala "how's the life nang newly engage" he said in a low tone "heto okay Naman kahit papano, medyo nakapag adjust na" binalingan ko sya nang ngiti, "I saw the news kagabi next month na pala agad Ang wedding mo" napatango nalang ako dahil di ko Naman pwedeng Sabihin sa kanya na Ang panggugulo ni Brenda Ang dahilan nang agarang pagdaos nang kasal thingy na Yan "nagpaplano pa Naman Sana akong itanan ka, kaso magaling palang hunter Yang fiance mo kaya postpone nalang muna at baka kahit sa mars pa Kita dalhin eh matutuntun parin pala Tayo nun" napatawa nalang ako sa tinuran nya lalo na sa dadalhin sa Mars, "puro ka talaga kalokohan" nahampas ko pa nang bahagya Ang balikat nya, napatingin Naman ako sa pambisig na relo at napgtantong antagal ni Eli lumabas."So, ikakasal ka na nga nanlalandi ka parin" napabaling Naman Ang tingin namin sa nagsalita,it's Andrea again. Bakit ba
Lumipas Ang mga Araw, Hanggang sa naging linggo at ito na nga, dumating na Ang araw na pinakahihintay nang mga pamilya namin, upang maging isa at maisakatuparan na Ang napagkasundoan. Hindi ako nakaramdam nang subrang saya, di Rin Naman kalungkotan. Ewan ! Di ko maipaliwanag Ang aking nadarama.Kasalukoyan na akong inaayosan nang mga baklitang nag ayos din sakin last month Nung debut ko, "grabe mars haba nang hair nitong bebe girl natin, kakadebut lang ikakasal na ngaun agad" komento nang isa "naku! naku!Kung sa lagay ko din Yan abay di na ako magpatumpik tumpik pa, bukod sa mayaman Ang pamilya may maganda pang trabaho at Kilala pang tao, oh San ka paba kahit pagkain nalang pwedeng susubuan ka nlang" sabat Naman nang isa, grabe Naman Sila, di nman pera ni Lance Ang habol ko, pero ano nga ba?sa pagpayag ko sa arrange marriage na to para di tuloyang bumagsak Ang company namin ay parang magpakasal lang din ako dahil sa pera.Matapos nila akong ayusan ay pinasuot na sakin Ang aking weddin
Kasalukoyang binabaybay namin Ang daan patungong mansyon dahil nga sa sanay sa mga it paniniwala nang mga matatanda Ang mga parents namin kaya Ayan kailangan pang matulog ni Lance sa bahay namin nang tatlong Gabi at tatlong Gabi Rin sa bahay nila pagkatapos saka pa raw kami pwedeng pumonta sa Lugar na gusto namin pag honeymoonan,as if namang may honeymoon na mangyayari.Kapagod palang magdaos nang kasal, pagkatapos nang seremonya at para nang mapupunit Ang mga labi ko kakangiti sa mga bisita, lalo na't karamihan ay mga trabahante namin, ayaw ko namang ma out of place Sila kaya Naman Todo ngiti at pag silbi ako sa kanila kahit pa sinabihan na nila akong ayos na Sila, nangangalay na Rin Ang mga Binti ko sa sandalyas na suot.Nang maipark Ang kotse ni Lance ay agad na akong bumaba at gustong gusto ko na talagang ihiga sa kama ko Ang katawan, "hija! Hintayin mo Naman si Lance at baka maligaw Yan, di pa nman alam nyan Ang room mo" natigilan Naman ako sa narinig."Mom! Don't tell me sa room
Makalipas Ang ilang araw na pamamalagi namin sa bahay nang aming mga magulang ay lumuwas narin kami sa condominium nya, doon namin napagdisesyonan mamalagi muna dahil malapit lang sa headquarters nila at kahit may kalayuan sa pinapasokan Kong skwelahan ay di na ako nag reklamo pa dahil Wala Rin Naman akong magagawa, kahit pa sabihing arrange marriage lang kami at kailangan ko nang sumunod sa kung Ano man Ang disesyon nya.Nang makapasok ay agad hinanap nang mga mata ko Ang isa pang pintuan ngunit Wala na akong Nakita pa bukod sa pinto nang kusina,"don't tell me iisa na Naman Ang kwartong gagamitin natin" nakataas kilay Kong tanong sa kanya "uhm yeah! I'm sorry di ko nasabi sayo na isa lang Ang room nang condo ko" no choice na nman ako nito."Wala nman kasing ibang pumopunta dito kaya pang isahang room lang Ang kinuha ko, tsaka nagkatabi Naman na Tayo eh" napapailing nalang akong pumasok sa loob nang room nya Dala Ang ibang gamit ko, walang mangyayari Kong magmamaktol pa ako tapos Wala
Sa halos araw araw na bangayan namin ni Lance di ko na namamalayang naging magaan na pala Ang loob ko sa kanya, hinahanap ko na syat nag aalala na ako kapag Hindi sya nakauwi nang Maaga pero napapanatag din Naman agad knowing na Lage lang Naman syang nasa headquarters, pero Minsan di ko talaga maiwasang kabahan lalo na sa propisyong pinilit nyang pagsilbihan, ika nga nila pagkalabas nang mga ito sa bahay nasa hukay na Ang kabilang paa nito.Oo , araw-araw kaming nagbabangayan, dahil sya mahilig mangasar at lagi akong pinagbabawalan, ako Naman si laging pikon at ayaw na pinagbabawalan pero sa huli Lage parin Naman nananalo Yung taong yun."Aalis ka na ganyan Ang suot?" Naalala ko na Naman tuloy Ang bangayan namin kahapon dahil sa suot ko, "damit? Ano paba sa tingin mo" nakataas kilay Kong sagot sa kanya dahilan para sipatin nya ako nang tingin Mula ulo Hanggang paa, "nag hubad ka nalang Sana" aba at namimihasa natong lalaking to ah, "inaano kaba nang damit ko ha" pinaningkitan ko pa it
Natapos nalang akong umiyak at maglinis nang kalat ni Brenda ay di parin bumabalik si Lance, talaga Naman!Yamot na yamot na ako, Anong Oras na ba? Mag a-alas syete na pala nang Gabi at di parin sya umuuwi? Tapos ako, maghihintay dito, Kung bukas pa yun uuwi, maghihintay parin ako? Martyr lang.Dinampot ko Ang cellphone at idenial Ang no ni Eli. "Labas Tayo" bungad ko sa kanya nang sagutin nya Ang tawag ko "hmm may himala yatang nangyari ngayon" kahit di nakikitay alam kong nakangiti ito "ano? Sasamahan moba ako o Hindi" naiiretang tanong ko na sa kanya, nadagdagan lang pagka yamot ko lalo na nang itanong nya Kung pumayag ba si Lance, Ang matandang yun? Di na umuwi."Ito Naman! Masyado Kang HB, saan ba Tayo ha" napaisip Naman ako Kung saan "kahit saang bar, gusto ko mag unwind ngayon" narinig ko Naman itong bumontong hininga, "unwind talaga tapos sa bar, huy Jeiara Kyrie, may problema ka ano" bahagya Naman akong natahimik, "oo nga! Dun ko gusto, gusto ko munang makalimot tsaka mamaya
(Rated SPG-18 Below read at your own risk)"I'm sorry for all what I've done, I promise not to hurt you again" usal nya nang sandaling mag hiwalay Ang mga labi namin,pero agad din Naman itong bumaba ulit na tinanggap ko Naman nang buong buo, God! What's happening to me? May parte nang utak ko na gusto syang pigilan pero Ang katawan ko ay gusto Ang kanyang ginagawa, kakaiba na Ang paraan nang pag halik nya, maybe it was what they called Passionate kiss? Ngayon ko lang to naranasan, puro smack lang Naman dati Kay Ale.Napasinghap Naman ako nang maramdaman Ang isang kamay nya na humahaplos sa kaliwang dib dib ko at kahit may nakatabing pa ditong tela ay ramdam ko parin Ang init nang kamay nya. D*MN! Bakit parang lalong uminit Ang pakiramdam ko.He's tongue is teasing me thats why I opened it, he entered my mouth at ginalugad Ang loob nito, ilang minuto pa ay nakasabay natin ako sa ginagawa nya, napapaungol narin ako dahil sa mga kamay nyang naglulumikot nang humahaplos sa katawan ko.Dal
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 35 -THE FINALENgayong buwan na Ang kapanganakan ko kaya Naman si Lance halos di na mahiwalay sakin, kahit sa pagbabanyo laging nakabuntot. Kahit Minsan naiirita na ako pero mas nangingibabaw Ang pagka appreciate ko sa mga ginagawa nya, alam Kong bumabawi lang din sya sa mga panahong Wala sya sa tabi ko Nung pinagbubuntis ko si Kyle.Alam Kong nahirapan din sya sa pagbubuntis ko ngayon kasi napakaselan nito kesa Kay Kyle dati, sa unang apat na buwan doon ako mas nahirapan kasi naging mapili ako sa mga pagkain pati mga Amoy, grabe Yung morning sickness ko buti nalang talaga at nandito Ang Asawa ko laging nakaalalay sakin."Matulog ka narin kaya, alas nuebe na oh!" Saway ko dito dahil nakapangalumbaba na ito at humihikab na Rin habang nakatuon Ang paningin sa mga documents, Ang alam Koy tapos na nya iyan eh. "Nirereview ko lang ito baby, tsaka para narin mabantayan Kita" napabunghalit Naman ako nang tawa dahil sa tinuran nito "ano kaba! Di pa ako manganganak ng
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 34It's been a week since we got home, two weeks din kaming namalagi doon sa Isla, ayaw ko pa sanang umuwi pero di ko na kaya Ang pagka miss sa anak ko. Nandito narin kami sa Mansyon, binenta narin ni Lance Yung condo nya since Wala Naman nang titira pa doon.At Yung sinabi nyang magreretero na sya ay talagang seryoso pala sya doon, maraming kasamahan nya Ang nalungkot but his decision was final kaya Wala nang nakapigil pa dito kahit ako.He studied how to manage our business na ipinamana sakin ni Dad, of course he is genius, nothing is impossible for him kaya Naman mabilis nya lang nakuha Kung Pano ito patakbuhin nang maayos. Ibinigay Rin Sana nang parents nya Ang isang kompanya nila but he refused, he told them that the company that I inherited from my Family was enough besides he has his savings and he thought sapat na iyun para itayo Rin namin nang sariling negosyo. Kaya Naman napagdisesyonan nalang nang parents nya na ibigay nalang samin Ang shares na m
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 33Maayos na Ang samahan naming dalawa ni Lance at kahit nga okay na kami ay napagdisesyonan naming mamalagi muna dito sa Isla pansamantala para sulitin Ang mga panahong nasayang para sa aming dalawa.No phone calls aloud kaya kahit kamustahin nalang Ang anak namin ay di ko na nagawa but I'm sure na nasa mabuting kalagayan Naman ito. Kasalukoyan akong nagluluto nang pananghalian namin dahil pagkatapos nito napagdisesyonan na namin kanina Ang susunod na gagawin. He will teach me how to surf. Exciting Diba.Napangiti nalang ako nang Wala sa Oras nang may mga brasong pumulopot sa bewang ko, I feel his lips giving me soft kisses on my neck, dmn! Nakikiliti ako."Lance ano ba, I'm cooking" pero Hindi ito nagpatinag "can I eat you instead" nanlaki Naman Ang mga mata ko sa ibinulong nito."Lance! Ang harot mo, doon ka na nga at ihahain ko na to" inirapan ko nga, "nagbabakasakali lang Naman baka maka isa" inikotan ko ito nang mata pagkaharap nito "di ko alam na nagi
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 32I woke up in an unfamiliar room, inilibot ko Ang paningin at namangha sa interior design nang kwartong kinaroroonan ko, it was filled with white and gray. Kompleto sa kagamitan, may closet at bedside table, may nakapatong din ditong lampshade with a picture frame, it was our wedding picture. Sa ding-ding Naman ay may nakasabit na mga paintings at Ang iba ay mga larawan namin at nang anak namin, I heard a sound nang paghanpas nang alon kaya Dali Dali akong bumangon at hinawi Ang makapal na kurtina, there namangha ako sa nabungaran, it's just a glass wall kaya Malaya Kong natatanaw Ang labas, tirik na Ang araw at Kay Ganda nang karagatan. Naalala ko Naman na Ang nangyari kahapon, napapangiti nalang ako sa kalokohan ni Lance, talagang kinidn*p pa ako para lang magkabati kami. Kumakalam narin Ang sikmura ko, sa tindi nang epekto Nung pampatulog na pinasinghot nya sakin, sinigurado talagang bago ako magising eh nandito na kami sa Lugar na ito.Pakiramdam koy pa
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 31I was sitting alone while sipping on my cup of coffee nang mamataan ko Ang isang pares nang paa nang babae, nang mag angat ako nang tingin ay Nakita ko Ang Mukha nang babaeng magpanggap na Asawa ni Lance sa ibang Bansa, she smiled "hi! Can I set here" di paman ako sumagot ay umupo na ito sa katapat Kong upoan, inilibot ko muna Ang paningin at nakitang marami pa nang bakanteng mesa pero dito talaga sya naupo katapat ko."What do you want" I ask in straight forward, I know she's something up to kaya ito lumapit sakin "by the way I'm Helarie Castro" I just look at here nang walang kahit Anong ekspresyon na pinakita sa Mukha, "diretsohin mo na ako, I'm a busy person" I heard her sighed."Ill be straight forward to you, I love him at masakit para sakin Ang Makita syang nasasaktan dahil sa pambabaliwala mo" I raised my brows on her, "matagal na akong may gusto sa kanya, the first time I laid my eyes on him nang malipat ako dito,that time Wala ka pa sa Buhay nya
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 30I was sitting on my swivel chair here in my office when someone knocks on the door "come in" I was busy scanning the documents but suddenly paused when I saw bouquet of flowers putted in my table, as I turn my gaze unto someone who put it, I can't help my heart not beat fastest."What the hll are you doing here?" I ask while raising my eyebrows, "I just want to give this to you" I mentained my gaze on him, "I don't need it, this is not a flower shop nor I don't have any achievements today,so why bother to give me that? Ano Yan, suhol " mahabang litanya ko sa kanya that makes him froze for a while "I.." "you're free to leave now" I cutted him off and motion him to get out.Wala syang ibang nagawa kundi Ang lumabas nalang, hinayaan ko nalang din Ang bulaklak na nakapatong sa mesa."Oy! May pa bulaklak si Mayoral" bungad ni Ale nang makapasok ito sa opisina ko "tsk" di ko nalang sya pinansin pa "I watch the live yesterday, how are you feeling now" this time n
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 29Sa kakalakad ko para lang makalayo sa Lugar na yun ay namalayan ko nalang na nandito na pala sa isang park, humanap ako nang mauupoan at good thing may Nakita ako sa bandang sulok nito, Hindi ko alintana Ang masakit sa balat na sinagot nang araw, pati pagkirot nang paa Koy saka ko palang napansin, ikaw ba nman Ang maglakad nang malayo nang naka stilleto, nang tingnan ko Ang orasan ay saktong Alas dose na pala nang tanghali. Nagkalat narin marahil Ang slight makeup na nilagay ko kanina dahil sa pag iyak at sa pawis, at alam ko ring pinagtitinginan na ako nang mga tao kanina pero binaliwala ko nalang iyon. Walang salita Ang makakatumbas sa tunay na nararamdaman ko ngayon. Kumakalam na Ang sikmura ko pero ayaw nang katawan kumilos.Tiningnan ko Ang phone ko at may ilang missed calls na Mula Kila mommy at ibat iba pang Numero na marahil ay sa pamilya ni Lance nagmula. Fck! This life, Pano pala Kong nalaglagan ako dati? Pano pala Kong di ko nakayanan Ang lungko
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 28Alas Diyes nang Umaga mag uumpisa Ang program doon sa aattendan kaya Naman maaga palang ay nakahanda na kami, di na muna ako pumasok sa opisina. Nang ianunsyo ni Dad na Aalis na kami ay agad ko nang binuhat si Kyle na pormado na.Ilang Oras lang ay nakarating narin kami sa headquarters Kung saan idaraos ang gatherings nila, nang makapasok na sa loob ay di ko alam Kung Pano iexplain Ang nararamdaman, para akong kinakabahan na nasasaktan. Habang di pa nag uumpisa ay naglaro na muna kami ni Kyle sa Cellphone nang mga larong pambata, Hanggang sa nakuha na nga nang emcee Ang aming atensyon.Magbigay galang muna ito bago tinawag Ang may pinakamataas na ranggo sa kanila.Nasa kalagitnaan ito nang pagsasalita nang tuloyan nitong maagaw Ang buo Kong atensyon, marahil sa aming lahat."I am here in front of you guys, I am very sorry sa mga pamilyang naiwan nang atong mga sundalong nasawi,ilang taon Ang lumipas na walang linaw at walang hustisya tayong nakuha but thi
MY MILITARY CRUSHCHAPTER 27"Hey! Reminiscing again your past" napapitlag naman ako sa kinauupoan ko nang may magsalita sa may pintuan nang aking opisina, Its Alejandro. Ngumiti ako dito pero alam ko sa sarili Kong di ito umabot sa mata, kahit di pinatuloy ay tuloy tuloy Naman itong naglakad papasok nang aking opisina "it's been five years but the wound still fresh" mapait Kong Ani sa kanya, I am now managing the MENDEZ CORPORATION, Dad turn it over to me dahil may isa pa itong business na inasikaso, ayaw ko sanang tanggapin but pinilit talaga nila ako, and thinking na may Kyle na ako, I need to learn how to run our business and it's not bad, I can say na maayos ko Naman itong napatakbo even in my very young age, I'm only 23 yet handling this business. Nung una syempre nahihirapan ako but what's the use of the degree Ive finished Kung di ko agad to makayanang ihandle.For five years my world only rotates for Kyle, school and now for this business. And Alejandro became my business par