Ashley's POV.Nakayuko lang ako habang patuloy na umiiyak. Ito na! ito na talaga yung araw na yun at sa mga oras na to ay nagmamartsa na siguro patungong altar yung babaeng yun.Naagaw nya na ang nag i-isang taong sobrang mahal na mahal ko at mahal ako. Sinasabi ko na nga ba, kaya sya bumalik ay para sirain at agawin ang lahat!Kung hindi sya dumating.Kung hindi sya bumalik.Kung hindi sya nagpakita ulit,Sana okay ang lahat.Sana masaya ako ngayon.Sana ako, ako yung pakakasalan nya ngayon.Iyak lang ako ng iyak sa isang gilid. Ang sakit sobra, parang pakiramdam ko ay pinagkakaisahan ako ng mundo.Gustong gusto kong pigilan ang lahat, tumakbo sa gitna ng simbahan na iyon at hilahin paalis si Dwayne pero wala akong magawa.Napakasama ng mga magulang nila. Ginagamit nila ang pera at kapangyarihan nila.Hindi ba nila alam na sakin sasaya si Dwayne? Na akk ang mahal nya at hindi ang babaeng yun!Nakakulong kami ngayon ni Rain.Not totally nakakulong pero yun ang pakiramdam ko.Oo! Kamin
Klaire's POV."Tara na?" pagtawag sakin ni Dwayne. Nakita kong hatak-hatak nya na ang maleta ko. I nodded bago sumunod sa kanya.All the staff in our airline are either bowing or greeting us warmly.Mabilis kaming nakapag board. We chose to just ride a business class rather than mag private jet.Maya maya ay lumipad na ang eroplano. Hindi kami masyadong nag uusap ni Dwayne mukha nga kaming hindi mag asawa, mukhang nagkatabi lang.Ewan ko bakit ganito kami, Bakit nag iiwasan kami? Naging awkward ulit ang lahat. Siguro dahil doon sa halik na yun. Geez, why I'm a like this?! Kinabit ko ang earphones ko at plinay ang nasa playlist ko at shinuffle iyon. Natuwa ako na favorite song kong faded ang tumugtog.Nakatingin lang ako sa labas kahit madilim na nakikita ko pa din ang mga clouds.Nakakapayapa. Masarap sa pakiramdam.Tumingin ako kay Dwayne. Nakita kong naka earphones din ito pero kasalukuyan nya ng tinatanggal.Nakita kong may papalapit na stewardess kaya naman natuwa ako, gusto ko sa
Dwayne's POV.After kong mag shower ay napatingin ako sa salamin dito sa banyo.Nag flashback sakin yung muntikan ng mangyari kanina halos di ko mapigilan ang sarili ko.I sighed.I didn't stop because ayaw ko syang halikan, I badly want to taste that lips again but alam kong kapag nasimulan ko na, I won't stop and I'll keep wanting more na baka who knows more than just a kiss ang mangyari at alam kong hindi sya ready doon.Alam kong nakainom lang sya ng tonic at mahirap na kapag nag umaga na.At this point, I don't want Klaire to hate me.Lumabas na ko ng banyo."Klaire, pwede ka ng maligo" sabi ko, habang ini expect na susulpot na ito at maliligo na.Pero wala sya kaya lumapit ako sa kama namin at nakita kong mahimbing na syang natutulog nakapagpalit na ito ng pajama.Dahan-dahan akong umupo sa tabi nito.Napaka peaceful nyang matulog.Pinipigilan ko ang kamay ko pero I just can't help it kaya hinaplos ko ang malambot at alon-alon nitong buhok.She dyed her hair which highlighted he
Dwayne's POV"Welcome home!" yan ang bumungad samin sa pagbukas ko ng ilaw ng bahay namin.Yes, may sarili kaming bahay ni Klaire, which is dinesign ng kaibigan ni Klaire na si Aisha at Jiezle.Pagdating namin mula sa airport ay dito na kami dumiretso and it's already 9pm kaya nagulat kami ng salubungin pa nila kami dito ng ganitong oras.Agad agad kaming yumakap sa mga magulang at kapamilya namin."So how's the honeymoon my dear daughter-in-law" sabi ni Mommy kay Klaire."Okay naman po. Masaya naman po! Ang dami po naming napuntahan ni Dwayne" Klaire"Nag enjoy ba kayo Dwayne?" Papa asked."Oo naman po papa! The landmarks there are breath taking" sagot ko rito."Eh yung ano, nagawa nyo ba ng maayos?" tanong ni Daddy.Kita kong naghagikgikan ng bahagya ang mga kapamilya namin.Nakakunot ang noo naming dalawa ni Klaire. Obviously hindi namin sya nagegets."Epektibo ba ang tea na ininom nyo? Nakailang rounds ba?" mama told us that na para bang normal lang iyon.Okay! Okay! Mukhang nageg
Klaire's POV."Good Afternoon passengers! Welcome to Sky Gate Airlines, I am Klaire, the head stewardess of this flight. Thank you for choosing to fly with us. Hope you will have a great time flying with us." sabi ko bago ko binaba ang mikropono.Nagpalakpakan naman ang mga excited naming pasahero."Good afternoon. This is Dwayne Chua, your pilot. Welcome aboard. Any moment now we'll take off. Cabin crew, please do the necessary action. Good day everyone" si Dwayne ang nagsasalita, sa speaker lang sya naririnig. Nasa cockpit na kasi ito kasama ang co-pilot nya.In fairness kung gaano sya kagwapo ganoon din kagwapo ang boses nya.Tsk! Ano ba tong pinagsasabi ko?Nanatili ako sa pag aasikaso ng mga pasahero namin, fully book kami dahil peak season ng bakasyon na."Nakita ko yung pilot natin kanina, grabe ang gwapooooo" impit na tili ng babaeng ina assist ko, pakiramdam ko ay dalawa or tatlong taon lamang ang tanda ko."Oo nga, nakita ko din kanina, hahanapin ko nga ang social media nya,
Dwayne's POV."OMG! Dwayne, wake up! Late na tayo! Hurry up na kasi!" napabangon ako bigla dahil sa sigaw ni Klaire."Wow, good morning! Can you please chill down Klaire! Ano ba?" inis kong sabi dito."Late na kasi tayo! Look anong oras na kaya. Sino ng magpapalipad ng eroplano?" natataranta nyang sabi habang nagpapabalik labas sa kwarto namin at doon sa closet room namin.May hatak na itong maleta at halatang natataranta.Natawa ako at na guilty. I forgot to tell her naman kasi."Wag ka ng magmadali" cool kong sabi sabay pagpigil sa kanya sa paglalakad. Tumingin sya sakin ng masama. "I've already informed them last night na hindi tayo makakapasok dahil late na tayong umuwi kagabi"Yep! Late na kaming umuwi hindi dahil sa may pasok kami. Umalis kami ni Klaire papuntang doon sa beach house namin. Nandoon kami. Nag gala-gala kami at nanood ng fireworks.Masaya ako dahil nakasama ko sya, padahan-dahan ay masasahi kong mas okay na kami ngayon.Actually natutulog na kami ng magkatabi. I ho
Klaire's POV.Iyak ako ng iyak. I feel so angry at myself, at him, sa kanilang dalawa!I punched the wall sa loob ng kwarto namin out of frustration. Sunod sunod ko iyong ginawa dahil pakiramdam ko ang manhid ng katawan ko at tanging puso ko lang ang nasasaktan."Gago ka! Ayan ka na naman! Iiwan mo na naman ako dahil sa kanya!" I gritted my teeth. "Bakit ba bumalik ka pa kasi!""Sasaktan mo na naman ako, ngayon pang alam ko na sa sarili kong mahal na mahal pa rin kita!" I was crying my heart out. Napahinto na lang ako ng makita kong dumadaloy na ang dugo sa kamao ko.Nakakagulat na, alam kong may sugat ako pero wala akong nararamdaman, mas nangingibabaw ang mga bagay na iniisip ko.Napatingin ako sa orasan. It's past 9pm pero wala pa din sya.So mas pinili nya si Ashley? Mahal na mahal nya ba talaga yun?Hindi sa pagiging sad girl pero hindi masarap sa pakiramdam na iniiwan ka ng taong mahal mo lalo na at asawa mo pa.Hindi na siguro nya ko mahal.Pero bakit nya ko hinalikan? Bakit? P
Klaire's POV.Nagising ako dahil sa tunog ng alarm clock.Dahan-dahan akong bumangon sa higaan, at ngayon ay ramdam na ramdam ko ang hang over ko.I don't usually drink kaya naman napakalakas ng impact ng hang over sakin.Palabas na sana ako ng pinto ng mapadaan ako sa salamin dito sa kwarto ko.Whole body mirror kasi ito at dito ko nakitang hindi na yung suot ko kagabi ang suot ko ngayon.Nag akyatan ang dugo ko sa mukha when the realization hit me. Isa lang ang pwedeng magpalit ng damit ko."Dwayne!" sigaw ko. Lumabas ako ng kwarto at pababa pa lang ako ng hagdan ng makasalubong ko sya.How dare this man?!"Why are you shouting early in the morning?" tanong nya sakin, mukha syang iritable."What the heck! Panong di ako sisigaw?! Look at me! Sinong nagpalit ng damit ko?"Nag iwas sya ng tingin."I did"Halos malaglag ang panga ko. Totoo nga, alam ko naman pero parang gulat na gulat pa din ako. Napahawak ako sa handler ng hagdanan namin."You mean, you mean-" lumunok ako bago ako nagp
Dwayne's POV."Hon, enough na sa sweet and cold food" I told Klaire, kakagaling lang namin sa OB nya para sa weekly check up nya dahil anytime soon ay lalabas na si baby. "Manahimik ka dyan! Sige, Ikaw ang mag buntis at ako ang magrereklamo" sabi nya bago kumain ulit ng strawberry ice cream."Hon, grabe yung pagiging moody mo" mahina kong sabi."Ano? May sinasabi ka? Baka gusto mong matulog kila Rain?" banta nito sakin."Okay, okay. I'm sorry pero sabi lang kasi ng doktor mo, para madali ang delivery mo kay baby, less ka na sa ganyan""Okay fine, sige na ilalagay ko na to sa kusina" she told me bago sya tumayo. Nanatili ang paningin ko sa series na pinapanood nya."OMG, Dwayne!" nagulat ako sa sigaw nya kaya napatakbo ako sa kusina namin. "Hon, what happened? " halos madulas ako dahil may naapakan akong tila tubig."Manganganak na ko, pumutok na ang panubigan ko" she said that peacefully pero ayun ang nakapagpataranta sakin."Anong masakit ha? Pupunta na tayong ospital" sabi ko.Na
Klaire's POV."Klaire hija, it's time for you to get up"Marahas akong dumapa at nagtaklob ng kumot. Pang apat na si mama sa gumigising sakin. Hindi ba nila alam na ayoko pang bumangon at inaantok ako?"Ma, puyat ako, Inaantok pa po ako" sabi ko. "Let me sleep""Ano ka ba? you have to get up dahil birthday mo ngayon" sabi nito sakinBirthday ko nga pala ngayon, kaya mas tinamad akong bumangon. Tatlong taon ang mabilis na lumipas. Tatlong beses nya ng na missed ang birthday ko. "Ma. taon-taon naman ako nagbi birthday, baka pwedeng i-skip na natin itong taon na ito?""Aba! Last 2 years ay hindi ka na nag celebrate, pati ba naman ngayong taon na ito?"Hindi ako sumagot at nanatiling nasa ilalim ng kumot."My goodness! Bahala ka nga riyan" lumabas na si mom.I sighed., buti naman! Makatulog na nga ulit. Patulog na sana ulit ako ng may humampas sa pwet ko, kaya napabangon agad ako. Nanlaki yung mata ko ng makita ko kung sino iyon."Oh ano? Papalag ka pa? Bumangon ka na dyan" sabi nya saki
Klaire's POV.Huminga ako ng malalim bago ko clinick ang dial button sa tabi ng pangalan nya. "Klaire! Welcome back! I am glad you called""Ganoon ba?" I tried to calm myself down"How are you?""I'm not good, Rain" "Hindi ka pa din ba nakaka move on kay Dwayne?"I faked a laugh. Kung nagsabi lang sya ng totoo, I would even commend him on how good his tagalog na."About that, let's talk about that later""Ha? Really?""Let's meet in an hour. I'll send you the address for the restaurant""Alright, see you."I ended the call bago ko tiningnan ang sarili ko sa salamin.Nothing changed much, except that I'm longing for my child, and also my husband.Hindi ko alam kung nasaan sya, if he even wants to see me.I reached out to his family and friends but just like me, wala silang ideyaBigla syang nawala, he cut connections and communications.He said he have to move on.Isang taon na ang nakalipas at maaaring nakalimot na sya.Did he find someone new? May kasama na ba syang iba?Nakaramda
Klaire's POV."Klaire!" nagulat ako sa pagtawag sakin ni Ate Caren kaya agad akong napa angat ng tingin sa kanya mula sa pagkakatitig ko sa cellphone nya."Ate" I immediately smiled nung niyakap nya ako."Buti naman at umuwi ka na, akala ko talaga tatalikuran mo na kami""Ate naman, I needed this diba? See? I'm okay now, namiss ko kayo!""Sus! Namiss daw pero ang tagal umuwi! Kung saan-saan ka nga nag travel, nakita ko sa IG mo. It seems that you had fun and you look better now""Yes ate, nag enjoy naman ako at kahit papaano, mas okay na ako, hindi man totally nakapag move on pero masaya na ako ngayon. I still miss my child every now and then, hindi na yata ako makaka move on""Hmm! Yung baby mo lang ba o pati yung daddy ay namiss mo?""Ate naman!""Wag ka na nga mag deny"Nginitian ko lang sya dahil kahit ayos na ako, remembering that time still send a chilling pain in my heart.It's been a year. Isang taon ko ding hinanap ang sarili ko. May balita pa din naman ako sa pamilya at mga
Klaire's POV."Baby, sobrang miss ka na ni mommy, sorry kung hindi man lang kita naalagaan"Tumulo na naman ang luha ko dahil sa pagdadalamhati ko sa pagkamatay ng anak ko. Nandito ako sa sementeryong pinaglagakan ng munti kong anghel.It's been a few weeks simula ng mawala sakin ang anak ko. Hanggang ngayon hindi matanggap ng puso ko kung anong nangyari ang lahat?Everything was perfect but in a snap gumuho ang mundo ko.Sobra ang galit ko kay Dwayne at kay Ashley. How did it happen? Paano ako nagawang traydurin ng asawa ko?I didn't let anyone comfort me because nobody can! Even how hard they try ay parang walang makakaayos sa nararamdaman ko.The pain is eating me. The regrets and betrayal kept playing in my head.Si Dwayne, araw araw nya kong pinupuntahan sa ospital hanggang sa makalabas ako pero wala akong lakas para harapin sya or makausap man lang sya. Masyadong masakit ang ginawa nila at kung ano ang naging resulta nito."Baby, mahal na mahal ka ni Mama. Hinding hindi kita mak
Dwayne's POV.Nagmamadali akong pumasok sa ospital at agad naman akong sinalubong ng mga nurse kaya mabilid na naihiga sa stretcher ang asawa ko.Habang tsini check ang vitals nya ay dumilat si Klaire."Please, parang awa nyo na! Save my baby" umiiyak na sya ngayon."Miss, you need to stay calm. Mga doktor kami and we'll do everything""Please, iligtas nyo ang baby ko. Please save our baby! Please yung anak ko po!""Dalhin na agad sya sa operating room and have the paper's ready para dito sa asawa nya, she's in a terrible condition" sigaw nung doktor.Bago sya itinulak ay hinawakan nya ko sa kamay at tinitigan."Please Dwayne, kahit ito na lang, iligtas mo ang baby natin. Kung papipiliin ka man, please save our child. Hayaan mo na ko! Please nagmamakaawa ako" sabi nya habang umiiyak. I wasn't able to say anything dahil kusa syang nawalan ng malay.Isang oras na kong nakatayo dito sa labas ng operating room pero wala pa rin akong naririnig na balita tungkol sa asawa ko.I sat down quie
Klaire's POV.I woke up extra early than usual. Oo extra early na sakin ang 1pm ngayon dahil sobrang tanghali na kasi akong gumising. Sa totoo lang ay kadalasan mga 4pm na ko bumabangon at gising naman ako sa madaling araw kaya madalas akong mapagalitan ni Dwayne.Mag ta-tatlong buwan na kong nagdadalang tao at sabi ng OB ko, ito daw yung mga crucial na buwan kaya dapat na mas maging maingat ako.Si Xamy naman ay panay ang pagtawag sakin dahil pinipilit na magbago ang isip ko. I know she is doing this because mahal nya ko, but I already made my decision.Sumilip ako sa bintana and it was raining hard. Panahon na naman ng bagyuhan dito sa pinas. Kaya pala malamig kahit pinatay ko na yung aircon kanina ay dahil umuulan simula kanina pang umaga.Bumaba na ko para kumain na lang ng oatmeal dahil parang yun ang natipuhan naming kainin ni baby dito. Nanonood din muna ako ng mga palabas para hindi ma bored.I was watching my second movie ng maisipan ko na dalawin si Dwayne dahil wala naman a
Klaire's POV.Tumingin ako sa relong nasa side table namin.Kusang nanlaki ang mata ko ng makita ko ang oras.It's already 10:30 in the morning at dahil sa pagbubuntis ko ay tinatanghali talaga ako ng gising.As usual wala na ang asawa ko tuwing gigising ako pero nag iiwan sya ng note na mayroong sandamakmak na reminder about sa pre-natal vitamins at mga hindi ko na dapat ginagawa to ensure na magiging maayos ang pagbubuntis ko.He's so excited to be a father.I went down after I took a bath at dumiretso ako sa kusina. Nagluto na lang ako ng bacon at egg for my lunch dahil yun ang madaling kainin pero nakakailang subo pa lang ako ng maramdaman kong bumabaliktad ang sikmura ko kaya nagmadali akong pumunta ng lababo para sumuka.I really hate my morning sickness. Nanghihina talaga ako dahil lahat halos ng kinakain ko ay sinusuka ko.I am on my third month of pregnancy.At pansin na rin ang baby bump ko. As a flight attendant, laging kailangan naming maging slim and I just hope na bumal
Dwayne's POV."Hon!" tawag ko kay Klaire dahil nasa itaas pa din ito at busy sa pag-aayos. Male late na naman kami. Although hindi na madalas ang paglipad namin dahil tini train na kami on how to run the airlines and our other businesses ay ayoko talagang nali late.7 AM dapat ay nasa kumpanya pa kami pero for whatever reason ay mukhang late na naman kami.It's already 7:25 in the morning. 25 minutes na kaming late at hindi pa rin kami bumibiyahe.2 months quickly passed after our mini honeymoon and we are living completely normal like any other wife and husband. We sleep, we cuddle, and we make love. "Why are you in such a rush?!" sabi nya habang pababa at hawak ang itim nyang stiletto. "Nagmamadali ka eh ang sama ng pakiramdam ko""I'm sorry hon" I told her and held her face. "If you're not feeling well, wag ka na muna kayang pumasok? Magpahinga ka na muna dito or better yet ay ihatid na kita sa clinic?" nag aalala na rin ako dahil ilang linggo na rin syang ganyan. She look pale,