Mag-log inShare
CHAPTER 88
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPYTER 89
“STOP STARING AT ME!” naaasar na sabi ni Daniel habang magkaharap silang kumakain ng niluto ng mama niya. Dahil sa totoo lang ay naiilang siya and at the same time he is guarding his walls, ayaw niyang maaawa o magpadala sa kung ano ang sinasabi ng mama niya sa kanya. He is not paying attention to it at pinapakita niya rin sa reaction niya na hindi siya natutuwa. Pero manhid lang talaga siguro ang mama niya… naka smile the entire time na kumakain sila. “I’m sorry pero happy lang ako sa moment na ito.” sabi nito sa kanya. He got annoyed with it. “Kahit kailan sinungaling ka talaga.” Felicia see it coming alam niyang naiinis na ang anak niya sa kanya pero okay lang, ang importante sa kanya ang kasama niya ito na hindi siya sinisigawan o anu man. Pero sa kabila nang lahat ay hindi naman siya nawawalan ng pag-asa na dumating ang araw na maayos nilang dalawa ni Daniel ang kung ano mang gusot na meron silang mag-ina. Ngumiti lang ulit si Felicia at binalewala ang sabi ni Daniel na pa
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 90
KASALUKUYANG nag-e-enjoy sa labas si Shy sa gilid ng dalampasigan samantakang si Marcus naman ay nagpaalam na papasok sa loob ng vacation house nito dahil may kukunin. “Babe punta muna ako sa bahay, may kukunin lang ako.” pagpapalaam ni Marcus. Nilapitan naman siya ni Shy na umahon mula sa tubig dagat at lumapit sa kay Marcus, at umupo sa tabi nito, sumipsip muna ito ng buko juice na nasa tabi niya bago magsalita, “ O-Okay sige, pero balik ka kaagad ha!” “Yes, I will.” Sagot ni Marcus at hinalikan si Shy sa labi ng humarap ito sa kanya. But the funny thing is that the kissed became more deeper and deeper that eventually ay naitulak ni Shy si Marcus upang tumigil, “Hmmm, tama na baka saan pa ito mauwui at hindi muna makuha yung kukunin mo sa bahay.” “Yeah, yeah… but I will be back soon sa ‘to be continued’...” sagot naman ni Marcus dito. Natawa naman si Shy sa tinuran nito kaya nahampas niya ng di naman ganun nka sakit sa braso si Marcus, “ Loko ka talaga!”At the end nagtawanan
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 91
HINDI alintana ni Daniel ang bilis ng kanyang pagpapatakbo ng sasakyan. Walang siyang pakialam bast’at ang focus niya lang ay ang makarating at makabalik sa lugar kung saan nakatira si Kaye at ang anak nitong lalaki—his name is Clarence according to his Mom. Napangiti siya at sobra ang saya na nararamdaman niya sa kanyang puso. Aminado naman siya na bukod sa kinukutuban siya ay halos magkapareho nga sila ng mukha lalong lalo na ng ganun rin siya kalaki at edad nito. Subali’t ay nakaka ganda ng pakiramdam ang marinig at malaman na anak mo naman pa la talaga ang anak ni Shy na si Clarence. Napahigpit ang hawak ni Daniel sa manibela mg sasakyan. He can’t wait to reach his destination. He can’t wait to have a chance na mapalapit sa anak niya. He can’t wait to have him live with him and can’t wait to hold him and take care of him. Iniisip niya pa lang ang mga bagay na iyon ay sobrang excited na siya ngunit di niya rin maiwasang makaramdam ng galit. Inilayo ni Shy sa kanya ang anak nila
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 92
HINDI naman magkamaliw ang tumatakbo sa isip ni Shy matapos niya masaksihan ang kaganapan sa may lliving room kanina. Hindi niya lubos maintindinhan kung bakit ganun ang mga salitang lumabas sa bibig ni Marcus. Bakit ito galit at parang may kaaway?Ano ba ang nangyayari sa kanya?Katanungan na tumatakbo sa isipan ni Shy. Naliito siya at nababagabag ng husto, siguro hindi siya sanay na makita na ganun si Marcus at gusto niyang malaman kung ano ang ibig sabihin ng mga sinabi nito at reaction. Nang marating ni Shy ang kwarto nila ay agad siyang pumasok s apintuan at ng masara niya na ito ay napasandak siya sa pintuan kaagad kasabay ng paghawak sa dibdib nito. Naramdaman niya na bumibilis ang takbo ng kanyang puso but the wiorst thing is that a series of events suddenly crashing into her mind na parang isang sine. At dahil sa nangyari na iyon ay sinundan ito ng sobrang sakit ng ulo na tila parang mabibiyak na sa sakit ito. Unti-unting nanghihina ang kanyang mga tuhod dahilan na napaupo
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 93
“DAN-DANIEL…” tanging bukang bibig ni Shy. Hindi niya alam bakit panay ang sambit niya ng pangalan na iyon, ngunit parang may sariling utak ang kanyang bibig.Nakikita ni Shy na may katabi siyang lalaki sa iba’t-ibang scenario. Una magkanaiig silang dalawa sa kama, pangalawa nakikita niya na kinakasal sila at pangatlo nakikita niya na they were both having a baby shower party then the last thing she saw herself kissing that man, na para bang totoo ang mga namamagitan sa kanila. She keeps on repeating his name na parang musika ito sa kanyang tenga not until na may boses na tumatawag rin sa kanya. Sa pagmulat niya ng kanyang mga mata ay nakita niya ang nag-aalalang mukha ni Marcus. “Ma-Marcus?” tanging saad niya at napatangin siya dito. Agad naman siyang niyakap ni Marcus ng mahigpit na mahigpitb na parang bang takot na takot itong mawala siya. “Salamat naman at nagising ka na! Sobra akong nag-alala, Babe!” Nag-angat rin siya ng braso at pilit na ngumiti, at tinapik tapik ang braso
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 94
AFTER a week of honeymoon sa private island ni Marcus ay akala ni Shy ay babalik na sila but to her surprised Marcus asked her if she wanted to stay a little bit more longer habang nag-aalmusal silang dalawa sa terrace ng malaking vacation house ni Marcus, nakikita nila ang ganda ng dagat at damang dama ang malamig na simoy ng hangin, maliwanang ang paligid at maganda rin ang panahon. “So, what do you think Babe?” tanong ni Marcus kay Shy habang naghihiwa ito ng beef steak sa plato. Pero di kaagad nakasagot si Shy dahil sa naka focuys siya sa ibang bagay at naiisip. Panaka naka’y panay ang ngiti nito sa tuwing naalala ang pinag-iisip niya while making love to Marcus last night. Nagtataka naman si Marcus dahil naghihintay siya ng sagot mula sa kay Shy pero kung saan ata ang presensiya nito at attention. Napahinto si Marcus sa paghihiwa ulit pagkatapos nito maisubo ang hiniwa niya kaninang kapirasong beef steak. At kumunot ang noo nito ng mismong makita niya na pangiti-ngiti si Shy
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 95
NAKIKITA ni Shy ang sarili na lakad-takbo habang habol ang kanyang hininga sa ilalim ng malakas na ulan. Wala siyang idea kung ilang oras na itong tumatakbo, hinihingal na at sobrang pagod na pagod na ng kanyang mga paa, idagdag pa ang bigat ng kanyang tiyan dahil sa buntis pa siya… ngunit wala siyang choice kasi kung hihinto siya ay malaki ang posibilidad na maabutan siya ng taong humahabol sa kanya. Gumapang ang takot sa dibdib nito, kanina pa ito kumakabog ng napakalakas. Natatakot ito ng husto para sa kanyang buhay at sa buhay ng sanggol na nasa sinapupunan niya, sa ilalim ng malakas na ulan ay nalalasahan niya pa ang mga luhang walang humpay sa pagdaloy sa kanyang pisngi at galing sa namumugto nitong mga mata. Napahinto siya bigla ng matanaw sa di kalayuan na dead end na pa la at malapit na sa isang mataas at malalim na bangin. She can hear herself breathe and she’s panting—animo'y kinakapos na ito ng hininga sa sobrang pagod, takot at kaba sa maaring mangyari sa kanya. Na
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 96
MARCUS was so worried when he witnessed again the scenario in which Shy is having a nightmare— at ang totoo habang padalas ng padalas na nangyayari ang mga masasamang panaginip ni Shy ay siya ring kinakabahan si Marcus. He was worried that Shy may be able to have so many questions to ask or worst may be able to bring back her lost memories, to remember everything that happened and if that’s happened… Marcus knows for sure that he is not yet ready— he has never been ready for it. Hindi niya alam kung ano ang gagawin niya sa oras na bumalik lahat-lahat ng alaala ni Shy… he knows that he will definitely lose Shy—-forever. Baka hindi niya kayanin. He will die, for sure. Napakuyom siya ng kamao habang iniisip lang iyon. He is currently waking up Shy at matapos ang ilang segundo ay nagising din ito. Agad niya itong dinaluhan at hinahagod ang likod para kumalma. “Finally, you’re awake Babe!” bakas sa tono ng boses at mukha ni Marcus ang pagkabalisa at pag-aalala. Si Shy naman ay parang
Pinakabagong kabanata
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 144 - WAKAS
LOSING someone important to you is generally considered one of the most traumatic and devastating experiences that a person can go through. The grief and sorrow can be overwhelming, and can affect a person physically, emotionally, and mentally. How much more kung parti ng pagkatao mo, inalagaan mo ng siyam na buwan sa tiyan mo tapos magigising ka na lang sa isang iglap, na malalaman na wala na ito? Masakit, sobrang sakit, iyan ang kasalukuyang nararamdaman ni habang nakaharap s apuntod ng kanyang anak. Hindi niya inaasahan na magigising siya sa mula sa isang masamang bangungot at bubungad rin sa kanya ang isang bagay na mas masama pa sa bangungot na naranasan niya habang nasa coma siya ng ilang araw. Iniisip niya na lang at hinihiling na sana isang bangungot rin ang kinakaharap niya ngayon dahil sa hindi niya alam kung hanggang kailan niya ba kakayanin ang sakit at bigat na kanyang nararamdaman. "Nak... sabihin mo naman na masamang bangungot lang ito at kailangan ko lang na magisin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 143
IKA nga sa bibliya, "IN THIS WORLD YOU WILL ENCOUNTER MANY TRIBULATIONS" malinaw na nakasaad na maraming Pagsubok ang ating kakaharapin. Isang bagay na kahit sino man ay hindi makakaiwas. Kung mabibilang lang ni Shy ang mga pagsubok na kanyang pinagdaanan sa kanyang mga daliri ay kulang na kulang ito. Simula't sapul na nagkaisip siya ay naengkwentro niya na ang isang pagsubok. Lumaki siya at nagkaisip na pinagdadaanan na ito. Ni hindi niya nga matandaan kung kailan ito nagsimula basta't ang alam niya nagkamuwang na lang siya ay puro pagsubok na ang kanyang na e-engkwentro halos araw-araw na lang ng buhay niya. Noong bata siya akala niya na ang malamig na trato sa kanya ng lola niya at walang paki ng tatay niya ang pinakamalaking pagsubok na naranasan niya ngunit nagkamali siya. She was just in highschool ng malaman niya na hindi pa la siya totoong anak ng nanay at tatay niya, isang araw na nadulas ang lola niya subalit kahit di nito sinasadya ay walang pagsisisi sa ginawa nito. At d
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 142
PAGKATAPOS ihatid ni Daniel ang mama niya sa flower shop nito ay dumiretso na siya kaagad sa hospital. Sumilip siya sa kay Shy sandali pero napatigil rin siya dahil nakasalubong niya si Sheila. Nakaposas ito and she was wearing a jail clothes. She invited Sheila na pumasok sa loob ng kwarto ni Shy. Nandun naman sina nanay Mara at tatay Jose pero lumabas muna sila para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Magkaharap sila ni Daniel sa living room ng vip suites na iyon. Habang ang bantay nitong police officer ay nasa labas ng kwarto. " I'm sorry Danny." Hindi nakapagsalita kaagad si Daniel. Pinapakiramdaman niya pa ang kanyang damdamin kung ano ba ang pwedeng maramdaman niya sa kay Sheila ngayong kaharap niya na ito. napabuntong hininga lang siya samantalang si Sheila naman ay kumakabog ang dibdib sa sobrang kaba. Hindi niya talaga kung saan magsisimula. It was an awkward silence habang naghihintay siya ng kasagutan sa kay Daniel at sa kalaunan ay siya na rin ang bumasag ng katahimi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 141
DANIEL was sitting beside Shy while holding the box kung saan nandun ang naka nilang wala ng buhay. He never thought that he would be on this situation again. Pero ngayon mas malala, at mas masakit. He will bury his child without Shy dahil sa lumalaban din ito para sa buhay niya. Pero ayaw niyang mawalan ng pag-asa, kakapit siya hanggang hindi bumibitiw si Shy sa kanya. "Babe... kumusta ka na? I'm sorry I failed to protect you and our child. I failed you once again."naiiyak na sabi ni Daniel sa kay Shy. He reached out her hand at inilapit ni Daniel ang mukha niya dito then he rested her hand sa pinsgi niya, " I love you much and I can't afford to lose you Babe... please huwag na huwag kang susuko, hindi ko kakayanin." Who would have thought that the great Daniel Monteverde will be a crying baby? Kahit na kailan wala naman siyang hiniling sa Diyos kung hindi ay ang mabuo ang pamilya nila. He grew up being an obedient child because he was told na pag mabait ka lahat ng hihilingin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 140
PAGKATAPOS sabihin ni Sheila sa ama niya ang ginawa niya ay parang nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nila. Parang nag slow motion ang lahat. Galit na galit siya sa ama niya kanina at dahil dun ay nakapag-isip siyang walang saysay ang pagsama niya dito because she felt she's not important to him at all. Pero ngayon parang nasampal si Sheila ng katotohanang , hindi pa la totoong hindi siya mahal ng Daddy niya. As what Miss Divina always says to her, mahal na mahal siya nito. Hindi niya inasahang hahanapin siya ng ama at hindi ito umalis at tumakas na hinid siya kasama. She did not even expect na yayakapin siya nito ng sobrabg higpit at pinaalala sa kanya na hindi niya kailangang mag-alala dahil nadiyan palagi ang daddy niya for her. Hindi nakapagsalita si Don Miguel, hindi niya kasi alam kung paano mag re-react. But he was able to say something, "You betrayed me... your own father." Sheila shed a lot of tears, ni hindi niya na nga mapigilan. Feeling niya tuloy masyado ba siyang
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 139
KASALUKUYANG nakaupo si Don Miguel sa kanyang swivel chair habang umiinom ng alak. He just can't get over sa mga sagutan nila ni Sheila kanina. Marahil nga ay tama ito, he is not the typical parent na showy. Not the typical type ng taong marunong mag express ng nararamdaman niya but the cruelty of the world make him realized na hindi pwedeng mahina siya, na bawal ipakita ang kahinaan niya. At dahil sa wala na ang babaeng minahal niya, so obviously ang tanging taong kahinaan niya ang kanyang nag-iisang anak. If only Sheila knows na kaya niya ginagawa ito sa kanya para protektahan ito. Ayaw niyang magamit si Sheila laban sa kanya. He is aware that he makes a lot of enemies dahil sa negosyo and how much he hated his father on how he treated him before ay napangisi na lang siya, upon realizing that he was almost the same as Don Santiago. Nakikita niya ang sarili sa kay Sheila, ganun na ganun siya manumbat sa namapayapang ama bago ito nagmakaawa sa kanya. He went to far when it comes to
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 138
TOTOO nga ang kasabihan na hindi porke't mayaman ay nasa iyo na lahat-lahat. Na masaya ka ang kuntento sa buhay. But it was not the situation and the feeling that Sheila is currently having right now. She's getting anxious about the fact that they are being wanted by the authorities dahil sa nangyari sa kay Shy. Ngayon hindi siya mapakali kung ano ang dapat gagawin. Mataman siyang nakaupo sa living ng isang tagong rest house ng Dadddy niya. Habang nakaupo ay panay ang kuskos niya sa kanyang mga kamay at hini mapakali ang binti. Para mapakalma siya ay hinawakan ni Miss Divina ang kamay niya. Ganito siya pag inaataki ng anxiety niya. Napatingin siya sa Ginang at bakas ang pag-aalala nito sa kanya, ngunit sa kabila nito ay ngumiti ito sa kanya, " Halika Hija." sabi nito at lumapit naman siya at tumabi sa kay Miss Divina at parang batang yumakap dito. "I'm fucking worried Miss Divina... natatakot ako para sa amin ni dad." punong pag-aalala niyang sambit. Magjigpit siyang niyakap ni M
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 137
PAGKATAPOS e-comfort ni Madam Chairman ang apo niyang si Daniel ay tumabi ito sa kay Mara, kaya umalis rin si Jose para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Hinawakan ni Madam ang kamay ni Mara upang iparamdam dito ang kanyang pakiki simpatya at magkasama silang lalaban ng pagdarasal na sana'y maging maayos lang si Shy sa kabila ng pagkawala ng anak nito ay sana kahit si Shy ay makaligtas siya. Napamulat ng mata si Mara ng maramdaman ang kamay ng Madam Chairman na humawak sa kanya. She look at her with a weary eyes. Puno ng pag-aalala at hindi nawawalan ng pag-asa na sana malagpasan nila ang pagsubok na meron sila ngayon. Hindi rin napigilan ng mga luha niya ang tumulo ulit. Kahit sa simpleng paghawak lang kasi at sa pagtingin sa mga mata nila sa isa't isa ay naiintindihan at nararamdaman nilang pareho ang sakit na dulot ng sitwasyon. Biglang niyakap naman ng Madam Chairman si Mara ng humagulhol na ito ng iyak, " Kumapit lang tayo Mara, matapang si Shy at palaban... alam ko hindi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 136
HINDI magkamaliw sa iyak si Mara habang nananalangin sa loob ng kapilya ng hospital. Sinisisi niya ang kanyang sarili dahil sa kalagayan ng anak niyang si Shy. "Diyos ko, kayo lang nag tanging makakapitan ko, huwag mo namang hayaang may mangyaring masama sa anak kong si Shy, " mas lalo niyang idiniin ang kanyang nakapikit na mga mata at napasinghot habang nakayukong nanalangin at nakaluhod sa sahig. "Hindi ko po mapapatawad ang aking sarili pag may nangyari sa aking anak." tuluyan ng napahagulhol si Mara sa bigat ng dinadala niya sa kanyang dibdib. She's afraid for then life of her daughter. Kahit pa hindi niya tunay na anak si Shy, pero mahal na mahal niya ito na parang tunay niyang anak. Nagkahiwalay sila ng anak niya matapos silang dukutin. Hindi niya maiwasang hindi magalit sa mga involved sa nangyari sa anak niya at sa sarili niya. Naisip niya rin kasi kung nag-ingat sana sila lalong-lalo na siya ay hindi sana mailagay ang Kahit sarili niya sobrang sinisisi niya. Alam niya ka
