Mag-log inShare
CHAPTER 84
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 85
SHE FEELS SO HUMILIATED…in the sense that Daniel is treating her like a total whore. They had been fucking buddies for so long but this is the first time she feel so small herself. Walang gentleness sa bawat haplos ni Daniel sa kanya and every time he is burying his long, wide, and hard shaft inside of Sheila’s pussy ay puno ito ng pwersa, aggresibo at marahas. Halos punutin rin ni Daniel ang natitirang saplot niya sa katawan that exposed her boobs out. Nappayuko siya sa bawat pagabayo ni Daniel sa kanya, malalim at sagad, the pain and pleasure was the xact combination of what Daniel is giving into her. Pinagpapawisan na rin siya to the point that her sweat and tears are also blending together. Kahit nagagalit siya sa treatment nito ngayon sa kanya ay hindi niya rin maikakaila that somehow she misses Daniel’s dick, swcrewing her all over again. She even remembered they’d done so much experiment whikle fucking each other. She admits she wants Daniel sadist in bed kaya kahit gaano siy
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 86
ILANG BESES na tinanong ni Daniel ang kung sino ang taong umaalalay sa kanya pero wala siyang narinig na kahit anong sagot dito. Hanggang sa makarating sila sa unit niya. Naramdaman niya pang kinakapa ang pantalon niya marahil ay hinahanap ang key card niya, kaya’t kusa na niya itong hinugot sa likod ng pantalon niya. Wala siyang sapat na lakas kaya minabuti niya na lang hayaan ang kung sino mang kasama niya ngayon. Tina try niya pa ngang titigan ang mukha nito pero di niya maaninag ang alam niya babae ang kasama niya. Nang tuluyan na silang pumasok sa unit niya ay pa unti-unti na ring pumipikit ang kanyang mga mata di na ata siya aabot sa loob ng kwarto niya, on the other hand ay nag-aalala siya dahil may aksama siyang di niya kilala and if ever kung may masama itong balak sa kanya ay pinapaubaya niya na lang kapalaran niya sa ‘bahala na’... after all he wants to get rid of thye pain he still feels inside of him. It’s been 6 years at ganun pa rin ang sakit, di nawalala at habang l
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 87
‘WHO WOULD HAVE THOUGHT THAT AFTER 6 YEARS AY MAHAHANAP KO SIYA.’That’s what Daniel currently thought habang nakaupo sa likod ng kanyang sasakyan. He brought his lots of bodyguards with him at convoy silang pumunta sa address na kung saan ay mahahanap niya si Shy. He can’t wait to see not because he missed her but because he wants her to suffer. Nakahilig siya sa gilid ng bintana at malayo ang tingin. Kung pupwede ka ngalang mag teleport ay ginawa na niya. Atat na atat na siyang makaharap ito, apart from that… he is also bothered with that kid. He has this gut feeling that the kid is his child… the evidence? They are so much alike when he was the same age as him if tama ang calculation niya. At dahil sa ideya na iyon ay mas lalong nadagdagan ang galit na meron si Daniel sa kay Shy. ‘‘Ang kapal ng pagmumukha niyang umalis at inilayo sa akin ang anak ko, tapos ibang lalaki ang kinikilalang ama?’ Hindi niya matanggap most especially na ang lalaking ipinalit sa kanya ay siya ring lal
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 88
HIND akalain ni Daniel na darating ang araw na babalik muli siya sa lugar na iyon. Matagal rin siya nakka antabay sa loob ng kotse niya na nakjaparada sa kabilang daan upang magmatyag. Umalis siyang mag-isa at iniwan angb mga tauhan niya sa lugar kung saan si Shy. Bago siya umalis ay binigyan niya ng mga bilin ang mga ito s akung ano ang dapat nilang gawin habang naghihintay sa kanya. Para sa kanya kailangan niyang pagplanuhan maigi ang mga dapat niyang gawin. Hindi wpedeng padalos -dalos dahil baka mauwi lang sa wala ang lahat. May magandang plano siyang naghihintay sa kay Shy and it will be never easy and this time he will not be kind. At dahil sa ayaw niyang mauwi sa wala ang plano nkya kailangan niyang ibaba muna ang pride niya at pumunta sai isa samg ataong kinasusuklaman niya ng sobra. Sa huling pagkakataon ay napatingin siya sa flower shop na iyon, naahawak ng mahigpit si Daniel sa steering wheel nat huminga ng malalim. Pagkatapos ng masiguro niya na okay na siya ay pinatay
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPYTER 89
“STOP STARING AT ME!” naaasar na sabi ni Daniel habang magkaharap silang kumakain ng niluto ng mama niya. Dahil sa totoo lang ay naiilang siya and at the same time he is guarding his walls, ayaw niyang maaawa o magpadala sa kung ano ang sinasabi ng mama niya sa kanya. He is not paying attention to it at pinapakita niya rin sa reaction niya na hindi siya natutuwa. Pero manhid lang talaga siguro ang mama niya… naka smile the entire time na kumakain sila. “I’m sorry pero happy lang ako sa moment na ito.” sabi nito sa kanya. He got annoyed with it. “Kahit kailan sinungaling ka talaga.” Felicia see it coming alam niyang naiinis na ang anak niya sa kanya pero okay lang, ang importante sa kanya ang kasama niya ito na hindi siya sinisigawan o anu man. Pero sa kabila nang lahat ay hindi naman siya nawawalan ng pag-asa na dumating ang araw na maayos nilang dalawa ni Daniel ang kung ano mang gusot na meron silang mag-ina. Ngumiti lang ulit si Felicia at binalewala ang sabi ni Daniel na pa
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 90
KASALUKUYANG nag-e-enjoy sa labas si Shy sa gilid ng dalampasigan samantakang si Marcus naman ay nagpaalam na papasok sa loob ng vacation house nito dahil may kukunin. “Babe punta muna ako sa bahay, may kukunin lang ako.” pagpapalaam ni Marcus. Nilapitan naman siya ni Shy na umahon mula sa tubig dagat at lumapit sa kay Marcus, at umupo sa tabi nito, sumipsip muna ito ng buko juice na nasa tabi niya bago magsalita, “ O-Okay sige, pero balik ka kaagad ha!” “Yes, I will.” Sagot ni Marcus at hinalikan si Shy sa labi ng humarap ito sa kanya. But the funny thing is that the kissed became more deeper and deeper that eventually ay naitulak ni Shy si Marcus upang tumigil, “Hmmm, tama na baka saan pa ito mauwui at hindi muna makuha yung kukunin mo sa bahay.” “Yeah, yeah… but I will be back soon sa ‘to be continued’...” sagot naman ni Marcus dito. Natawa naman si Shy sa tinuran nito kaya nahampas niya ng di naman ganun nka sakit sa braso si Marcus, “ Loko ka talaga!”At the end nagtawanan
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 91
HINDI alintana ni Daniel ang bilis ng kanyang pagpapatakbo ng sasakyan. Walang siyang pakialam bast’at ang focus niya lang ay ang makarating at makabalik sa lugar kung saan nakatira si Kaye at ang anak nitong lalaki—his name is Clarence according to his Mom. Napangiti siya at sobra ang saya na nararamdaman niya sa kanyang puso. Aminado naman siya na bukod sa kinukutuban siya ay halos magkapareho nga sila ng mukha lalong lalo na ng ganun rin siya kalaki at edad nito. Subali’t ay nakaka ganda ng pakiramdam ang marinig at malaman na anak mo naman pa la talaga ang anak ni Shy na si Clarence. Napahigpit ang hawak ni Daniel sa manibela mg sasakyan. He can’t wait to reach his destination. He can’t wait to have a chance na mapalapit sa anak niya. He can’t wait to have him live with him and can’t wait to hold him and take care of him. Iniisip niya pa lang ang mga bagay na iyon ay sobrang excited na siya ngunit di niya rin maiwasang makaramdam ng galit. Inilayo ni Shy sa kanya ang anak nila
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 92
HINDI naman magkamaliw ang tumatakbo sa isip ni Shy matapos niya masaksihan ang kaganapan sa may lliving room kanina. Hindi niya lubos maintindinhan kung bakit ganun ang mga salitang lumabas sa bibig ni Marcus. Bakit ito galit at parang may kaaway?Ano ba ang nangyayari sa kanya?Katanungan na tumatakbo sa isipan ni Shy. Naliito siya at nababagabag ng husto, siguro hindi siya sanay na makita na ganun si Marcus at gusto niyang malaman kung ano ang ibig sabihin ng mga sinabi nito at reaction. Nang marating ni Shy ang kwarto nila ay agad siyang pumasok s apintuan at ng masara niya na ito ay napasandak siya sa pintuan kaagad kasabay ng paghawak sa dibdib nito. Naramdaman niya na bumibilis ang takbo ng kanyang puso but the wiorst thing is that a series of events suddenly crashing into her mind na parang isang sine. At dahil sa nangyari na iyon ay sinundan ito ng sobrang sakit ng ulo na tila parang mabibiyak na sa sakit ito. Unti-unting nanghihina ang kanyang mga tuhod dahilan na napaupo
Pinakabagong kabanata
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 144 - WAKAS
LOSING someone important to you is generally considered one of the most traumatic and devastating experiences that a person can go through. The grief and sorrow can be overwhelming, and can affect a person physically, emotionally, and mentally. How much more kung parti ng pagkatao mo, inalagaan mo ng siyam na buwan sa tiyan mo tapos magigising ka na lang sa isang iglap, na malalaman na wala na ito? Masakit, sobrang sakit, iyan ang kasalukuyang nararamdaman ni habang nakaharap s apuntod ng kanyang anak. Hindi niya inaasahan na magigising siya sa mula sa isang masamang bangungot at bubungad rin sa kanya ang isang bagay na mas masama pa sa bangungot na naranasan niya habang nasa coma siya ng ilang araw. Iniisip niya na lang at hinihiling na sana isang bangungot rin ang kinakaharap niya ngayon dahil sa hindi niya alam kung hanggang kailan niya ba kakayanin ang sakit at bigat na kanyang nararamdaman. "Nak... sabihin mo naman na masamang bangungot lang ito at kailangan ko lang na magisin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 143
IKA nga sa bibliya, "IN THIS WORLD YOU WILL ENCOUNTER MANY TRIBULATIONS" malinaw na nakasaad na maraming Pagsubok ang ating kakaharapin. Isang bagay na kahit sino man ay hindi makakaiwas. Kung mabibilang lang ni Shy ang mga pagsubok na kanyang pinagdaanan sa kanyang mga daliri ay kulang na kulang ito. Simula't sapul na nagkaisip siya ay naengkwentro niya na ang isang pagsubok. Lumaki siya at nagkaisip na pinagdadaanan na ito. Ni hindi niya nga matandaan kung kailan ito nagsimula basta't ang alam niya nagkamuwang na lang siya ay puro pagsubok na ang kanyang na e-engkwentro halos araw-araw na lang ng buhay niya. Noong bata siya akala niya na ang malamig na trato sa kanya ng lola niya at walang paki ng tatay niya ang pinakamalaking pagsubok na naranasan niya ngunit nagkamali siya. She was just in highschool ng malaman niya na hindi pa la siya totoong anak ng nanay at tatay niya, isang araw na nadulas ang lola niya subalit kahit di nito sinasadya ay walang pagsisisi sa ginawa nito. At d
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 142
PAGKATAPOS ihatid ni Daniel ang mama niya sa flower shop nito ay dumiretso na siya kaagad sa hospital. Sumilip siya sa kay Shy sandali pero napatigil rin siya dahil nakasalubong niya si Sheila. Nakaposas ito and she was wearing a jail clothes. She invited Sheila na pumasok sa loob ng kwarto ni Shy. Nandun naman sina nanay Mara at tatay Jose pero lumabas muna sila para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Magkaharap sila ni Daniel sa living room ng vip suites na iyon. Habang ang bantay nitong police officer ay nasa labas ng kwarto. " I'm sorry Danny." Hindi nakapagsalita kaagad si Daniel. Pinapakiramdaman niya pa ang kanyang damdamin kung ano ba ang pwedeng maramdaman niya sa kay Sheila ngayong kaharap niya na ito. napabuntong hininga lang siya samantalang si Sheila naman ay kumakabog ang dibdib sa sobrang kaba. Hindi niya talaga kung saan magsisimula. It was an awkward silence habang naghihintay siya ng kasagutan sa kay Daniel at sa kalaunan ay siya na rin ang bumasag ng katahimi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 141
DANIEL was sitting beside Shy while holding the box kung saan nandun ang naka nilang wala ng buhay. He never thought that he would be on this situation again. Pero ngayon mas malala, at mas masakit. He will bury his child without Shy dahil sa lumalaban din ito para sa buhay niya. Pero ayaw niyang mawalan ng pag-asa, kakapit siya hanggang hindi bumibitiw si Shy sa kanya. "Babe... kumusta ka na? I'm sorry I failed to protect you and our child. I failed you once again."naiiyak na sabi ni Daniel sa kay Shy. He reached out her hand at inilapit ni Daniel ang mukha niya dito then he rested her hand sa pinsgi niya, " I love you much and I can't afford to lose you Babe... please huwag na huwag kang susuko, hindi ko kakayanin." Who would have thought that the great Daniel Monteverde will be a crying baby? Kahit na kailan wala naman siyang hiniling sa Diyos kung hindi ay ang mabuo ang pamilya nila. He grew up being an obedient child because he was told na pag mabait ka lahat ng hihilingin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 140
PAGKATAPOS sabihin ni Sheila sa ama niya ang ginawa niya ay parang nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nila. Parang nag slow motion ang lahat. Galit na galit siya sa ama niya kanina at dahil dun ay nakapag-isip siyang walang saysay ang pagsama niya dito because she felt she's not important to him at all. Pero ngayon parang nasampal si Sheila ng katotohanang , hindi pa la totoong hindi siya mahal ng Daddy niya. As what Miss Divina always says to her, mahal na mahal siya nito. Hindi niya inasahang hahanapin siya ng ama at hindi ito umalis at tumakas na hinid siya kasama. She did not even expect na yayakapin siya nito ng sobrabg higpit at pinaalala sa kanya na hindi niya kailangang mag-alala dahil nadiyan palagi ang daddy niya for her. Hindi nakapagsalita si Don Miguel, hindi niya kasi alam kung paano mag re-react. But he was able to say something, "You betrayed me... your own father." Sheila shed a lot of tears, ni hindi niya na nga mapigilan. Feeling niya tuloy masyado ba siyang
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 139
KASALUKUYANG nakaupo si Don Miguel sa kanyang swivel chair habang umiinom ng alak. He just can't get over sa mga sagutan nila ni Sheila kanina. Marahil nga ay tama ito, he is not the typical parent na showy. Not the typical type ng taong marunong mag express ng nararamdaman niya but the cruelty of the world make him realized na hindi pwedeng mahina siya, na bawal ipakita ang kahinaan niya. At dahil sa wala na ang babaeng minahal niya, so obviously ang tanging taong kahinaan niya ang kanyang nag-iisang anak. If only Sheila knows na kaya niya ginagawa ito sa kanya para protektahan ito. Ayaw niyang magamit si Sheila laban sa kanya. He is aware that he makes a lot of enemies dahil sa negosyo and how much he hated his father on how he treated him before ay napangisi na lang siya, upon realizing that he was almost the same as Don Santiago. Nakikita niya ang sarili sa kay Sheila, ganun na ganun siya manumbat sa namapayapang ama bago ito nagmakaawa sa kanya. He went to far when it comes to
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 138
TOTOO nga ang kasabihan na hindi porke't mayaman ay nasa iyo na lahat-lahat. Na masaya ka ang kuntento sa buhay. But it was not the situation and the feeling that Sheila is currently having right now. She's getting anxious about the fact that they are being wanted by the authorities dahil sa nangyari sa kay Shy. Ngayon hindi siya mapakali kung ano ang dapat gagawin. Mataman siyang nakaupo sa living ng isang tagong rest house ng Dadddy niya. Habang nakaupo ay panay ang kuskos niya sa kanyang mga kamay at hini mapakali ang binti. Para mapakalma siya ay hinawakan ni Miss Divina ang kamay niya. Ganito siya pag inaataki ng anxiety niya. Napatingin siya sa Ginang at bakas ang pag-aalala nito sa kanya, ngunit sa kabila nito ay ngumiti ito sa kanya, " Halika Hija." sabi nito at lumapit naman siya at tumabi sa kay Miss Divina at parang batang yumakap dito. "I'm fucking worried Miss Divina... natatakot ako para sa amin ni dad." punong pag-aalala niyang sambit. Magjigpit siyang niyakap ni M
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 137
PAGKATAPOS e-comfort ni Madam Chairman ang apo niyang si Daniel ay tumabi ito sa kay Mara, kaya umalis rin si Jose para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Hinawakan ni Madam ang kamay ni Mara upang iparamdam dito ang kanyang pakiki simpatya at magkasama silang lalaban ng pagdarasal na sana'y maging maayos lang si Shy sa kabila ng pagkawala ng anak nito ay sana kahit si Shy ay makaligtas siya. Napamulat ng mata si Mara ng maramdaman ang kamay ng Madam Chairman na humawak sa kanya. She look at her with a weary eyes. Puno ng pag-aalala at hindi nawawalan ng pag-asa na sana malagpasan nila ang pagsubok na meron sila ngayon. Hindi rin napigilan ng mga luha niya ang tumulo ulit. Kahit sa simpleng paghawak lang kasi at sa pagtingin sa mga mata nila sa isa't isa ay naiintindihan at nararamdaman nilang pareho ang sakit na dulot ng sitwasyon. Biglang niyakap naman ng Madam Chairman si Mara ng humagulhol na ito ng iyak, " Kumapit lang tayo Mara, matapang si Shy at palaban... alam ko hindi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 136
HINDI magkamaliw sa iyak si Mara habang nananalangin sa loob ng kapilya ng hospital. Sinisisi niya ang kanyang sarili dahil sa kalagayan ng anak niyang si Shy. "Diyos ko, kayo lang nag tanging makakapitan ko, huwag mo namang hayaang may mangyaring masama sa anak kong si Shy, " mas lalo niyang idiniin ang kanyang nakapikit na mga mata at napasinghot habang nakayukong nanalangin at nakaluhod sa sahig. "Hindi ko po mapapatawad ang aking sarili pag may nangyari sa aking anak." tuluyan ng napahagulhol si Mara sa bigat ng dinadala niya sa kanyang dibdib. She's afraid for then life of her daughter. Kahit pa hindi niya tunay na anak si Shy, pero mahal na mahal niya ito na parang tunay niyang anak. Nagkahiwalay sila ng anak niya matapos silang dukutin. Hindi niya maiwasang hindi magalit sa mga involved sa nangyari sa anak niya at sa sarili niya. Naisip niya rin kasi kung nag-ingat sana sila lalong-lalo na siya ay hindi sana mailagay ang Kahit sarili niya sobrang sinisisi niya. Alam niya ka
