LOGINShare
CHAPTER 73 - FELICIA'S BACKSTORY
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 74 - THE CONSEQUENCES
NAGISING si Felicia sa isang malakas na ring ng cellphone. Mabigat pa ng kanyang pakiramdam, hindi lang ng talukap ng kanyang mga mata kung hindi ay buong katawan niya. The most strange feeling is that ang kirot na nararamdaman niya sa pagitan ng kanyang mga hita that makes her open up her eyes wider at parang natauhan pansamantala. ‘Shit! What the heck happened Felicia?’She suddenly asked herself. Bihgla rin siyang napabangon at dahil sa biglaan ay nakaramdaman siya ng hilo at sakit ng ulo. Napahawak siya sa kanyang noo ay hinilot-hilot nito. ‘This must be what they call a hangover.’Naparami ang inom niya kagabi at wala siyang masyadong naalala maliban sa may lalaki siyang kausap tapos nagsayawan sila and then…Napatakip ng bibig si Felicia when the reality hits her head. Napatingin siya sa kung nasaan siya naroroon. Pinalibot niya ang kanyang paningin sa lugar na kung saan man siya ngayon. When realization takes place insider her stupid head, ay parang binagsakan siya ng langit
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 75 - COMMOTION
THE last thing Felicia remembered ay ang nawalan na siya ng malay, nagising na lang siya sa na nasa hospital na siya. She already gave birth ang sabi ng nurse ay may nakakita sa kanya sa isang museleo at ng makita siya ay nakalabas na ang bata sa sinapupunan niya at wala siyang malay. Kahit mahina ang katawan ay nabuhayan naman siya ng loob to know that kahit papaano God did a miracle to her life. May good samaritan na tumulong sa kanya. Hindi niya naman kilala dahil sabi ng nurse ay umalis na ito kaagad at sinuguro lang na okay sila. Then she asked for her child and she was hoping na okay lang rin sana ito. “Ang anak ko po nurse… kumusta po siya?”“Okay naman ang bata pero under observation pa siya dahil sa sinisiguro ng doctor na walang kahit anong problema sa kanya since nailabas mo na nga siya ng makita kayo.”Tumatango siya, tama nga naman ang nurse, “ salamat at pwede ko ba siyang makita?” Ngumiti naman ang nurse bago sumagot sa kanya, “ Yes naman po Maam, pwede ko po kayong
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 76 - TRANSACTION
WALANG nagawa si Victor kung di ang sumunod sa request ng Ina, he really can’t do anything if her mother is already involved so he just let it pass what happened sa presinto kanina. Si Felicia naman ay tahimik na nakaupo sa tabi ng Ginang habang tinuturo ang daan papunta sa hospital kung saan naka confined pa ang anak niya. Nang makarating ay dali-dali siyang dumiretso sa nursery room doon ay naabutan niyang pinapa dede ng nurse na pinag iwanan niya ang anak. “Hello nurse Angie, salamat sa pagbabantay kay Daniel.” Turan niya dito, “ Naku okay lang, ito ang bait-bait niya nga eh.”Kinuha niya ang bata sa nurse at kinarga pagkatapos napansin ng nurse ang mga taong nasa likod niya. “May mga kasama ka pa la.” Mahinang sabi nito, ngumiti lang si Felicia, “ Oo..” “Sige maiwan ko na muna kayo, sige po Maam, Sir.” Pamamaalam ng nurse na si Angie. Naiwan si Felicia, ang Ina ng ama ng anak niya at ama nito na Victor ang pangalan. Bumuntong hininga si Felicia bago tuluyang humarap sa mg
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 77 - FAKE WEDDING OR NOT?
3 MONTH LATERWALANG pagsidlan ng saya si Shy habang nakaharap sa full mirror na salamin. It’s her wedding anniversary with Marcus. Ayaw niya na nga sana ng engrandeng celebration ngunit mapilit talaga ito. Sabi rin ni Marcus sa kanya na they need to do a grand cel;ebration since their first wedding is just a civil wedding so parang renewing of vow rin ang mangyayari at the same time. Sa totoo lang wala talaga siyang maalala for the last 6 years of her life sabi ng Doctor normal iyon sa mga taong nag sa-suffer ng retograde amnesia kung saan the patience has lost it’s ability to recall or to remember the events that happened before the amnesia happens. Mahirap kung iisipin ngunit may pagkakataong hindi maipakita ni Shy na nahihirapan siya dahil na rin sa support na natatanggap niya sa kanyang paligid, mula sa Nanay Mara niya, sa kay Marcus and most especially sa anak nila na si Clarence… the kid never fails to make her feel so special and loved and somehow looking at Clarence made Shy
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 78 - UNSETTLED EMOTIONS
Nang marating ng malapitan ni Felicia si Shy na kasalakuyang katabi si Marcus ay nakakuyom ang kanyang mga palad. Nag-iigting ang kanyang panga na bakat na bakat ang mga ugat sa kanyang leeg sa sobrang pagpipigil ng kanyang nararamdaman. All of a sudden siya ang nasasaktan para sa anak niya, the reason why she can’t blame Daniel. She was able to witness how miserable his son after it was news na iniwan ng asawa nito ang anak niya para sumamasa ibang lalaki. “Hindi ko inaasahan na si Marcus iyon… of all people naging kliyente ko pa!’How cruel for destiny to play of their sufferings. Naalala niya lang ang kalungkutan sa mga mata ni Daniel ay parang sinasaksak na ng libong-libong kutsilyo ang kanyang puso ng paulit-ulit at walang katapusan. Sugat na matagal maghilom o pwede ring di na maghihilom pa dahil na manhid na ito sa sakit at nanigas. Hindi man maintindihan ni Felicia ang buong storya pero sapat na sa kanya ang narinig sa balita at ang personal niyang nakita ang sariling anak na
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 79
“HE IS REALL ADORABLE YOUNG MAN, HUH?” Na-aaliw na tugon ni Felicia habang naka tingin sa kay Clarence na umaalis palayo upang pumasok na sa loob ng hotel, akay-akay ito ng Lola niyang si Mara at kasalukuyang namamaalam rin si Felicia kay Marcus at naghihintay na matapos linisin ng team niya ang lugar.“Yes he is!” tugon naman nito. Napangisi naman si Marcus dun habang nakaharap sa kay Felicia na nakapamulsa, kasalukuyang nasa reception area sila ng lugar para last payment nito sa kanila. “Anyway it’s my pleasure to do business with you, I am satisfied with it most especially my wife… she’s really got so emotional with the arrangment and all and I can’t thank you enough for the job well done.” Marcus offered a handshake sa kay felicia habang sinasabi ang mga papuri nito sa magandang naging serbisyo nito sa kasal niya kay Shy. Indee, ay hindi siya nagkamali and Shy is happy at dahil doble ang happiness na nararamdaman niya since he wanted to make feel Shy na hindi na nito kailangan
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 80 - FIRST BASE
MAHIMBING na nakatulog si Shy habang sumisiksik sa kili-kili ni Marcus, para itong sanggol na mahigpit na yumayakap sa kanyang ina. Napa smile ng matamis si Marcus habang binubusog niya ang kanyang mga mata sa maaliwalas na mukha ni Shy na natutulog sa tabi niya. Gumalaw ito sandali at mas lalo-lalo pang sumiksik sa kanya, “ Hmmm…” simpleng ungol nito na nagbigay ng kakaibang pakiramdam sa kanya. “Fuck!” biglang nitong sambit, his mind is thinking of something green. “Will be there Marcus but not now… behave man!” Kastigo nito sa sarili, ayaw niya maging ipokrito at aaminin niya he is looking forward to this… eversince. Ang tagal nilang magkasintahan ni Shy noon pero kahit na kailan walang nangyayari sa kanila kasi ayaw nito and just knowing that Shy planned to give herself to her way back then was something that he did not expected but at the same time isang dahilan rin kung bakit instaed na siya sana ay may nakauna dito— but apparently he is matured enough for that stuff, doesn’
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 81 - 2ND BASE
THE ATMOSPHERE inside Shy and Marcus’s room becomes like a hellfire of lust and love. Both are panting as if they are losing breath. Moaning and groaning clouded the entire place… both bodies dancing in the king-size bed is evidence of how they both crave each other. Both wanted to feel each other. “Ma-Marcus… Fuck! Yes!” hindi mapigilan ni Shy ang lakas ng ungol niya as Marcus is currently having a lips-to-lips with her sacred glory in between her legs. Napapasabunot siya sa buhok nito at at mas lalo pang isinubsob ang mukha nito sa hiyas niya. She’s lossing control—completely and insanely. She never thought that Marcus is currently doing to her would give her so much pleasure that could make her loss her mind in a split seconds. He waist is starting to move up and down too, para itong may sariling utak, na hindi niya mapigilan. Mas lalong lumalakas ang tibok ng kanyang puso, at ang bawat takbo nito ay mas bumibilis… she could even feel that any time she will cum. “Fuck! Is this
Latest chapter
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 144 - WAKAS
LOSING someone important to you is generally considered one of the most traumatic and devastating experiences that a person can go through. The grief and sorrow can be overwhelming, and can affect a person physically, emotionally, and mentally. How much more kung parti ng pagkatao mo, inalagaan mo ng siyam na buwan sa tiyan mo tapos magigising ka na lang sa isang iglap, na malalaman na wala na ito? Masakit, sobrang sakit, iyan ang kasalukuyang nararamdaman ni habang nakaharap s apuntod ng kanyang anak. Hindi niya inaasahan na magigising siya sa mula sa isang masamang bangungot at bubungad rin sa kanya ang isang bagay na mas masama pa sa bangungot na naranasan niya habang nasa coma siya ng ilang araw. Iniisip niya na lang at hinihiling na sana isang bangungot rin ang kinakaharap niya ngayon dahil sa hindi niya alam kung hanggang kailan niya ba kakayanin ang sakit at bigat na kanyang nararamdaman. "Nak... sabihin mo naman na masamang bangungot lang ito at kailangan ko lang na magisin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 143
IKA nga sa bibliya, "IN THIS WORLD YOU WILL ENCOUNTER MANY TRIBULATIONS" malinaw na nakasaad na maraming Pagsubok ang ating kakaharapin. Isang bagay na kahit sino man ay hindi makakaiwas. Kung mabibilang lang ni Shy ang mga pagsubok na kanyang pinagdaanan sa kanyang mga daliri ay kulang na kulang ito. Simula't sapul na nagkaisip siya ay naengkwentro niya na ang isang pagsubok. Lumaki siya at nagkaisip na pinagdadaanan na ito. Ni hindi niya nga matandaan kung kailan ito nagsimula basta't ang alam niya nagkamuwang na lang siya ay puro pagsubok na ang kanyang na e-engkwentro halos araw-araw na lang ng buhay niya. Noong bata siya akala niya na ang malamig na trato sa kanya ng lola niya at walang paki ng tatay niya ang pinakamalaking pagsubok na naranasan niya ngunit nagkamali siya. She was just in highschool ng malaman niya na hindi pa la siya totoong anak ng nanay at tatay niya, isang araw na nadulas ang lola niya subalit kahit di nito sinasadya ay walang pagsisisi sa ginawa nito. At d
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 142
PAGKATAPOS ihatid ni Daniel ang mama niya sa flower shop nito ay dumiretso na siya kaagad sa hospital. Sumilip siya sa kay Shy sandali pero napatigil rin siya dahil nakasalubong niya si Sheila. Nakaposas ito and she was wearing a jail clothes. She invited Sheila na pumasok sa loob ng kwarto ni Shy. Nandun naman sina nanay Mara at tatay Jose pero lumabas muna sila para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Magkaharap sila ni Daniel sa living room ng vip suites na iyon. Habang ang bantay nitong police officer ay nasa labas ng kwarto. " I'm sorry Danny." Hindi nakapagsalita kaagad si Daniel. Pinapakiramdaman niya pa ang kanyang damdamin kung ano ba ang pwedeng maramdaman niya sa kay Sheila ngayong kaharap niya na ito. napabuntong hininga lang siya samantalang si Sheila naman ay kumakabog ang dibdib sa sobrang kaba. Hindi niya talaga kung saan magsisimula. It was an awkward silence habang naghihintay siya ng kasagutan sa kay Daniel at sa kalaunan ay siya na rin ang bumasag ng katahimi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 141
DANIEL was sitting beside Shy while holding the box kung saan nandun ang naka nilang wala ng buhay. He never thought that he would be on this situation again. Pero ngayon mas malala, at mas masakit. He will bury his child without Shy dahil sa lumalaban din ito para sa buhay niya. Pero ayaw niyang mawalan ng pag-asa, kakapit siya hanggang hindi bumibitiw si Shy sa kanya. "Babe... kumusta ka na? I'm sorry I failed to protect you and our child. I failed you once again."naiiyak na sabi ni Daniel sa kay Shy. He reached out her hand at inilapit ni Daniel ang mukha niya dito then he rested her hand sa pinsgi niya, " I love you much and I can't afford to lose you Babe... please huwag na huwag kang susuko, hindi ko kakayanin." Who would have thought that the great Daniel Monteverde will be a crying baby? Kahit na kailan wala naman siyang hiniling sa Diyos kung hindi ay ang mabuo ang pamilya nila. He grew up being an obedient child because he was told na pag mabait ka lahat ng hihilingin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 140
PAGKATAPOS sabihin ni Sheila sa ama niya ang ginawa niya ay parang nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nila. Parang nag slow motion ang lahat. Galit na galit siya sa ama niya kanina at dahil dun ay nakapag-isip siyang walang saysay ang pagsama niya dito because she felt she's not important to him at all. Pero ngayon parang nasampal si Sheila ng katotohanang , hindi pa la totoong hindi siya mahal ng Daddy niya. As what Miss Divina always says to her, mahal na mahal siya nito. Hindi niya inasahang hahanapin siya ng ama at hindi ito umalis at tumakas na hinid siya kasama. She did not even expect na yayakapin siya nito ng sobrabg higpit at pinaalala sa kanya na hindi niya kailangang mag-alala dahil nadiyan palagi ang daddy niya for her. Hindi nakapagsalita si Don Miguel, hindi niya kasi alam kung paano mag re-react. But he was able to say something, "You betrayed me... your own father." Sheila shed a lot of tears, ni hindi niya na nga mapigilan. Feeling niya tuloy masyado ba siyang
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 139
KASALUKUYANG nakaupo si Don Miguel sa kanyang swivel chair habang umiinom ng alak. He just can't get over sa mga sagutan nila ni Sheila kanina. Marahil nga ay tama ito, he is not the typical parent na showy. Not the typical type ng taong marunong mag express ng nararamdaman niya but the cruelty of the world make him realized na hindi pwedeng mahina siya, na bawal ipakita ang kahinaan niya. At dahil sa wala na ang babaeng minahal niya, so obviously ang tanging taong kahinaan niya ang kanyang nag-iisang anak. If only Sheila knows na kaya niya ginagawa ito sa kanya para protektahan ito. Ayaw niyang magamit si Sheila laban sa kanya. He is aware that he makes a lot of enemies dahil sa negosyo and how much he hated his father on how he treated him before ay napangisi na lang siya, upon realizing that he was almost the same as Don Santiago. Nakikita niya ang sarili sa kay Sheila, ganun na ganun siya manumbat sa namapayapang ama bago ito nagmakaawa sa kanya. He went to far when it comes to
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 138
TOTOO nga ang kasabihan na hindi porke't mayaman ay nasa iyo na lahat-lahat. Na masaya ka ang kuntento sa buhay. But it was not the situation and the feeling that Sheila is currently having right now. She's getting anxious about the fact that they are being wanted by the authorities dahil sa nangyari sa kay Shy. Ngayon hindi siya mapakali kung ano ang dapat gagawin. Mataman siyang nakaupo sa living ng isang tagong rest house ng Dadddy niya. Habang nakaupo ay panay ang kuskos niya sa kanyang mga kamay at hini mapakali ang binti. Para mapakalma siya ay hinawakan ni Miss Divina ang kamay niya. Ganito siya pag inaataki ng anxiety niya. Napatingin siya sa Ginang at bakas ang pag-aalala nito sa kanya, ngunit sa kabila nito ay ngumiti ito sa kanya, " Halika Hija." sabi nito at lumapit naman siya at tumabi sa kay Miss Divina at parang batang yumakap dito. "I'm fucking worried Miss Divina... natatakot ako para sa amin ni dad." punong pag-aalala niyang sambit. Magjigpit siyang niyakap ni M
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 137
PAGKATAPOS e-comfort ni Madam Chairman ang apo niyang si Daniel ay tumabi ito sa kay Mara, kaya umalis rin si Jose para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Hinawakan ni Madam ang kamay ni Mara upang iparamdam dito ang kanyang pakiki simpatya at magkasama silang lalaban ng pagdarasal na sana'y maging maayos lang si Shy sa kabila ng pagkawala ng anak nito ay sana kahit si Shy ay makaligtas siya. Napamulat ng mata si Mara ng maramdaman ang kamay ng Madam Chairman na humawak sa kanya. She look at her with a weary eyes. Puno ng pag-aalala at hindi nawawalan ng pag-asa na sana malagpasan nila ang pagsubok na meron sila ngayon. Hindi rin napigilan ng mga luha niya ang tumulo ulit. Kahit sa simpleng paghawak lang kasi at sa pagtingin sa mga mata nila sa isa't isa ay naiintindihan at nararamdaman nilang pareho ang sakit na dulot ng sitwasyon. Biglang niyakap naman ng Madam Chairman si Mara ng humagulhol na ito ng iyak, " Kumapit lang tayo Mara, matapang si Shy at palaban... alam ko hindi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 136
HINDI magkamaliw sa iyak si Mara habang nananalangin sa loob ng kapilya ng hospital. Sinisisi niya ang kanyang sarili dahil sa kalagayan ng anak niyang si Shy. "Diyos ko, kayo lang nag tanging makakapitan ko, huwag mo namang hayaang may mangyaring masama sa anak kong si Shy, " mas lalo niyang idiniin ang kanyang nakapikit na mga mata at napasinghot habang nakayukong nanalangin at nakaluhod sa sahig. "Hindi ko po mapapatawad ang aking sarili pag may nangyari sa aking anak." tuluyan ng napahagulhol si Mara sa bigat ng dinadala niya sa kanyang dibdib. She's afraid for then life of her daughter. Kahit pa hindi niya tunay na anak si Shy, pero mahal na mahal niya ito na parang tunay niyang anak. Nagkahiwalay sila ng anak niya matapos silang dukutin. Hindi niya maiwasang hindi magalit sa mga involved sa nangyari sa anak niya at sa sarili niya. Naisip niya rin kasi kung nag-ingat sana sila lalong-lalo na siya ay hindi sana mailagay ang Kahit sarili niya sobrang sinisisi niya. Alam niya ka
