Mag-log inShare
CHAPTER 119
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 120
HINDI pinansin ni Daniel ang mga sinabi ni Shy instead tinalikuran niya ito at bumalik sa walk in closet niya para kumuha ng damit na isusuot. Umiwas naman ng tingin si Shy dahil sa hindi niya naman kayang tingnan ang hubo't hubad nitong katawan. Pero dahil sa ginawa namin ni Daniel ay parang nakaukit na sa loob ng isipan niya ang walang saplot na imahe nito, napapailing tuloy siya ng ulo. Mabilis na sinuot ni Daniel ang boxer niya then ang kanyang pants, panaka naka ay sumisilip siya sa kay Shy habang nagsusuot nito at ng mai-zipper niya na ang pants niya ay narinig niya namang nagsalita si Shy. " Daniel naman please pagbigyan mo na akong mag-usap tayo ng maayos." "And why does it concerns you?" skeptikal pa rin nitong tanong kay Shy. "Dahil gusto ko ng kasagutan sa lahat ng katanungan at sa nangyayari sa pagitan natin." Napataas ng kilay si Daniel at pinagmasdan ng maigi si Shy. Naka side view ito sa kanya pero hindi ito siya nito tinatapunan ng tingin marahil ay iniisip pa rin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 121
DUMAGUNDONG ang lakas ng sigaw ni Daniel sa buong mansion ng makita ang walang malay na si Shy sahig. Nahulog si Shy sa hagdanan ng hindi niya namalayan na patungong hagdanan na pa la siya habang tgumatakbong umiiyak. Halos talunin ni Daniel ang ilang mga baitang ng hagdanan para lang mabilis na makarating sa kay Shy. Nanginginig ang mga kamay niyang binuhat ito ang sumisigaw ng saklolo sa mga tauhan niya. "Ihanda niyo ang chopper bilis!" sigaw niya sa mga tauhan niya.Mabilis ang bawat pagkilos ng lahat at walang inaksayang panahon. Ni hindi na alintana ni Daniel ang bigat ni Shy sa bilis ng mga hakbang niya patungo sa elevator para makapunta kaagad sa roofdeck ng mansion kung saan naghihintay ang chopper na sasakyan nila ni Shy para makarating agad sa Monteverde Hospital na malapit sa lugar na kung saan sila.Nang makasakay na sila sa chopper at lumipad na ito ay nasa kandungan niya si Shy. Duguan at walang malay. "Sh-Shy... please be okay." mahina niyang bulong dito. Hindi niya
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 122
MIKAY welcomed Shy with her wide open arms ng makauwi na ito sa mansion. After ng accident nito ay mabuti na lang wala namang internal hemorrage na nangyari sa loob ng ulo niya and the CT scan and xray are all normal maliban sa nangangalay nitong balakang. She passed out dahil sa impact ng pagkalaglag nito sa hagdanan ngunit pagkatapos ng ilang oras ay nagising rin si Shy sa hospital habang cjhini-check ng nurse ang kanyang dextrose. She stayed in the hospital for 3 days para makasiguro na okay talaga lahat. Pero nalulungkot lang siya dahil walang Daniel ang bumisita man lang sa kanya. Naiinis nga si Shy sa sarili niya kasi bakit siya umaasa dito. Para saan ba at mag-aalala ito sa kanya? Ngunit... she heard him saying things ng binubuhat siya ni Daniel. Umasa ata ang isang bajagi ng puso at utak niya ngunit ang kabilang bahagi ay dini-discourage lang siya. Nakaupo siya sa kama niya habang si Mikay naman ay busy sa pag-aayos ng mga gamit niyang ginamit sa hospital. "Masaya ako M
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 123
HINDI nakareact kaagad si Shy sa mga sinabi at ginagawa ni Daniel. Nanlaki ang mga mata niya sa gulat at ang puso niya ay hindi magkamaliw sa bilis ng tibok nito. Naninindig ang mga balahibo niya hindi sa takot kung hindi sa nakakakiliting sensayon na parang kinukuryente ang bawat bahagi ng kanyang katawan. Ramdam niya din na may kung ano sa kanyang tiyan, naglilikot na parang gutso niyang sumayaw sa tuwa o sa kilig. Halos mabingi na si Shy sa kabog ng kanyang dibdib. Ng maramdaman niyang inihilig ni Daniel ang ulo nito sa kanyang balikat. Mabigat ito pero parang wala lang siyang nararamdaman. Para kasi siyang nasa alapaap at lumulutang sa ere. Mas lalo pang humigpit ang pagyakap nito sa kanya na para bang takot itong makawala siya. "Da-Daniel..." "Let's stay like this for a while... Babe." Napakagt si Shy ng labi para kasing damang-dama niya ang pangungulila ng higpit ng yakap ni Daniel sa kanya. Nakailang lulon din siya ng laway niya, at kagat ng labi niya. Dinig na dinig niya
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 124
PATULOY sa paglalakad si Daniel papunta sa garahe ng mga sasakyan niya samantalang si Shy ay patuloy na sinusundan siya.. ni hindi siya nito nilubayan. Ayaw ng makinig ni Daniel sa mga sasabihin nito. Natatakot siya na baka mahulog siya ng tuluyan sa patibong nito. Yes, iniisip niya at sinasaksak sa kukuti niya na palabas pam rin ni Shy ang lahat. Na hindi totoo ang mga impormasyon na lumalabas sa bibig nito. "Daniel ano ba! Kausapin mo ako!" sigaw ni Shy habang nakasunod ito sa likod niya. Hindi niya ito tinatapunan ng pansin. He just wanted to get rid of her... for now. Nakarating na siya sa sa garahe niya then my tauhan siyang nakatayo dun which nakabantay sa mga sasakyan niya, he ask for his car keys sa isa sa mga sasakyan niyang itinuro at ibinigay naman ito sa kanya. Walang lingon siyang dumiretso sa sasakyan upang buksan ito and when his about ot open the door at biglang pumagitna si Shy sa pagitan niya at sasakyan the reason why the door shut again.Nainis siya sa ginawa n
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 125
AKALA ni Daniel katapusan niya na. Mabuti na lang at naka preno siya kaagad , nakaiwas at naitabi kaagad ang sasakyan niya sa gilid ng daan. Sobrang lakas ng kabog ng kanyang dibdib na parang kulang na lang ay literal itong lumabas sa kanyang dibdib. Napayuko na lang siya sa manibela , thinking that he ended up safe. Nanatili siya sa ganoong posisyon ng ilang minuto. He is clouded with too much emotion and he wants to be free from it. It's too overwhelming to handle two people who broke your heart and continue to affect you negatively. Kalaunan ay sinimulan niyang buhayin ang makina ng sasakyan niya and he started to maneuver the steering wheel at nag drive na nag drive sa kung saan siya dalhin ng kanyang sasakyan. This time maingat kahit na mabilis ang kanyang pagpapatakbo. Pagkatapos ng ilang oras ay nakita niya na lang ang kanyang sarili sa loob ng sasakyan niya na nakaharap sa Monterverde's Mansion. It's been years na hindi na siya lumalapit dito dahil gusto niyang mapag-isa at
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 126
KAHIT papaano ay guminhawa ang pakiramdam ni Daniel pagkatapos niyang makausap ang Grandma niya. Panay pa ang pahid niya ng kanyang mga luha. It feels so gay to cry but if ang grandma niya ang kanyang kaharap ay wala na siyang pakialam. For him he is still the same little boy na palaging naglalabas ng sama ng loob sa grandma niya. Kung bakit nahihirapan siyang maniwala sa mga sinasabi ni Shy it's because of his past traumatic experience sa kanyang Mama. He knows how hard it was got be fooled and left behind kaya nahihirapan siya. Samantalang si Madam Chairman naman ay sobrang nalungkot sa nakikita niya sa kanyang apo ngayon. All this time akala niya tuluyan nang magiging okay ang apo niya since malaki ang nakitang pagbabago sa ugali nito simula ng makasama nito si Shy. Malakas ang pakiramdam ni Madam Chairman na malaking tulong si Shy sa apo niya kaya ginawa niya rin ang lahat para magkatuluyan ang dalawa. She always have high hopes sa relasyon nina Daniel at Shy. At some point, sh
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 127
NAGISING si Shy sa sunod-sunod na katok sa kanyang kwarto. Agad siyang bumangon sa pagkakahiga habang humihikab pa. Sobra siyang napuyat sa kakaiyak at ni hindi na niya namalayan na nakatulog na pa la siya. Nang maabot niya na ang door knob ng kwarto at binuksan ang pintuan ay nagulat siya na ang isa sa mga right hand ni Daniel na tauhan ang kumakatok sa likod nito ay si Mikay na yumuko at ngumiti. "Pasensiya na sa distorbo Miss Shy, ngunit kung maaari po ay bumaba po after an hour po sa may roofdeck po ng mansion... alis na po ako. Salamat po." sabi ng tauhan at agad naman itong tumalikod na ipinagtataka ni Shy. Kaya tinawag niya ang tauhan, " Sandali lang! "Huminto naman ito at lumingon pabalik sa kay Shy, " Ano po iyon Miss Shy?" "Bakit anong meron?" "Pasensiya na po kayo Miss Shy, wala rin po kasi akong alam, basta po pinag-utos lang ni Sir na pumunta po kayo sa roofdeck, sige po." yumuko ito sa kanya ulit at tumalikod na. Hindi an rin siya nag bother at napatingin siya sa k
Pinakabagong kabanata
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 144 - WAKAS
LOSING someone important to you is generally considered one of the most traumatic and devastating experiences that a person can go through. The grief and sorrow can be overwhelming, and can affect a person physically, emotionally, and mentally. How much more kung parti ng pagkatao mo, inalagaan mo ng siyam na buwan sa tiyan mo tapos magigising ka na lang sa isang iglap, na malalaman na wala na ito? Masakit, sobrang sakit, iyan ang kasalukuyang nararamdaman ni habang nakaharap s apuntod ng kanyang anak. Hindi niya inaasahan na magigising siya sa mula sa isang masamang bangungot at bubungad rin sa kanya ang isang bagay na mas masama pa sa bangungot na naranasan niya habang nasa coma siya ng ilang araw. Iniisip niya na lang at hinihiling na sana isang bangungot rin ang kinakaharap niya ngayon dahil sa hindi niya alam kung hanggang kailan niya ba kakayanin ang sakit at bigat na kanyang nararamdaman. "Nak... sabihin mo naman na masamang bangungot lang ito at kailangan ko lang na magisin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 143
IKA nga sa bibliya, "IN THIS WORLD YOU WILL ENCOUNTER MANY TRIBULATIONS" malinaw na nakasaad na maraming Pagsubok ang ating kakaharapin. Isang bagay na kahit sino man ay hindi makakaiwas. Kung mabibilang lang ni Shy ang mga pagsubok na kanyang pinagdaanan sa kanyang mga daliri ay kulang na kulang ito. Simula't sapul na nagkaisip siya ay naengkwentro niya na ang isang pagsubok. Lumaki siya at nagkaisip na pinagdadaanan na ito. Ni hindi niya nga matandaan kung kailan ito nagsimula basta't ang alam niya nagkamuwang na lang siya ay puro pagsubok na ang kanyang na e-engkwentro halos araw-araw na lang ng buhay niya. Noong bata siya akala niya na ang malamig na trato sa kanya ng lola niya at walang paki ng tatay niya ang pinakamalaking pagsubok na naranasan niya ngunit nagkamali siya. She was just in highschool ng malaman niya na hindi pa la siya totoong anak ng nanay at tatay niya, isang araw na nadulas ang lola niya subalit kahit di nito sinasadya ay walang pagsisisi sa ginawa nito. At d
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 142
PAGKATAPOS ihatid ni Daniel ang mama niya sa flower shop nito ay dumiretso na siya kaagad sa hospital. Sumilip siya sa kay Shy sandali pero napatigil rin siya dahil nakasalubong niya si Sheila. Nakaposas ito and she was wearing a jail clothes. She invited Sheila na pumasok sa loob ng kwarto ni Shy. Nandun naman sina nanay Mara at tatay Jose pero lumabas muna sila para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Magkaharap sila ni Daniel sa living room ng vip suites na iyon. Habang ang bantay nitong police officer ay nasa labas ng kwarto. " I'm sorry Danny." Hindi nakapagsalita kaagad si Daniel. Pinapakiramdaman niya pa ang kanyang damdamin kung ano ba ang pwedeng maramdaman niya sa kay Sheila ngayong kaharap niya na ito. napabuntong hininga lang siya samantalang si Sheila naman ay kumakabog ang dibdib sa sobrang kaba. Hindi niya talaga kung saan magsisimula. It was an awkward silence habang naghihintay siya ng kasagutan sa kay Daniel at sa kalaunan ay siya na rin ang bumasag ng katahimi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 141
DANIEL was sitting beside Shy while holding the box kung saan nandun ang naka nilang wala ng buhay. He never thought that he would be on this situation again. Pero ngayon mas malala, at mas masakit. He will bury his child without Shy dahil sa lumalaban din ito para sa buhay niya. Pero ayaw niyang mawalan ng pag-asa, kakapit siya hanggang hindi bumibitiw si Shy sa kanya. "Babe... kumusta ka na? I'm sorry I failed to protect you and our child. I failed you once again."naiiyak na sabi ni Daniel sa kay Shy. He reached out her hand at inilapit ni Daniel ang mukha niya dito then he rested her hand sa pinsgi niya, " I love you much and I can't afford to lose you Babe... please huwag na huwag kang susuko, hindi ko kakayanin." Who would have thought that the great Daniel Monteverde will be a crying baby? Kahit na kailan wala naman siyang hiniling sa Diyos kung hindi ay ang mabuo ang pamilya nila. He grew up being an obedient child because he was told na pag mabait ka lahat ng hihilingin
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 140
PAGKATAPOS sabihin ni Sheila sa ama niya ang ginawa niya ay parang nagkaroon ng katahimikan sa pagitan nila. Parang nag slow motion ang lahat. Galit na galit siya sa ama niya kanina at dahil dun ay nakapag-isip siyang walang saysay ang pagsama niya dito because she felt she's not important to him at all. Pero ngayon parang nasampal si Sheila ng katotohanang , hindi pa la totoong hindi siya mahal ng Daddy niya. As what Miss Divina always says to her, mahal na mahal siya nito. Hindi niya inasahang hahanapin siya ng ama at hindi ito umalis at tumakas na hinid siya kasama. She did not even expect na yayakapin siya nito ng sobrabg higpit at pinaalala sa kanya na hindi niya kailangang mag-alala dahil nadiyan palagi ang daddy niya for her. Hindi nakapagsalita si Don Miguel, hindi niya kasi alam kung paano mag re-react. But he was able to say something, "You betrayed me... your own father." Sheila shed a lot of tears, ni hindi niya na nga mapigilan. Feeling niya tuloy masyado ba siyang
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 139
KASALUKUYANG nakaupo si Don Miguel sa kanyang swivel chair habang umiinom ng alak. He just can't get over sa mga sagutan nila ni Sheila kanina. Marahil nga ay tama ito, he is not the typical parent na showy. Not the typical type ng taong marunong mag express ng nararamdaman niya but the cruelty of the world make him realized na hindi pwedeng mahina siya, na bawal ipakita ang kahinaan niya. At dahil sa wala na ang babaeng minahal niya, so obviously ang tanging taong kahinaan niya ang kanyang nag-iisang anak. If only Sheila knows na kaya niya ginagawa ito sa kanya para protektahan ito. Ayaw niyang magamit si Sheila laban sa kanya. He is aware that he makes a lot of enemies dahil sa negosyo and how much he hated his father on how he treated him before ay napangisi na lang siya, upon realizing that he was almost the same as Don Santiago. Nakikita niya ang sarili sa kay Sheila, ganun na ganun siya manumbat sa namapayapang ama bago ito nagmakaawa sa kanya. He went to far when it comes to
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 138
TOTOO nga ang kasabihan na hindi porke't mayaman ay nasa iyo na lahat-lahat. Na masaya ka ang kuntento sa buhay. But it was not the situation and the feeling that Sheila is currently having right now. She's getting anxious about the fact that they are being wanted by the authorities dahil sa nangyari sa kay Shy. Ngayon hindi siya mapakali kung ano ang dapat gagawin. Mataman siyang nakaupo sa living ng isang tagong rest house ng Dadddy niya. Habang nakaupo ay panay ang kuskos niya sa kanyang mga kamay at hini mapakali ang binti. Para mapakalma siya ay hinawakan ni Miss Divina ang kamay niya. Ganito siya pag inaataki ng anxiety niya. Napatingin siya sa Ginang at bakas ang pag-aalala nito sa kanya, ngunit sa kabila nito ay ngumiti ito sa kanya, " Halika Hija." sabi nito at lumapit naman siya at tumabi sa kay Miss Divina at parang batang yumakap dito. "I'm fucking worried Miss Divina... natatakot ako para sa amin ni dad." punong pag-aalala niyang sambit. Magjigpit siyang niyakap ni M
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 137
PAGKATAPOS e-comfort ni Madam Chairman ang apo niyang si Daniel ay tumabi ito sa kay Mara, kaya umalis rin si Jose para magkaroon sila ng privacy na mag-usap. Hinawakan ni Madam ang kamay ni Mara upang iparamdam dito ang kanyang pakiki simpatya at magkasama silang lalaban ng pagdarasal na sana'y maging maayos lang si Shy sa kabila ng pagkawala ng anak nito ay sana kahit si Shy ay makaligtas siya. Napamulat ng mata si Mara ng maramdaman ang kamay ng Madam Chairman na humawak sa kanya. She look at her with a weary eyes. Puno ng pag-aalala at hindi nawawalan ng pag-asa na sana malagpasan nila ang pagsubok na meron sila ngayon. Hindi rin napigilan ng mga luha niya ang tumulo ulit. Kahit sa simpleng paghawak lang kasi at sa pagtingin sa mga mata nila sa isa't isa ay naiintindihan at nararamdaman nilang pareho ang sakit na dulot ng sitwasyon. Biglang niyakap naman ng Madam Chairman si Mara ng humagulhol na ito ng iyak, " Kumapit lang tayo Mara, matapang si Shy at palaban... alam ko hindi
MY COVENANT WITH THE CEO CHAPTER 136
HINDI magkamaliw sa iyak si Mara habang nananalangin sa loob ng kapilya ng hospital. Sinisisi niya ang kanyang sarili dahil sa kalagayan ng anak niyang si Shy. "Diyos ko, kayo lang nag tanging makakapitan ko, huwag mo namang hayaang may mangyaring masama sa anak kong si Shy, " mas lalo niyang idiniin ang kanyang nakapikit na mga mata at napasinghot habang nakayukong nanalangin at nakaluhod sa sahig. "Hindi ko po mapapatawad ang aking sarili pag may nangyari sa aking anak." tuluyan ng napahagulhol si Mara sa bigat ng dinadala niya sa kanyang dibdib. She's afraid for then life of her daughter. Kahit pa hindi niya tunay na anak si Shy, pero mahal na mahal niya ito na parang tunay niyang anak. Nagkahiwalay sila ng anak niya matapos silang dukutin. Hindi niya maiwasang hindi magalit sa mga involved sa nangyari sa anak niya at sa sarili niya. Naisip niya rin kasi kung nag-ingat sana sila lalong-lalo na siya ay hindi sana mailagay ang Kahit sarili niya sobrang sinisisi niya. Alam niya ka
