“Kumusta ang pakiramdam mo?” naka ngiti tanong ni Manang Salod. “Dinalhan kita ng maiinom para matanggal ang hangover mo.”“Manang,” aniya ng makita si Manang Salod. Agad niya sinugod ng mahigpit na yakap ang matandang katiwala nitong mansion.“Naku batang ito,” natatawa sabi ni Manang Salod na gumanti rin ng yakap kay Catherine, gamit ang isang kamay nito.Pakiramdam ni Catherine ay bigla siya nakatagpo ng kakampi at ikalawang ina sa katauhan ni Manang Salod. Dati pa man ay si Manang Salod na ang taga pakinig ng mga hinaing niya sa tuwing hindi niya na kayang kimkimin ang mga pinagagawa ni Travis, si Manang Salod ang naging sandalan at naiiyakan niya nang mga panahon iyon.Masayang-masaya siya na muli niya nakita si Manang Salod. “Na miss po kita ng sobra,” aniya ng bahagyang lumayo mula rito kay Manang Salod. Pasimple niya pinunasan ang ilang butil ng luha sa gilid ng kanyang mga mata.“Na miss din kita Cath,” nakangiti sabi ni Manang Salod. “Inumin mo muna itong honey water, para
Dinala siya ng kanyang mga paa papunta roon sa swimming pool. Balak niya sunduin si Miggy, at yayain na rin na umuwi na sila. Hindi p’wedeng dito mamalagi. Dahil ang pagkakaalam ni David ay lumuwas siya ng Manila para alamin ang katotohanan tungkol sa marriage contract nila ni Travis. Hindi kasama sa plano niya ang pumunta at manatili dito sa mansion ng mga Monteiro.Pero ng nakita niya na umahon si Travis mula sa tubig at tanging kulay itim na swimming trunks lang ang suot nito. Bigla siya nagdadalawang-isip kung lalapitan niya ang mga ito.Paano ba naman tila sadyang binabalandra nito ang kagandahang pagkalalaki nito. Kitang-kita ng kanyang mga mata ang magandang tanawin partikular na ang malaking mala bukol sa pagitan ng mga hita ni Travis na bagat na bagat sa suot nitong manipis na swimming trunks.‘Affected ka te?’ anang mahaderang bahagi ng isip niya.‘Hindi ah,’ tanggi naman agad ng kabilang bahagi ng isip niya.Akmang talikuran niya na lamang ang mga ito ng narinig niya ang m
"Mommy, we can stay here in daddy’s house, please.” sabi ni Miggy na palipat-lipat ang tingin sa kanila Travis at Catherine.“But we need to go back to our house,baby.” Pang-aalo niya kay Miggy.“Ayaw,” sabi ni Miggy na pumalahaw ito ng iyak. “Gusto ko dito lang sa bahay ni Daddy,” anito sa kabila ng pag-iyak nito.“Cath, huwag naman masyadong pairalin ang pride,” sabi ni Travis, at saka muli hinarap ang pagkain nito.“Mommy, please. Dito lang po tayo. Ayaw ko iwan si Daddy,” sabi ni Miggy na humihikbi. Kulang na lang maglumpasay sa sahig.“Finish your food first,” sabi na lang niya.“Ayaw…”“Hindi sa akin um-obra ‘yang tantrums mo Miggy. Ubusin mo muna ang pagkain mo.”“Ayaw ko iwan natin si Daddy,” sabi ni Miggy na ayaw pa rin tumigil sa kakaiyak nito.Napabuntong-hininga na lamang ng malalim si Catherine habang pinagmamasdan ang anak na pilit nilulunok ang pagkain sa loob ng bibig nito sa kabila ng pasigok-sigok nito.Tinapunan niya ng masamang tingin si Travis na abala rin ito sa
Exactly six o’clock in the evening. Dumating si David para sunduin ang mag-ina Catherine at Miggy.“Hey,”nakangiti sabi ni David ng lumabas ito mula sa loob ng kotse. Pinagbuksan din ng pinto sina Catherine at Miggy.“Sabi ko naman sa’yo, hindi mo na sana kami sinundo dito. P’wede naman kami mag taxi lang.”“Mas okay na itong sinundo ko kayo,” nakangiti pa rin sabi ni David. “Get in.”“Thanks,” nakangiti rin sabi ni Catherine.Todo pigil sa kanyang sarili si Catherine na huwag lumingon roon sa veranda. Pakiramdam niya kasi may pares ng mga mata nakatingin sa kanya. Pumasok na lamang siya sa loob ng sasakyan.Mula sa veranda nasa second floor abot tanaw ni Travis ang pagdating ni David para sunduin sina Catherine at Miggy. Kuyom ang mga kamao ni Travis at nagtatagis ang bagang niya habang pinagmamasdan ang mga ito mula rito sa veranda.Nang tuluyan ng nakaalis ang kotse sinasakyan nila Catherine. Pumasok na rin siya sa kanyang kwarto upang magbihis ng kanyang damit. Dadalo rin siya
“Brenda,this is Catherine and Miggy,” pakilala ni David. “And this is Brenda,” pakilala ni David sa babae.“Look who’s here,” anang lalaki na lumapit dito. Sabay tapik sa balikat ni David.“Mommy, I want cake,” ungot ni Miggy nakatingin roon sa may dessert sections. Biglang nag shift ang mood nito sa pagkain. “Sure baby,” hinawakan niya sa isang kamay si Miggy. “Samahan ko lang si Miggy na kumuha ng cake,” sabi niya kay David na may matipid na ngiti nakapaskil sa kanyang mga labi.“Sige,” maiksing tugon ni David.“Let’s go baby,” yakag ni Catherine sa anak. Hawak pa rin niya sa isang kamay si Miggy.“Catherine! Oh my God! It’s you…” anang boses babae dahilan napahinto sa paghakbang ng kanyang mga paa si Catherine.“Amy…” aniya ng makilala ang tumatawag sa pangalan niya. Agad nakipag beso-beso si Amy ng tuluyan ng nakalapit dito.“Long time no see girl. Ang tagal na natin hindi nagkita. Wala man lang kaming balita sa’yo after your wedding,” mahabang litanya ni Amy na agad inulan
Travis walks with full of self confidence with his three pieces of business suits. Bagay na bagay ang suot nitong formal attire.“Who said? Bastardo ang anak ni Catherine?” Sabi ni Travis na naglalakad palapit dito.“Oh, no!” piping sigaw ni Catherine sa isip niya habang nakatingin kay Travis na naglalakad at kay David.‘Ano ang ginagawa ni Travis dito?’“Daddy,” ani Miggy ng tuluyan ng nakalapit dito si Travis.“Hey, buddy,” nakangiti sabi ni Travis, at saka binuhat si Miggy.“Ano ang ginagawa mo dito?” pabulong sabi ni Catherine.“I’m invited too.”“Travis?” ani Carla na nakatingin kay Travis ngunit hindi pinansin ni Travis. “What are you doing?”“You said, bastardo ang anak ni Catherine?” nag-iigting ang panga sabi ni Travis ng humarap ito kay Carla.“Totoo naman eh, bastardo ang anak ni Catherine. Pasalamat nga siya inako ni David ang responsibilidad ng pagiging ama ng bata…”“Carla, enough!” mariin sabi ni David.“Bakit David? Nahihiya ka ba na malaman ng mga tao na ang fiance mo
TUMIKHIM si Travis para tanggalin ang tila bara sa kanyang lalamunan bago nagsalita.“Guys you want to eat something? May alam akong restaurant na bukas pa sa ganitong oras at tiyak magugustuhan n’yo ang mga food.” “Hindi ako nagugutom,” sabi ni Catherine na nakapikit pa rin ang mga mata.“Daddy, I want ice cream cake,” sabi naman ni Miggy.“Miggy, gabi na. No ice cream cake,” kontra agad ni Catherine.“Mommy, please. I want ice cream cake,” ungot ni Miggy.“Pagbigyan mo na, wifey,” sabad ni Travis.Wala sa mood si Catherine at pakiramdam niya ay pagod na pagod siya nang mga sandaling iyon. Higit sa lahat wala siya sa mood para makipagbangayan kay Travis.“Okay,” matipid niyang sabi.“Thank you, mommy,” tuwang-tuwa sabi ni Miggy.“Thank you, mommy,” panggagaya sabi ni Travis sa sinabi ni Miggy. Nag thumbs up siya kay Miggy.Humento ang sasakyan sa tapat ng cake house. Mabuti na lang at naabutan nilang bukas pa rin sa ganitong oras.Umibis mula sa loob ng sasakyan si Travis. Pagkatap
Nagpakawala ng malalim na buntong-hininga si Catherine na nakatingin doon sa pintuan na nilabasan ni Travis. Bakit may pakiramdam siya na ayaw ni Travis, pag-usapan ang tungkol sa biological father ni Miggy. Nagbago na ba ang isip nito at ayaw ng malaman totoo. Buo na ang loob niya at nakahanda na rin siya na sabihin kay Travis ang katotohanan at ang gusto nitong malaman. Ngunit si Travis ang may ayaw ng pag-usapan. Pakiramdam ni Catherine ay bigla na lamang siya nanghihina ang buong katawan niya. Napaupo siya sa sahig at napasandal sa gilid ng kama. Habang nakatingala roon sa kisame. Tila ba naroon ang mga kasagutan sa lahat ng mga problima niya.Samantala ng lumabas si Travis mula roon sa master bedroom. Pumasok na rin siya ng kwarto niya para maligo. After taking a quick shower, dahil sa hindi pa siya inaantok ay lumabas siya ng kwarto at tumungo roon sa mini bar nandito rin sa second floor.Nasa loob na siya ng mini bar ay hindi na rin siya nag-abala na buksan ang ilaw dito sa
“Ang aga-aga pero mukhang pasan mo ang buong mundo. Nakabusangot ‘yang pagmumukha mo. Atsaka bakit ka napasugod dito?” mahabang litanya ni Freda. Huminga ng malalim si Bella bago nagsalita. “Someone sent me a lot of flowers…Aching…!” Anak ng pating talagang nangangati na ang kanyang ilong. “Wait, tama ba ang narinig ko? May nagpadala ng mga bulaklak sa’yo?” Tanong ni Freda, tila ayaw pa nitong maniwala. Sumimangot si Bella. “Hindi ko alam kung bingi ka o talagang nagbibingi-bingihan ka lang.” Umupo ng tuwid si Freda, diretsong nakatingin sa kay Bella. “Tapatin mo nga ako, Arabella. May nanliligaw ba sa’yo na hindi ko alam?” “Nagpadala lang ng mga bulaklak. Nanliligaw na agad? Hindi ko nga kilala kung sino nagpapadala ng mga bulaklak na ‘yun sa office ko.” “So kaya ka napasugod dito sa office ko ng ganitong oras dahil sa mga bulaklak na pinadala sa’yo at hindi mo nagustuhan?” Nakataas ang isang kilay sabi ni Freda. Pinukol niya ng masamang tingin ang kaibigan niya. “Guess what?
NANG mga sumunod na araw ay nagmistulang flower shop ang loob ng office ni Bella. Nang pagbukas niya ng pinto ay tumambad sa paningin niya ang napakaraming sunflower.“Agnes!” tawag niya sa pangalan ng secretary niya. Agad naman pumunta dito. “Kanino galing ang mga bulaklak na ‘yan?” Umiling si Agnes. Halatang hindi rin nito alam kung kanino galing ang mga bulaklak.“Hindi rin sinabi ng delivery boy kung kanino galing. Basta ang sabi para po kay Miss Arabella Alcantara. Kaya tinanggap ko naman ma’am.”Biglang sumakit ang ulo niya sa napakaraming bulaklak sa loob ng opisina niya. Gusto yatang gawing flower shop ang opisna niya kung sino man ang nagpapadala sa anya ng mga bulaklak.Nagsimula na rin mangati ang kanyang ilong. Allergic siya sa sunflower, iyon ang dahilan ng pangangati ng ilong niya.“Pakitanggal ang mga bulaklak na ‘yan sa loob ng office ko,” aniya nagsimula ng mairita ang ilong niya. “Saan po ilalagay” Tanong ni Agnes, palipat-lipat ang tingin nito kay Bella at sa m
HINDI nagpatinag si Bella sa boses ng babaeng tumatawag sa pangalan ni Tristan. Mas gusto pa niya na makita sila na magkasama ni Tristan. Titingnan niya lang kung ano ang gagawin ng Mavie na iyon kapag nakita nito ang gagawin niya.Lakas loob na siya na ang unang gumawa ng unang hakbang. Ibinaba niya ang kamay niya sa harap ni Tristan na tanging khaki pants ang soot nito. Kaya ramdam niya ang matigas nitong alaga na nagreregodon mortiz. Kahit na may manipis na telang sagabal sa pagitan ng kanyang palad.“Damn it!” ani Tristan, sinundan ng mahabang buntong-hininga.Lihim napangisi si Bella, alam niyang apektado si Tristan sa ginagawa niyang paghawak sa malabukol nito.“Do you like it?” aniya sa mapang-akit na boses, sabay kindat dito.“This is you want huh,” ani Tristan atsaka walang babalang sinakop ng mapusok na halik ang mga labi ni Bella. Nagsimula na rin lumikot ang kamay nito sa katawan ni Bella. Pilit pinapasok ng dila nito ang loob ng bibig niya. Nag-eespadahan ang kanilang m
NAPABUNTONG-hininga ng malalim si Bella, bago pumihit paharap dito.“Ano ang kailangan mo?” Tanong niya kahit may ideya na rin siya kung bakit ito lumapit sa kanya. Inihanda niya na rin ang kanyang sarili sa mga maanghang na salita sasabihin ni Tristan.Hindi ito sumagot bagkos patuloy itong naglalakad palapit dito sa kinatatayuan niya. “May kailangan ka?” singaw sa ilong tanong niya ulit.“Lets talk,” nakatiim bagang sabi ni Tristan.“Tristan, nag-uusap na tayo,” pabalang sabi niya.“Huwag kang pelosopo Bella,” may iretasyon sa boses sabi ni Tristan.Lihim napangiti si Bella. Asar talo na naman ito sa kanya. “Bakit gusto mo akong makausap?”“Inutusan mo si Nica para ipahiya si Mavie, right?”Tumawa ng pagak si Bella. “Do you think gagawin ko iyon? Turuan ng masama ang anak ko? Atsaka but ko namann gagawin ‘yun?”“For your own interest, kaya ginamit mo si Nica.”“My own interest?” kusang nagtaas ang isang kilay sabi ni Bella. “Hindi ko gagamitin ang anak ko sa sariling interest sina
NARAMDAMAN na lamang ni Bella na may yumoyogyog sa balikat niya. Dahilan nagpabalik sa kanya sa kasalukuyan.“Mommy, Im hungry,” ungot ni Nica. Sabay hatak nito sa isang kamay niya para pumunta roon sa buffet table. Ngunit bigla na lamang ito napahinto sa paghakbang ng mga paa nito.“Baby why?” nagtatakang tanong niya.“Mom, look, iba na naman ang kasamang babae ni Daddy,” nakabusangot sabi ni Nica, hindi kayang ipinta ng magaling na pintor ang itsura nitto.Sinundan ni Bella ang direksyon na itinuro ni Nica. Si Tristan at ang kasama nitong babae. Magkatabi ang mga ito sa upuan ngunit magkadikit ang mga katawan ni Tristan at ng babae nito. Tila walang pakialam ang mga ito sa mga taong naroon. Hindi man lang naisip ni Tristan ang maaaring maramdaman ng kanilang anak.“Nica,” bulalas tawag niya sa anak ng mabilis itong lumakad. “Saan ka pupunta?”“Doon kay Daddy, mom.”“Bumalik ka dito…” Sundan niya sana ang anak. Ngunit natigil siya ng may humawak sa isang braso niya. “Hayaan mo na s
TRISTAN AND BELLA STORYILANG sandali pa ay hinakbang na rin ni Bella ang kanyang mga paa. Naupo siya sa upuan na katabi ng inuupuan din ni Nica. Ang unica hija niya.“Mommy.” anang ng sampung taong gulang na si Nica. Ningitian niya ang anak. “Hey, baby,” aniya sa mahinang boses. “Bakit ngayon lang kayo dumating, mommy? Late na kayo ni Tita Cath. Ang akala ko hindi na matutuloy ang kasal nila ni Daddy Travis,” mahabang litanya ni Nica, animo’y katulad sa matanda kung magsalita.“Nakalimutan ko kasi ang bridal boutique ni Tita Cath mo, kaya binalikan ko. Atsaka ang tagal kong napapayag ang Tita Cath mo na pumunta dito. Buti nga napapayag ko pa siya,” mahabang explanation niya kay Nica.Nang magsimula na ang seremonya ay parehas na silang natahimik na mag-ina. Ilang sandali pa ang nakalipas ay natapos na rin ang seremonya ng kasal. Umani iyon ng malakas na palakpakan at pagbati sa bagong kasal.“Mommy, what happened?” nagtatakang tanong ni Nica, nakatingin doon kay Travis sa sumigaw
HUMAHANGOS na tumatakbo si Bella, upang sa ganoon maabutan niya si Catherine. Ngunit bigla na lamang siya napahinto ng makita niya roon sa di kalayuan si Catherine na may kausap na lalaki. Kilalang-kilala niya ang kausap nito. Si Tristan Monteiro, ang asawa niya at ama ng kanyang anak.Napabaling ang tingin niya sa babaeng kasama ni Tristan. Animo’y katulad sa butiki nakadikit ang katawan nito sa katawan ni Tristan.Bigla tuloy siya nakaramdam ng pagka concious for herself. Dahil sa kakatakbo niya ay tagatak ang kanyang pawis.Bigla siya nataranta ng ihakbang ni Catherine ang mga paa nito. Hindi p’wedeng pumasok doon sa hidden garden si Catherine na hindi nito hawak ang bridal boutique nito.Yes, its Catherine’s wedding day. Ngunit hindi nito alam na sariling kasal ang pupuntahan nila. Ang sabi kasi niya ay pupunta lang sila ng party. At kailangan niya pilitin ito kanina para lang sumama sa kanya.“Catherine!” tawag niya sa pangalan ng kaibigan, sa medyo may kalakasan boses ng sa ga
ANONG ginagawa ni Tristan dito? Tanong niya sa sarili. Naglalakad ito palapit dito sa kinatatayuan niya.“Tistan,” aniya ng tuluyan ng nakalapit dito si Tristan at ang kasama nitong babae.“Hi, Cath, I’m happy to see you again,” malapad ang ngiti nakapaskil sa mga labi nito.“Attend rin ba kayo ng party?” Tanong niya. Wala pa rin siyang ideya kung anong klaseng party ang dadaluhan nila ni Bella. Ang magaling na Bella ay bigla na lamang ito nawala.“Yeah,” maikling sagot ni Tristan, tumitingin ito sa paligid. “Bakit ikaw lang mag-isa? Nasaan ang kasama mo, Cath?” Sunod-sunod tanong ni Tristan.Kahit paano ay nabunutan siya ng tinik sa kanyang dibdib sa kaalaman makasabay niya sina Tristan. Hindi siya mapagkamalan gate-crash party. Kapag nagkataon, talagang nakakahiya. “Tristan, do you have an idea, what kind of party…” Hindi niya nasabi ang ibang sasabihin ng muling nagsalita si Tristan.“Wala ka pa rin bang alam Cath?” Balik tanong ni Tristan.Umiling siya. “Wala eh. Basta na lang
“MALAYO pa ba tayo?” nababagot tanong ni Catherine, nakatingin doon sa unahan nitong kotse sinasakyan niya.“We almost therea,” sagot ni Bella, habang nagmamaneho ng kotse. “Umidlip ka na lang muna. Gisingin na lang kita kapag nakarating na tayo roon,” suhistiyon nito.“Hindi ako inaantok,” aniya isinandal ang ulo sa may headrest ng inuupuan niya. Pero sa totoo lang wala siyang tiwala kay Bella. Mamaya kung saan siya dalhin nito.“Talagang party ba ang pupuntahan natin?” Hindi pa rin mapakali tanong niya. Napapansin niya rin na malayo na sila mula sa city. Ang kotse sinasakyan nila ay ang mataas na bahagi ng kalsada ang binabaybay niyon.“Just relax, Catherine,” mahinahon ang boses sabi ni Bella. “Don’t worry wala akong masamang gawin para sa ipapahamak mo.”“Wala akong sinabi mo.”“Pero ‘yun ang nasa isip mo.”Guilty siya sa sinabi ni Bella. Mas minabuti niya na lamang na tumahimik.Habang nasa byahe ay binalot ng mahabang katahimikan sa loob ng sasakyan na tumatakbo.Habang bin